Δεμένη & Βαβέλ & Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει - Νατάσσα Μποφίλιου - Λυκαβηττός 2024

"Κάτι Καίγεται...."
Από τη συναυλία της Νατάσσας στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, την Τρίτη 17/09/2024.
/ mat99lives
Μουσικοί:
Θέμης Καραμουρατίδης: πιάνο
Άρης Ζέρβας: τσέλο
Γιώργος Μπουλντής: ηλεκτρικό μπάσο, synth bass
Μανώλης Γιαννίκιος: τύμπανα
Γιώργος Καρδιανός: κιθάρες
Γιώργος Κάστανος: σαξόφωνο, πλήκτρα
Κώστας Σαπούνης: τρομπέτα
Βαγγέλης Χάμριστσακ: τρομπόνι
Φωνητικά:
Λητώ Αμπατζή, Έλενα Λεώνη, Κατερίνα Σούσουλα, Steve Bekas
Ενορχηστρώσεις: Θέμης Καραμουρατίδης
Επιμέλεια προγράμματος: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Ηχοληψία: Γιάννης Παξεβάνης, Αντώνης Ζαχόπουλος
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Artwork: Κωνσταντίνος Σελλας
Φωτογραφίες: Κώστας Αυγουλής
Marketing: Μόνικα Κασάνη
Επικοινωνία & Προβολή στα media:
PROSPERO: Ελένη Γιαννοπούλου - Ιωάννα Μπρατσόλια
ZUMA COMMUNICATIONS : Χαρά Ζούμα, Νίνα Αλτάνη
Management - Παραγωγή: PROSPERO, www.prospero.com.gr
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεμένη
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Μεγάλωνα στην τσέπη του πατέρα μου
δεμένη μ' αλυσίδα στα κλειδιά του
με τ' όνομα, τ' αμάξι και τα σπίτια του
και μ' όλα τα μεγάλα όνειρα του
Μεγάλωνα στης μάνας μου τα δάκρυα
σαν σκάλισμα σε βέρα από πλατίνα
που έβγαζε και άφηνε στην άκρια
καθώς έπλενε πιάτα στην κουζίνα.
Τι με ρωτάς,
τι να σου λέω, εδώ τα βλέπεις
θες με κρατάς
κι αν δε σου κάνω με επιστρέφεις
Δεν έχω μάθει δυστυχώς να μην ανήκω
μια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο
Μεγάλωνα γι' αυτούς που περιμένανε
και ύστερα για χάρη κάποιου ψεύτη
και μέρα με τη μέρα αντί για μένανε
τη μάνα μου αντικρίζω στον καθρέφτη
Τι με ρωτάς,
τι να σου λέω, εδώ τα βλέπεις
θες με κρατάς
κι αν δε σου κάνω με επιστρέφεις
Δεν έχω μάθει δυστυχώς να μην ανήκω
μια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο
-------------------------------------------------------------------------------
Βαβέλ
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μέρα νύχτα χτυπάμε μια κάρτα.
Στη γη του Κάφκα.
Χάσαμε τη μπάλα κι ας μας τα ‘πανε αλλιώς.
Ξόφλησε ο κόσμος ο παλιός.
Τα λεφτά μας βγήκαν άχρηστα κι αυτά.
Τα καλά λεφτά μας μάς ρίξανε στα κάτεργα.
Μέρα νύχτα εργάτες στον Πύργο.
Να ζούμε λίγο.
Μυρμηγκοφωλιά - δουλειά
ξαφνικά Κυριακή.
Βόλτες - καφέδες - τουμπεκί.
Στις ειδήσεις είπαν πάλι εκλογές
και γελούν με μας δώδεκα φυλές.
Τι τις θες ρε κόσμε τόσες άδειες γλώσσες;
Δε θα τις ξορκίσεις έτσι τις σιωπές σου.
Λες και ντε και σώνει κάποια απ' τις τόσες.
Θα σ’ ελευθερώσει από τη Βαβέλ σου.
Το εμπέδωσα το πράγμα:
Η σιωπή μας είναι τραύμα πια.
Μέρα νύχτα στην ίδια πορεία
Σα συμμορία.
Με την ίδια μάσκα και την ίδια στολή.
Και μυαλό και σώμα σε καταστολή
Στις ειδήσεις είπαν θα ‘ρθουν πάλι βροχές
Κι άντε να στεγνώσουν οι φτωχές μας ψυχές.
---------------------------------------------------------------------------------
Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Από μικροί μαθαίνουμε να χάνουμε
η απώλεια θα μπορούσε να `ναι κούνια μας
δεν μπορείς να τα ’χεις όλα
πρώτη φράση που μαθαίνουμε
από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε
τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ’ αδέρφια μας
μάθε πλέον να μοιράζεσαι
έτσι δίνουμε ό,τι παίρνουμε
και τα χρόνια περνάνε
και ό,τι τρώμε κερνάμε
δίνουμε ό,τι αποκτάμε
ώσπου κάτι τελειώνει...
και οι άνθρωποι φεύγουν
και εμείς δεν αντιδράμε
μάθαμε να ξεχνάμε
και να μένουμε μόνοι...
μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα...
η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα...

[@efimos9187]

Έχω μάθει την ιστορία ιστορία της ζωής μου με τον χειρότερο τρόπο 😴👎👍👌🫶🌹