ก็กลัวทุกครั้ง จะพลั้งพูดไปให้เธอรู้ ชอบเธออยู่ แต่ต้องปิดบังความลับไว้ อึดอัดทุกครั้ง เพราะฉันก็กลัวจะเสียเธอไป ต้องบังคับใจไม่ให้หวั่นไหวเมื่อใกล้เธอ * แต่บรรยากาศนี้ช่างดีเหลือเกิน ตาคู่นั้นยิ่งมองยิ่งเพลิน ทนไม่ไหว เลยเอ่ยปากบอกไปอย่างนั้น ** ก็หลุดปากไปว่าฉันชอบเธอมานานมากแค่ไหน ก็หลุดปากไปว่าฉันมีเธอในใจตั้งแต่เมื่อไหร่ มันผิดที่ดาวบนฟ้าก็ดูเป็นใจ ทำให้พลั้งความรู้สึกออกไป ถ้าไม่รับเอาไว้ ก็ช่วยทิ้งมันปล่อยไปใต้แสงดาว ถ้าเธอฟังแล้ว ก็ช่วยลืมๆ ไปได้ไหม ที่เธอลำบากใจ ฉันไม่เคยต้องการ ขอโทษอีกครั้ง ไม่ได้ตั้งใจจะให้รำคาญ เป็นเพราะดาวและจันทร์ทำฉันให้เผลอใจ (ซ้ำ *,**) This feeling is so unstoppable. Like there’s no tomorrow. The sky, the stars are to blame This confession that I made. I hope we stay the same. (ซ้ำ **) ถ้าไม่รับเอาไว้ ก็ช่วยทิ้งมันปล่อยไปกับแสงดาว