El amor globalizado: Enamorarse de alguien a distancia y regalamos un pasaje - EP

  Рет қаралды 115,937

Escuela de Nada

Escuela de Nada

3 жыл бұрын

En esta ocasión Leo, Nacho y Chris hablan sobre el amor globalizado y la moda de conocer gente por internet. Además, hacen el reto de volar a alguien.
Si sientes que la dosis de 2 episodios semanales no son suficientes para sobrevivir en estos tiempos, te invitamos a que te suscribas a nuestro Patreon (Tier Cuadro de Honor) por tan solo USD$5 mensuales para que recibas uno (1) extra todos los viernes y además disfrutes de otros beneficios con los que solo la escuela privada puede contar
/ escueladenada
También te invitamos a nuestra tienda en la que encontrarás la última colección de la Ropita oficial de Escuela de Nada (camisas y sweaters) con envíos a todo el planeta represent.com/store/escuelade...
Recuerda que también disfrutar de cada episodio en formato de audio en nuestro perfil de Spotify open.spotify.com/show/4xOM98A...
Y por último, síguenos en nuestras redes sociales en las que compartimos contenido paralelo que va de la mano con lo que ves en el podcast:
Instagram: / escueladenada
Twitter: / escueladenada
Facebook: / escueladenada
Discord: / discord
Telegram: t.me/escueladenada
ESCUELA DE NADA:
LEO ROJAS
Twitter: / leo
Instagram: / leorojas1
CHRIS ANDRADE:
Twitter: / minombreeschris
Instagram: / minombreeschris
NACHO REDONDO:
Twitter: / nachored
Instagram: / nachored
#ElAmorGlobalizado #RelacionesADistancia #LaVolada

Пікірлер: 603
@isi6723
@isi6723 3 жыл бұрын
mi historia de amor a distancia: a mi novia la conocí en twitter hace siete meses, le hablé luego de varios meses de querer acercarme a ella, siempre me pareció alguien muy inteligente más allá de lo linda y amable que era, yo quería estar cerca. conocerla y hablarle casi todos los días desde ese momento fue algo que me cambió y de muchas maneras creo que soy mejor por ella, creo que es mi mejor amiga, la persona a quien puedo contarle todo y sentirme cómoda alrededor, se siente como si la hubiera conocido desde hace mucho tiempo y que es la persona con quien yo debo estar. Las dos somos venezolanas pero ella vive en argentina desde hace casi dos años, me haría muy feliz verla y saber como es estar cerca de ella. yo siempre los escucho y me pareció muy bonito poder compartir algo así con ella y tener una posibilidad de vernos ! apreciamos mucho la oportunidad 💟.
@richardv1178
@richardv1178 3 жыл бұрын
Aquí voy con nuestra historia de amor a distancia. Actualmente vivo en Inglaterra desde hace dos años y ya llevamos 1 año y 4 meses hablando diariamente, todo el tiempo ha sido todo muy honesto, con buena comunicación y química, quisiéramos poder estar juntos pero la distancia es el problema, ella sigue en Venezuela, casualmente de la misma ciudad Jajaja; varias veces coincidimos en el mismo lugar (teniendo muchos amigos en común y ella ya conociendo a mi familia) pero desafortunadamente nunca nos hemos visto el uno al otro, solo hablar por chat y videollamadas yo ya estando aquí. Por la situación del coronavirus, cuarentenas, viajes cancelados, trabajos, etc. A los dos se nos ha hecho extremadamente difícil lograr vernos, nuestro plan es que ella pueda ir España (donde tiene familia) y yo viajar para allá, recibirla cuando llegue y pasar unas vacaciones juntos y ver cómo sería la química en persona y luego crear otros planes para estar juntos si todo sale a lo esperado. Nos gustaría dar ya pronto ese primer paso y vernos.
@racachijama1954
@racachijama1954 3 жыл бұрын
Ten fe mano, eso pasará tarde o temprano sólo ten fe
@wilkeru1480
@wilkeru1480 3 жыл бұрын
Se te dará manin, agarra tu like ahi
@ragi4646
@ragi4646 3 жыл бұрын
confirmo, soy la chama
@deividmarcano7267
@deividmarcano7267 3 жыл бұрын
Tenga su like caballero
@wanderjoseurena8246
@wanderjoseurena8246 3 жыл бұрын
Confirmo, me gusta la química
@carlafuenmayora
@carlafuenmayora 3 жыл бұрын
mi historia de amor a distancia. en discord me conocen como tetero de redbull, conocí a José por su servidor de discord justamente hablando de sus episodios, me armé de valor y le pedi ver los episodios juntos (como si fuera una cita JAJA), desde ese dia los vemos todos juntos, llevamos 5 meses y vamos por muchos más. el problema es el siguiente: soy estudiante universitaria, es decir, me gustaría irme con mi título pero puedo irme sin el. Y el es estudiante y empleado, el está en Argentina y yo estoy en Venezuela. Yo puedo esperar por él y se que el esperaría por mi el tiempo que sea necesario, pero si me dan la oportunidad de verlo en persona sería el mejor regalo del mundo
@joseantoniobracho7979
@joseantoniobracho7979 3 жыл бұрын
Hola yo soy el Jose de la historia.yo me metí en el discord de EDN en Noviembre pq estaba pasando un rato chimbo, ahí conocí a un montón de gente bella entre ellos a Carla, comenzamos hablando por videollamada todos los días, viendo películas, escuchando música, etc.A pesar que nunca nos hemos visto en persona desde que la conocí siento que soy una mejor persona y que ella cada día me hace muy feliz y es la única persona con la que realmente he conectado. Me haría muchísima ilusión poder conocer a Carla o como le digo yo; Carlita/araguita.
@gabrielhostos9194
@gabrielhostos9194 3 жыл бұрын
Hola yo soy amigo de Carla
@carlafuenmayora
@carlafuenmayora 3 жыл бұрын
@@gabrielhostos9194 si lo eres no lo dudo
@rossanaangarita3203
@rossanaangarita3203 3 жыл бұрын
Y yo soy la mama de Carla, y la verdad aunque no conozco en persona a Jose, le tengo cariño siento que se complementan y se han apoyado en estos momentos de locura existencial.
@carlafuenmayora
@carlafuenmayora 3 жыл бұрын
@@rossanaangarita3203 dios mio, te amo con mi vida
@showmo-joun9115
@showmo-joun9115 3 жыл бұрын
Chris: Muchachos esto no esta sembrado Ganadores del concursob: lasso y Paul McCartney, estrenaran su nueva tema, volando alto
@MichelleMartinez-ll3ek
@MichelleMartinez-ll3ek 3 жыл бұрын
JAJAJAJAJAJAJAJAJAJA
@arianasuarez974
@arianasuarez974 3 жыл бұрын
Demasiado brutal
@danielslafa061
@danielslafa061 3 жыл бұрын
JAJAJJAJ coñodelamadre
@Rosylogross
@Rosylogross 3 жыл бұрын
😂😂😂😂🤣🤣🤣🤣🤣🥲
@AnaCristinaRodriguez1
@AnaCristinaRodriguez1 3 жыл бұрын
Yo tengo la historia de mi mejor amigo que empezó a chancear con una chama que conoció por el discord de edn!! Dios mío yo los quiero juntos!! jajajajajjajajja Ya tienen varios meses hablando, ella está en Argentina y él en Perú. Estoy escribiendo esto yo porque no sé cuando ellos verán el episodio y no quiero perder el chance!
@eseespina395
@eseespina395 3 жыл бұрын
No te lo aguantaste JAJAJA, que bolas
@luisduranve
@luisduranve 3 жыл бұрын
Coño yo estoy en el server, cual de los pana será
@Danncotirador
@Danncotirador 3 жыл бұрын
Coño pasen el discord de edn
@dadaalarcon393
@dadaalarcon393 3 жыл бұрын
Pasen el discord !!
@MrAyrton1990
@MrAyrton1990 Жыл бұрын
Ya pasó un año, ya son pareja?
@carlosvelasquez3910
@carlosvelasquez3910 3 жыл бұрын
Ya me creía parte del equipo de EDN leyendo todos los comentarios de amor. Jajajajjaja
@lunatorin1196
@lunatorin1196 3 жыл бұрын
Voy con mi novela. Más o menos en junio del año pasado me empezó a seguir en Twitter y yo lo seguí de vuelta porque me pareció cool a través de sus tweets y teníamos algunas personas en común, con el pasar del tiempo empezamos a interactuar más hasta que me siguió en Instagram junto con unos likes, y pues hice lo mismo, pero todo normal hasta ahí. Yo estoy en Maracay y él en Madrid. Soy estudiante de Arquitectura, por lo que es costumbre amanecer haciendo tarea constantemente. En una de esas noches que tenía entrega coloqué una story en ig a eso de las 3 am (para él eran las 10 am) y él me la respondió preguntándome con respecto a la tarea, y comenzamos a hablar de mi carrera (cabe destacar que cuando estudias Arquitectura la gente suele hacerte más o menos las mismas preguntas, pero él me tomó por sorpresa siendo distinto). Con el pasar del tiempo solíamos conversar por ig de vez en cuando, el me respondía stories, luego dejaba de responderme en el momento mas genial de la conversación, y yo precisamente por eso le rebotaba todos los intentos de chancearme, porque aunque me gustaba me gusto más yo jeje. Me pidió el número luego de meses, hablabamos y teniamos la misma dinámica de solo conversar de vez en cuando. En diciembre me regaló una entrada para EDN Salva la Navidad porque yo había puesto un tweet de que quería verlo (de hecho Nacho le dio like al tweet en el que el adjunta la entrada). Siguió mandando señales confusas y luego de unos días le dije “mira pana tú eres muy chevere y todo pero la verdad es que el temita de que me dejas de responder justo cuando te estoy contando algo esta bien chimbo y a mi no me gusta y me da ladilla, entonces si quieres hablar fino y si no quieres hablar no me andes preguntando vainas pa dejarme de responder” y hasta ese día sucedió eso. Lo siguiente fue hablar todo el día todos los días mientras por dentro decía “coño de la madre me gusta mucho este webon y me va a doler” hasta que me puse los ovarios y le dije como me sentía, porque ya estaba ahí, lo peor que podía pasar era que no sintiera lo mismo. Pero me correspondió y nos reímos de lo difícil que fue admitirlo para ambos. Al sol de hoy la rutina que hemos establecido juntos me hace sentirlo cerca a pesar de estar a 8.000km. Pasamos el día en FaceTime haciendo cualquier cosa, ver películas (cuando el internet veneco lo permite), cocinando, jugando, presentando a nuestras familias, a veces estando sin hablar, solo haciéndonos compañía. Encontrarnos ha sido demasiado especial y estamos trabajando por poder vernos muy pronto. Porque tenemos una relación increíble y sana, y eso merece todo el esfuerzo del universo.
@AleFung1151
@AleFung1151 3 жыл бұрын
Esta es mi historia de amor a distancia: Hace un año y por causa de la cuarentena me metí a una aplicación donde conoces gente de todo el mundo para practicar idiomas. Ahí la conocí a ella, es de Brasil y yo vivo en Argentina, ambos hablamos medianamente bien inglés y nos escribimos todos los días, también hacemos videollamadas y todo eso. Esperamos que después de que pase la pandemia ella venga a Argentina a estudiar, acá es donde me pongo cursi, la verdad la amo y se ha vuelto una persona muy importante para mí ya que me ha apoyado cada que tengo algún bajón o me pasa algo, igualmente yo con ella.
@josegarcia6202
@josegarcia6202 3 жыл бұрын
Cuál es la app?
@RicardoHernandez-qu2ii
@RicardoHernandez-qu2ii 3 жыл бұрын
@@josegarcia6202 creo que se llama "hablo" o "ablo" yo la use hace tiempo tambien xd
@prayloveart
@prayloveart 3 жыл бұрын
@@josegarcia6202 creo que linguado
@AleFung1151
@AleFung1151 3 жыл бұрын
@@josegarcia6202 La conocí usando Tandem, pero también usaba otra que se llama Speaky
@jhtwentyone8020
@jhtwentyone8020 3 жыл бұрын
Ah bueno pero entonces tu eres un loser
@joshuehernandez13
@joshuehernandez13 3 жыл бұрын
Me reí demasiado con el bullying sobre los "superpoderes" de Chris
@jeikobsegovia
@jeikobsegovia 3 жыл бұрын
Tuve año y medio de relación a distancia, volamos 3 veces en ese período, ahora vivimos juntos ❤️
@samuelmolero5885
@samuelmolero5885 3 жыл бұрын
No me importa un coño
@wilmernava3548
@wilmernava3548 3 жыл бұрын
a mí menos sapo
@luisangelhurtado8672
@luisangelhurtado8672 3 жыл бұрын
Si se puede Bro y estuve 8 meses en chile luego regrese y me fui al mes a Suecia por 3 meses luego regrese y nos fuimos juntos a España
@luisangelhurtado8672
@luisangelhurtado8672 3 жыл бұрын
Ya llevamos 15 años juntos
@carloschtelles3552
@carloschtelles3552 3 жыл бұрын
Y el papa de los niños que opina?
@felixferreira533
@felixferreira533 3 жыл бұрын
Coño le regale el Patreon a la que me gusta y ahora es la jeva mia, chocala ahí ps 🤚🏼
@yanilethpuchem
@yanilethpuchem 3 жыл бұрын
Espero que hagan lo mismo conmigo
@Juanbrush
@Juanbrush 3 жыл бұрын
O sea tecnicamente ella vale 5 USD mensuales.
@DianaMavarez
@DianaMavarez 3 жыл бұрын
Necesito solamente que me regalen el patreon
@felixferreira533
@felixferreira533 3 жыл бұрын
@@Juanbrush no es el precio del regalo lo importante
@marcelosalas4738
@marcelosalas4738 3 жыл бұрын
El macho!
@andreamadrigalarteaga5863
@andreamadrigalarteaga5863 3 жыл бұрын
Ésta historia de amor puede ser confusa, todo sucedió por casualidad y con momentos sin explicación alguna. Una emigrante de Venezuela e inmigrante de Perú, y una Mexicana, ambas con ganas de aventurarse y con un gusto en común... Supergirl, la famosa serie de DC. Nos conocimos a través de un grupo de WhatsApp dedicado a hablar y compartir todo sobre Supergirl. Desde el principio hubo una conexión pero entre una hetero y una bisexual no podía haber nada más que una amistad, excepto por esa conexión especial. Todos en la vida nos atragantamos con nuestras palabras y la hetero arraigada que juró meses (y los 26 años de su aburrida vida) que jamás le gustaría una mujer, terminó completamente enamorada. Pero... todo spaghetti se dobla cuando el agua está lo suficientemente caliente 🌚 Después de tantos obstáculos (y varios pendejos) empezamos una relación, la que podría decir que es la relación de la vida y que esperamos sea envidiable y un ejemplo de estabilidad a seguir. Amigos cercanos y lejanos han apoyado con fuerza la relación y nuestro 2020 empezaba perfecto juntando dinero para pagar el pasaporte, hasta que entró la pandemia. Se retrasó el pasaporte, se canceló nuestro viaje para vernos, se recorrió para el cumpleaños de una de nosotras, se canceló. Nos quedamos sin trabajo e incluso una de nosotras tuvo que trabajar en 2 lugares a la vez para poder llegar a la meta. Se propuso una nueva fecha y se canceló, se recorrió a la graduación de la universidad, se volvió a cancelar y aún así se ha hecho todo lo posible para poder hacer ese viaje en dónde por fin podamos encontrarnos y darnos cuenta de que vale la pena cada hora bajo el sol y cada lágrima de estrés para estar juntas. Tal vez algunos disfruten de esta historia y a otros se les haga larga pero es real y necesita ser expresada. Llevamos 1 año y 6 meses de relación. Sabíamos que sería difícil porque en muchos momentos hizo falta la cercanía y hemos pasado por momentos críticos como cualquier pareja. Ninguna relación es perfecta, hemos reído así como hemos llorado como cualquier pareja lo haría pero aún así mantener a flote una relación a distancia es más complicado que tener a tu pareja a unos minutos de distancia. Pero sabemos que eso pasará y valdrá la pena. No hemos dejado pasar ningún momento importante, hemos buscado a gente de otros países, contactado con personas que no nos conocían y moviendo el mundo para poder entregarnos algo significativo. 4 regalos de cumpleaños, 2 regalos de aniversario, 2 regalos de 14 de febrero entre México y Perú para demostrar que ni la distancia importa cuando se ama de verdad. A pesar de la distancia, hemos compartido juegos, películas, llamadas, series, videollamadas... Cosas que podemos disfrutar juntas buscando las apps y el tiempo necesario para hacerlo. Incluso hemos creado una cuenta privada de Instagram donde subimos acontecimientos importantes a la distancia y dónde subiremos ese encuentro tan anhelado, cada viaje, cada salida y cada momento importante en nuestra relación (Si Leo, Nacho y Chris desean ver la cuenta, la pasamos con gusto) Es un detalle muy hermoso que personas como ustedes quieran darle la oportunidad a un par de enamorados de pasar tiempo juntos como lo han deseado. En todo caso, si no podemos ganar este concurso para vernos antes de lo pensado, seguiremos con nuestros planes y esfuerzos para lograr estar una frente a la otra. Nuestros amigos nos apoyan 100% para lograr este objetivo, gracias a uno de ellos (seguidor fiel de sus redes) estamos escribiendo esto el día de hoy, nadie más que ellos serían felices de vernos juntas. Ésta es mi historia, nuestra historia. ❤️🌷
@danielnoriega2710
@danielnoriega2710 3 жыл бұрын
100% real, amor real! Son mis amigas y cada dia que pasa no deja de sorprenderme lo que el amor puede hacer en las personas, te cambia, te moldea... Si alguien merece encontrarse y crear momentos maravillosos, son estas dos locas que se aman jajaj ♥️
@kieranluthor673
@kieranluthor673 3 жыл бұрын
Animo animo animo!
