Όταν άκουσα πρώτη φόρα το Χρήστο στα ¨" Ταβάνια" ,που τον πρωτοπαρουσίασε η Αρλέτα με συγκλόνισε τόσο που όλη την υπόλοιπη νύχτα περπατούσα στους δρόμους της Αθήνας μέχρι που ξημέρωσε. Μετα γνωριστήκαμε και ερχόταν και με άκουγε στο ΚΕΥ CLAMP στη Φωκίωνος Νέγρη που τραγουδούσα το χειμώνα του 72. Εκείνος ήταν με τον Μαρκόπουλο στην Πλάκα. Ήταν ένας πολυτάλαντος καλλιτέχνης. Πέρα από καλός τραγουδοποιός και ερμηευτής , ηταν επίσης σημαντικός ποιητής και ζωγράφος. Κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς και με τόσο τραγικό τρόπο
@gelastoapogeuma8 ай бұрын
Όντας λίγο μεγαλύτερο παιδάκι, με μάγεψε η φωνή του στα μουσικά παραμύθια που αφηγούνταν στην ΕΡΤ. Μάζευα μέσα μου φωνές και μελωδίες, πάντα τον είχα ψηλά, και τον ξανασυνάντησα στα "Στρατιωτικά", απολυόμενος... Μέχρι να τον βρω, "έφυγε"... Αφότου "καλλιτεχνοποιήθηκα" σχετικά μεγάλος, εμπνεύστηκα από πολλές απ' τις μαζεμένες φωνές... Η φωνή του Χρήστου, με κάνει να βουρκώνω...
@gberes19653 жыл бұрын
1985 Ταξίδι βραδινό για τον Έβρο . Σκοτάδι πίσσα. 1987 Απολυτήριο . Βρέχει στην Ορεστιάδα. Κλαίει από παντού. Αλέξανδρούπολη , Θεσσαλονίκη, Αθήνα
@gelastoapogeuma3 жыл бұрын
Κάτι παρόμοιο ήταν και για μένα. Κι "έδεσε" ο Λεττονός με όλο αυτό που λίγοι τελικά το βίωσαν. Ευχαριστώ για το τόσο εύγλωττο σχόλιο!!!