BLASKI I CIENIE pracy pedagoga specjalnego- zachowania trudne

Pytaliście się czy moje dzieci przejawiają zachowania trudne. Otóż tak! Dlaczego o tym nie opowiadam w moich social media? Zobaczcie sami

[@aleksandraaleksandra9919]

A czy mogłaby pani zrobić odcinek o specjalnościach jakie można podjąć po pedagogice Specjalnej? Które są najciekawsze i najbardziej obecnie potrzebne, oczywiście z Pani perspektywy :)?

[@dominikagraziel2571]

Dziękuję za ten film!

[@magorzataduda4539]

Wykonujesz świetną pracę, również działając w mediach społecznościowych. Obserwuję Cię od ponad roku i cieszę się, że cały czas masz siłę do działania i nowe pomysły. Oby tak dalej. Pozdrawiam ciepło!:-)

[@Aniapreiss]

Świetny jest ten kanał. O wiele więcej wiem od Ciebie niż ze studiów. :) Dziękuję:)

[@andrzejurbanski6074]

😉👍

[@magdalena6751]

Tu nie chodzi o to, aby opowiadać o każdym dziecku (że dziś było to i to złe), tylko ogólnie sygnalizować jakie zachowania agresywne i trudne występują (to jest nieunikniona część ich życia). Przygotować rodzica z czym się będzie mierzył w czasie dojrzewania i w przyszłości. Każda z nas ma inne doświadczenia na bazie autyzmu pracując w szkole. Kiedy dochodzi duża NI, to zdecydowanie sprawia, że autyzm jest ogromną barierą w funkcjonowaniu w grupie klasowej, która liczy łącznie 5 ludzi (agresja fizyczna każdego dnia stanowi zagrożenie dla każdej z tych osób). Poziom edukacyjny dzieci jest najmniejszym problemem tutaj do ogarnięcia :) Laminowanie? Znam ten "ból" :)

[@tolaterapia]

Ciężko przygotować rodzica na to z czym będzie się mierzył w czasie dojrzewania bo dojrzewanie nie oznacza agresji. Ogólnie wszystkie dzieciaki źle przechodzą dojrzewanie,pelnospeawne też. Ale to że dziecko na autyzm nie znaczę, że w czasie dojrzewania przyjdzie agresja. A jakie zachowania trudne występują? Tak jak powiedziałam w filmie-od buntu po krew.

[@magdalena6751]

@@tolaterapia O tym mówię, mamy inne doświadczenia- jednak bunt i krew jest tu i tu. Wg "moich" dzieci autyzm tylko odbiera i utrudnia szczególnie z zaburzeniami i z NI... nie ma tu kolorowych barw. Pojawiają się jak jest postęp jakikolwiek i to baaardzo cieszy! Tu szukam pozytywów tej całej codzienności. Agresja rośnie razem z nimi, co widzę i czuje każdego dnia. Dzieci, które to obserwują trzymają się z daleka, nie bez powodu. Ps. to nie jest uderzenie w Ciebie. Cenie Twoje podejście do dzieciaków, do terapii jaką przedstawiasz :). Oby było jak najmniej dzieci z takimi zaburzeniami jak ja poznałam, bo rodzice mają ciężki orzech.