@adrianamar8989
@adrianamar8989 3 жыл бұрын
Ojalá ganen 🙏😍😍
@missakygg8461
@missakygg8461 3 жыл бұрын
Me haría tanta alegría que mi Amiga Andrea pudiera ver al amor de su vida animoooo si se puedeee!!
@bladimirvelez3923
@bladimirvelez3923 3 жыл бұрын
Mucho texto
@yanilethpuchem
@yanilethpuchem 3 жыл бұрын
Mi novio y yo somos de vzla, siempre hemos tenido una relación a distancia, si, para muchos es algo loco y todo lo demás, pero créanme que la química y ese feeling que hay entre nosotros es único, llevamos casi 4 años empezamos a hablar en 2017 más o menos (el tenía 17 y yo 16) nos conocimos por un grupo de WhatsApp (ninguno sabe cómo llego ahí) era gente de varias partes de Venezuela, incluso yo luego agregue a unas amigas. nos hicimos super panas hasta que llegamos a ser novios porque cada vez sentíamos más por el otro. Eso fue desde diciembre 2016 a julio 2017, seguíamos hablando todos los días, el grupo creo que ya no estaba, hablábamos nosotros por privado, todos los días cada vez que podíamos. Antes que el se fuera por primera vez de Venezuela que eran los primeros meses que nos conocimos incluso ni éramos novios ahí nos teníamos más ganas y queso que cualquier otra cosa, yo iba a ir hasta donde el estaba (Barinas) tenía casi que todo planeado ya, y cuando por fin creíamos que nos íbamos a ver a mi abuela la tuvieron que operar y pues no pude viajar, ella iba a ir conmigo porque claramente no me iban a dejar ir sola. Y es algo que nos dolió mucho a ambos porque ya en el próximo mes el se iba. Mi plan siempre ha sido irme del país y obviamente poder verlo no solo por eso sino porque ya saben de la situación que hay aqui. El está España y antes de estar alli estuvo en Alemania (la primera vez que se fue de Venezuela) por eso les digo que nunca lo he visto, solo a través de una pantalla y ansío el día de por fin poder abrazarlo, pero no trabajo y obviamente no tengo para el pasaje, de verdad me encantaría asi sea verlo 2 min pero bueno me va a tocar seguir esperando y espero que si todo sale bien comenzar desde 0 los dos juntos ❤️ las relaciones a distancia si funcionan si ambos ponen de su parte o por lo menos hasta el día de hoy es lo que yo creo y espero no tener que decir lo contrario Pd: gracias a el los conocí a ustedes, fue quien me pasó su podcast por Spotify y luego yo me volví super fan y comencé a ver todos sus episodios a partir del 15 más o menos.
@deividmarcano7267
@deividmarcano7267 3 жыл бұрын
Si los 4 ponen de su parte claro que funciona
@yanilethpuchem
@yanilethpuchem 3 жыл бұрын
@@deividmarcano7267 jajaja es lo que siempre dicen😴😴
@Jsimonc17
@Jsimonc17 3 жыл бұрын
Coño, ese pana triunfo demasiado, de coger burras en Barinas a estar en Alemania, nawebona
@danielelandaluz3069
@danielelandaluz3069 3 жыл бұрын
Todo comenzó a mediados de 2017, cuando un amigo mío me invitó a una llamada grupal de Skype para jugar a algo. Y para mi sorpresa allí la encontré. 😳💖 La llamada continuaba mientras el grupo se iba reduciendo, y cuando nos dimos cuenta, nos encontrábamos ella y yo solos en llamada, ahí fue donde sentí mi primera chispa. ✨🦋 A partir de ahí comenzamos a jugar más a menudo juntos, ver películas, dormir juntos por llamada y estar pendientes todos los días el mayor tiempo posible (respetando también nuestro espacio personal) a pesar de la diferencia de horario, que son 6h. 🌃 Entonces llegó un punto en el que fue demasiado evidente, yo un poco nervioso le confesé lo que sentía y lo que quería tener con ella ¡Y qué bendición la mía en el momento que ella me aceptó! 🥰💓 Ya han pasado 4 años aproximadamente desde que nos conocimos, y a pesar del tiempo, nos seguimos queriendo tanto como desde el principio y estamos más que dispuestos a vernos en persona. Ella me ha ayudado a mí tanto como yo a ella en todos los sentidos, tanto emocional como motivacional. Podría decir que yo soy quién soy también gracias a ella. Y para mí el mejor regalo sería conocerla en persona, aún más sabiendo todo lo que hemos pasado juntos durante todos estos años ¡Y los que nos espera! 🥂🍾 ‌Yo soy nativo de España y ella es de Venezuela, y realmente nos haría mucho ilusión hacer posible este viaje. 🇻🇪🛫🇪🇦 ‌PD: Aún conservamos viejas capturas de cuando comenzamos hablar como recuerdo, dado que todo eso para mí tiene un valor increíble. 😭💓💕
@angheeocando232
@angheeocando232 3 жыл бұрын
Entre miles de historias de amor a distancia, aquí va la nuestra🙈🙈 Por mi mejor amigo conocí a este chico, ellos eran amigos desde pequeños, y volvieron a hablar a mediados de diciembre 2019 (cabe destacar que esto ya cuando todos habíamos salido de Venezuela). Y no es hasta finales de febrero de 2020 que el y yo empezamos a hablar. Él se encuentra en Chile y yo en Perú🙈 ,actualmente ya llevamos un año, y hasta hemos celebrado nuestros aniversario el domingo 28 de Marzo 🙈🙈🙈 lit, tuvimos hasta una cita por videollamada en la cual nuestras madres y familia nos ayudaron demasiado con la comida y las sorpresas. Y fuera de juego, ha sido muy difícil por el tema pandemia, plata y demás, y realmente después de un año ya tenemos miles de planes pero lo que más deseamos en el mundo es estar con el otro ya que nunca nos hemos visto en persona🙈🙈 Amamos sus vídeos y realmente moriríamos si pudieran darnos esta oportunidad 🙈🙈🙈❤❤❤❤
@JoalGamer
@JoalGamer 3 жыл бұрын
El 2020 fue un año horrible para todos. Pero lo mejor y más bonito que me trajo ese año fuiste tú ❤️ No ha sido fácil, pero nunca dejamos que la distancia nos impidiera enamorarnos y amarnos tan lindo Chile 🇨🇱 y Perú 🇵🇪, nunca mejor dicho el 'tan cerca pero tan lejos', entre dificultades que se nos han presentado, todos los días tenemos más ganas de vernos. Realmente es algo que hemos anhelado desde los primeros meses y que aún sigue y seguirá en pie para nosotros, sin embargo es algo que nos ha costado materializar. Realmente como fans de edn, este video nos cayó como anillo al dedo sin pensarlo. Y aquí vamos una vez más a intentar hacerlo realidad🙈 esperamos el apoyo de todos realmente
@manuellosmayas
@manuellosmayas 3 жыл бұрын
Leo los comentarios y se me sale una lagrimita por todas esas historias tan lindas c': Mis relaciones han sido un desastre y me parece muy bonito ver gente que (a diferencia de mi) ha sabido llevar sus relaciones bien y que tienen esperanzas de verse y que tienen la posibilidad gracias a EDN ❤️ Suerte para todos ^°^
@Adelaida0511
@Adelaida0511 3 жыл бұрын
Este es mi caso (que cabe destacar, para sorpresa mía (para mi sorpresa, mi crush ya comento aquí pero bueh, esta es mi perspectiva): Soy Venezolana, y hace unos meses me uní a unos argentinos que quieren montar una agencia de publicidad, y en el equipo de las redes se unieron varias personas para la parte de marketing (yo soy diseñadora gráfica) y entre esos me llama la atención un chamo (argentino también) que habla super grave y se apellida Jacuzzi, y literal lo primero que le dije fue preguntarle si en serio ese es su apellido. A partir de ahí uno siguió hablando mas por trabajo y bueno, como teníamos cosas en común se sintió chévere tener un panita en el trabajo. Al final ellos se salieron por diferencias con la gente, pero el y yo seguimos hablando. Al pasar el tiempo seguimos hablando mas y mas y coño, sin planearse surgió mucha confianza, nos comentábamos cosas de nuestra vida diaria y situaciones que pasábamos, y a veces nos aconsejábamos, a veces solo escuchábamos, y otras éramos el medio de distracción del otro; sea cual fuese la situación, todo empezó a tener su propia dinámica. Cuando empezamos a hacer videollamadas, yo soy del tipo de persona (por mi crianza) que me gusta atender a la gente, si estoy hablando con alguien, mi idea es estar tranquila pasando ese rato con la persona, no andar ida pensando en trabajo u otras cosas, pero aun así el me mostro/enseño, que nadie es el entretenimiento de alguien, y que ambos podemos estar haciendo nuestras cosas, y aun así sentirnos acompañados porque sabemos que el otro esta allí conectado. Eso me mostro muchísimo y me quito un tremendo peso de encima. Desde allí empecé a replantearme como llevo mis relaciones en general, y cual seria hoy en día la forma ideal de gestionar mi vida social. Además de eso, también me da el incentivo para dejar ciertas tendencias que yo misma he buscado cambiar, pero no había llegado a dar el clic indicado para accionar a eso. Y según lo que el me comenta (y que le comentan a el), ha sido reciproco. Por eso decidí mandarle un audio por whatsapp diciendo todo lo que sentía por el, porque no perdía nada con hacerlo, solo buscaba ser honesta. Yo no voy a alegar que gracias a el he descubierto cosas, ni que el me hace feliz, ni que si no hablo con el, no estoy tranquila; para nada. Mi sentir es que gracias a mi, me he dado la oportunidad de hacer muchas cosas, de observar muchas cosas que el me muestra, y que gracias ha eso, sigo cambiando mi perspectiva para mejor, y si, me gusta hablar con el e incluso me gusta estar en llamada y no hablar nada (el toca la guitarra y a veces hace el papel de radio tocando algo mientras yo trabajo), pero no siento esa impotencia de saber de el, porque se ha hecho tan presente en mi que no existe ese tipo de añoranza tan cabilla que uno vive cuando anda emocionado por una jeva o por un chamo. Admito que ufff... si me gustaría hacer muchas cosas con el, sobretodo porque donde vivo no hay casi nada para hacer, y el me cuenta de los lugares a donde va... y provoca pues; también porque el es una persona super cariñosa y vivaz, se ve de lejos que es el tipo de persona con el que pasas super el tiempo. Cabe agregar que mas allá de eso, aja... yo busco irme del país (explica lo que el puso en su comentario de que tengo 4 trabajos simultáneos), y hay cierto desapego en la idea de nosotros como pareja, porque aunque desee mucho irme a Argentina (desde niña de hecho), no sabemos en realidad con todo lo que esta pasando en el mundo y aquí, si eso se vaya a dar así; el me ha dejado en claro que mas allá de las ganas que tiene de que estemos juntos y de yo estar en argentina, debo enfocarme en ir a un lugar donde se que me voy a desenvolver de la mejor manera, porque es mi futuro y eso, lo cual hace que me encante mas (el mijo ese no me colabora vale :''V). Mas allá del sentimiento romántico que tengamos el y yo, somos muy buenos amigos, le he llegado a agarrar muchísimo cariño y aun si no se diera nada de esa forma, se que igual se mantendría una relación fina entre nosotros... a veces mi emoción de lo genial que es el y lo mucho que quiero abrazarlo me nubla el juicio :V pero pa' lante pues. Y esto es todo!
@yorgeliscegarra3903
@yorgeliscegarra3903 3 жыл бұрын
Cualquier imitación de Chris : Nacho: BUENÍSIMA 😂😂😂
@davidanza9488
@davidanza9488 2 жыл бұрын
Dure 2 años conociendo a una persona a un amor a distancia, viviendo de ilusiones y creyendo en la palabra nada es imposible y hace un mes nos encontramos, todo es cuestión de ganas y de fe 💙
@odontologiasinguion566
@odontologiasinguion566 3 жыл бұрын
Hola chicos!! Para ponerle nombre a la lesión; se llama Pericoronitis y es común en cordales porque muchas veces no erupcionan por completo y les queda como una lengüeta de encía sobre la muela y eso lo que hace es acumular allí suciedad entre esa encía y el diente !! Y se nos puede llamar de ambas formas tanto odontólogo como dentista ; aquí en España suele decirse más dentista !! Besos
@MiguelSanchez-ll9gr
@MiguelSanchez-ll9gr 3 жыл бұрын
Acá mi historia: Hace aproximadamente un año la conocí por una amiga en común, Empezamos a hablar, Y Resulta habíamos estudiado en el mismo colegio pero nunca cruzamos , La confianza fue creciendo y con el tiempo nos empezamos a gustar, Tenemos meses planeando para poder vernos en personas , Pero con el tema de la cuarentena, nuestros trabajos y el capital que manejamos se nos ha complicado todo, Ella vive en Ecuador y yo en Chile , Pero ambos somos del mismo lugar en Venezuela. Nuestra esperanzas unir nuestros planes de volver a visitar a nuestros familiares para probar si tenemos la química en verdad y a partir de ahí empezar a plantearnos más cosas. Aún así morimos por vernos lo antes posible.
