De meisjes van Bouvigne

Op 4 mei herdenken we in Nederland verschillende groepen oorlogsslachtoffers. Vandaag willen we ook stilstaan bij twee bijzondere slachtoffers: de meisjes van Bouvigne.
Hun verhaal begint op 10 mei 1940, bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Op die dag werden de verstandelijk beperkte meisjes, samen met honderden andere bewoners van Woonzorgpark Boldershof in Druten, hals-over-kop geëvacueerd naar Breda en omgeving.
Allen keerden na een dag of 10 ongedeerd terug, op twee meisjes na. Zij stierven in anonimiteit op kasteel Bouvigne. Omdat de Duitsers er geen toestemming voor zouden geven, werden ze door de zusters in het geheim begraven in de kasteeltuin.
De grafjes bleven onontdekt tot een toevallige ontmoeting tussen een medewerker van ’s Heeren Loo en een familielid van een van de meisjes in 2014. Er werd een zoektocht naar de grafjes gestart, en in 2015 werd door DNA-onderzoek ook bevestigd dat de betreffende meisjes daar waren begraven.
In 2016 vond in besloten kring de herbegrafenis van de meisjes plaats in de kleine grafkapel van Bouvigne. Na ruim 75 jaar rusten ze nu in vrede op een van de mooiste plekken in het park.