1. Ksiega Koheleta "Marność nad marnościami i wszystko marność"-wskazuje na przemijalność wszytkiego co człowiek może osiągnąć podczas życia na ziemi. -marność ludzkiego życia -nietrwałośc wszytkich ziemskich dążeń -ciągle zmaganie się z cyklicznością zdarzeń -wszystko prowadzi do tego samageo-śmierci -wszytkie ludzkie starania są bez znaczenia w obliczu przemijalności -każdy ostatecznie będzie leżał w trumnie -według autora czerpanie radości z życia powinno wiązać się z najprosztszych czynności (picie jedzenie, radości z efektów swojej pracy) -wszytko jest w rekach Boga -ograniczona rola człowieka w świecie 2. Makbet -ulega złudzeniu, że dzięki zbrodni może przejąć kontrolę nad swoim losem i światem -w miarę rozwoju wydarzeń zdaje sobie sprawę, że jego działania nie prowadzą do trwałego szczęścia oraz stabilności -pogrążają go w chaosie i poczuciu pustki -Makbet wygłasza monolog w którym porównuje życie do opowieści idioty pełnej wrzasku i wściekłości a nic nie znaczącej -te słowa, podbnie jak myśli Koheleta wyrażają przekonanie o nietrwałości ludzkich dążeń oraz bezsilności wobec przemijalności -zamiast chwały dotyka go śmierć i zapomnienie, a czyny okazują się próżne w obliczu nieuchronnego losu