@maribiarellano5865
@maribiarellano5865 3 жыл бұрын
Demasiado identificada con este episldio jajaj. Mi novio y yo nos conocimos por tuiter, el está en Chile y yo en Venezuela 😂, después de un año hablando y con una relación asumida (porque nunca me lo preguntó) vino a Venezuela en febrero de este año, llegó por Colombia, cruzó la frontera, le agarraron dos semanas de cuarentena acá y todo era un desastre, pero al final valió la pena, nos encontramos, y comprobamos que el gusto era el mismo y hasta más, y ya ahora no vemos la hora de estar juntitos de nuevo🥺 xD. PD: mis amigos me creían loca por tirarme esa aventura, los de el seguro también. 😂
@FernandaHernandez-wm7gj
@FernandaHernandez-wm7gj 3 жыл бұрын
Bueno, aquí va mi historia. conocí a un muchacho de Venezuela hace 1 año, somos de la misma ciudad, pero no nos conocimos allá y lo loco es que tenemos varios amigos en común. Nos presentó una persona por whatsapp, empezamos a hablar y conectamos muchísimo, éramos súper unidos y nos entendemos arrechamente así que como a los meses nos empezamos a gustar gustar, o sea no gustar, si no GUSTAR GUSTAR pero era complicado pq la distancia nos jodia ps pero nos llamábamos literalmente todo el tiempo. Weno voy a contar vainas más personales pa ke entiendan pq me encanta el. Yo tengo un pequeñito problema y es que me dan ataques de pánico burda de fuertes y tmb esta ligado con depresión y ansiedad, así que si, tengo ese pequeño detalle, un tiempo después de conocerlo tuve una crisis de pánico tan fuerte que me internaron en el hospital y weno, me indicaron un verguero de medicamentos, pero a él no le importo eso, el me acompañaba en cada crisis, cuando me tome la primera pastilla fue un momento muy duro pero él siempre se quedaba conmigo sin importar que. En cada mañana cuando me tocaba tomar las pastillas ahí estaba él, ya he dejado casi el 90 por ciento de ellas, aun sigo con los antidepresivos pero él es quien me saca de los malos ratos, se que ustedes conocen ese sentimiento tan arrecho de cuando te gusta alguien asi q espero que se entienda JAJAJAJAJA cabe destacar que a él le encanta edn y njd eso es 1000000000 veces más atractivo, pero el dice que podemos hacer trio con chris
@sofiamartinez1348
@sofiamartinez1348 3 жыл бұрын
mrkkk burda de loco
@emiliolopez3644
@emiliolopez3644 3 жыл бұрын
que lindoos
@juanmecanicomecanico3620
@juanmecanicomecanico3620 3 жыл бұрын
Uyyy me identifico, que bonito
@marianagarcia1497
@marianagarcia1497 3 жыл бұрын
Verga que fuerte, yo pasé por algo asi
@marianagarcia1497
@marianagarcia1497 3 жыл бұрын
Mejorate
@gustavoadolfogarciaperez9368
@gustavoadolfogarciaperez9368 3 жыл бұрын
Esta es mi historia de amor a distancia: Conocí a una chama por instagram hace aproximadamente un año. Empezamos a seguirnos, y lo típico de irse contestando historias a ver si algo pasa. Desde el primer momento siempre se sintió full química al hablar entre nosotros. Luego de estar como un mes en eso, le lancé la de “vamos a hablar por whatsapp” y me batearon horrible. Pasó un tiempito así sin casi hablar, hasta que volvimos a respondernos las historias, pero ahora con mayor frecuencia, y teniendo conversaciones más largas. En enero, volví a comenzar el semestre y por las mil vainas que tenía que hacer, decidí desinstalar instagram (el único medio de comunicación que teníamos), pero no sin antes lanzarle un mensaje diciéndole que no iba a tener instagram, que cualquier cosa me escribiera por whatsapp, y le di mi número. Al día siguiente casi me dio un infarto al ver que me había escrito por whatsapp (me sentí Lex Luthor viendo cómo el plan sí funcionó) y comenzamos a hablar hasta tener la primera llamada. La química fue increíble (nuevamente) y me hizo sentir como nadie en mucho tiempo. Los meses han ido pasando y cada vez nos hemos acercado más, llegando ya al punto de que nos dimos cuenta de que nos gustamos sin habernos visto nunca, a pesar de que le huimos a eso jajajajjaja. Hace poco ella fue al concierto de Lasso en íntimo, y subió una historia con la canción de la lotería etiquetándome (canción que le había enseñado dias atrás) diciéndome que era imposible no pensar en mi mientras la escuchaba. Verdaderamente, nos ganaríamos la lotería si pudiéramos conocernos gracias a esto 🥺 ya que ella vive en Estados Unidos y yo en Venezuela. Ha sido un gran apoyo durante la cuarentena, y realmente no nos sentiríamos de esta manera con otra persona, así estuviera más cerca.
@neilaflores8140
@neilaflores8140 3 жыл бұрын
Gustavo es mi mejor amigo y soy testigo de lo mucho que quiere verla, de pana que merecen verse. Es más, siendo muy honesta, hacen tan bonita pareja que naguara soy su ex y hasta yo quiero que se vean JAJAJAJAJ Hasta le pase el link del episodio. Apoyen la causa vale
@xlordem
@xlordem 3 жыл бұрын
Nunca pensé que sería que contaría esto en uno de sus episodios, pero aquí vamos: Ella es de CDMX, yo de Caracas. La conozco desde hace unos casi tres años por un chat de música, cuando ambos teníamos como 18, pero no éramos nada, no teníamos una relación muy cercana más allá de compartirnos canciones y hablar alguna que otra vez, en resumen, no se sentía ninguna química. No fue sino hasta mediados del año pasado, que volvimos a contactar en el mismo chat, e hicimos click en algunas canciones que no escuchas normalmente con todo el mundo. Luego de eso, nos volvimos a encontrar, y tuvimos nuestra primera llamada. Era una vaina increíble cómo me la había pasado jodiendo y riéndome con ella durante horas. No dejaba de pensar en ella, y quería mantenerla conmigo incluso sabiendo la distancia. He hablado con sus papás, y ella con los míos, y lo más arrecho es que todo bien en ese sentido: lo aceptan y lo respetan. Estuvo en un momento muy difícil en lo familiar y personal, lo cual es algo que le voy a agradecer siempre, porque me ofreció algo que no había podido tener en otra relación: tranquilidad, comprensión y apoyo. Me motiva a ser mejor, no solo con ella o con los que me rodean, sino conmigo mismo y que antes de querer o amar a alguien más, primero debo de quererme yo. A finales de año, con su cumpleaños acercándose el 20 de diciembre, le fui mostrando poco a poco EDN porque compartimos el mismo humor y justamente veía que se acercaba EDN Salva La Navidad. Con mi trabajo hice el esfuerzo para comprar las entradas y verlo juntos: coño, ustedes a mí me salvaron la navidad y el cumpleaños de ella. 🤣 A veces me desanimo un poco cuando pienso en querer recrear momentos con esa persona estando a su lado y no es posible por la la lejanía, pienso en los lugares a los que me querría llevar y mostrar, y lo que podríamos hacer. Sin duda, lo que se busca en una relación es alguien que te acompañe y tolere quién eres y cómo eres, valore tus virtudes y acepte tus defectos, y para mí, por sobre todo, alguien que en tu peor momento es capaz de hacerte olvidar de esos momentos donde te sientes perdido y te hace disfrutar de pequeñas cosas que te hacen sentir vivo como echarte una risas, ver una película, escuchar y cantar canciones, y amar. Por todo esto y mucho más, ella es la mejor compañía que puedo tener ahora mismo, aunque estemos lejos y quizá nunca nos veamos, el tiempo que pase con ella siempre valdrá la pena. Te amo, Iri.
@Rosylogross
@Rosylogross 3 жыл бұрын
Fingers crossed 🤞 para que ganes!! ♥️
@rosswalhiguera8186
@rosswalhiguera8186 3 жыл бұрын
¿Por qué seremos tan masoquistas? Habiendo tantas personas en el mundo, tantas cosas por hacer, tantas cosas en que ocuparnos y nos fijamos en una persona que al final nos cuesta dejar ir, nos cuesta dejarnos. Sufres con el pasar de los días, de las horas y segundos porque va creciendo el amor por ella. Ella, una chica descomunal, una chica que empapa a todos con su energía. Ella, que enamora a todos con su simpatía. Pero cuando la conoces, cambias ese pensamiento mártir y te arriesgas y crees en el amor porque así es él, tan inesperado y maestro. La conocí hace años. Ella en Venezuela y yo, un inmigrante más En Argentina. Han pasados más de dos años que no paramos de hablar. Yo, un chico muy realista con pocas esperanzas aún sigue de pie por ella, tan luchadora como pocas y tan perfecta para mí. Espero algún día poder estar contigo. Te amo a 7406km de distancia, mi cielo.
@fernandochaaban4383
@fernandochaaban4383 3 жыл бұрын
Mi mamá empezó a hablar con un chico por Facebook hace mucho tiempo, era de otro país ( Centroamérica) y resulta que el tipo era una figura política del país, tenía harta plata y cuando estábamos meditando irnos de Venezuela el tipo le dijo a mi mamá que se eche una volada a su país pa ve que se daba. Mi mama no quiso y yo todos los días le saco en cara que pudo ser la primera dama de un pais🤡🤡🤡
@delio31
@delio31 3 жыл бұрын
queridos nacho, leo y chris mi historia de amor empieza en noviembre del 2019, estaba hablando con mis amigos del liceo cuando hicimos una apuesta machirula, la apuesta era escribirle a la chama que a uno le gustara y al que le respondan primero gana, le escribi a una chama que me habia empezado a seguir hace como una semana, me pareció bonita y aun no conseguia la manera de empezar una conversación, me respondio casi enseguida y hablamos un buen rato (ella es de venezuela), despues de tres semanas y varios problemas familiares (discusiones y actos de violencia) ella se volvio como un alivio para mi en esos dias, ya luego de dos meses terminamos sintiendo algo real entre nosotros y ya para estas alturas no hay nada que deseemos mas que vernos, todas los dias buscamos la manera de sentirnos mas cerca uno del otro, vemos series, peliculas, hablamos varias horas.. etc yo estoy en chile y se me complico conseguir un buen trabajo luego de la primera pandemia, encontre trabajo vendiendo perros calientes y empecé a ahorrar lo poco que ganaba ( 15$ mas o menos al dia), actualmente estoy sin trabajar por el aislamiento reciente y estoy desesperado por irme pq aparte que mi familia no es muy sana que digamos y que desde que llegue a chile no me ha ido muy bien, estoy tan enamorado de esta chama que no pienso en mas nada que en verla por primera vez fin.
@mariajosemartinez6119
@mariajosemartinez6119 3 жыл бұрын
Necesitaba que tocaran este tema y encontrar el valor para la volada...
@cocolish0
@cocolish0 3 жыл бұрын
Conocí a un chico en España hace seis meses por medio de un grupo de whatsapp de Devs, yo estaba buscando personas para hacer proyectos de programación OpenSource. ✨ Los últimos dos meses hemos estado hablando casi todos los días, y al menos una videollamada a la semana (ya lo he visto hasta durmiendo jajaja nuestras llamadas suelen duran 2 a 3 horas) 😝 es demasiado cool, súper gen z y metido en el mismo mundo de tech que yo. Cada uno vive su propia mierda personal en la vida real, pero la verdad es que para mí ha sido de mucho apoyo. Me encantaría poder conocerlo, yo estoy en Venezuela, Carabobo... Pero la situación de la plata está terrible y a penas tengo 20 años 🥲 De verdad espero conocerle pronto ✨💕
@edder_villa
@edder_villa 3 жыл бұрын
Ella voló pero a los brazos de otro 🤡
@brucorra
@brucorra 3 жыл бұрын
Mi historia de amor... En Septiembre de 2020 entré a trabajar para una pequeña agencia de marketing (la cual abandoné al poco tiempo por falta de ética profesional). En esta agencia conocí a varias personas, entre ellas conocí a una de sus diseñadoras gráficas, la cual al principio no era más que una chica bastante copada con la que hablaba muy de vez en cuando por trabajo. Luego de retirarme del equipo de la agencia, pasaron varios meses en los cuales intercambiábamos uno que otro mensaje, sin ninguna intención oculta, más que la de charlar. Pasaron los días y los mensajes ocasionales se convirtieron en charlas diarias, las cuales pasaron a ser llamadas de 4 horas por día y luego videollamadas... Cuando menos me lo esperaba, ella se declaró con un mensaje, me dijo todo lo que sentía sobre mí. Y obviamente yo le dije todo lo que sentía por ella... Hoy en día creo que la mayor muestra de afecto que puedo decir es que ella es la primera y ultima persona en la que pienso en el día, todo lo que hace, no hace, lo que muestra y oculta. Todo todo todo es increíble. Desde los mensajes de "avísame cuando llegas" hasta las citas de películas y cuando yo toco la guitarra y ella solamente me escucha desafinar cantándole Reik, e incluso cuando ambos estamos destruidos de cansancio pero igual nos dedicamos 20-30 minutos para una llamadita, para contarnos sobre nuestro día La cosa es que ella es de Venezuela, y yo de Argentina, y aunque planeamos conocernos apenas tengamos la oportunidad, ella tomó 4 trabajos simultáneos de diseño y yo estoy trabajando full-time y estudiando, así que nuestras llamadas diarias cada vez son más cortas por nuestras responsabilidades. Pero se que aun así lograremos conocernos, sea de una manera u otra. Porque el amor va a prevalecer ante la distancia Yo la esperaré, "hasta que los kilómetros adelgacen y pierdan esos kilos de más" (pedacito de un poema que le escribí)
@antonellamma6210
@antonellamma6210 3 жыл бұрын
Yo solo paso a contar que me hicieron pensar en algo que me pasó. Me estuve hablando con un chamo desde hacía tiempo por la cuarentena, y había mucho feeling, manejó hora y media para venir a verme (habiendo cierre perimetral) y pasamos un lindo fin de semana, luego me fui yo a su ciudad en bus (tres horas) y estuvimos juntos, a los dos días de venirme a mi casa, me ghosteo 😂😂 y ahora que hablan de los distintos casos, creo que este se lanzó un viaje de queso pero supremo jajsjsjsj y la guebona enamorada 🤷🏻‍♀️
@vanessacoronado8488
@vanessacoronado8488 3 жыл бұрын
*aquí mi historia*: En el 2016 conocí a alguien en Venezuela, en el pueblo de donde soy (Colón del Táchira). Una de mis mejores amigas me presenta a un muchacho con el que estaba saliendo en aquel entonces, no era nada serio pero de aquellas cosas que fluyen y ya!! En aquel entonces éramos más jóvenes, aún estudiaba en la universidad y sólo venía a mi pueblo los fines de semana, entre los cuales conocí a este persona!! Mi amiga vivía en una residencia donde llegaban varias personas, allí conocí a este muchacho que salía con mi amiga y en medio de algunos porros, tocamos varios temas de conversación, nos caímos súper bien, nos entendimos demasiado!! Días después mi amiga cuadro una salida con los 3 y en esa salida tuvimos la oportunidad de conversar y reír mucho más, tuvimos una conexión tan grande que hasta mi amiga lo notó!! Ninguno de los dos hizo nada al respecto por obvias razones! En fin que nunca hablamos ni nada y una vez, tiempo después, ya mi amiga y él no estaban juntos! Yo estaba de vacaciones en mi pueblo y él me llama un día para pedirme un favor, yo le cuadre lo que me había pedido y nos despedimos, ese día sentí una tensión sexual increíble pero como era de esperarse ninguno de los dos dijo ni hizo nada al respecto! El tiempo pasó, yo seguí estudiando, me gradué, tuve una relación, él también tuvo una relación, terminaron y en el 2017 él se fue a vivir a Chile en vista de toda esta situación en Venezuela. Yo no volví a saber ni hablar con él, pero en algunas ocasiones revisaba su perfil en instagram!! En Junio del año pasado me escribió comentandome una foto que subí a una historia de fcbk, y en medio de esa conversación terminó confesandome que yo le atraía desde que me vió, solo que obviamente nunca hizo nada al respecto porq en aquel entonces cuando nos conocimos él salía con mi amiga, por respeto, por evitar malos entendidos y porque tampoco le interesaba crear un problema, quedar como un quesudo idiota y porq pues en su momento fue una atracción muy física, hasta aquella salida que tuvimos con mi amiga los 3, en donde ambos sentimos ese "Click"! En fin que ese mismo día que me escribió por fcbk comentando aquella foto, después e que teníamos demasiado tiempo sin hablar nada, de hecho nunca lo habíamos hecho antes, luego de confesarnos todo lo que habíamos sentido antes cuando nos conocimos, tuvimos un sexting demasiado delicioso, el cual tampoco ha parado desde el primer día, y cada vez es mejor, o peor por decirlo así, cada vez más intenso y apasionado🤤 jajaja. Solo que ahora hay demasiado cariño, amor, demostraciones de afecto por parte de ambos, sin miedo, sin pena, sin retraernos o guardarnos nada. Nuestras personalidades, pensamientos e ideales eran muy compatibles y sobre todo nuestro humor negro maldito y desgraciado, lo cual automáticamente me encantó de él😍. Realmente deseamos muchísimo poder estar juntos, nos adoramos y nos lo hemos dicho sin tapujos, así como las ganas de que esto funcione, que se haga realidad y poder estar juntos y abrazarnos fuerte, ambos nos repetimos que debemos hacer que esto sea realidad porq estamos convencidos de él es para mí y yo soy para él, nos extrañamos muchísimo cuando no hablamos o estamos molestos y nos distanciamos un poco, pero siempre volvemos con todo el amor y las ganas de arreglar cosas, doblegar y estar bien, de no perdernos, y en saber que somos una motivación brutal para el otro!! Pues en conclusión, en aquel entonces y en esos 4 años desde que me lo presentaron, solo conversamos como en 3 oportunidades, y pues siempre por mi amiga pues, lo cual era raro ya que vivíamos en un pueblo pequeño y teníamos demasiados amigos en común y frecuentabamos los mismos lugares, pero jamás nos encontramos ni nada parecido. Desde ese 05 de Junio del año pasado nos hemos mantenido en contacto, constantemente. En aquella conversación no pude evitar confesar que había sentido cierta atracción, química, cierta conexión en nuestras personalidades, en lo cual estuvimos ambos de acuerdo, pero ambos respetamos muchísimo a nuestra amiga!! Hoy en día llevamos desde el 05 de junio del 2020 chateando y conociéndonos constantemente, conociendo más de nosotros, de nuestro ser, nuestra alma, nuestras personalidades, pensamientos, forma de ser. Pasamos horas hablando por tlf y no existe el aburrimiento, nos reímos demasiado, compaginamos demasiado y en lo que no, no ha sido mayor problema. Hemos pasado por momentos oscuros, de rabia o celos, pero seguimos allí, queriendo luchar por estar juntos. Nos encantamos😍 a veces pensamos que fue una lástima habernos conocido en medio de tanta distancia, pero nos gusta pensar que todo esto valdrá la pena al final, y que las cosas sucedieron así porq estamos hechos el uno para el otro y tenemos que demostrarnos a nosotros mismos que queremos esto, que esto realmente nos importa, y que aún tenemos cosas que sanar, perdonar, mejorar, y crecer en nosotros mismos para poder brindarnos la mejor versión de cada uno cuando por fin podamos estar juntos. Yo salí de Venezuela hace dos meses y me encuentro en Medellín, buscando las mejores oportunidades para poder viajar a Chile legalmente, sin problemas legales de papeles ni de dinero y poder entrar normal, dando chance a que pase todo este problema de la pandemia y la cuarentena y las cosas comiencen a normalizarse un poco, mientras yo trabajo duro por estar lista cuando ese momento llegue y poder irme a vivir la vida que quiero, al lado del hombre que me hace feliz🖤 En este caso no es alguien completamente desconocido pero las circunstancias en las que nos conocimos realmente fue a larga distancia!! Ya vamos a tener un año conversando y cada día estamos más locos el uno por el otro!!
