Рет қаралды 163,095
Бәріңізге Ассалаумағалейкум!
Орыс үкіметі, ескі әдіс тәсіліне салып, улап өлтірмекші болған, оппозицонер Алексей Навальный отанына оралды. Навальныйға шетелде қалсада, саяси баспана алатын еді. Ажалдың аузынан аман қалған Навальниды, орыс үкіметі, әуежеайдан түсе салысымен ұстап алып, «алаяқтық жасады» деген күдікпен, сотқа тартып жатыр. Навальнимен бірге, оның алпыстан астам жақтасы қамалды.
Біздің де біраз блогерлер білгенімен бөлісіп, Навальный туралы посттарды бұрқыратуда. Көбінің әңгімесіне қарасаң, «Навальный мықты, молодец» деген сарында соғып жатыр. Ал ресей болса, оны «оппозиционер емес, блогер» деп жазуда.
Конечно, белгілі бір тұрғыдан қарағанда, Навальный батыр екен. Шетелде «саяси баспана» ұсынып тұрса да, ресейге келгесін «басына тағыда ажал оғы төнуі» мүмкін екенін біле тұрып, қорықпай келді. Анау біздің шетелдегі диван батырларымен салыстырғанда, по любому шынында герой екен. Біздікілер, шетелде тығылып, диванға жатып алады да, интернеттің алдында қызыл тілді безеп, елді митингіге айдағанды ғана біледі. «Әй, батырым, елге неге келмейсің» десеңіз, «елге барсам мені, үкімет ұстап алады. Сондықтан осында жатып, билікпен күрес жүргіземін. Билікті аударыңдар. Мен барып, дайын асқа тік қасық болайын» деп, ақылды жібереді-ай, сабаздарың!!
Сонда, өзін ұстайтынын біліп тұрған Навальный, «неге біздің батырлар сияқты, козель провокатор болып, ресейдің халқын митингіге айдап қойып, диванда демалып жатпай ма»? Біреулер оны, шетелден ресейге келіп ұсталып, түрмеде отырған коммунисттердің көсемі - Ленинге теңесе; енді біреулер оны, ЮАР-дың басшысы - Нельсон Манделаға теңеуде.
Как сказать, Навальныйдың кім екенін біліп алыңыздар? Навальный 2014 жылғы Қырым оқиғасы кезінде, «Қырым - біздің жер» деп айқайлаған шовинист. Общем, ресейдегі саясаткерлердің, үкіметті жақтайтыны болсын, мейлі, Путинге қарсы оппозиционер болсын, барлығы да шовинист, нацист. Олар үшін ең бірінші орында, «орыс халқымен жері» тұрады. Басқа халықтаар, олар үшін «бұратана, екінші сортты халықтар» болып есептеледі. Міне, Навальныйдың да көзқарасы осындай. Ол тек, Путинның жүргізіп отырған саясатына ғана қарсы. Ал орыстың, ресейдің мүддесі тұрғысынан қарағанда, тек «шовинистік көзқараста». Оған алданудың еш қажеті жоқ. Ертең, олда, анау орыс депутаттарының сөзін сөйлеп, «ресеймен шекараласқан облыстарымызды, біздің жер» деп жатса, таңқалудың еш қажеті жоқ.
Егер, Навальный гуманист оппозиционер болғанда, «Қырым біздің жер» деп айқайламас еді. «Ресейде жер жетпей жатқан жоқ. Жеріміз көп халқымыз аз. Онсызда қытайларға, 49 жылға жалға беріліп қойған, Владивостокті игеріп алайық. Қырым үшін, батыстың экономикалық санкциясына ілініп, туысқан украиндармен араздаспайқ» деп, айқайлауы керек еді.
Орысты қайтеміз, алдымен өзімізді дұрыстап алайық? Әлі күнге дейін ұлттық имунитетіміз әлсіремесе, күшейген жоқ. Кім көрінгеннің қаңсығына, жамандығына үйірміз. Мысалы, өз тілімізде емес, сол «орыс шовинистерінің тілінде» сөйлейміз. Біртұтас тіл қалыптастыру арқылы, «біртұтас ұлтты» жасақтауға болады. Кеңестік империя да кезінде, «біркелкі кеңестік халықты» қалыптастыру саясатын, бірінші тілден бастаған жоқ па?
Көрші елдің шовинистері, шынымен даурығып жатса, онда орыс тілін “ресмилік” мәртебесінен айырып, біз де оларға соққы жасалық. Әй, бірақ, бұл бастамаға бірінші кезекте, өзіміздің мәңгүрттер қарсы шығады ғой.
Шетелде жатқандар жата берсін, бірақ, шетелден «елім, қазағым» деп келген қандастарымызды есіктен кіргізбей кері қайтарғанымыз, кімнен қорыққанымыз?
Кеше ғана, қытайдың Шанхай қаласынан, бізге тікелей рейстер жабық болғандықтан, Мәскеу айналып, Астанаға ұшып келген, қандасымыз Елең Қасенұлын әйелімен бірге, биылғы жылдың 8-ші қарашасына дейін, визасы болсада, «Қазақ елінде, тіке туысың болмаса, елге кіре алмайсың» деп, кеден қызметкерлері, әуежайдан өткізбей қойды. Ал анау, пандемияға қарамай, Елімізге ағылып келіп жатқан, қаптаған қара қытайлардың, Қазақ елінде, «по ходу, бірге туған тіке туыстары» болғаны ма? Біз сонда, «кімнен қорқып» қазақтарды Елімізге кіргізе алмай отырмыз? Шекарадан қашып өткен, Сайрагүл Сауытбайқызы сияқты «қашқындардың бірі болып шықса, ертең қытай елінің абыройын төгіп аламыз» деп қорықтық па?
Азаттық радиосы, Сайрагүл туралы Швеция еліне барып, қысқа метражды құжатты фильм түсіріпті. Сондағы Сайрагүлдің сөзі, тыңдаған адамның сай сүйегін сырқыратады: «мен, осында жақсы өмір сүріп жатсам да, Қытайда қалған бауырларымды, жазықсыз жандарды ойлағанда, еш кінәсі жоқ, түрмеге тоғытылғандардың, жәутеңдеген көз-жанарлары көз алдыма келгенде, өзімді қоярға жер таппаймын» деген, сөзі жанымызға қатты батты. Міне, шын жанашыр адамның сөзі. Шетелде жүрсе де, ол толық бақытты бола алмайды. Бақытты болуы мүмкін емес. Өйткені ол, өз жерін ойлайды. Түрмедегі жазықсыз жапа шеккендерді ойлап қайғырады. Тек ойында, «дым да жоқ, мисыз жандар» ғана бақытты, күліп-ойнап жүруі мүмкін. Өйткені басқалардың қолы жетпей жүрген, дамыған еуропа елінің төрінде өмір сүріп жатыр ғой. Толығырақ Видеода...