Рет қаралды 3,079
Tekst : Een schaduw in ons leven
Een schaduw in ons leven, op weg naar een ’n duist’re nacht,
zo zien wij thans ons leven, waar onbegrip ons wacht.
de jaren gingen voor ons heen, ze gaven ons de moed,
’t pad was niet altijd effen, toch kwam het altijd goed.
Maar dan verscheurd ons samen zijn zo wreed,
hetgeen ons bracht in ware leed.
Geslagen, maar geen weerstand meer,
het is te zwaar, het doet zo zeer.
Je was zo sterk in alles, je kon de wereld aan,
ik stond zo vaak verwonderd, hoe jij ’t weer had gedaan.
Maar och het leven ging hier zo snel, aan ons zo gauw voorbij,
er kwamen donk’re wolken, verdriet kwam naderbij.
Nog zie ‘k jou staan, zoals je altijd was,
’t leek zo gewoon, maar zie nu pas,
hoe nu je kracht ten onder gaat,
en ’t vechten heeft geen enk’le baat.
Al wordt de schaduw langer, en wordt het voor ons nacht,
wij mogen toch vertrouwen, dat ons het licht eens wacht.
De horizon verspreidt z’n licht, een nieuwe dag die gloort,
blijf daarop steeds vertrouwen, wat God zei in Zijn woord.
Een weerzien zal voor ons daar eeuwig zijn,
een weerzien waar geen leed of pijn,
ons dan nog treft, daar bij de Heer.
Geloof in Hem, dan zien we ons weer.
G-G 326
T&M:6-10-2017
Willem van Beilen