Czeski błąd

[@fjkjhu878]

Droga Aniu, a czym się różni błąd od pomyłki?

[@OleksandrIbulaiev]

Chyba to jest synonim, to samo.

[@OleksandrIbulaiev]

Dziękuję bardzo!

Oba wyrazy mają kilka znaczeń i czasami mogą być używane synonimicznie, ale nie zawsze. Błąd językowy to odstępstwo w mowie lub piśmie, czyli w tym przypadku niewłaściwa forma wyrazu, od obowiązujących reguł. W innych dziedzinach także, jeśli mamy reguły, ale ich nie przestrzegamy, to popełniamy błędy. Pomyłka z kolei to niewłaściwe rozpoznanie czegoś, wzięcie czegoś za coś innego, np. jeśli zadzwonię do Ani Nowak, a chciałam do Ani Kowalskiej, to pomyliłam numery tych kobiet - numer Ani N. wzięłam za numer Ani K. Generalnie, jeśli dodzwonię się tam, gdzie nie planowałam, mogę usłyszeć, że to "pomyłka" albo powiedzieć "och, przepraszam, to pomyłka". Kiedy mówię na ulicy do jakiegoś mężczyzny "Cześć, Karolu! Co tam u ciebie?" a ten mężczyzna patrzy na mnie jak na wariatkę, zdaję sobie sprawę, że pomyliłam go z kimś innym, a więc wzięłam go za Karola, a to nie był Karol, wtedy powiem, "przepraszam, pomyliłam pana z kimś innym". Nie mogę tu raczej powiedzieć "Popełniłam błąd". Jednak błąd językowy i pomyłka językowa mogą być używane synonimicznie, choć nie w każdej sytuacji. Lepszym wyborem tutaj będzie: "W tym tekście jest wiele błędów" niż "pomyłek". Błąd czasami powstaje na skutek pomylenia jednej reguły z drugą, jednej formy z inną, np. kiedy powiem "Dziewczyny byli" to albo pomyliłam rodzaj gramatyczny "dziewczyn" w języku polskim z ich rodzajem w językach wschodniosłowiańskich, albo nie znałam reguły. Tak czy siak, mogę powiedzieć, że to błąd albo że to pomyłka językowa. Niemniej w stałych wyrażeniach jak "czeski błąd" nie mogę zamienić "błędu" na "pomyłkę", bo takie zestawienie już się utarło i tak funkcjonuje w języku. Z kolei jeśli dochodzi do niewłaściwego zachowania, które przyniosło fatalne skutki, powiem raczej, że to był błąd - np. Błąd pilota spowodował katastrofę (nie pomyłka), ale: "Przez pomyłkę wpisałam studentce ocenę jej koleżanki, bo mają bardzo podobne nazwiska". Znowu - wzięłam jedną dziewczynę za drugą. Podsumowując, czasami można używać tych wyrazów zamiennie, a czasami nie. Mam nadzieję, że to wyjaśnienie pozwoli uniknąć niektórych błędów 😁

[@vicrh75]

Cześć, Aniu! Myślę, że często robię czeskie błędy 😅 Chętnie oglądam twoje wyjaśnienia etymologii wyrażeń po polsku. Dziękuję bardzo! Pozdrawiam ciepło! 😊

Serdeczności ❤️

[@nathalierachelfernandez]

Uwielbiam ten seriał! ❤

Zawsze marzyłam o tym, żeby zagrać w dobrym serialu - dziękuję, Nathalie, bo teraz czuję, że mi się udało ❤️😁

[@adamfiser7645]

Odborně se tomu říká metateze. Je to fenomén, který existuje ve více jazycích. Těší mě, že Poláci ho nazývají "czeski błąd".

[@sledgehog1]

Super odcinek! Dziękuję bardzo :)

I ja dziękuję za komentarz ❤️

[@MonicaFavara]

Ciao Ania! I am a champion in czeski błąd!

Ciao Monica! Tęsknię ❤️

[@abdeslamtrundelberg8199]

Czesto robie bledy na perzyklad , zamiast Y natomiast pisze I , i odwrotny . Byloby wazny miec lekcja na ten temat . Dziekuje serdecznie , pozdrawiam cieplo Abdeslam

Czasami pomagają reguły gramatyczne, np. tworzenie liczby mnogiej dla rodzaju niemęskoosobowego. W mianowniku mamy "i" tylko dla wyrazów w tej kategorii, które kończą się na "k", "g" - nogi, koleżanki, mandarynki, drogi, książki itd. nie możemy tu dać "y" i odwrotnie "y" będzie dla wielu rzeczowników z tej kategorii zakończonych na spółgłoskę twardą, a więc telefony, domy, kobiety, koty, stoły itd.

[@NickSiekierski]

Takie wczesne polskie określenie na dysleksję.

[@onehumanhistory]

Co o tym myślą Czesi?

[@АллаЗабарна]

Cikawe, a czy Czesi to mają polski bląd?

[@saidaliy5173]

I love you ana

[@tomasroll5089]

po polsku karp, po czesku kapr. po polsku szewc, po czesku švec, ale w dopełniaczu bez ševce, bez szewca Sierpień nie jest dobrym przykładem, ponieważ nie ma tu przestawionych liter, a jedynie dodane samogłoski. Wy, Polacy, kochacie samogłoski. 😊 Sierpień Srpen.

[@cozitra]

Co dotyczy się cyfer, to nonsens. Liczymy poprawnie dvacet jedna i niepoprawnie według niemeckiego jednadvacet.

Dziękuję za opinię. Kiedy przygotowywałam się do tego nagrania korzystałam z opracowań profesorów, m.in. Mirosława Bańko: sjp.pwn.pl/ciekawostki/haslo/CZESKI-BLAD;5041391.html; Grzegorza Dąbkowskiego, który także mówi o możliwości dwojakiego zapisu liczebników w czeskim: sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/czeski-blad;4436.html; Macieja Malinowskiego: obcyjezykpolski.pl/czeski-blad/ Jeśli jednak dobrze rozumiem Pana/Pani wpis, wynika z niego, że w czeskim istnieje ten niemiecki sposób zapisu czasowników? Rozumiem, że jest on niepoprawny, ale chodzi o sam fakt, że występuje. Jeśli tak jest, to być może takie wyjaśnienie etymologii nie jest pozbawione sensu. Pozdrawiam i dziękuję za wnikliwe oglądanie moich nagrań :)