Ede Staal - Free Westerhoff met "HELP MIE DEUR DE NACHT."

"HELP MIE DEUR DE NACHT" (help me through the night van Ede Staal.
Free Westerhoff met "Daip River".
Uitvaartversie, zie: • HELP MIE DEUR DE NACHT...
veel meer over Ede Staal: freewesterhoff....

[@kaledevis]

Indrukwekkende, ontroerende pracht deze nieuwe versie!

[@freewesterhoff]

beetje erg laat maar toch nog hartstikke bedankt voor je mooie reactie.

[@janidema3640]

Prachtige tekst, mooie vertolking

[@freewesterhoff]

Jan, jij ook alsnog erg bedankt voor je compliment

[@mschulz-vandijk9633]

Prachtig

[@freewesterhoff]

machtig

[@riadiphoorn6600]

Geweldig ik krijg er kipevel van Prachtig

[@freewesterhoff]

Dank je Ria

[@wuppyrijnsbergen1729]

In een woord gezegd prachtig

[@freewesterhoff]

lang geleden maar niet vergeten, k had je best even eerder kunnen bedanken. inmiddels is er een speciale uitvaartversie welke regelmatig gebruikt word.

[@westerhoffjan5343]

Free ik ben trots op je. Je oudste broer.

[@freewesterhoff]

t Is goud zo Jan Westerhoff 24-5-1941 / 19-10-2015 t Is zundagmörn 18 oktober 2015 haalf elf. Mismoudeg loop ik laange gaang òf, houk om noar lift, ‘Longziekten 1 d’. Ain d?, woar stait dat veur, ‘ain… d’. Op t ìnd van òfdailen, leste koamer, ’t ìnd… leste’. Op deurkezien ‘Hr. J Westerhoff.’ Veurzichteg kiek k om houk… slept e? Tevre ligt e mit koptillefoon op te luustern. As k binnen kom dut e t ding van kop en stekt haand op. Even kom t zuurstofkapke van mond “moi, dien gnivvel over vrouger, mooi”. t Dut mie goud vanzulf, mor k heb ter slim stoer mit. t Gevuil tussen zien en mien haand geft aan dat t meschain zien leste gnivvel was, w’hemmen schraaid. Smoandaogs 19 oktober. Laange rieg medesienen moaken ploats veur leste peerdemiddel. Kloar in t heufd mit rouer in aigen haand het e dokter mit baide handen smeekt t índ dichter bie te hoalen, hai het der vree mit. t Verstand legd zuch der bie deel en elk wait dat stried streden is. Stoaregaan glidt ‘boot’ over t leste wotter de hoaven in. Pien is der nait meer, allain pien van t òfschaid. Òfschaid van t leven doar e mit Janny zo geern in zummer op boot aan rais was en swinters n poar moand in Spanje genoot van t aangenoame klimoat. Zien leste oetzicht op dit leste stee is veur mie aiweg vastlegd. Twij onneuzele magneetblokjes op lege grieze waand bie t voutenìnd van bèr hòlden zien ogen, zunder te kieken, strak op stee. Ik wizzel rood mit gruin en zeg “hest even n aander kiek op wereld” doem gait omhoog en baaiden hevwe der lol om. n Kettaaier loater komt bruier Gerard binnen “moi”… zit n zetje ongemakkelk en wizzelt, onwaitend van doarveur, vannijs rood mit gruin, “even n aander oetkiek” zegd e, baaiden schaiten w’in laag. Jan wil geern, mor lucht is m nait gunt, gnivvelt en stekt baaide doemen op. Kapke komt even van mond, “t is goud zo”. Free Westerhoff. okt 2015.