Diafana Krina - Egine I Apoleia Synitheia Mas

Από το cd/lp "Έγινε Η Απώλεια Συνήθεια Μας" (1996)
Γλύφω το οξύ απ' τις ρωγμες των χειλιών σου και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο
τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο να ψάχνω την πνοή μου στο νεκρό εαυτό σου.
Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια που ριγούν στην αγάπη και στον τρόμο
πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο και ψάχνεις το φώς μου σε σβησμένα αστέρια.
Η απουσία σου μ' εξουθενώνει και δεν μπορώ να συνηθίσω
νοιώθω να προχωράω μπροστά μα πάντα φθάνω πίσω κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει.
Σβήνω τα ίχνη απ' τα ψέμματά μας παραπατάω στη σιωπή
έγινε η απώλεια συνήθειά μας κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή.

[@anestisskitzis4346]

Κυκλοφορώ σαν φάντασμα, αναπολώντας τα χρόνια τα παλιά, τρέμοντας στην ιδέα πως τα χρόνια που έρχονται θα είναι άγευστα χωρίς μουσική... Σας ευχαριστώ που προνοήσατε για το μέλλον μας!!

[@m.a.g.1011]

Ότι αγάπησα περισσότερο στην τρυφερή μου νιότη, με σκότωσε κι εμένα. Και ψάχνω το φως μου σε σβησμένα αστέρια..

[@panosoikonomou7219]

❤

[@ΔΙΟΝΥΣΙΟΣΜΗΛΙΩΝΗΣ]

Επικο...

[@georgemyrsinias8457]

Άσμα ασμάτων.