Рет қаралды 19,195
Hayatımızın olağan akışı içinde bir çok şey kaybediyoruz.
Birçok şey elimizden kayıp gidiyor. Her ne kadar sahip olmak için çabalasak da ömrümüzün sonuna kadar istediklerimizi elde edemiyoruz. İnsanoğlu sürekli bir isteklilik içinde. Sürekli bir şeyleri istiyor, sürekli bir şeylere sahip olmak onu avucunun içinde tutmak istiyor. Sonra insan bu isteklerini elde edilince kıymetini kaybediyor bir süre sonra. Fakat istediklerini elde edemeyince bir hüzne boğuluyor bir umutsuzluk kaplıyor içini. Olması istediği şeyler istediği gibi olmadığı için isyan edebiliyor, umutsuzluğa ve boşluğa düşebiliyor.
Ancak ne hikmetse olmasını isteyip de olmayan şeyin kendisi için hayırlı olduğunu düşünemiyor. Olmuyorsa vardır bir hayır deyip yoluna devam edemiyor, takılıp kalıyor orada. Kendisine yeni kapıların açılacağını düşünemiyor. Velhasıl bir şeyleri kaybetmek demek aslında kaybetmek demek değildir. Bir şeylerin olmaması olacak olana da engel değildir. Kışın sonunda nasıl bahar varsa, her hüznün ardında bir saadet, her yenilginin ardında da bir kazanç vardır mutlaka.
Olmasını istediğin şey olmadı diye üzülme.
Olana bak ders çıkar.
Nasıl ki her başlangıcın bir sonu varsa, her sonun da bir başlangıcı vardır.
•
Bütün saadetler mümkündür...
Şu kapının açılması,
İçeri girivermen,
Bahar, kuşlar, gündüz.
Ve bütün dünya
Bir an içinde gürültüsüz.
Bütün saadetler mümkündür...
Bahtsızların biraz gülümsemesi...
Körlerin gün görmesi,
Mümkündür bütün mucizeler...
Ana, baba, evlât, bütün kaybolanlar...
Ebedî bir sabahta buluşmamız bir daha.
Ölüler! Hepimiz için yalvarın Allaha...
-
Şiir: Ziya Osman Saba
Seslendiren: Ahmet Culum
Fotoğraf: Emre Gencer
-
#bütünsaadetlermümkündür #ziyaosmansaba