Рет қаралды 53,105
Krokiew (dach płatwiowy)
Schemat obliczeniowy dla krokwi umożliwia wymiarowanie krokwi w systemie dachów płatwiowych jednopołaciowych lub dwupołaciowych o symetrycznym układzie przeciwległych połaci. Obliczenia mogą być oparte na jednym z wielu predefiniowanych szablonów: krokiew dwu-, trój-podporowa, krokiew dachu pulpitowego, itp. Typ dachu przyjęty do obliczeń ogrywa bardzo istotna rolę ze względu na obciążenia środowiskowe typu śnieg oraz wiatr. Projektant może dokonać wyboru spośród czterech dostępnych opcji:
dach dwuspadowy
dachu pulpitowy
dach typu dobudówka
dach typu dobudówka poniżej okapu sąsiedniego dachu
Obliczenia krokwi można wykonać jedynie dla przekroju prostokątnego. Dla takiego przekroju można stosować materiały z drewna litego lub klejonego. Krokwie mogą być wykonane również z płyt drewna klejonego krzyżowo CLT.
drewno lite klasy C i D
drewno klejone klasy Glc i Glh
drewno klejone CLT
Dodatkowy moduł stal umożliwia rozszerzenie możliwości obliczeniowych o kształtowniki stalowe typu: dwuteownik, ceownik czy też rura. Lokalizacja krokwi na połaci dachu wpływa na kilka aspektów. Krokwie na okapie szczytowych pracują w warunkach drugiej klasa użytkowania. Z kolei krokwie wewnętrzne w pierwszej klasie użytkowania. Ma to wpływ na wartość współczynników modyfikacyjnych.
krokiew okapowa
krokiew wewnętrzna
Innym aspektem jest odmiennych schemat obciążenia wiatrem dla krokwi szczytowej od strony nawietrznej i zawietrznej dachu. Obciążenia środowiskowe ogrywają kluczową rolę w wymiarowaniu krokwi. Kluczowe są przyjęte wartości obliczeniowe, lecz nie tylko. Sposób oddziaływania na dach zamkniętego budynku jest odmienny, niż dla otwartej na wiatr altanki. Obciążenie połaci śniegiem będzie inne przy uwzględnieniu nawisu śnieżnego na okapie oraz możliwości zsuwania się śniegu po połaci.
nawis śnieżny na okapie
zsuwanie śniegu po połaci
otwarcie konstrukcji na wiatr
Podstawowy układ składa się z dwóch podpór: murłaty oraz płatwi kalenicowej. Projektant może wprowadzić dowolną ilość dodatkowych punktów podparcie w postaci płatwi pośrednich, zarówno w obrębie budynku jak i poza nim (podparcie zadaszenia werandy). Płatwie mogą mieć przekrój prostokątny lub prostokątny z fazowaniem. Płatwie można ustawić pionowo lub rotować do płaszczyzny dachu.
Sztywność płatwi pośredniej wpływa na wyniki obliczeń krokwie. Dlatego jest ona uwzględniona w obliczeniach i określona po przez podanie maksymalnego rozstawu między punktami jej podparcia.
Standardowe oparcie krokwi na murłacie, płatwi pośredniej czy też płatwie kalenicowej realizowane jest za pomocą zaciosu. Obciążenia własne takie jak ciężar konstrukcji oraz zabudowy połaci dachu wyznaczane są automatycznie na podstawie parametrów zapisanych w bazie materiałowej. Projektant ma możliwość zastosowania dodatkowych obciążeń w postaci sił lub momentów. Może zastosować obciążenia skupione, liniowe lub nawet powierzchniowe.
transfer obciążeń między obliczeniami
siły lub momenty
lokalny lub globalny układ współrzędnych
skupione, liniowe, powierzchniowe
jednorodne lub trapezowe
własne, zmienne, wyjątkowe, sejsmiczne
Wyniki obliczeń prezentowane są w formie tabelarycznej, jako stopień wytężenia materiału. Dla ułatwienia doboru optymalnego przekroju, podane są wyniki dla przekrojów pochodnych w stosunku do bazowego. Dodatkowym ułatwieniem jest kolorystyczne oznaczenie wyników (czerwony - zielony - żółty). Dla przyjętego przekroju określony jest dozwolony rozstaw krokwi. Optymalizacji można dokonać poprzez zmianę przekroju lub rozstawu krokwi.
wytężenie przekroju
dozwolony rozstaw
maksymalne ugięcie
nośność zaciosu
warunek graniczny
Obliczenia elementów konstrukcji można ze sobą łączyć. Obliczeniowe reakcje podporowe krokwi mogą stanowić obciążenia dla płatwi pośrednich i kalenicowych. Powiązanie powstaje poprzez wskazanie pozycji obliczeniowej oraz właściwego węzła konstrukcji. Można określić w jakiej formie zostanie zrealizowane obciążenie: siły skupionej lub obciążenia liniowego. Program generuje raporty obliczeniowe w formie dokumentów tekstowych. Projektant ma do wyboru kilka formatów: DOC, DOCX, PDF, RTF i ODT. Zakres informacji w raporcie można określić na czterech poziomach szczegółowości.
skrócony
standardowy
szczegółowy
bardzo szczegółowy
Wyniki obliczeń można przestawić w formie dokumentacji rysunkowej w formacie D-CAD 2D lub DXF. Rysunki mogą zawierać informacje obliczeniowe: wykresy sił wewnętrznych, linii ugięcia, obciążenia oraz reakcje podporowe. Program generuje również rysunki warsztatowe z szczegółowym wymiarowaniem elementu dla rzemieślnika.