Antik Yunan Filozoflarında Ruh Kavramı! (Bu Dersi İzlemeden Ölmeyin)

Рет қаралды 4,614

Күн бұрын

Пікірлер: 72

@tolgahan1489 2 жыл бұрын

Yayınlarınız sırasında önemli yerlerde önemli soruların fazla sorulmadığını, çoğu zaman boş geçildiğini görünce ufak bir üzüntü oluyor bende. İnsanların temel kavramlardan bile yoksun olarak size bir şeyler yazmaları, konular hakkında hızlıca derinleşmeye engel oluyor gibi gözüküyor. Daha önemli sorular varken genellikle daha az önemli şeyler soruluyor. Bazıları felsefeyle o kadar alakasız, cahil ve farkındasız insanlardan oluşuyor ki “uykum geldi” deme cüretini doğal olarak kendilerinde bulabiliyorlar. Kendi adıma konuşacaksam eğer; sizinle karşılaşalı 3 hafta olmuştur. Bu süre içerisinde şartlar ve durumum müsait olduğu ölçüde kanalınıza gelip etkili bir şeyler sorup anlatmaya çalıştım. Ben de temel kavramları ve felsefeyle ilgili pek çok şeyi yeni öğrenmeye çalışıyorum. Felsefeye olan ilgim en az 3 yıldır var. Eğer belli bir başlangıç seviyesinden söz etmeyeceksek felsefeye olan ilgim belki 4-5 yaşlarında küçük bir çocukken bile vardı. Fakat bu alanda şartlar ve durumum gereği, ilgimi doğru ve derinlikli bir şekilde felsefeye kanalize edemedim şimdiye kadar. Felsefenin büyüklüğünü gördükçe yarım yamalak bile değildi bu konudaki bilgi ve idrak seviyem. İnsanlar bir şeyleri size sorup anlatmaya çalışmadan önce en azından yazım kurallarına veya en azından anlatmak ve sormak istedikleri şeyleri kafa karıştırmaya dönüştürmeyecek şekilde daha anlaşılır bir dille yazma kaygısıyla hareket etseler hem ortamın adabına hem size daha hoş gelir diye düşünüyorum. Felsefeye gelen insanlar fazla kolaya kaçmadan özveriyle bir şeyler sorup anlatsınlar. Filtresiz bir şekilde harekete geçen insanlardan bahsediyorum. Yani bir şeyler yazmadan önce bir düşünüp tartsınlar, sonra yazsınlar. Aksi halde her önüne gelen, elini kolunu sallayarak hem verimsizliğe sebebiyet verecek hem ortamın adabına, ciddiyetine yakışmayacak hareketlerde bulunacaktır. Bazıları da en basit terim ve kavramları bir Google aratmasıyla bulabilecekleri halde size soruyorlar. Enerji ve zamanı sömürüyorlar. Her şeyin iyi olması adına elinizden geleni yapmaya çalıştığınızı anlayabiliyorum. Ben sizi harekete geçirmek amacıyla bunları yazmıyorum(Bu raddede, o kadarını haddime yakıştıramıyorum) Sadece algıladığım durumu ve umduklarımı söylemek istedim. Bir de koskoca ülkede size yeteri kadar ve yeterli seviyelerde birilerinin(talebeden uzmana kadar) hala denk gelmemesi ülke(dünyada da böyle olabilir) adına karamsar bir tablo oluşturabiliyor. Hayallerimize benzer seviyelerde ortam görmeyi beklemiyorum. Ama en azından kanalınıza gelen insanların, özellikle de kanalınızın müdavimi olan insanların ortalama seviyelerinin daha yüksek olmasını isterdim. Bunları sadece bilgi yoksunluğu anlamında söylemiyorum; akıl, mantık yürütme seviyeleri ve zeka seviyeleri anlamında da söylüyorum. Bunlar benim öznel ve sınırlı gözlemlerime dayanan çıkarımlarım. Yarın öbür gün bu durum bana daha tatminkar gelir orasını bilemiyorum. Ama kanal sizin, karar sizin. Daha önemli olan şey sizin tatminliğinizdir. Sizi tatmin ediyor mu kanalın kitlesel ortalaması?