Ballada o Państwowym Liceum Techniki Teatralnej

Tekst piosenki napisali uczniowie ostatniego rocznika Państwowego Liceum Techniki Teatralnej w latach 60. XX wieku, tuż przed jego likwidacją. Melodia oparta została na popularnej wówczas pieśni radzieckiej "Na bezimiennym wzgórzu" (На безымянной высоте), choć nieco zmodyfikowana. Jednym z autorów jest mój ojciec, Andrzej Maciejczak.
Oj były czasy, dawniej były
Pamiętam został tylko cień.
Cóż sprawy tak się, ułożyły
Że tamto dla nas, teraz sen.
Tak nas nie dużo dziś, tak mało
Bo zniknął tamten, potem ten.
Tylko wspomnienie pozostało
Wspomnienie niby, smutny tren.
W Starówki murach, zanurzeni
Zaszyci w zieleń, wiosną drzew
Jesienią liśćmi, otuleni
Tak mijał nam, za dzionkiem dzień
Coś się tworzyło, rysowało
Choć zniknął tamten, potem ten.
Tylko wspomnienie pozostało
Wspomnienie niby, smutny tren.
A przecież trzeba tak nie dużo
By w rzeczywistość zmienić sen.
Wyzbądźcie się nawyków stróża
Bo kto był leniem - będzie leń.
A młodość młodą zostać musi
Po co postarzać - skoro dzień...
Lecz znów wspomnienie zostać musi
Wspomnienie niby smutny tren