Рет қаралды 151
Zespół świątynny w Białymstoku, złożony z dwóch połączonych ze sobą budynków kościelnych: starego (z początku XVII wieku) oraz nowego (z początku XX wieku). Kościół stanowił mauzoleum rodzinne rodu Gryfitów-Branickich. Późnorenesansowy zbudowany w latach 1617-1626, murowany. Wewnątrz późnobarokowe wyposażenie fundowane przez Jana Klemensa Branickiego. Ściany Kościoła pokryte są polichromią z 1751 r. Ołtarz główny jest drewniany, pokryty białą polichromią ze złoceniami. Nad ołtarzem wisi obraz Wniebowzięcia NMP. Nad obrazem widnieje oko Opatrzności Bożej. Nietypowe epitafium zmarłej Izabeli Branickiej, ufundowane w 1825 to kompozycja haftowanej tkaniny przedstawiający wazon z kwiatami oraz umieszczony dalej obelisk z medalionem na którym widnieje profil hetmanowej. Monument serca Jana Klemensa Branickiego ustawiony przez wdowę Izabelę w 1778 r. Świątynia posiada późnobarokowe organy ufundowane przez Jana K. Branickiego i zbudowane w 1753 Zapraszam.
Ścieżka dźwiękowa należy do jej prawowitego właściciela.