…Tek tek bireyleri ve kanalın durumu? Bilemiyorum. İş güçten dolayı felsefeye derin derin odaklanabilme imkanım çok azalıyor. Bunlara rağmen etkileşimde bulunmaya çalışıyorum. Rağmenler olmasaydı yani kendimle uzun süreler baş başa kalabilseydim pek doğaldır ki daha derinlemesine ve sağlam etkileşimlerde bulunabilirdim. Bir tatil bir iş güç olunca, ister istemez tam odaklanacağın zamanlarda süre bitiyor dikkatin dağılıyor. Tabii sadece önceki filozofların bildiği şeyleri keşfedip kişisel olarak merak ve hayretlerimi doyurmaya çalışmaktan çok ileri gidebileceğimi düşünmüyorum. Çünkü önceden düşünülmemiş olan şeyleri ilk defa düşünmeye başlayıp ortaya atabileceğimi sanmıyorum. Buna pek imkan vermiyorum. İlk zamanlarda olsaydım belki ben bulurdum pek çok fikri ve kavramı ama aradan geçen binlerce senelik felsefi gelişmeler, önemli anlamda yeni ve özgün bir şeyler bulmamı çok zorlaştırıyor. Zaten böyle bir amaçla hareket etmeyi de hiç gerekli görmedim. Sadece bilinen şeyleri alıp kendim için bilmeye çalışıyorum. Bazen etkilendiğim bu şeyleri, paylaşmak istediğim insanlarla da paylaşma ihtiyacı hissediyorum. Bu tür şeylerle ilgili insanlarla etkileşimde bulunmak heyecan ve keyif veriyor bana. İnsanların kafasına vura vura öğretme sabrı ve aşkınıza müteşekkirim. Sizin gibi insanlar anlaşılır ve akıcı bir dille felsefeyi ve diğer bilimleri sevdirmeye devam ediyor… Bu arada aklın yolu mu bir? Yoksa ruhun yolu mu bir? Tam olarak bilmiyorum ama diyeceğim şu ki; ben küçüklüğümden belli yaşlara kadar felsefe okumaları yapmamış olmama rağmen filozofların düşündüğü şeyleri düşünüyordum zaman zaman. Onlardan haberim olmamasına rağmen onlarla aynı şeyleri düşünüyordum. Hatta o zamanlardaki cahilliğim ve bilgi kısıtlılığı yüzünden bu hayret verici düşünceleri sadece ben düşünüyorum gibi hissiyatlara kapılıyordum bazen. Gündelik problemler ve iş güç olmasaydı emin olun ki bütün bir şekilde kanalınızla etkileşim halinde olurdum. Son olarak bu yayını sonuna kadar izledim ama oradaki insanların basit bir şeyi saatlerce kabullenmemekte diretmelerini son derece manasız ve gereksiz buldum. Cevap niteliğinde yazılan çoğu şeyin alakasız ve saçma şeylerle dolu olduğunu fark ettim. Ne demek istediklerini kendilerinin bile anladığından şüpheliyim. Yayın formatının bu şekilde olması istenmiş olunsa bile bu kadarını fazla gereksiz buluyorum. Size sabır ve iyi iradeler diliyorum. Aynı zamanda karşınıza boş yapmayan insanların çıkması adına şans diliyorum.

