بحث آزادیِ درون در اندیشه مولانا(۲)، «عشق» سرچشمهٔ صفات عالیهٔ انسان - از زبان عبدالکریم سروش

فایل صوتی :
drive.google.com/file/d/0B-I-...
-------------------------------------------
🔘 مولانا راه حل خودش را برای آزادگی و رهایی از حرص و طمع و دیگر رذائل بیان میکند و آن این است که جامع جان شما از عشق چاک شود و عشق خودش یک جامه نو به شما هدیه کند.
هر که را جامه ز عشقی چاک شد
او ز حرص و عیب کلی پاک شد
🔘 آن موقع مهمترین صفت شما سیر چشمی خواهد بود. این را مولانا بارها گفته است. این حرف اصلی مولانا ست یعنی یکی از اوصاف مهمی که عاشقی به آدم میدهد این است که آدمی را سیر میکند و دیگر طمع ندارد و گرسنه نیست. شما این وصف را در سعدی و حافظ نمیبینيد.
دیده سیر است مرا جان دلیر است مرا
زهره شیر است مرا زهره تابنده شدم
🔘 مولوی این وصف را در باره ایمان هم میگوید که ایمان یک غذای چرب است و برای شما دیگر هیچ اشتهای دیگری باقی نمیگذارد.
ذات ایمان نعمت و لوتی است هول
ای قناعت کرده از ایمان به قول.
🔘 عشق نه تنها حرص، بلکه هر عیب دیگری را پاک میکند، چرا؟ برای اینکه خودخواهی شما را زایل میکند و خودخواهی ام الرذائل است. یعنی به سبب اوست که دیگر رذایل تداعی میشوند و پیش میآیند.
🔘 عشق نزد مولانا دو وصف دارد یکی طبیب درمان گر است و دیگری آموزگار است. در مکتب عشق چیزهایی یاد میگیرید که در جای دیگر پیدا نمیکنید.
هزار گونه ادب جان ز عشق آموزد
که آن ادب نتوان یافتن ز مکتب‌ها
🔘 اگر شما این سخن مولانا را در سنت عرفان اسلامی بخوانید مخصوصا اگر در سنتی که غزالی جزو ادامه دهندگان او بود بهتر درک میکنید که در این مسیر چه انقلابی است. برای اینکه غزالی و اندیشمندان بعد از او اشاره به این داشتند که انسان باید بنشیند و حقیقتاً مجاهدوار در خلوت سالها با خودش در بپیچد تا این رذایل را درمان کند اولا کشف کند و بعد هم درمان کند.
مولانا یک راه مطبوع تری به شما نشان میدهد و آن عاشق شدن است و به عبارت دیگر عشق درمانی، که این راه البته مقداری به اقبال و بخت شما هم بستگی دارد. با همه این احوال میگوید اگر نصیب کسی شد حل المسائل است، مثل یک وجود نجسی است که ببرید داخل آب کُر و بیرون بکشید پاک میشوید.
🔘 حرارت فوق العاده زیادی که این کوره عشق پدید میآورد همه فلزات مزاحم را ذوب میکند و از بین میبرد و دوباره شما مثل طلای خالص از کوره بیرون میایید. مولانا این روش تازه را هم در کتابها نخوانده بلکه به تجربه پیدا کرده است و به همین دلیل مثنوی را عشق نامه مینامیم.
جان من کوره‌ست با آتش خوشست
کوره را این بس که خانهٔ آتشست
----------------------------------------------------
منبع :
مدرسه مولانا جلال الدین School of Rumi
شــرح مثنــوی - دفتــر نخسـت - جلسه دوازدهم
عبدالکریم سروش

[@farangisehsani592]

ای عزیزانی که رشته ادبیات فارسی میرید میخونید، لااقل مثل این آقای عزیز این رشته رو به جایی برسونید و یه کمکی به اخلاق جامعه بکنید. در ضمن از این آقای نازنینی که این ویدیو رو تو این کانال آپلود کردند که ما مستفیض بشیم، واقعا دمش گرم و مرسی

[@asdmiestahuknown590]

This is gold

[@hhk342]

☘️