@ultimocamino3993
@ultimocamino3993 3 жыл бұрын
Hola buenos dias, escribo este comentario por que mi novia es seguidora de ustedes y me habia comentado sobre este video y la razon por la cual escribo esto es por que yo y ella mantenemos una relacion a distancia desde el 2019 soy venezolano al igual que ella, me fui a europa francia a estudiar con un a oportunidad de una beca que me salio para formarme profesionalmente , pero era comenzar desde 0 , un 13 de marzo del 2019 conoci a esta personita que me hace de mis dias asi sea adistancia pero me hace los ias felices apesar de las difilcultades por la que paso, bueno las conoci un 13 de marzo del 2019 normal mente en el transcurose de de que rrecorrio el el año me propuse a trabajar de lado de mis estudio para comprar un voleto a venezuela para poder verla , ella es de valencia y yo de anzoategui venezuela, durante mis vaciones de verano en francia trabaje duro durante tres meses comprar el boleto he ir a verla y esperar fin de año para pedir el permiso a mi universidad para ir a verla ya que si sales almenos 3 dias antes de las vacaiones de este centro de estudio te penalizan , compre el boleto de avion el mes de septiembre con la esperanza y siendo positivo de que la universidad me dejara ir a mi pais para ir a verla y justo el ultimo dia de clase del 2019 mi profesor dice que no podre viajar por que solo sera una semana de vacaiones y el 5 de enero tenia que estar en la universidad para presentar otras pruebas, esto me dejo desespeado y triste por que normalmente tenia un mes de vacaiones y a ultimo minuto programaron que ra una semana frustrado la llame y le conte esta fea noticia y ella triste me respondio que no me presipitara que entonces podria ser en el 2020 por semana santa, eso me motivo mas y segui estudiando y trabajando para cuando estuviese con ella poder tener unas vaciones junto a ella en venezuela , tenia todo reunido para hacerlo tenia todo planeado pero llego el mes de marzo y decretaron la cuarentena, me puse practicamente a llorar por que ya eso iba para un año y queria verla es la mujer que aun esta conmigo detras de una pantalla apesar por las situaciones que paso, mi situacion como estudiante extranjero se dificulto mi situacion economica, todo cerrado y sin trabajo el dinero con que habia planeado tuve que gastarlo en mis necesiades, me enferme de mi riñon durante un mes hospitalizado en avignon en francia, me quede practicamente sin nada tuve que entregar mi departamentoo y irme a vivir a casa de un amigo por auen o tenia el sustento, durante con tres meses de sin conseguir trabajo a causa de esta cuarentena y todo cerrado sin dinero pude finalmente conseguir trabajo en una construccion el mes de junio 2020 mis estudios son de finanzas y pasar a batir mesclas cargar peso , cargar arena en cubetas tablas ladrillos por salir adelante y para poder hacer que nos vieramos me motivaron en todo para poder lograrlo trabajar duro y sacrificandome a toda cosata para poder verle, me enamore de ella, todo el tiempo hablando con ella todo este tiempo hablo y duermo con ella por aue dormimos y aun asi no cortamos la llamada aun sigue estando en linea, la diferencia de horario y la situaciones por la que pasabamos, la bonita ilucion de vernos y el persistir y nunca desistir de nostros dos para seguir en ento y lograr nuestro objetivo de vernos , el mes de octubre reabrieron todo menos los baares festivales y restaurantes , pero la universidad si, me reintrego en mis estudios de 8 AM a 2 PM , y comenzar mi trabajo como obrero ayudante de 2;30 PM hasta 7PM para poder traerla pasando dificultades con el gobierno venezolano que tenia el espacio aereo cerrado y aca tambien y esperando todo para cuando abrieran el espacio aereopara comprar el billete y que viniera por quen o podia salir de aca por motivos de la universidad, segui luchando por nuestro amor trabajando duro y estudiando llevando sol y agua aguantando aveces hambre para trabajar para mi y para el pasaje de ella y para pasar momento hermosos con ella , hasta el mes de diciembre aue espere que el espacio aereo frances lo abrieran para que ella pudiera venir pero nada que abrian el espacio aereo venezolano llego diciembre y pusieron cuarentena otra ves y a tan solo de 5 dias de que se venciera mi contrato de trabajo paso el diciembre y no pude verla iban casi 2 años y nada ella comenzaba a perder las esperanzas pero yo aun firme con ella apoyandola consolandola de todo va estar bien y que nos ibamos a ver, ella es la estella de mi vida, es mi sol, esa mujer me enamoro toda sus cualidades y defectos la hacen ver uni y especial antes mi ojos y mi vida, despues de haberse acabado mi contrato de trabajo cai en o mismo sin trabajo por que era cuarentena y no se podia salir , fui a la alcaldia por ayuda a ver si podia ella venir aun asi por reagrupacion o algo asi y nada todo era negativo sin trabajo sin ella y con su pasaje en mi bolsillo no sabia que hacer, luego a las dos semanas con segui trabajo en un restaurante, no digo aue mi situacion sea la perfecta pero se me hazo dificil todo este tiempo el poder reunir su pasaje por culpa de la cuarentena o confinamiento, grastos de mi departmaento, alquileres comida etc siempre trato de levantar su moral en las video llamadas dedicandole canciones, tocandole la guitarra ,haciendole regalos, preocupandome por ella y siempre siendo constante con ella y teniendola en mi corazon siempre amandola, he tratado con su familia la conozco y conozco todo de ella sus miedo sus gusto todo asi com oella de mi estamos enamoraddos y estamos a la espera de poder vernos hoy en dia osea en esta actualidad 05/04/2021 aun sigo con ella en llamada todo el tiempo estoy pendiente de mi hermosa edormay a la espera por que es lo unico que se pone en medio de nosotros la distancia y el boleto y la deciciones de los gobiernos seguire lucando por ella hoy maña y siempre es una mujer perfecta, sigo dando lo mejor de mi para ella y ela por mi con o sin cuarentena me he sacrifiacado por ella yo jaams pense poder hacer esto por una persona pero la verdad es que todo tan emocionante ese momento en el que la vea y y la abrace y oder finalmente compartir tiempo de calidad con ella todo el tiempo estoy pendiente de noticias que puedan hacer que lo de nosotros sea posible, aun la espero aca para verla a mi hermosa valenciana escribi todo esto sin que ella supiera que lo iba hacer y ( si en dado caso veas esto mi amor te amo y quiero tenerte conmigo pronto, sigamos luchando que de que si se puede se puede, lo bueno se hace esperar TE AMO!!!!) amigos gracias por escucharme y darme esta oportunidad de poderles contar mi historia, Gracias, y Gracias por apoyar las relaciones a distancia, mi insta es ; Edward_fra
@ximenarubiofigueroa9521
@ximenarubiofigueroa9521 3 жыл бұрын
yo comencé con mi novio francés, en un viaje que hice a Berlín, y tiempo después me sorprendió llegando a mi casa con la ayuda de mi familia. Hoy llevamos 7 años.
@Itsjustkris_
@Itsjustkris_ 3 жыл бұрын
Espero que esta historia sea válida Me fui de Venezuela hace 8 años. No he podido salir del país desde entonces por cuestiones inmigratorias. Cuando salí del país dejé una relación. Éramos niños teníamos 15 años y el se despidió de mi en el aeropuerto y todo. Cuando llegue a usa terminamos pero sin embargo mantuvimos bastante el contacto. Se convirtió en mi mejor amigo y siempre hablamos y nos mantenemos actualizados en lo qué pasa con nuestra vida. Es mi soporte emocional y yo para el. Le cuento todo y viceversa. Le llegue a ayudar en su situación en Venezuela y aveces le mandaba dinero pq el y su familia no tenían para un mercado. Uno no se da cuenta lo que $20 puede hacer. Hace dos años el se fue de Venezuela solo para España y allá a pesar de la economía consiguió un pequeño trabajo que solo lo ayuda a pagar lo básico y trabaja todos los días sin descansar. Llevamos 8 años de amistad y a pesar de la distancia y los años ha sido un sueño poder volvernos a encontrar desde aquella vez que nos despedimos en el aeropuerto cuando éramos dos pubertos. Tanto a mi como para el se nos hace complicado reencontrarnos porque los dos trabajamos bastante y eso solo nos rinde para el día a día. Pero ha sido una amistad muy honesta y muy bonita estos casi 10 años que tenemos sin poder vernos. Quien iba a imaginar que de novio se convirtió en mi mejor amigo y casi que familia. Ese reencuentro es un sueño para los dos...... ❤️
@danielavalentinal4411
@danielavalentinal4411 3 жыл бұрын
Él en Madrid y yo en Santiago de Chile. Después de tantos años, amigos en común, personas conocidas, coincidimos por redes sociales y empezamos con todo esto pero, se nos estaba escapando de las manos teniendo en cuenta lo lejos que estamos... 1 año y medio hablándonos a diario, preocupándonos, apoyándonos el uno al otro. Es difícil estar en un país y sentirse solo, ha sido mi compañía y yo la suya, decidimos tener nuestra relación a distancia pero... Por temas que engloba el covid, desempleos y todo esto, no hemos podido vernos... Siempre buscamos la manera para hacer cosas diferentes y no caer en lo mismo, ya que llevar una relación a distancia es complicado (pero a la vez muy bonito). A pesar de las horas de diferencia hacemos el esfuerzo y tenemos citas por videollamada, vemos películas, y comemos juntos (a veces hasta nos hacemos invitaciones para las citas, por correo y todo súper cursi pa’ la joda). Nos mostramos cómo somos, que es lo bonito de todo, solo falta vernos porque ya conocemos a los padres, los presentamos en una videollamada formal y hasta nos tenemos en WhatsApp. El peo de todo esto es que ya me dijo no le gusta mucho bañarse y quiero ver si lo nuestro va a funcionar así jajaja. Tenemos una conexión que va más allá, aún así primero queremos estar juntos para comprobarlo todo y ya los otros planes vendrán después. Así que solo falta vernos y completar o iniciar toda esta historia❤️ Pd: Ya yo pague mi gestor del Saime 👍🏻 Empecé a ver EDN por él y aquí estoy comentando esto, capaz se nos hace posible nuestro encuentro❤️
@andreapinto7578
@andreapinto7578 3 жыл бұрын
Los amo, quiero llorar 😩
@juanfem_
@juanfem_ 3 жыл бұрын
Bueno, esta nuestra historia: Dando contexto de quienes somos: Yo colombiano (19 años), ella mexicana (22 años), fui criado en Venezuela, toda mi adolescencia se desarrolló en Margarita. En este momento estoy en Colombia cursando mi ingeniería y ella está en México igualmente terminando su carrera (estudiamos lo mismo). Nos conocimos cuando todo esto del CockBig empezó (Principios de marzo del 2020 +-), gracias a un juego de ps4 (Call of duty Modern Warfare) en el que un amigo en común nos invitó a jugar. Los primeros días no nos dimos mucha importancia, pero desde el primer segundo en el que la escuché hablar sentí algo muy arrecho. Las probabilidades de que se diera algo eran muy bajas, pues ninguno de los dos estaba buscando una relación, si no mas bien pasar el rato jugando. Pero al cabo de una semana (Yo de simp) la busqué en Instagram y ahí empezamos a hablar, desde ese momento en adelante comenzamos a hablar todos los días y a todas horas, nos dimos cuenta de que compartíamos muchas cosas en común no solo por los videojuegos si no también por cosas que nos han pasado a lo largo de nuestras vidas. Hasta la metí en el mundo de EDN y ahora está enamorada de Leo :)))))))) A los 3 meses quisimos dar el paso y ser novios, ambos teníamos mucho temor con las relaciones a distancia y teníamos el mismo pensamiento de que nunca funcionaban. Pero era y es tanto el amor que sentimos el uno por el otro que nos quisimos echar esa aventura, ambos estamos conscientes de que es difícil poder mantener una relación a distancia en la que hemos tenido momentos jodidos y otros que a pesar de todo lo malo, me hacen amarla más que nunca. Haciendo todo lo que está en nuestras manos para seguir juntos. Ambos vivimos con nuestra familia y estamos terminando una carrera universitaria. Ella perdió su trabajo cuando empezó la pandemia y a mí se me hace imposible conseguir trabajo aquí, por lo que el poco dinero que conseguimos los usamos para ayudar en nuestras casas o en cosas de la universidad. Nuestro plan es que yo pueda ir a México y así poder vernos y pasar varios días juntos. La verdad, en mi vida pensé que conocería a alguien como ella, tanto así que sentimos que nos conocimos en una vida pasada, me hace sentir cosas que a pesar de la distancia me hacen imaginar que está a mi lado. En pocas palabras, es el amor de mi vida. Vanesa, sé que estás viendo esto y solo quería decirte que te amo más que a nadie.
