Ch. Gounod - rec. i aria Małgorzaty (Paulina Bielarczyk)

Charles Gounod - rec. i aria Małgorzaty „O Dieu! Que die bijoux!”/ „Ah! Je ris de me voir si belle en ce miroir” z op. “Faust”
Pianista: Seulgi Lee
O Dieu! Que de bijoux!
Est-ce un rève charmant qui m'éblouit,
ou si je veille?
Mes yeux n'ont jamais vu de richesse pareille!
Si j'osais seulement me parer un moment
de ces pendants d'oreille!...
Ah! Voici justement, au fond de la cassette,
un miroir!
Comment n'être pas coquette?
Ah! Je ris de me voir Si belle en ce miroir!
Est-ce toi, Marguerite?
Réponds-moi, réponds vite!
Non! Non! Ce n'est plus toi!
Non… non, ce n'est plus ton visage!
C'est la fille d'un roi, qu'on salue au passage!
Ah, s'il était ici! S'il me voyait ainsi!
Comme une demoiselle il me trouverait belle.
Achevons la métamorphose!
Il me tarde encor d'essayer le bracelet et le collier!
Dieu!
C'est comme une main qui sur mon bras se pose!
O Boże! Ile klejnotów!
To uroczy sen, który mnie olśniewa,
czy to prawda?
Moje oczy nigdy nie widziały takiego bogactwa!
Gdybym odważyła się tylko na chwilę
przymierzyć te kolczyki!...
Ah! Tutaj, na dole kasety,
Znalazłam lustro!
Jak tu nie być kokietką?
Ah! Śmieję się widząc siebie taką piękną w lustrze!
Czy to ty, Małgorzato?
Odpowiedz mi, odpowiedz szybko!
Nie! Nie! To nie ty!
Nie… nie, to nie twoja twarz!
To córka króla, którą pozdrawiają tłumy!
Ah, jeśli by tutaj był! I zobaczył mnie taką!
Uważał by mnie za piękną, młodą damę.
Zakończmy metamorfozę!
Niedługo przymierzę tą bransoletkę i ten naszyjnik!
Boże!
Czy powstaje mi nowa ręka?
Recital dyplomowy 28.09.2019
Sala koncertowa Akademii Muzycznej w Krakowie