@tolgahan1489 Жыл бұрын

İkinci defa seyrettiğimde bazı eleştirilerimi biraz abartı buldum.

@beyaz4227 9 ай бұрын

34:51 doğmadan önce neredeydik

@Felsefeokulu 2 жыл бұрын

Tebrikler felsefenin gelişmesi için çalışmalar devam ediyor.

@beyaz4227 9 ай бұрын

26:48 ruhun gıdası

@beyaz4227 9 ай бұрын

1:32:37 ortak nokta

@beyaz4227 9 ай бұрын

1:11:09 cansız madde canlılığı nasıl başlatacak?

@beyaz4227 9 ай бұрын

33:34 o kafaya gelebilmek

@beyaz4227 9 ай бұрын

33:20 ölümlü olduğunu bilen biri nasıl mutlu olabilir ki

@beyaz4227 9 ай бұрын

1:30:45 özet

@crish-oj6nt 7 ай бұрын

Bu videodan gördüğüm 2 noktadan ilerlenmeye çalışılmış. 1-"Ben, dediğimiz varlık kimdir ? et-kemik, yağ, protein yığını olan bu beden kendi kendine ben deyip düşünüp, görüp sevinip üzülebilir mi? et yığını kendine ben diyebilir mi ? o halde kendine ben diyen bedenimiz değil ruhumuzdur." Ancak burada sıkıntı ben hissinin bir beyin fenomeni olduğu iddia edilebilir. 2- "hiçlikten varlık çıkmaz.varlıktan varlık çıkar. o yüzden bir canlılık olmalı şeklinde" Bu önerme yine de insanda bir ruh olup olmadığını kanıtlamıyor. Sonuçta bir canlılık unsurunu kabul edildiği zaman o unsuru kendimizle ilişkilendirmek zorunda mıyız?Her şeyi başlatanı Tanrı olarak kabul eden kişi tanrının insana sonsuz ve ebedi bir ruh vermediğini kabul edemez mi?

@fateh2345 2 ай бұрын

2. Tanrı mantık ilkelerini bozamayacağına göre, aslında bunu yapamaz. Ama bu başka bir konu, olayı Tanrıya bağlamayın. 1. Mesele zaten bu fenomenin ne olduğunu açıklamakta. Maddeciler bunu yapamıyor işte, sıkıntı orda Beyin bir madde. Ruh (can, hareket, bilinç, duyum) sahibidir. Mesele beyin değil ki, biz hücrelerin, bakterilerin, bitkilerin de canlı olduğunu göre biliyoruz. O zaman bunlar nasıl ruha sahip oldu ruh beyinle ilgiliyse. Ayrıca, Diyelim ki öyle. Ben benim ve bir insanım, kendimle özdeşim. Bunun farkındayım, bilinçli bir varlığım ve bilinçli kısmımla tek parçayım. Farklı maddelerin birleşimi olan ve farklı dahili enerji ve hücre değişimlerine maruz kalan bir beyin benim sabit olan bilincimi nasıl koruya bilir

@beyaz4227 9 ай бұрын

46:58 asıl iş ruhta

@beyaz4227 9 ай бұрын

33:42 ölümlü olduğunu bilmek seni mutsuz ediyorsa

@beyaz4227 9 ай бұрын

20:36 sokratesten sonra

@beyaz4227 9 ай бұрын

59:15 Bu düşüncede olan birisinin ölümden korkmasını mantıklı bulamıyorum.Epikürde buna değinmiş sanırım.Ölüm mutlak yokluksa, ruhum da bedenimle beraber yok oluyorsa öldükten sonra hiçbir şekilde acı hissedilemez çünkü acı duyusal bir şeydir ve duyusal olan ise ancak hayatta olan canlılar için söz konusudur.bu görüşe göre ölü, hazza istek ve gereksinim duymadığı gibi, onu elde edememekten dolayı bir acı da hissetmez. o halde bu kafada birisinin ölüm hakkında olumsuz duygulara kapılmaması daha mantıklı değil mi

@fateh2345 2 ай бұрын

Ruh yaşama isteği duyar, çünkü bir maksada sahiptir. İnsan maddeci olduğuna ne kadar inanmaya çalışsa da onun telos-a sahip ezeli olan bir ruhu vardır denebilir