@nayanriv93
@nayanriv93 3 жыл бұрын
Ey apenas estoy viendo el episodio de amor globalizado. Me dió honestamente mucha gracia! Yo conocí a mi novio por tinder (super noche loca en Medellín de nos queremos comer y más nada) el es de Irlanda, yo obvio de Vene. El loquito se tenía que ir al día siguiente, y se quedó. Eventualmente se fue...de Colombia! pero volvió muchas veces sólo para verme hasta que le dije que me iba a vivir a Barcelona a estudiar. El eventualmente volvió a Londres (vive alli). Desde entonces volamos o cogemos tren cada 15 días para vernos. Jajaja yo lo vuelo y el me vuela :) Viví en Suiza 6 meses, igual... me mudé a París para hacer mi doctorado en Neurociencias, en enero del 2020. El vive en Londres... estamos a 2h de distancia en tren y aquí seguimos. Ya tenemos 3 años! Si se puede y las mujeres también los vuelan jajaja... que lindo, quizá de mis episodios favoritos. Abrazos desde Londres chicos (me tocó venir está vez)! Y espero que gane la persona con el caso más loco! Que viva el amooooor 😍😍😍😍💃🏽💃🏽💃🏽💃🏽💃🏽
@kevinmartinez1477
@kevinmartinez1477 3 жыл бұрын
Mi historia de amor a distancia es esta. Conocí a esta chica que esta en Ecuador y yo en Estados Unidos hace mas de dos años y desde ese día no hemos dejado de hablar. Es una química tan especial y única que creo nunca haberla experimentado antes. Honestamente se siente como si ella estuviera muy cerca de mí y no hubiera distancia alguna que nos separe. Muy pocas personas pueden entender que si se puede tener una relación seria a distancia sin haber visto a la persona ni una vez en persona. Pero por motivos de dinero, trabajo, clases, familia, y ahora la pandemia, sumándole las respectivas cuarentena estrictas (para intentar contener el numero de infectados) no hemos podido vernos aún, pero sigue la esperanza intacta de que mas temprano que tarde ese viaje se de. Como ella no tiene visa hemos pensado que seria mucho más fácil que yo viaje hasta allá. Y aunque ni ganemos este concurso igualmente les agradezco mucho a ustedes este bonito detalle que están haciendo por personas que realmente lo necesitan son los mejores ❤️✨
@sofiaprieto8808
@sofiaprieto8808 3 жыл бұрын
Bueno, hace dos años me vine a Perú con mi mamá para estar con ella, pensaba estudiar aquí y todo pero los estudios son muy costosos, en vista de eso mi mamá me dijo que iba a volver a Venezuela para poder hacer mi carrera allá porque es más accesible costear la universidad en Maracaibo, soy de Maracaibo, desde aquí y se suponía que me iba a devolver en agosto del año pasado para comenzar mis estudios, pero ya saben, pandemia, encierro, fronteras cerradas, nosotras con covid, y bueno, a mi mamá se le ocurrió preguntarme que si yo podía inscribirme y empezar ya que todo era a distancia y efectivamente se pudo, comencé en septiembre a estudiar y allí conocí a mi novio, empezamos siendo amigos, todo bien, nos escribíamos por tareas y eso, ambos estudiamos la misma carrera y nos hemos llevado muy bien. En enero, empezamos a hablar a diario, nos empezamos a contar más cosas personales, sentimos que teníamos una gran conexión y no nos habíamos dado cuenta, en febrero me pidió ser su novia y bueno, tenemos dos meses, ambos deseamos vernos, pero por la pandemia, el confinamiento y todo eso que ya todos conocemos, no he podido salir de Perú, todas las personas que conozco que han salido es por trochas y como que no pues, solo espero algún día poder conocerlo en persona y que todo el amor que nos tenemos sea aún más fuerte. Mi historia se titula: Atrapada en Perú :)
@alessandra1629
@alessandra1629 3 жыл бұрын
Yo también ando atrapada en Perú jajaja.
@dam-jah8502
@dam-jah8502 3 жыл бұрын
Mi historia de amor chimba, chimba porque siempre estuvo cerca de mi y jamas nos dimos cuenta de nuestras existencias hasta que ella se fue. Hace 3 años aproximadamente ella estudiaba en mi mismo liceo e incluso escuela, y tenia una relacion con un loco que era conocido mio y duraron que si 2 años, yo ni pendiente, en mi mundo, luego ella por cuestiones de la crisis y de que su mama se iba a vivir con su esposo a bogota se fue, por ahí en julio del 2020 pase el peor despecho mundial y llevaba un par de meses escribiéndole a ella y me sorprendía que conectáramos tanto, básicamente desde marzo del año pasado nos escribimos diario y aunque sea chat simplemente nunca nos aburrimos, ella me saco del peor lugar en donde me encontraba y siempre ha estado ahí para mi, incluso desde la distancia, me tatué hasta la fucking ecuación de dirac por ella, chale bolas de lo loco que estoy, me gustaría ir a verla así sea un par de días pero por cuestiones de la pandemia no tengo trabajo y todo se complica, tengo 19 y ella 18, lo arrecho es que de pana que si no me he matado aun es porque siento que ella esta allí conmigo siempre, no es por querer dar lastima ni nada, si no que es la realidad y en nuestras conversaciones tenemos miles de charlas sobre el suicidio y ella me da un paron, al igual que vicebersa, cuanto la quiero coñoesumadre, le escribi un par de canciones que espero salgan algún día próximo.
@Heiberoteca
@Heiberoteca 3 жыл бұрын
Mierda, no comento nada nunca pero este si es el momento. Esta es mi historia: hace mas de un año le respondí una historia por ig a una chica, que realmente no sabria lo que pasaria despues ni como terminaría. Comenzamos a hablarnos muy de panas sin intenciones de nada, ella con novio en ese entonces. A mi solo me pareció bien simpática, hasta que supe de su relacion y respete bastante eso. Mientras fue pasando el tiempo hablabamos todos los dias más (ella en argentina 🇦🇷 y yo en panama 🇵🇦) se fue creando la conexión, feeling y confianza. Su relación a fin de cuentas terminó y yo por no querer parecer que solo estaba esperando el momento para aprovecharme e ir mas allá estuve en una situacion bien desequilibrada entre mantener esa confianza y no cagarla pareciendo uno más. Siempre estuve ahí para ella todo el momento mientras pasaba su mal rato de terminada la relación. Poco a poco fue sintiendose mejor y siempre me mantuve alli ayudándole hasta donde podía. (aclaro que nunca nos hemos visto en persona) y realmente de tanta confianza en la que entramos es como si nos conocieramos de siempre, en un punto nos dimos cuenta que realmente había mas sentimientos involucrados que una simple amistad. Tanto, que hoy en día he tenido conversaciones con su mama (siendo para ella, su mama, un completo extraño, o al menos alguien que su mama nunca ha visto) ella hizo un dibujo de mi y lo enmarco en su pared para esperar el día en que realmente nos veamos y un sin fin de cosas que realmente ameritan una volada que no ha pasado por que yo, no puedo al menos en estos momentos por dinero. Y ella, solo estudia y vive con su mamá. Su familia y mi familia saben del otro y todo completamente normal (aclaro de nuevo que nunca nos hemos visto en persona ni nuestras familias nos han visto en persona). Aun así, hablamos todos los dias de las cosas que puedan pasar cuando nos encontremos. Y es por lo que considero que realmente esto es material para una completa volada y ver que puede pasar.
@mariaawashere
@mariaawashere 3 жыл бұрын
Nos conocimos en 2011, realmente todo fue tan orgánico que ninguno de los dos recuerda fechas exactas ni el momento en que se convirtió en algo más. Nos conocimos en twitter y empezamos a hablar cada vez más, inclusive hicimos algunas videollamadas con otra conocida (la madrina de la relación) estuvimos a punto de coincidir en Margarita pero no resultó, así par de veces en Caracas pero tampoco se nos dió. Estuvimos hablando de forma intermitente porque el caraqueño nunca tenía señal en su metrópolis (el resto es monte y culebra brou) y yo estudiaba en uni pública así que no me atrevía a salir con mi tlf. Luego empezamos a hablar cada vez más, nos pusimos al día y se sentía bien, era una amistad linda en donde compartíamos nuestro día a día, días buenos y malos. Él se fue del país y aunque en mi cabeza todo iba a quedar hasta ahí (🤡), una amistad que fue, empezamos a involucrarnos sin querer cada vez más. Al principio ninguno de los dos buscaba algo más, cada quien seguía viviendo su vida, pero no fue hasta principios de 2020 que nos dimos cuenta de lo mucho que nos queríamos, de lo bien y acompañados que nos sentíamos juntos, sin importar la distancia. Luego tuvimos nuestra primera videollamada oficial (2 de julio de 2020), no paramos de hablar y rectificamos lo bien que se sentía. Hemos pasado por diferentes problemas (porque ✨internet✨), pero ambos hemos crecido, madurado y nos sentimos cada vez más comprometidos a luchar por esto. Realmente no ha sido sencillo (en serio, no lo hagan), más la situación país, pandemia, trabajo, vida, todo, pero realmente sentimos cada día que vale la pena esperar y darlo todo por intentarlo. Y bueno vale 10 años, ya basta !!!!!
@renatogodoy471
@renatogodoy471 3 жыл бұрын
Que fino que hablaron este tema estoy en esa situación. Mi nombre es Renato y mi historia comienza hace un año exactamente la mejor amiga de mi mejor amigo que está en Venezuela veía que siempre que publicaba en una reunión a su amiga y de verdad cada vez que la veía en una foto me gustaba mucho físicamente y luego pasaron mes y medio y ella se atrevió a escribirme al principio pensé que era mi mejor que me estaba jodiendo pero bueno si era ella era real no fake. Yo de verdad no le creí ya que de verdad yo pensaba que no era su tipo después que nos empezamos a conocer fue increíble la persona que conocí tenemos ya casi un año de conocido y nos gustamos y de pana yo me siento al que ella súper enamorado yo quiero verla en persona pero ella no tiene como venir (no tiene pasaporte) como saben Venezuela es un peo para eso y yo quisiera ir pero no tengo el dinero suficiente como para ir y quisera darle esa sorpresa y que nos veamos para que sea una química al 100% y que hagamos hasta lo imposible para que venga yo estoy en Perú ya hace 4 años. Muchachos espero que mi historia le haya gustado poder ver a Oriana en persona. Saludos a todos
@andres5220
@andres5220 3 жыл бұрын
Aquí la historia: Mi historia comenzó en junio del pasado año durante la cuarentena. Yo andaba en Twitter aburrido (como cualquier otro día durante ese periodo) hasta que me encontré con una publicación que me dio risa. En esa publicación encontré un comentario de cierta persona bastante gracioso y este comentario fue el detonante para escribirle. Le escribí a esta chica que es de Alicante, España y al escribirle estuvimos conversando más o menos por dos días hasta que le pedí el instagram y me di cuenta que era bastante hermosa, ya que en el Twitter tenía una foto en la que no se le veía la cara. Desde aquella fecha hemos hablado casi todos los días, me hizo la cuarentena más amena y hasta agradable, nunca me he aburrido hablando con ella, hemos hecho llamadas y videollamadas e incluso he hasta saludado a sus padres y hermana y ella a algunas personas de mi familia. Además, le conté sobre el tema de este video y me incitó y me dio todo el apoyo para escribir esta carta. Espero poder conocerla pronto, ya que hemos hablado del tema y tanto ella como yo al tener un futuro tan incierto y sumándole muchos kilómetros de distancia estamos completamente claros de que podemos llegar a conocer a otras personas y seguir con nuestras vidas, pero para ser honesto no tengo a nadie más en mente que a ella y en el querer saber cómo serían las cosas si la conociera en persona. Esta es mi historia, un saludo al grupo de EDN.
@alejandrabru3247
@alejandrabru3247 3 жыл бұрын
yo soy la española, necesito que ganes!🥺 jajaj
@wintermesa3299
@wintermesa3299 3 жыл бұрын
Que historia tan realista, me pasó lo mismo, saludos 🖖🏾
@carlosbermudez6602
@carlosbermudez6602 3 жыл бұрын
que bello, esta es mi favorita
@alabasepod
@alabasepod 3 жыл бұрын
Quisiera bailar flamenco Corría una tarde calida de primavera, un 25 de marzo del 2020 para ser exacto, tenía 3 meses de haberme divorciado, quisiera decirles que hubo todo un drama y show, pero no fue así, es una excelente persona que ya no eramos, ni nos haciamos felices. Una vez separado, por recomendación de la psicóloga me dijo que me quedara quietico y viviera dignamente mi duelo, así que le hice caso y tome ese tiempo para reencontrarne y sanar muchas cosas, tranquilito, sin buscar nada... hasta el referido día. Tengo 7 años en Miami, soy farmacéutico de profesión y mi hobbie cuando estaba en Venezuela era tocar en un grupo de flamenco "fusión", lamentablemente abandoné la música cuando me vine para US, hasta llegado el 25 de marzo cuando la víctima en cuestion, la cual es bailaora de flamenco, realizó un IG live dando unas clases de baile flamenco y cataflan! quedé enganchado, con el detalle que cuando empezó la clase tenía sonando canciones que yo tocaba con mi grupo, y de pronto me ví en una locura de sobreestimulacion sensorial y nostálgica de puta madre; terminada la clase, le escribí un DM agradeciendole y etc, a lo que ella me respondió super educada y pana, 0 señales de nada. Empecé a escribirle, y me entero que está en Mérida, Venezuela y le apliqué la de: "si no daba clases online privadas" y me dijo que si podia, pero que estaba limitada por el tema de luz e internet de nuestra querida patria; aún así, no me importó y me dió la excusa perfecta para mantener el contacto, por lo que pagué las clases por adelantado, si no pasaba nada por lo menos iba a bailar increible, todo un orgullo para Chayanne andaluz. Seguimos a muy duras penas escribiendonos, y por las razones antes mencionadas, no me aceptaba ni una llamadita por teléfono, y estaba en esa zozobra mardita de si pero no (mas no que si en verdad) y vale acotar que toda mi vida he sido un maestro del friendzone, aunado que estuve 10 años con la administración pasada, mis habilidades flirtericas estaba seriamente lesionadas, por no decir anuladas. No me rendí y ahi seguía, escribe y escribe, mandándole fotos de flores, con respuestas de emoticones que no dan muchas luces, pero sin yo tampoco terminar de echar pa' lante, hasta que la psicologa me dijo: "juan tienes que ponerte las pilas papa" el 31 de mayo es su cumpleaños y para mi la ocasión perfecta pa' cantarsela y asi lo hice.. literalmente! a estas alturas lo máximo que tenía eran notas de voz lo que nos escribiamos y las fotos de IG y feisbú, 0 llamada, ni pensar en videollamada y mucho menos la dirección pa' mandarle una vainita junto con mis intenciones, por ello recurri a medidas extremas: hacerle un video tipo serenata con 3 de sus canciones de "flamenco" favoritas que a los 2 nos gustaban, y explícitas acerca de mis intenciones, con el agregado que yo no canto, asi que le iba a mandar el video junto con mi vulnerabilidad en alta... y mi dignidad. kzbin.info/www/bejne/hICYhZKkeMd6nNE este fué el resultado, a lo que su respuesta fue un gran gracias, me dejaste sin palabras y emoticón maldito. Pasaron 21 dias de angustia y zozobra muy inteligentemente manejada por ella, hasta que el día del padre, un 21 de junio, día después de que tuvimos nuestra 1ra videollamada en donde yo ya estaba a punto de tirar la toalla, me escribe un "te quiero". Desde ese dia todo cambió vertiginosamente y honestamente ha sido una de las relaciones mas pura y bonita que he tenido en mi vida. Obviamente la historia no acaba aquí porque si no no estuviera escribiendo toda esta retajila de cosas, tan relargo, pero bueno: resulta que la Dulcinea en cuestión no tiene visa americana, por lo que estamos trabajando otras alternativas por otra nacionalidad para consumar lo que te vendría a ser "la volación" pero en el interin, ya con una relación nominal y sería, curada durante 10 meses, queremos encontrarnos finalmente en Bogotá y por lo que acudo a su magniminidad y benevolencia, pero de forma negociada, porque no me gusta andar pidiendo nada a nadie, el negocio en cuestión es el siguiente: yo corro con los gastos de ella (vuelo, estadia, viaticos, etc) y uds solamente el pasaje de mimismo, Miami-Bogota,para que al fin pueda recibir mi clase de flamenco (quebya esta pagada ojo ahí, enamorao pero claro), y ella recibir su serenata en persona. Los quiero, besitos paz y bien. Con mis mejores deseos en Mayami a los 6 días del mes de abril de 2021
@RosalindaDc
@RosalindaDc 3 жыл бұрын
Nuestra historia.. ¡TE AMO!❤
@mariaalejandrarodriguez5605
@mariaalejandrarodriguez5605 3 жыл бұрын
Mi historia de amor es la siguiente: Desde hace años uso twitter y formo parte de un fandom ahí, por lo que interactuaba con personas que no conocía. Desde principios de 2020 me empecé a seguir con una chama que me parecía linda, le comentaba pero hasta ahí, cuando comienza la pandemia un día no podía sacarme de la cabeza que quería y tenía que escribirle, me respondió pero me dejó de responder como por 3 días (y yo tipo ay Mariale, aquí fue, olvídalo) pero de la nada aparece pidiendo disculpas y empezamos a hablar, fue un click inmediato, como si nos conociéramos de siempre. Qué pasa? Ella me atraía pero yo tenía dudas de si de verdad estaba dispuesta a “salir del closet”, de si esta relación valía la pena para enfrentar a mi familia (súper religiosa y anticuada), pero definitivamente lo valió y lo sigue valiendo. Ella se encuentra en Puerto Rico y yo en Venezuela, y por temas de pandemia, economía (soy el sostén de mi casa desde que murió mi papá y vi que a mi mamá se le dificultaba trabajar), y que a la vez estudio no hemos podido lograr vernos. Pero a pesar de mis miedos, luego de 4 meses hablando y de haberle contado a mi familia (mi hermana ahora la ama y mi mamá aunque no entiende mucho eso ha notado el bien que ella me hace y como suma en mi vida) decidí pedirle que sea mi novia, y a pesar de que la distancia es muy jodida, ella es lo más increíble que me ha pasado en la vida, su familia es lo mejor (su mamá no para de decir que quiere conocerme🥰), mis amigos y ella se aman, lo único adicional que puedo pedir es tenerla conmigo. Hemos intentado organizar ciertos planes para estar juntas pero ninguno se ha dado, además, por ahora yo no puedo viajar por temas económicos, laborales y por mis clases, pero seríamos las más felices si ella pudiera venir y lograr lo que llevamos tanto tiempo esperando. @marialeerm
@Rosylogross
@Rosylogross 3 жыл бұрын
♥️
@viajesaduo
@viajesaduo 3 жыл бұрын
Esta es mi historia de éxito de amor a distancia , para demostrar que cuando hay amor todo se puede: Todo comenzó el 5 de Abril del 2019 , durante el comienzo de la pandemia hace exactamente un año. Yo me encontraba en Madrid , donde vivo actualmente , y decidí meterme en Tinder con el fin de simplemente hablar con alguien para distraerme , decidí poner mi ubicación en Caracas que es la ciudad en donde nací y después de hacer match con algunas personas , solo una había captado mi atención verdemente. Comencé a hablar con esta persona día tras día y todo fluía súper bien , hablábamos a todas horas , hacíamos llamadas de hasta 16 horas o más , dormíamos juntos por llamada , nos acompañábamos a los lugares simplemente estando ahí con el otro. Un tiempo después , el 26 de Junio nos dijimos que nos queríamos y nos hicimos novios oficialmente , ahí empezamos a planear en que momento nos veríamos y estaríamos finalmente juntos. Después de varios intentos fallidos de intentar vernos , ya que el no podía ir a Madrid por las restricciones y yo tampoco podía ir a Venezuela , logre ir a Caracas ocho meses después a principios de Diciembre. Llegue a Caracas y finalmente nos vimos , todos los nervios que pensé que tendría no estaban y me sentía muy tranquila y en paz. Todo fue sumamente mágico y perfecto y la conexión era increíble, ese mismo día conocí a su familia y él a la mía y todo fluyo muy bien. Todo fue increíble, vivimos juntos esos 3 meses, pasamos navidades y año nuevo juntos con nuestras familias , exploramos nuevos lugares y lo mejor es que cada día que pasaba era mejor que el anterior y cada vez nos enamorábamos más y más del otro. Vimos otras partes de nosotros mismos , buenas y no tan buenas , y aun así cada día que pasaba nos amábamos aún más. Tres meses después de haber estado todos los días con el , me toco regresarme a España , lo cual fue y sigue siendo muy duro para ambos, sin embargo, estamos muy emocionados ya que tenemos planes de mudarnos juntos en dos meses.
