بازیچه با صدای سهیلا گلستانی Soheila Golestani Bazicheh آهنگ: همایون خرم ترانه: تورج نگهبان

[@hosseinelyasi2041]

هرکجا هستی سلامت وموفق تر باشی

[@hosseinelyasi2041]

سلام :خوبی انشاءالله. دومرتبه نظر خودم رانوشتم متشکرم از اجراهای عالی شما.

[@mehdifaridi925]

درود فراوان بر هنرمند ارزنده خانم سهیلا گلستانی عزیز

[@hosseinelyasi2041]

باسلام به خانم دکتر سهیلا گلستانی وهنرمند گرامی، تمام ترانه‌های قشنگت ودلنشینت یکی یکی عالی اجرا شده نظیر نداری بانوی خوش صدا

[@SadayZendagi]

آرزوی موفقیت دارم برای خانم گلستانی عزیز دوست دار شما از خراسان قدیم و افغانستان فعلی

[@sadrawahedi4257]

چه صدای نازنینی دارین شما . با شنیدن این اجرا توسط شما یاد آوری روزهای خوش گذشته است جاودانه باشید

[@hosseinelyasi2041]

سلام :زنده باشی وسلامت با تمام اجراهای خوب شما باصدای جذابت که جاودانه خواهد ماند و زنده کننده اکثر اهنگهای خواننده‌های قدیمی وبالاخره موسیقی اصیل ایرانی را حفظ میکنی آفرین

[@nosratollahmakhfy1050]

مثل همیشه عالی

[@hosseinelyasi2041]

سپاس از خواننده من، که موسیقی اصیل را حفظ و ادامه میدهد. متشکرم و خدا رحمت کنه مرحومه مهستی که این ترانه را ازخود به یادگار گذاشت و خانم سهیلا گلستانی بخوبی اجرا میکند ویاد مهستی را زنده میکند

[@forouz1000]

Truly an artist 🌹

[@asgharborzooeian9790]

وقـتـی مـوسـیـقـی از نـظــر صـاحـبـان امــرحــرامــســـت ، چــگــونــه مــیــشــود در حــالــیــکــه تــار و ســاز و آلات و ابــزار مــوســیــقــی وصــدای ســاز حــرامــســت ، خــوانــنــده بــتــوانــد آزادانــه بــــخـــوانـــد ؟ بـــغـــض گــلــویــم را مــیــفــشــرد ، از خــفــقــان مـــدام آواز در ســیـــنــه نــغــمــه خــوان هــنــر مــنــد ارزنـــده خــانــم دکــتــر ســهــیــلا گــلســتــانــی ، درود بــه ایــن صـــدای پـــاک ، و اصــیــل کــه مــوسـیـقـی آئــیــن و فــرهــنــگ ایـــرانــمــانــرا حــفــظــ کــرده انـــــد

[@lavinjabalantors5456]

روحم جسمم شد خسته از بازیچه گشتن در هر دامی افتادن و از خود گذشتن آزرده روحم از این بیهوده گفتن بیهوده راز خود را در دل نهفتن خفتن در آرزوی خواب تو دیدن اما ز تیره روزی شبها نخفتن روحم جسم شده خسته از این بازیچه گشتن در هردامی افتادن و از خود گذشتن ای عشق بی ثمر آرامشم مبر آتش دگر می افروز عمری نخفته ام با کس نگفته ام زین رنجه آشیان سوز تو کنون مگشا زبان من مزن آتش غم به جان من مزن آتش غم به جان من روحم جسمم شد خسته از بازیچه گشتن در هر دامی افتادن و از خود گذشتن آزرده روحم از این بیهوده گفتن بیهوده راز خود را دل نهفتن خفتن در آرزوی خواب تو دیدن اما ز تیره روزی شبها نخفتن روحم جسمم شد خسته از بازیچه گشتن