Goeie plaat en uitstekend orgel. Alles klopt er aan. Misschien wel een van de beste Decap platen.
@erwinvanhees90402 жыл бұрын
en in Ravels -Eel was toen het Kapelhof van de familie Lauwers ook met een Decap orgel voorzien volgens mij een 105 toets 3 accordeons in het midden jammer dat die tijd weg is ,het orgel zou nu in America staan
@bietebouwer2 жыл бұрын
Heerlijke boeken en een heerlijk orgel!
@compensatieslinger2 жыл бұрын
Is idd zeer interessant, net ook door de boeken keuze, vaak te horen via andere orgels. Ideaal om de identiteit tussen de verschillende orgels (die meestal hetzelfde type zijn, en toch zo verschillend) te vergelijken. En het is vaak meer dan alleen het verschil in akoestiek of opname. Vooral de post van het orgel maakt de identiteit.
@compensatieslinger2 жыл бұрын
Veel van deze boeken werden ook gebruikt bij opnamen van het Napoleon orgel, zowat dezelfde periode, het is opvallend hoe veel trager dat het Napoleon orgel loopt, aan de apparatuur is het niet gelegen, 33 toeren exact. Trouwens de toonhoogte is juist. Napoleon te traag, Bungalow te snel, toonhoogte zit goed. Het is dus gelegen aan de snelheid van de motor die het boek erdoor draait. Ik heb dit heden opgelost met een frequentie regelaar op de motor van de boeken mechaniek. Boeken van Albert in veel gevallen op 80hz en soms zelfs lager, boeken van Gillet op 50hz
@bietebouwer2 жыл бұрын
@@compensatieslinger Ja, ik moet bekennen dat ik verbaasd ben door het verschil in sound tussen de op papier identieke insturmenten!
@compensatieslinger2 жыл бұрын
Als je nu het origineel arrangement erbij neemt van sommige liederen is het verbazingwekkend hoe het orgel arrangement het ritme exact blijft volgen, op voorwaarde dat de snelheid van de beide identiek is. Om geen toonhoogte te veranderen is best het orgel aan te passen op het arrangement in kwestie voor deze test. De snelheid van de boek lezer dus. Bijvoorbeeld het lied Knock, knock, Who’s there van Mary Hopkin dat blijft exact gelijk lopen met het orgel arrangement alsof zij op het orgel mee zingt. Alle muzikale folietjes komen in het orgel arrangement ook voor, behalve op het einde is er in het originele nog een herhaling. Daar gaan de beide pas uit elkaar. Dat is de specialiteit van Albert Decap. Hij legde het ritme en identiteit van het originele arrangement vaak in zijn orgel versie. Bij Dick Gillet gebeurt dat veel minder tot haast nooit. Daar komt vaak eigen fantasie bij te pas, vooral bij oudere nummers, maar dat is dan weer een kwestie van uit de buurt te blijven van de versie van Albert die uiteraard al veel eerder bestaat in veel gevallen. Ieders hebben zonder twijfel hun verdiensten.
@bietebouwer2 жыл бұрын
@@compensatieslinger Ja, over smaken en kleuren enz. Maar inderdaad: de boeken van Albert uit de jaren 1960 en begin 1970 nemen voor mij bijna altijd helemaal de geest van het origineel over, dat zijn ook mijn lievelingsboeken op dit type orgel.