@veronicamontero4586
@veronicamontero4586 3 жыл бұрын
El es cubano y vive en Miami y yo soy venezolana y vivo en Argentina, la realidad que comenzamos hablar por tinder en octubre 2020, es decir ya tenemos 6 meses hablando, totalmente es cierto todo lo que dicen, ya que hemos hecho hasta videollamadas y tenemos cierta confianza, por lo menos yo que nunca había hecho esto, la verdad chicos el me encanta demasiado y yo se que yo le gusto full, y lo principal que hay interés de ambos, que ya hemos hablado sobre el punto "intermedio" que no es tan intermedio para mi jaja, de conocernos en las playas de México o yo ir hasta Miami, la verdad yo si me siento bastante arriesgada para hacer el viaje, como dijeron ustedes lo tomaría como vacaciones también, conocer el pais y conocerlo a él para ver que sentimos y si se logra algo más..
@luisaguiar9846
@luisaguiar9846 3 жыл бұрын
Este es mi caso : Hace un año cuando comenzó la cuarentena, por medio de hoop conocí a una chica, todo fluyó super bien, ella ha estado cuando más nadie estuvo y es una de las personas más especiales que he conocido yllegamos a hacer algo sin ser nada al mismo tiempo. Lo triste de todo es que tuvimos que poner una pausa por la imposibilidad de nuestra relación a pesar de esto, no hemos dejado de hablar ni un día desde que nos conocimos. (aquí viene lo bueno y su reto) yo vivo en Austin, texas y ella a tan solo 18h pero en mazatlan, MX, a pesar de la poca distancia se me hace imposible porque no puedo salir de USA hasta que tenga mi residencia y ella no tiene visa si nos ayudan sera un motivante para ella para sacar su visa. Tal vez suena algo muy dificil, pero aún tengo esperanza. Sí llegase a pasar este encuentro de locuras gracias a ustedes, habrán logrado algo que parecía imposible y será algo que nunca olvidaremos.
@nkcanfly984
@nkcanfly984 3 жыл бұрын
Compartiré mi historia tras haber visto el vídeo completo encuentro bastantes ciertos sus comentarios acerca del compromiso, ya que concuerdo en como es algo bueno que con el pasar de tiempo se tome más en serio la idea de que dos personas puedan llevar su relación de distancia hasta planear vivir juntos. Me hace feliz ver el sentimiento compartido en las historias de todos los demás. Nuestro caso inició hace ya casi tres años un 19 de Junio de 2018, se nos hizo rápido el hábito de hacernos felices y charlar todos los días casi todo el día, inclusive iniciando nuestras carreras universitarias. Porque aún si no fuimos pareja hasta el 11 de Enero de 2019, pudimos desarrollar una sana y reciproca relación donde el uno al otro se trata con respeto y cuida con muchísimo cariño, pese que sabemos lo fuertes que somos los dos para sobrellevar todo lo que se nos tenga en frente. Basamos nuestra dinámica en este aporte 50/50 que nunca ha cambiado. Al inicio del 2020 estábamos muy emocionados, porque llevábamos un tiempo planificando nuestro primer viaje. Yo, desde Argentina, pude sacar mi pasaporte y ella, de su parte, logró conseguir boletos a mi nombre para ir hacia México. No obstante, sabemos cómo fue todo aquello... La cuarentena obligó a la aerolínea a cancelar nuestro vuelo, mi propio País dictó estrictas reglas en cuanto al vuelo, y, lo más importante, no podíamos colocar nuestra salud en riesgo. Si bien nos mantuvimos con esperanzas por un tiempo, al pasar los meses también nos entristecía con más profundidad nuestra situación, ya que todo nuestro esfuerzo por vernos resultó anulado por algo que nunca jamás podría haberse predicho. Pese al enorme dolor que fue la perdida que el año pasado nos trajo, aún seguimos juntos un poco más de dos años de ser novios, y aún si todavía no nos hemos visto en persona, no pensamos detenernos hasta lograrlo. Porque es en los más difíciles momentos que se muestra nuestra fortaleza, y todo lo que estamos dispuestos a hacer el uno por el otro. Es ella la persona que más amo, y eso no va a cambiar por nada del mundo ♥ En resumidas cuentas, sería un sueño hecho realidad poder vernos pese a toda esta adversidad. Cada quién posee su historia, esta es la nuestra; Y agradezco a todo el que se haya tomado el tiempo de leerla. Y, desde luego, a la Escuela de Nada por haber proporcionado esta única oportunidad a todas las relaciones a distancia en esta comunidad.
@andrescontreras2246
@andrescontreras2246 3 жыл бұрын
Nadie vio a Homero tirando con un Minion detrás de Leo?
@dhorssy
@dhorssy 3 жыл бұрын
Hace 1 año empecé como directora de videoclips, hay un director que soy fan de su trabajo, me gusta muchísimo su trabajo y seguía su contenido desde hace tiempo, un día me anime a seguirlo y no me siguió JAJAJAJA, me tire la de hacerme la loca y dejarlo de seguir y volver a seguirlo hasta que por fin me siguió, un día le respondí una historia que montó y duramos como 1 mes hablando y nos conocimos (yo totalmente en shock pero igual me hacia la dura), ahorita en cuarentena volvimos a hablar y ahora mas seguido, es super cuchi y me trata demasiado lindo jajajajaja, cabe destacar que es de Bélgica JAJAJAJAJA, costumbres totalmente distintas, aunque se la pasa por Latinoamérica haciendo videos, actualmente está en México haciendo música y dirigiendo videos, ayuden a conocer a uno de mis directores favoritos y ver si trabajamos juntos
@angiezerillo2681
@angiezerillo2681 3 жыл бұрын
Nunca quise ver este episodio porque mi relación estaba a distancia en ese momento y sentía que esto me iba hacer ruido en algún sentido. Ya hoy a una semana de lograrlo y estar juntos, vivir juntos pues puedo verlo sin ningún peo 😂
@veronicadasilva852
@veronicadasilva852 3 жыл бұрын
Nuestra historia de amor empezó jugando parchis todas las noches, yo vivo en Panamá y el en Venezuela. Llevamos 10 meses hablando y ninguno puede viajar por la pandemia, nos llamamos todas las noches para tener “citas” y nuestra date favorita es ver edn y morirnos de risa. Cúmplannos el milagrito
@adrianlobatonl9097
@adrianlobatonl9097 3 жыл бұрын
Está es mi historia de amor: Hace aproximadamente casi 2 años gracias a un ex amigo en común conocí al amor de mi vida, ella en ese entonces todavía estaba en Venezuela. Pasaron los meses y por situaciones ajenas no me dió tiempo de verla; ella en este momento está en Argentina, ahorita llevamos 1 años y 3 meses de noviazgo a distancia. Por los momentos está funcionando, aunque hay que admitir que ya la distancia está empezando a pegar. Me acabo de enterar de esta oportunidad gracias a mi primo y ¿Por qué no intentar? Capaz pueda verla, y bueno, si no se da por aquí seguir intentando. Gracias 🙏
@Klutravel13
@Klutravel13 3 жыл бұрын
Awwws! @EscuelaDeNada miren este hermoso comentario 🥺
@juanpablomoraquevedo462
@juanpablomoraquevedo462 3 жыл бұрын
Bueno, esta es mi historia: Hace 6 meses conocí a una chica por facebook, ella tenía sus problemas y yo los míos entonces era cool porque ambos nos ayudábamos con eso, el punto es que en un principio todo era más de amistad. Luego de unas semanas que hablábamos casi todo el día comenzamos a sentir ese feelling de gustarnos y así. El punto es que decidimos comenzar una relación a distancia porque ambos nos sentíamos demasiado cómodos el uno con el otro, y bueno nos enamoramos. Desde entonces todo ha estado cool a excepción de esos momentos de que creemos que no se podrá porque está difícil la situación, tipo que ella siente que me debe terminar y así porque aveces piensa que lo mejor es no ilusionarnos tanto con algo así de improbable, o sea, les explico: Soy venezolano y ella estadounidense de padres mexicanos, a pesar de tener el dinero digamos que su mamá y sus hermanos mayores (no vive con su papá) no la dejan gastar dinero en que yo vaya, dicen que si queremos vernos yo tengo que poner el dinero de todo mi viaje al menos, que debo ser responsable y los entiendo la verdad, he tratado de convencerlos un montón de veces para que me ayuden pero ellos dices que es algo que debo hacer yo, pero ok, digamos que no tengo mucho dinero tampoco y la verdad se me hace imposible conseguir todo el necesario para el vuelo, además del hecho que solo tenemos el mes de Julio para vernos porque o yo estoy estudiando o ella lo está haciendo, el punto es que es como la única oportunidad que tenemos para vernos; y si no es esta vez entonces solo queda el otro año, pero uno nunca sabe que puede pasar. En caso de ir nos veríamos en México obviamente. La verdad no tengo muchas esperanzas de ganar porque sé que es difícil pero en verdad siento que es la única oportunidad que tengo de ver a la chica que amo.
