Рет қаралды 25,317
Celadet Ali Bedirxan Bilûra Min
Deng:Serkan Aydoğan
Kavalım
Benim güzel kavalım
Sen sabah serinliğinde
Akşam vaktinde
Kimsesizlerin kimsesi
Sen sevdalıların
Ve çobanların dostusun
Sesin
Dargın gönüllerin gözyaşını,
Ayrılmışların vefasını,
Sevdalıların ah u zarını
Hatırlatır bana
Sensin kavalım,
Boş dünyanın dert babası!
Kavalım, sesini
Yüksek dağ ve yaylalar
Gül ve kokuların çevrelediği çeşmeler
Kayabaşları, mağara kulakları
Dinliyorlar!
Ve karayelin esintisi
Seni ağaçların yapraklarında koşturur
Kavalım, gel biz
Bu yüksek dağdan
Havalanacağız,
Ve güçlü rüzgârların
Komşusu olacağız
O dumanlı sisli
Arkadaşların
Salacağız içine sesimizi
Feryadımızın yankısı
Düşsün uçurumlara derelere
Ve yeri derinden ta derinden
Titretsin;
Ve yedi renge boyanmış suyun
O gamzeli dalgası
Kavuştursun iniltimizi
Suruç ovasına ve Diyarbekir’e
Ve Berazan yiğitlerinden önce
Kuzuların sesini
Atların kişnemesiyle birlikte
Döndürsün bize
Gör ve duy, kavalım!
Güneş battı,
Akşam yıldızı aydınlandı
Boz dağların silueti
Ve ayın sarı ve kızıl aydınlığı
Artık kurşunîye çalmakta;
Ve siyah gecenin su dalgası
Ovaların vadilerin yolcusu
Tümseklerde, çalılıklarda
Kırlarda
Taş aldatır gececilerin ayağını
Gecenin sessizliğinde
Duyulur yiğitlerin ayak sesleri
Kavalım,
Bırak çığlığını!
Dünya,
Ağzı süt kokan bir yavru gibi
Beşiğine girdi;
Sal sesini, kavalım,
Söyle ninnisini,
Kov acısını
Kavalım!
Ey boş dünyanın dert babası!
Ve doğuda
Uyanırken dünya
Uyanırken uykusundan
Mırıldan
Bize
Özgürlük, bağımsızlık şarkısını
Kürdistan’ın,
İşte bu şarkının sesi
Saf ve altından gün ışığı gibi
Dalsın can kulağımıza
Kavalım,
Sensin vatan sevdalılarının dert babası