cz. 3 Edukacja domowa dziecka z ADHD. Praktyka, triki, sposoby, metody i sprawdzone momhacks.

Wszystko, co zadziałało i nadal działa w naszej codzienności edukacji domowej. Jak uczyć się z dzieckiem, które ze względu na cechy nadpobudliwości ma z tym nieco problemów? Czy to w ogóle możliwe?
Film jest kontynuacją trzyczęściowej serii, w której przybliżam moje doświadczenia psychologa dziecięcego i mamy uczącej w domu dziecko z cechami nadpobudliwości. Dowiesz się z niego:
Jakie znaczenie ma rutyna?
Dlaczego super ekstra materiały nie działają?
Jaki powinien być plan?
Dlaczego warto pozmagać się z nudą?
Jak rozplanować przerwy, by uczeń z nich... wrócił?
Jak różnorodność działa na męczliwy umysł?
Czemu obowiązki domowe są kluczowe?
Jak stosuję motywatory zewnętrzne?
Na czym polegają wizualne wspomagajki?
Nauka w ruchu - jak to wygląda?
Czy jeść i pić przy nauce?
By dowiedzieć się więcej, zajrzyj na www.okiemwozinskiej.pl :) oraz na profil fb Znaleziątka i przydasie.

[@namiastka88]

Dziękuję za świetne materiały, proszę o więcej 😉

[@annagorska2839]

Wspaniale opowiadasz o problemach i ciągle mam wrażenie że mówisz o moim synie...

[@magdalenamaria8101]

U mojej syna, który dopiero skończyl 7 lat podejrzewane jest adhd. Wszystko jest dla nnie nowe i przerażające. Chcebjak najwięcej się dowiedzieć żeby mu pomóc. Podoba mi się, że pani tak z uśmiechem o tym opowiada. Niestety miszkamy w Madrycie i tu nie ma edukacji domowej. Mam nadzieję, że mimo wszystko uda mi się pomóc mojemu synowi. Dziękuję za rady.

[@elvispresley8910]

Bardzo dziękuję za super interesujecy materiał. Bardzo proszę o opinię na temat leków w adhd. Pozdrawiam 😊

[@AnnaSochaczewska-Stranc]

Po długie przerwie znów odnalazłam pani filmiki. Jestem zaangażowana mama więc przerobiłam mnóstwo kursów i psychoedukację ale tak jak pani filmiki wpłynęły na moje myślenie to nie jest to porównywalne z niczym. Każde zdanie w punkt. Mam identyczne doświadczenia identyczne przemyślenia ale działam też krok po kroku z pani doświadczeniem. Naprawdę dziękuję.

[@as9451]

Witam a co z dzieckiem po wrodzonej cytomegalii? Z dysleksja, dysgrafia i dyskalkulia ?

[@bezgluglu]

Dowiedziałam się o ADHD z Twoich filmów więcej niż od jakiegokolwiek lekarza psychiatry czy innego terapeuty skądkolwiek. Mój syn chodził do przedszkola specjalnego z "diagnozą" autyzmu, nie majac problemów społecznych w kontaktach itd ale właśnie ze względu na wachlarz zachowań wynikających z ADHD. Idąc do pierwszej klasy dostaliśmy opinie o ADHD zostało to wpisane jako rozpoznanie (czego zrobić wcześniej nie szło ponieważ ADHD diagnozuje sie dopiero w wieku 6+) Trafił Do szkoły tradycyjnej gdzie przez dwa lata go niszczono., potem "wpisano" mu autyzm atypowy w papiery ponieważ w szkole zwykłej wgl nie zajęto się jego nauką, spadł w inteligencji funkcjonowaniu itd no opóźnił się jego rozwój. Nasza psychiatra stwierdziła że no trzeba mu coś wpisać żeby dostał orzeczenie. Wpisała autyzm atypowy, nikt się nie doczepił. Trafił do szkoły specjalnej. Uważam to za najgorsze co może być. W poprzedniej szkole nauczył się że robi co chce, ma wybitne oceny mimo braku wiedzy (zresztą tam było i łamanie prawa i fałszowanie papierów itd). W obecnej szkole tymi samymi metodami ślizga się, robi co mu się żywnie podoba, nauczyciele pedagog i psycholog mówią "my wiemy że on nas kręci" a zaraz potem że "no chory nie umie nie nauczy się nigdy". Ja wiem swoje, dużo rozmawiamy i wiem że poziom z jakim potrafi manipulować ludźmi to już na prawdę szczyty szczytów. Potrafi dokładnie uzyskać to co chce i kiedy chce. Tańczą jak im zagra. Stać go na bardzo dużo. Ale nie uczy się w ogóle. Chciałabym go przenieść do szkoły w chmurze czy innej formy ed. Bo widzę jak bardzo ta szkoła go niszczy. Kiedyś chciało mu się uczyć, dowiadywać różnych rzeczy, był ciekawy świata. Teraz dosłownie zgasł. Jego zachowanie w szkole jest coraz gorsze. Agresja i werbalna i fizyczna zaczęła się już w pierwszej klasie podstawówki i nasila się. W filmach wspominasz o tym że agresja nie jest częścią ADHD i to wynik wychowania. Jestem skłonna się nie zgodzić z tym. Z pewnością błędy wychowawcze były i zapewne będą, nie jesteśmy nieomylni, ale agresja zaczęła się w szkole. Cała ta frustracja, wyrzucenie ze świetlicy, właśnie za te zachowania błaznowania itd. Zaczęły się nerwy i im dalej w las tym gorzej i jak w domu jest już w miarę ok, po czasie jak przestałam słuchać się durnych porad psychologów ktore też były od czapy, tak w szkole jest masakra. Przy czym zamiast wyjść z tego, w szkole utrwala się te zachowania. Szkodzą zamiast pomóc. Nikt nie wrócił uwagi na to że mój syn nie jest autystyczny, nie ma Aspergera, jest cholernie inteligentny i konsekwentny w działaniu, oraz ma ADHD. Koncentracja uwaga kuleje, myślenie przyczynowo-skutkowe trochę ale mój syn uważa że kara szybko minie i nie jest dokuczliwa a cel został osiągnięty.

[@psychologzinnejbanki7690]

Może faktycznie lepsze będzie sformułować to tak: agresja nie jest częścią ADHD, wynika z warunkowania/reakcji otoczenia ostatecznie (domowego, ale może być i szkolne, i inne), natomiast podatność u większości ADHDkow jest niestety i stąd czestsze pójście w ścieżkę agresji. Wynika z cech składających się na ADHD. Nie u wszystkich, ja np. mam do czynienia z obsesyjnym marudzeniem i zaczepianiem rodzeństwa na zasadzie łaskotek. Nasze dzieci mają też temperamenty i rodząca się osobowość... To wszystko się składa na coś. Szkoły w Chmurze nie będę doradzać, stanowczo form online powinno być przy ADHD możliwie niewiele. Klasyczna ED i kontakt z prawdziwym życiem. Kartka i długopis zamiast ekranu - niestety dla wielu osób Szwch stała się jakimś wariantem ed plus zdalne nauczanie. Dwie książki mogą pomóc: Kod zachowania plus Strategie deeskalacji (przy dzieciakach ze spektrum, ale książka genialna i uniwersalna). Dziękuję za komentarz i życzę wszystkiego dobrego!!!!