@soymafas
@soymafas 3 жыл бұрын
Conozcan nuestra historia y vuelenme a sus brazos✈️... Nos seguimos en Twitter desde hacia rato, él es @sir_fara es de Barquisimeto y hace 3 años está en Bogotá, Colombia y yo soy @partetegalleta estoy en Mérida, Venezuela, nos contestabamos uno que otro tweet, no puedo negar que el ojito ya le había pegado, hasta que un día, específicamente el 16 de mayo de 2020 (hace casi 1 año) me contestó un tweet, me dejó su número por DM tras la conversación que llevábamos y desde entonces no pasa un día que no hablemos. El primer contacto fue muy divertido, conversamos toda la noche y así los días siguientes, conociéndonos, hablando de gustos y colores hasta que un día me preguntó si podía hacerme una videollamada, esa primera llamada que entré tanta cotorra llegó a 5 horas de risas, preguntas, respuestas y demás, posterior a ello le comenté que en próximos meses yo ya tenía viaje planeado para noviembre 2020 pues ya me había decidido a emigrar justamente para Bogotá y nos dio emoción pues hicimos un clic perfecto. Fueron pasando los meses y cada vez el lazo se hacía más fuerte, mi familia lo conocía tras las llamadas cada vez más recurrentes que teníamos, nos comenzamos a mandar detallitos, a planificar citas, cenas, sorpresas, noches de pelis e incluso de ver sus videos juntos, a dormirnos juntos en videollamadas y así poco a poco hasta que decidí hablar con él y ser franca y decirle todo lo que sentía, esa noche fue la primera de todo el mejor vínculo que he formado junto a alguien. Prácticamente me le declaré y seguidamente él comenzó a expresarme también lo que estaba sintiendo. Todo a partí de acá era increíble, no teníamos miedo a nada, la emoción de conocernos era cada día mayor y los sueños de cada uno se comenzaron a convertir en NUESTROS porque en cada sueño personal está también el otro. Pero como no todo es perfecto llegó noviembre y la cuarentena tumbó por completo mis esperanzas de poderme ir, sin embargo, le puse fecha y para el 20 de marzo yo debía estar llegando a Bogotá, pero todo se complicó cuando mi abuelo enfermó y mi condición económica se tumbó por completo. Él me apoyó por completo, me acompañó cada segundo en los momentos más difíciles, el 2 de enero de 2021 mi abuelo murió y siendo un momento fuertisimo para mí y no el mejor para nosotros pues el miedo de no podernos conocer nos inundaba, aun con eso él estuvo para mi cada segundo. A partir de esa perdida tan fuerte, mi decisión por irme se volvió más y más fuerte, comencé aún más a meter hojas de vida, a hacer videollamadas para entrevistas de trabajo (algunas muy positivas para cuando ya esté en el país y pueda asistir a ellas de forma presencial), a buscar donde arrendar, en general puse todo para que al 20 de marzo estuviera yo en Bogotá con mi chico, pero por razones de fuerza mayor no pudo ser posible, un golpe que ha sido muy duro para ambos y que ahora con esto veo una luz para poder decirle un día mirándolo a los ojos cuando lo adoro. Nos apoyamos en cada proyecto, en cada decisión, nos hemos convertido un apoyo incondicional el uno para el otro, trabajamos por nuestros sueños y por los del otro, aun no tenemos una relación a título pues estamos esperando el momento para estar juntos y frente a frente reconocernos como pareja, pero aun así el respeto, la confianza y el amor está y sigue creciendo cada vez más, en momento con temores, pero que valen la pena superar si es por lo nuestro. Seguimos juntos y decididos a que queremos ser un nosotros pase lo que pase, nos queremos muchísimo y para mi ese chico, aunque mejor llamemos lo por su nombre, para mi Robinson es lo mejor que me ha pasado en mucho tiempo y sé que con su ayuda podré estar junto a él y hacer de este encuentro tan anhelado una realidad. Y por si mi amorcito @sir_fara está leyendo esto: Te adoro demasiado y por ti soy capaz hasta de lo imposible mi amor❤️ Ayúdenme a estar a su lado, porfiii🥺
@marielysvielma6794
@marielysvielma6794 3 жыл бұрын
Tienen una química demasiado especial cuando hacen videollamada por eso desearia tanto que estuvieran juntos y siendo felices ❤
@jantonellaag
@jantonellaag 3 жыл бұрын
Te amoo que bella
@cindymejias298
@cindymejias298 3 жыл бұрын
No imaginé que una relación como la de ellos fuera tan fuerte, se han encargado de ir construyendo bases sólidas para tener una relación real, tangible, alcanzando los sueños y ver materializado ese bonito amor basado en valores; es increíble ver todo lo que hacen para estar presentes en la vida del otro a pesar de la distancia, quién se puede imaginar que preguntes qué harás? Y te respondan: "voy hacer mercado, voy al cine, voy a bailar, voy a cenar...con mi chiquito (Robinson)" de inmediato mi cara de asombro 😯 cómo así? Si están lejos, pues todo eso lo logran a través de videollamadas .. increíble cierto🤩 es como si estuviera junticos, realmente se merecen lo mejor, se merecen estar cerca luchando ambos por un futuro estable, lleno de logros. Pd. Yo también me merezco el viaje por ser la cómplice de las sorpresas que ambos se dan😜🤣😂😂😂
@InmaculadaConcepcion-my3bf
@InmaculadaConcepcion-my3bf 3 жыл бұрын
Que linda historia la de mi niña hermosa, la más pequeña de mis dos tesoros, siempre llena de alegria y ganas de salir adelante, emprendedora, luchadora y con su caracter siempre firme. Aunque me duele en el alma sus planes de irse del país, se que es por su bienestar y porque va tras sus sueños, sueños que no logrará quedandose en Venezuela, al menos no por ahora. Quisiera tener los recursos económicos para ayudarla a volar en busca de sus sueños, pero en este momento es muy dificil. La felicidad de mis hijas es mi felicidad y se que su felicidad esta en Bogota, pues su hermana y yo hemos vivido dia a dia como construyen un amor con bases solidas, repleta de comunicación y planes juntos. Que lindo es ver la emoción que embaraga las sorpresas que cada uno se hace y que permiten que la relación que estan edificando no se convierta en rutina, el ver el realismo de sus citas virtuales para comer juntos, ver una pelicula y hasta bailar en la distancia. Que Dios y la Virgen bendigan esta relación y que más temprano que tarde logren estar juntos y consolidar su amor. TE AMO MI BEBE
@josephbrianpereraflores8684
@josephbrianpereraflores8684 3 жыл бұрын
❤️❤️
@VALTRIPOG
@VALTRIPOG 3 жыл бұрын
En diciembre logré salir con la clienta que tanto me gustaba, literal un crush, un bombón de Puerto Rico que por un dm en instagram termino aceptándome salir, un mes después se fue a USA, tiene novio rapero y aún no regresa. Luego conocí a una niña re linda por instagram la cual teníamos los mismos intereses y salimos por 3 meses también de terminó yendo a otra ciudad, y por último hace un mes conocí a la mejor persona en lo que va de año o al menos así lo creía hasta que ayer me cuenta que se va de la ciudad, a veces pienso que soy yo pero cuando los tiempos no se dan, nada que hacer.
@stefhanyquintero6347
@stefhanyquintero6347 3 жыл бұрын
Mi historia de amor. Hace un año me agregó en Instagram un tipo bien parecido con pinta de gringo vaquero, me pareció curioso pues por lo general no me siguen personas extranjeras (excepto uno que otro árabe o ruso loco). Cada vez que publicaba una Ig Storie veía que él revisaba mis publicaciones pero no le daba mayor atención (debo acotar que para ese entonces tenía una relación de más de 5 años). Al terminar dicha relación quedé destruída y caí en depresión, sin embargo -con el pasar de los días y ayuda de mi mejor amigo- empecé a trabajar en mí misma y a sentirme increíble. A los 3 meses después este "gringo" me escribe para aprender español, no me niego y empezamos a hablar, él un noruego que usó como excusa el idioma para acercarse a mí (porque lo usa mejor que un hablante nativo) y yo? Aún no termino de aprender el inglés y ya intento aprenderme frases en noruego para decirle lo mucho que le amo, que amo su cultura y sus orígenes. Exactamente hoy (05/04/2021) cumplimos 8 meses de noviazgo, nunca me había sentido tan comprendida, feliz y apoyada por alguien, con complicidad. Hemos organizado viajes para vernos pero nunca se nos ha dado la oportunidad y aunque tengo miedo de viajar, pues sería la primera vez que me subo a un avión para un viaje internacional (y sola), sería capaz de volar por 2 días enteros (contando los transbordos) para verlo a los ojos. Pd. Es el noruego más venezolano del mundo, le encanta decir Cdlm, le fascinan las arepas (debo enseñarle a hacerlas, mala mía) y conoce gran parte de los acontecimientos políticos del país, le teme a las arañas y yo a los alces, nada es perfecto pero es mi complemento.
@ElGringoGB
@ElGringoGB 3 жыл бұрын
Es solo para contar nuestra experiencia porque no aplicamos para la volada. Pero, mi novia y yo tenemos 1.3 meses juntos, ella y yo habíamos sido novios de adolescentes, terminamos y días después me fui a vivir a Londres ( estábamos en Margarita-Venezuela los dos y esto pasó en el 2016 ); no quedamos bien, no volvimos a saber del otro por 3 años hasta que el 22 de septiembre del 2019 decidí escribirle por Instagram, sorprendentemente para mi, me respondió y no me odiaba jaja. La conversación siguió y no paro, en diciembre de ese mismo año le pedí que fuera mi novia otra vez y me dijo que sí. Ella ya estaba planeando su salida de Venezuela y no había pandemia aún... Cuando por fin iba a salir en Marzo del 2020, ( iba a Colombia ), cerraron todo... Estuvimos en nuestra relación a distancia ella en Venezuela y yo en Londres. Hasta que por fiiiiin; en noviembre de ese mismo año logró irse a Colombia y el 9 de diciembre volé a verla, luego de 4 años sin vernos y casi 1 año de relación. Fue maravilloso, ambos nos sentimos muy bien y felices. Pasamos las navidades juntos y el 12 de enero regrese a Londres, no nos vemos desde entonces, planeando que ella pueda venir este año. No había hecho algo así, pero valió completamente la pena.
@lauragrun4969
@lauragrun4969 3 жыл бұрын
Yo estuve hablando con un chico europeo por más de un año en Tinder, el vivía en una isla caribeña. La conexión se hizo demasiado grande y yo terminé yendo a visitarle, no me arrepiento nada, fué todo lo que decía ser. Y por lejos una de las mejores experiencias que he tenido, cada minuto valió la pena. Luego nos distanciamos un tiempo, luego retomamos el contacto y ahora somos muy buenos amigos. En resumen: SI LO HAGAN!
@CarolineMSA
@CarolineMSA 3 жыл бұрын
Bueno, comienzo diciendo que el vive en Venezuela y yo en Argentina, lo conocí jugando League of Legends el año pasado durante la cuarentena, al principio me cayó mal porque el jueguito como saben es re competitivo y el pues, un tryhard que se vive su juego jajajaja. Seguía jugando con el porque es amigo de unos amigos, y pues, tocaba. Con el tiempo nos fuimos conociendo y mi opinión de el cambio, nos hicimos amigos y había buena química ahí desde el principio. Un día un amigo nuestro me pidió el número y el por estar picado de que se lo di, me lo pidió también (lo sé cringe). Empezamos a hablar y la verdad hubo conexión ahí mismo, los dos tenemos mucho en común, mas allá de jugar vainas como LoL (no lo hagan bañense por favor), nada pues que nos dimos cuenta rapido que nos gustamos burda pero que iba a ser duro porque estábamos lejos así que tomamos la decisión de aguantarnos las partes malas de la distancia para seguir juntos. Y han pasado 4 meses desde que nos empezamos a gustar así, y como 7 u 8 desde que lo conocí. Y me da pena decir esto pero no tengo 12 años lo juro tengo 24.
@AdresRm19
@AdresRm19 3 жыл бұрын
Voy con mis historia: A mediados del año pasado, empecé a seguir a en twitter a la hermana de un amigo que hace mucho tiempo no veo. El y su hermana están en Maracay. Yo emigré a España en mayo de 2018. Luego de un algunas interacciones por twitter y de seguirla en Instagram (hubo likes mutuos de stalkeo al empezar a seguirnos) finalmente le escribí , más o menos por agosto del año pasado. Ella es estudiante de arquitectura, subió una story sobre esto así que me interese sobre lo que había puesto y sobre lo que estudiaba porque es algo que siempre me ha llamado la atención, sumado a lo bonito e interesante que me parecía. Cabe destacar que a pesar de que es la hermana menor de mi amigo, yo jamás la conocí en persona estando en Maracay. A día de hoy tras varios meses hablando, terminamos siendo amigos, es verdad que yo al ester aquí en España y ella en Venezuela no solíamos hablar con alta frecuencia pero si la suficiente para genera un vínculo. Era yo quien sepa le dejaba de responder por alguna u otra razón. Poco a poco me fue interesando más hasta que en diciembre de 2020, tuitea que tenía ganas de ver EDN Salva la navidad, por la cual yo me ofrecí a regalarle la entrada (Les mencioné y Nacho le dio like al tuit cuando finalmente la compré), fue un gran detalle y tripiamos ambos con la película. Luego me preguntó por que siempre le dejaba de responder, incluso en puntos altos de conversación, que esto no le parecía cool a pesar de lo mucho que tripeáramos hablando. A lo que le dije que tenía mucha razón, que quizás era que muy estaba ocupado y era un gallo (intentaba también no involucrarme demasiado). Eso no volvió a pasar, empezamos a hablar cada vez más , y empezando enero de este año me confesó que yo le gustaba , yo sorprendido con esto porque aunque ella me gustara también yo asumía que yo a ella solo le llamaba la atención... El resto es historia es muchachos, hoy en día iniciamos una increíble relación a distancia , nos vemos vía FaceTime a diario, vemos películas, jugamos, cocinamos o simplemente pasamos el rato mientras hablamos. Inicié mi trámite trámite de prórroga, tengo cita para irla a retirar y espero volar pronto a Venezuela para por fin verla. Gracias, buenas tardes.
@rebecafernandez3892
@rebecafernandez3892 3 жыл бұрын
Cuando a Leo le sacaron las cordales fue en época casa de Chris, casualmente yo también me saque las cordales y el dolor previo fue horrible, estaba en medio de exámenes finales y no podía faltar por una operación de muelas jaja. El dolor combinado con el estrés y la ansiedad de los estudios hizo que la mitad de la cara se me paralizara de dolor, valga la redundancia (donde tenia ambas cordales arriba y abajo, lado izquierdo.), después de eso si me opere y pase todo el día dormida por la anestesia, chill. Nadie me pregunto pero bueno jajajaja
@sharonmorantes5957
@sharonmorantes5957 3 жыл бұрын
Bueno aquí va mi historia: En cuarentena me bajé una app que se llama hoop para conocer a gente por internet, y es más o menos como tinder pero se enlaza con snapchat, es decir le pides el snapchat a esa persona para hablar. Bueno este chamo me pidió el snap y yo se lo di , empezamos a hablar todos los días y pues hubo química, hicimos varias videollamadas y llevamos hablando más o menos como 10 meses. El es de Estados Unidos y yo soy venezolana pero vivo en España, no hemos podido conocernos en persona porque yo estudio y el trabaja y no hemos conseguido el tiempo indicado además tampoco tenemos el dinero suficiente así que sería brutal poder viajar y conocernos :) gracias por ofrecer esta oportunidad
@fiorellaizaguirre5812
@fiorellaizaguirre5812 3 жыл бұрын
Mi historia es la siguiente: Conocí a mi pareja hace 1 año y 5 meses, estuvimos juntos todo este tiempo hasta el 18 de marzo. La relación en sí iba bien a pesar de las 6 horas de diferencias puesto que el vive en Estados Unidos y yo en España. El 17 de marzo estuvimos hablando como cualquier día normal y me cuenta que ya por fin lo aceptaron en el trabajo en el cual había aplicado, y su horario de trabajo es de las 2pm hasta las 8pm aproximadamente, con lo cual iba a ser muy complicado hablar porque para cuando el llegara a su casa, aqui sería de madrugada y tiene el mismo horario todos los días de Lunes a Domingo. Tomamos la decisión de terminar puesto que una de las cosas más importantes en una relación a distancia es la comunicación, y con su nuevo trabajo la comunicación sería muy casi que inexistente. Sinceramente no quería que terminásemos, pero en sí, era lo más sano para los dos, y pues acordamos en que volveríamos a estar juntos en cuanto yo pudiese ir a USA puesto que el no puede salir, pero claro, con todo el tema de la pandemia a mi se me ha hecho muy complicado conseguir trabajo para poderme pagar ese pasaje, entonces pues la única forma de verlo y estar con el es cuando yo pueda ir. *Fin de la historia*
@paulinamarquina2480
@paulinamarquina2480 3 жыл бұрын
A 837 putos km. Esto comienza cuando por Facebook el 12 de Mayo del 2020 yo estando en República Dominicana🇩🇴 y él en Venezuela🇻🇪 me di cuenta que tenia a esta persona agregada a mi lista de amigos, este personaje se llama Peter, ok... Peter como a la semana subió una historia de Messenger, y bueno, mano yo por dentro de mí “mierdaaaa loco, que bello aaaa quiero chancearle” y bueno le escribí y le puse “tú quieres que a mi me dé algo, cierto?” A lo que él me responde “jajajja si? (Con emoji de corazón)” y bueno empezamos a hablar y el feeling que sentimos fue demasiado buenooooo, Diossss, ver que esa persona piensa igual que tú, tiene los mismo principios que tú, etc. Al pasar el tiempo nos fuimos conociendo poco a poco, conocí uno por uno de sus familiares por videollamada, obvio, y él a los míos, hablamos de todos los temas posibles peroooo de todoooo. Bueno, para no hacer largo el cuento, yo desde ese momento que lo conocí a él ya estaba haciendo trámites para visitar Venezuela, y por cosas de la vida aparece él, ajá, lamentablemente no he podido ir por la misma pandemia y la cuarentena y el cierre de los aeropuertos, y también por mi situación económica, y buenooooo ya casi cumplimos un año de habernos conocido, ahora no me imagino mi vida sin ese mocoso❣️🛫.
