"Bratnie duszę" bardzo pięknie powiedziane. Ja również jestem w stanie wyczuć i wypatrzeć na odległość ludzi z darem ADHD. Zawsze powtarzam że Mamy to niezwykłe dobro w sercu. Często słucham opowieści ludzi z bardzo zawiłą i skomplikowaną historią w ich życiu. Ale i tak zawsze mogę poczuć tą niewytłumaczalną więź i zrozumienie. Bo chyba nikt bez daru nie jest w stanie zrozumieć naszych niekontrolowanych wybuchów gniewu. Ciągłego szukania zagubionych przedmiotów. Radości i podniecenia z najdrobniejszych pierdół które dla nas są bardzo ważne. Dobrze usłyszeć że nie tylko ja tak mam. Dziękuję za świetny program i oczekuje z niecierpliwością następnej tak merytorycznej i życiowej rozmowy z kolejnym gościem.
@henrykawojcik14163 ай бұрын
Rozpoznałam u siebie ADHD gdy mój dorsly syn zdiagnozował u siebie ADHD, stwierdzam też że mój ojciec na 99% miał ADHD, więc absolutnie uważam że jest to sprawa genetyczna i żałuję że tego wszystkiego nie wiedziałam gdy byłam młoda. Ja miałam bardziej problem z koncentracją i dysregulacja emocji niż nadruchliwoscia, natomiast uwielbiam zmiany nawet krótkie, a w szkole musiałam bazgrac ,rysować po zeszytach aby móc słuchać nauczyciela i niestety w ciąży miałam wszystkie powikłania, które są charakterystyczne dla kobiet z ADHD .
@jakubmalinowski92777 ай бұрын
Zachęcam wszystkich, żeby we wszelkich rozmowach jak najwięcej wyliczać i podkreślać ciemne strony ADHD i jego powikłania, z ryzykiem samobójstwa włącznie. Natomiast rzadko mówić o tych nielicznych, w miarę dobrych stronach zaburzenia. Gdyż jeśli będziemy robić na odwrót, to nigdy nie doczekamy się refundacji leczenia, czy lepszych leków w aptekach. Bo normalsi będą uważali nas za ludzi zdrowych i niepotrzebujących od nikogo pomocy - włącznie z różnymi ministrami, czy lekarzami-płaskoziemcami w temacie ADHD (98%?), więc nie przeznaczą dla nas żadnej forsy ani uwagi. Nawet nie wspominając o przyznawaniu chorym orzeczeń o niepełnosprawności psychicznej (które należą się nam jak psu buda), czy przyznawaniu renty dla ciężkich przypadków.
@iwonapiekarz14226 ай бұрын
Ale ja się nie czuję niepełnosprawna psychicznie, nie potrzebuje niczyjej kasy ani współczucia. Rozumiem, że masz ciężko, ale nie generalizujmy bo zaczną nas wykluczać. Jeszcze prawa wyborcze nam zabiorą albo prawa wykonywania niektórych zawodów :p
@ireneTe29807 ай бұрын
Nie moze byc ze Pani Ania ma 68 lat!!!! Niesamowite😍👌👌👌 . Bravo!👏👏👏👏i dziekuje za ta rozmowe.😊
@ewakoch15642 ай бұрын
Osoby z adhd bardzo często wyglądają duzooooo mlodziej 😊
@agnieszka45677 ай бұрын
Tak. Nagle okazuje się, że ulubione osoby i/albo większość rodziny jest adhd-owcami😅
@grzegorzandrzejczyk-bruno92157 ай бұрын
😊Znakomity wywiad! Dziękuję ❤Słuchalem z ogromnym zaciekawieniem, tyle wspólnego (!): refleksji, samodzielnie znalezionych rozwiązań, nawet życiowych wątków. Niesamowite! Faktycznie farmakoterapia ADHD, może znakomicie ograniczać epizody depresyjne.- to jest dobry wątek do badań.
@lineinka5 ай бұрын
super wywiad - dziękuję za niego
@sandragrand15727 ай бұрын
Pozdrawiam Panią, dziękuję za wywiad ❤
@annachylinska8645 ай бұрын
Bardzo dziękuję za ten film. Czy jest może rozmowa z dorosłymi dziećmi rodziców z ADHD?
@psychiatraplus5 ай бұрын
Cóż, prawie każda rozmowa z osobą z ADHD jest rozmową z dorosłym dzieckiem rodzica z ADHD. ADHD to niesamowicie genetyczne zaburzenie..
@Msp-edits5 ай бұрын
👍👍👍
@jakubmalinowski92777 ай бұрын
To raczej od chłopa wszyscy wymagają, że ma załatwiać wszystkie sprawy szybko, bezbłędnie i jeszcze z uśmiechem na twarzy. Baba w razie czego zawsze ma możliwość zawinąć warkoczyk na palce, i powiedzieć że nie potrafi tego dokonać bo jest tylko małą dziewczynką. Wtedy otoczenie na ogół spojrzy na nią z troską i zrozumieniem, ruszając z pomocą tej uroczej osóbce. Gdyby jednak to chłop tak zrobił - wzbudziłby powszechną odrazę i zgorszenie. Wydaje się, że to właśnie ten punkt jest główną różnicą pomiędzy żeńskim i męskim ADHD ;- )
@sandragrand15727 ай бұрын
Nie zgadzam się, od mężczyzn też nie wymaga się wielu rzeczy w pracy a od kobiet się wymaga, np w biurze lub w opiece nad innymi, 😮
@tatisiskin82257 ай бұрын
Każdy może powiedzieć: nie wiem ale dalej dobrze by było dodać: ale się dowiem i tak zrobić. Wtedy będzie dobrze.
@monikaa.53736 ай бұрын
Oczywiście, bo przecież nie ma czegoś takiego jak biedny misio zdzisio co to się nim trzeba zaopiekować, bo taki bezradny. Kolego to o czym mówisz to tylko kwestia stereotypu który ci wszedł za mocno.