@beyaz4227 9 ай бұрын

1:01:24 platon daha da açıyor

@beyaz4227 9 ай бұрын

1:36:18 tanrıya çıkabilir mi

@beyaz4227 9 ай бұрын

1:13:25 bir yerde tıkanıyorsun

@beyaz4227 9 ай бұрын

30:40 bilmek acı yaratmaz mı

@beyaz4227 9 ай бұрын

25:57

@omereknc9107 3 ай бұрын

Görürseniz lütfen cevaplayın hocam. Bu efsanevi yayını defalarca izledim ama aklıma yatmayan şeyler var, birincisi ruh olayında birisi, madde ezelidir diyerek sıyrılabilir mi? Madde ezeli ise, zaten şu an bizim gibi bilinçli canlıların da oluşması cok Tuhaf kaçmıyor. ikincisi de her şeyin özü kaynağı ruh ise, ruhun kaynağı da tanrı diyelim, Tanrının kaynağı nedir peki? Maddeye neden sorusunu yönelteniliyorsak ruha niye yöneltmiyoruz, gibi...

@fateh2345 2 ай бұрын

Madde ezeli ola bilir. Bu neden ruha sorun oluştursun ki. Ruhun kaynağı Tanrı ola bilir ama, bu sadece bir düşünce, biz öyle birşey demiyoruz zaten. Ayrıca, maddeye nasıl hareket ediyor ve bilinci var sorusunu sorarak ruha çıktık zaten. Ruha hangi soruyu yöneltmemizi kastediyorsun. Ruh maddeden farklı olarak (can, hareket, bilinç, duyum) sahibi olan bir varlık. Ruh ve madde kendiliğinde ezeli olabilir, burda çelişki yok

@beyaz4227 9 ай бұрын

Hiçlikten hiçlik gelir.Hiçlik hiçbir şey içermediğine göre, bir şey yapma potansiyeline sahip değildir. Şuan şu hayatta ortada bir malzeme var. bir potansiyel var. o yüzden hiçlikten gelme olamaz.bence hiçlikten geldik hiçliğe gidiyoruz diyenler neyi kast ettiğinin farkında bile değiller.

@beyaz4227 9 ай бұрын

1:00:21 platon 2

@beyaz4227 9 ай бұрын

1:04:45 ruh da dağılır diyenler

@Hakikatinpesinde1 Жыл бұрын

Hocam konunun, her şeyin maddeden oluşmadığı ve bir ruha sahip olabileceğimiz, dolayısıyla ölümsüz olacağımız kısmı kafama yattı. ama öldükten sonra bir şeye dönüşmek meselesi ( başka bir canlı olarak bitki, kedi vs) kafama yatmadı, bu yoruma kaçmaz mı? Yani ruhun varlığını kabul etmemiz dönüşümü de kabul ettirmeyi gerektiriyor mu?

@yksbasma 5 ай бұрын

Bende boyle dusunuyorum 9 ay gecmis yorum ustunden fikirlerin degisti mi?

@Hakikatinpesinde1 5 ай бұрын

@@yksbasma değişmedi çünkü çok ilerleme kaydettiğimi düşünmüyorum, antik Yunan biterse belki o zaman değişir bilemiyorum :)

@fateh2345 2 ай бұрын

Mesela madde-ruh birliği. Ruh yokluktan gelmediği için, var olan bir ruh bedene giriyor. Yani şu andaki ruhumuz bu bedene girdiyse, belli ki böyle bir mekanizma var, neden daha sonra yenien başka bir bedene girmesin. Derste değinildiği gibi, sürekli bir canlı doğuyor, biri ölüyor. Bu ruh nerden geliyor peki.

@Hakikatinpesinde1 2 ай бұрын

@@fateh2345 öncelikle cevap için teşekkürler biraz daha oturdu kafamda şu an. ama anlamadığım yeni şey bu dönüşümdeki anlam amaç nedir? Neye hizmet ediyor?

@fateh2345 2 ай бұрын

@@Hakikatinpesinde1 Evrenin mekanizması böyle denebilir. Bu devinimin gayesini soruyorsanız, tüm dersleri sırayla izlemenizi tavsiye ederdim, o zaman daha net oturur. Empedoklesin dediği gibi her şey özüne döner. Ruh da belli bir yol katederek maddeden koparak doruk haline ulaşmayı hedefler.

@beyaz4227 9 ай бұрын

59:49 platon

@beyaz4227 9 ай бұрын