@jcz3362
@jcz3362 3 жыл бұрын
Mi historia de amor, nos conocimos en el 2014 por twitter y desde aquel entonces nos gustamos mucho, tuve la mayor conexión con alguien, paso un tiempo y perdimos el contacto, en el 2017 veo que nos enctrabamos en el mismo pais y decido escribirle, desde ese dia nos volvimos a hablar y aun me gusta demasiado! En el 2020 decidimos volvernos novios (todo a distancia) hasta el sol de hoy, llego la pandemia y todo ha sido muy cumplicado para vernos, ella y yo vivimos en paises distintos pero nos hablamos todos los dias a toda hora, esa mujer me salvo de lo horrible que seria mi cuarentena solo y de ser una persona de mierda. LES JURO CON MI VIDA QUE ESA MUJER, ES EL AMOR DE MI VIDA y en serio seria increible poder ganar ese viaje, me cambiara la vida. ❤
@mariajosecristanchoacosta8470
@mariajosecristanchoacosta8470 3 жыл бұрын
Bueno yo voy a escribir mi caso sin ningún tipo de esperanza pero creo que la quiero compartir. Llevo tres años, demasiado tiempo, lo sé, hablando con alguien a distancia. Él es del mismo pueblo que yo, pero nunca nos conocimos o nunca nos presentaron pues. Bueno, a él se le ocurrió la brillante idea de escribirme un día al instagram y puedo decir que con el fin de chancear, aún sabiendo que él estaba fuera del país (actualmente está en Chile) y yo seguía en Venezuela. Empezamos a hablar mas seguido y ya el fue como mas en serio, yo siempre de realista y pensando en la situación, que si la distancia, que si cuando iba a ser el día que nos íbamos a ver y todo eso que uno piensa por lo que no funcionaría, me negaba a cualquier tipo de relación, peeero, el lo intentó demasiado y la verdad fue que con el tiempo le agarré cariño hasta que me llegó a gustar, acepte ser su novia y aquí estamos tres años después desde la primera vez que me escribió y aún sin vernos en persona. Nada es perfecto, así que, si nos hemos mantenido firme después de tanto tiempo es porque realmente nos queremos conocer. El tiempo ha pasado esperando a que yo me graduara de la universidad, que pudiera salir de Venezuela y venirme a Colombia, donde gracias a Dios tuve la oportunidad de sacar pasaporte Colombiano porque tengo el Venezolano vencido, después tema dinero, tema pandemia y así ha pasado el tiempo.
@luisd.navarretec.5404
@luisd.navarretec.5404 3 жыл бұрын
Mi historia es la siguiente... A principios de agosto de 2016 conocí a esta muchacha por Chatroulette, en aquel entonces ambos teníamos ya 16 años. Ella vivía y sigue viviendo en Maracaibo, de dónde es oriunda, y yo por aquella época vivía en mi natal Caracas, desde el primer día empezamos a hablar incesantemente conociéndonos más y más, yo interesándome cada vez más en ella y viceversa, ayudándola a superar una crisis amorosa que tuvo con alguien hace un tiempo atrás y sacándole una sonrisa a diario en el proceso, dando lo mejor de mí, y así continuamos un año entero desde que nos conocimos. Ya para finales de 2017 íbamos sintiendo mucha más química y un sentimiento que cada vez más se iba aproximando a amor; para fin de año ya yo me sentía bastante enamorado de ella; así que decidí escribirle mi primera carta a mano, ya cuándo era la madrugada del primer día de 2018 le leí la carta en una llamada y continuamos hablando hasta el amanecer por primera vez, el 2018 fue un punto de inflexión en lo que sería una irrupción amorosa mutua, ya que tras varios meses de llamadas hasta el amanecer y en cada momento del día, un día me decidí a confesarle que estaba totalmente enamorado de ella, para mi sorpresa, en la llamada (que curiosamente fue de madrugada), ella me confesó primero que estaba enamorada de mí, y desde entonces decidimos establecer la relación a distancia formalmente, en todos esos años jamás no nos habíamos visto en persona, y lógicamente al haber formalizado una relación nos veíamos en la necesidad de finalmente vernos en persona, ya desde antes lo queríamos y ahora mucho más. Desde hace un tiempo tenía planeado emigrar a Ecuador junto a mi familia, y sabía que debía ir a verla antes de aquello, desafortunadamente dada mi situación económica y varios percances familiares jamás pude ir a verla desde Caracas a Maracaibo; pasaron varias cosas y ambos ya mayores de edad decidimos dejar de ser novios, porque era algo bastante loco tener una relación así y queríamos de cierto modo confirmarla en persona, hecho que no quitó que siguiéramos enamorados. Antes de irme a Ecuador y resignado por no poder ir a verla encontré en una prima suya mi gran oportunidad, enviarle un paquete con algunos regalos, le regalé unas 10 cartas de amor a mano que le había escrito en todo ese tiempo, y que había escaneado para pasarle las fotos a ella, algunos dulces, y dicho sea de paso una de mis camisas favoritas perfumadas a más no poder (hecho que me hizo acordarme de Chris en el episodio por lo que dijo), camisa que a día de hoy aún se pone con regularidad, atravesé media Caracas hasta el Sambil para entregárselo a su prima, lógicamente le gustó mucho. Luego de eso pasaron muchas cosas, en noviembre de 2018 me fui de Venezuela con rumbo a Ecuador, y nuestra vida amorosa fue en decaída, aunque nunca dejamos de ser amigos y yo jamás dejé de ayudarla, luego dejamos de hablar por demás razones ligadas a asuntos personales por un tiempo, esto a principios de 2020, luego de pocos meses, en ese mismo año, ella volvió a escribirme y hemos vuelto a tener una gran amistad, la he seguido ayudando muchísimo tal como hace 5 años atrás, he estado incondicionalmente para ella como un genial amigo y viceversa, le he seguido regalando cosas y le recuerdo a diario lo mucho que la quiero y lo importante que es para mí, en ocasiones también le toco la guitarra exclusivamente para ella con mucho cariño (y algo de amor también). A día de hoy tras 5 largos y locos años seguimos hablando, y sí, quizás no seamos novios, de hecho no lo somos, pero pocas cosas me harían más feliz que poder abrazarla con todas mis ganas y hacer todas las cosas que hemos planeado durante tanto tiempo, ella trabaja allá arduamente aún con toda la situación, y yo aquí estudio y aún trato de conseguir un trabajo, puesto que la situación laboral y económica aquí se ha tornado difícil también. Eso es lo más destacable, sé que es una cantidad de texto absurda y si alguien se dignó a leerlo todo se lo agradezco enormemente, en fin, deseo con mi vida poder conocerla... Su nombre es Isabel y yo soy Luis, ambos tenemos 20 años y nos queremos mucho.
@danielabravo2189
@danielabravo2189 3 жыл бұрын
Bueno aquí voy, yo no quiero ningún pasaje sólo quiero contar mi historia que es súper loca y si a alguien le ha pasado cuéntenme que piensen que es .. bueno tengo como 3 años hablando con un tipo y hay demasiado feeeeeelinnng, mucha confianza además que somos del mismo lugar de venezuela, el único detallito es que se casó hace 1 año pero nuestra “relación” no ha cambiado en lo absoluto.. hacemos videollamadas todos los días de verdad que me impresiona saber como hace y no sé qué pensar al respecto!! Yo ahora vivo en italia y bueno súper heavy con la cuarentena viajar a venezuela lo que si me pongo a pensar es que como será cuando nos veamos!! No se como voy a reaccionar.. quiero que me den su punto de vista y si lo hacen que sea todo anónimo por qué no me quiero meter en un peo 😂, los amo !!
@alessandra1629
@alessandra1629 3 жыл бұрын
Bueno ahí les va,todo esto fue en el 2018. Yo conocí a un chico por Facebook y duramos hablando por unos meses, pero sabía que no pasaría nada porque él tenía novia y yo respeto obviamente jaja. Pero a pesar de eso era una gran persona, sin duda fué una buena amistad, teníamos muchas cosas en común. Cada vez se acercaba la fecha en la que me iba de Venezuela y no me quería encariñar pero no lo logré, quería verlo antes de irme y pasó un día antes fui al mercado al lado de mi casa y lo encontré, me saludó y me dio un abrazo AY NO LO SUPEROOOOO JAJAJAJAJAJA. Y creo que a él también le gusta escuela de nada.
@alejandrobrito9909
@alejandrobrito9909 3 жыл бұрын
Chris, Leo y Nacho mi historia es esta. El 7 de Junio del 2021 cumplo un año con mi novia desde la distancia, ella y yo nos conocimos (2017) en la universidad pero nunca hubo nada. Cuando emigré a España en el 2019 empezamos a hablar y ahí es que nos dimos cuenta que somos el uno para el otro (achinar los ojos y poner voz de locutor). Pero bueno nuestros planes siempre están en que ella se venga pero dadas las situaciones económicas y de Covid-19 Se nos esta haciendo eterno estar juntos, me encantaría poder estar con ella. Muchas gracias chicos son los mejores ♥️
@valeriainfante5862
@valeriainfante5862 3 жыл бұрын
Una vez conocí a alguien por instagram, el era europeo viviendo en Chile. En mis vacaciones aproveche para conocerlo, y la pasamos taaan bien. Pero sabíamos que no podía haber nada. En uno de esos días que estaba por allá, salimos a tomar "perdí" mi teléfono, nunca lo conseguí. yo me fui y no nos vimos más... Seguiamos hablando para que me visitara pero nunca se dio. 1 año después me entere (tenia pruebas) que mi teléfono no se había perdido, el me lo había robado 🥴🥴🥴🥴🥴 Pendiente a quien conocen
@elizabethgomes2417
@elizabethgomes2417 3 жыл бұрын
Entre más de 600 comentarios no sé si sea la afortunada pero igual lo cuento: En el 2017 conocí a un chamo en la universidad por amigos en común, el nunca me paró pero yo estaba babeada por el. Un día todo nuestro grupo de amigos organizó un viaje a la playa, nos fuimos y ahí aproveché de hablarle más y aún así no obtuve mucho. Al poco tiempo se puso de novio con una chama por lo que se alejó del grupo de amigos y no lo vi más. Hasta que un día de noviembre del 2018 fui al aeropuerto a despedir a una de mis mejores amigas que se iba a Argentina, lo que yo no sabía es que ese día el también se iría del país, emigraría a España. Lo vi y quedé en shock, esta vez sí que no lo volvería a ver. Terminó con su novia y yo empecé a jugar a responderle las historias de Instagram a ver si así lograba algo, a finales del 2019 ya éramos los mejores amigos que hablaban por WhatsApp y FaceTime. Gracias a la pandemia nos unimos muchos más y un día nos dimos cuenta de que nos pasaba algo muy real así que nos hicimos novios a distancia con la esperanza de yo poder emigrar en un futuro cercano a España a continuar mis estudios. Entre tantas cosas que han pasado, el yo vivir en Venezuela y que la situación es imposible y el hecho de que el esté también con miles de gastos en España han evitado que nos veamos. Espero poder verlo ya que estamos por cumplir nuestro primer aniversario y odiaría que fuera a distancia :(
@rosbelisparica9792
@rosbelisparica9792 3 жыл бұрын
He leído miles de historia y creo que cada una tiene su toque especial. Y la nuestra comienza así: Nos conocimos, el teniendo 16 y yo 19, ahora tenemos 22 y 26. La realidad es que el se hizo pasar por mi novio (si quieren saber porque, invítenme al programa jaja). Todo empezó como un juego se fue volviendo real, nos gustábamos muchísimo, situación VENEZUELA, el se fue del país, yo me quede, en ese momento estaba en la univ, el primero paso por Ecuador y ahora esta en Argentina, nunca dejamos de escribirnos, hablábamos esporadicamente, en 2019, cuando Lasso estaba en su apogeo por su rompimiento, nosotros comentábamos sobre eso y hablamos de nuestros desamores, solucionamos esas pequeñas cosas. Lasso saca UMCT con Cami, y ese fue nuestro click, desde ese día hasta hoy no hemos dejado de hablar, la pandemia nos hizo mas unidos, tuvimos altibajos, pero con mucha enseñanza. El, el ser humano con menos esperanza y yo diciéndole "un día menos para vernos", obviamente no he podido viajar por las restricciones, hemos tenido una relación poco convencional, pero aquí seguimos 2 años y contando. Es la persona mas increíble que he conocido en toda la vida, gracias a el aprendí que amar va mas allá de un verse todos los días, el no necesita estar para hacerme sentir amada y feliz, el día que logremos estar juntos le contaremos con lujos y detalles jajaja Amor por si ves esto, te amo.
@rosswalhiguera8186
@rosswalhiguera8186 3 жыл бұрын
Jajajaja te amo muchísimo más. Espero vernos pronto con la ayuda de EDN o sin la de ellos. Lo nuestro es mucho más fuerte que la distancia. Te amo a 7406km de distancia.
@infinitypodcast7957
@infinitypodcast7957 3 жыл бұрын
A ver, yo vivo en Caracas. Conozco una muchacha que vive en Puebla México. Nos conocimos en Instagram hace dos años, debido que coincidimos en el gusto de algunas propuestas artísticas. Sin embargo apenas comenzamos a hablar a finales del año pasado. Nos tenemos ganas pero las relaciones a distancia no son muy cool al menos para nosotros.
@rebeccaalvarez2799
@rebeccaalvarez2799 3 жыл бұрын
Bueno mi pequeña historia empezó hace 3 años, un chamo me escribió por Instagram super random y bueno empezamos a hablar. El está en Estados Unidos (Miami) y yo en Venezuela (Caracas 🙃) todo empezó demasiado como amigos y nada grave porque justo yo en ese momento acababa de terminar con mi novio de ese entonces y por eso no le pare. Después de unos meses volvimos a hablar pero todo empezó como más romántico y de pana me comenzó a interesar y justamente en diciembre de 2019 el vino para Venezuela pero yo estaba de viaje y no nos vimos, no saben lo mucho que me molesté y me frustré. El año pasado yo planee viajar para allá en vacaciones pero cayó la pandemia y bueno, obviamente no se dió, el está a nada de pagarme el pasaje pero no quiero que lo haga sabiendo que de pana trabaja demasiado por ese dinero y que venga de un día al otro a perderlo por mí me da mucha cosa. Por eso les estoy comentando y contando esta rara historia que en verdad si me preguntan, ese chamo me encanta y mis ganas de verlo son absurdas 😍. A demás no puedo seguir recibiendo regalos de MRW en mi cumpleaños o en 14 de febrero, quiero que me los de el en persona 🥺
@serenalarez8819
@serenalarez8819 Жыл бұрын
Me conocí con un chamo por fb, nos llevamos bien y siempre hablabamos por video llamada. Soy de Venezuela y el es de acá también, con la cuestión de que el vivía en Islandia ( desde hace como 17 años) era básicamente un islandés recuerdo el estaba pagandome el pasaje, pasaporte para que me fuera a vivir con el, ropa y maletas al final no se dio porque en un viaje que el tuvo a Noruega el se sintió algo mal por otras cosas y la presión hizo que terminará la relación. Aun seguimos hablando, es muy linda persona, el vino a Venezuela en una de esas
@nayifer
@nayifer 3 жыл бұрын
Lima, Perú. Noviembre 2019, venezolana - Mi roommate conoció a un pana por Tinder (CHILENO) , la invito a salir y ella no quería ir sola, ella me llevo a mi pa´ la disco y el pana llevo a otro pana, hasta ahí (El que era para mí) un dos pa’ dos pues. Nos conocimos y fue amor de una, amor tipo Rose y Jack en el titanic, fuera de paja…. Nos dimos mucho amor, pero burda burda burda… Ya nos queríamos casar de una (No tan literal, pero por ponerlo al extremo) Él estaba en unas mini vacaciones, se fue a Chile, porque tenía que trabajar, se fue prometiéndonos mil vainas, todas llenas de amor… No dejamos de hablar ni por un segundo, fotos, videos, llamadas por horas, mencionadera en Instagram, una vaina desatada de amor desbordado… De una le dije que se tenía que casar conmigo porque era lo más bello que me había pasado, de una me dijo que obvio y hasta le mando fotos mías al grupo de la familia. Bueno, ya casi YOOO con pasajito comprado (Por el)….... pa´ Chile Diciembre 2019, me robaron pasaporte con la cedula adentro. FIN. Marzo 2020, pandemia. Creo que pensó que yo estaba jodiendo con el proceso del trámite del pasaporte, hablo no del hecho de que lo estaba haciendo sino del tiempo, creo que creyó que era paja el tiempo que se tarda el proceso. Febrero 2021, pasaporte venezolano en mano, me dijo que ya estaba saliendo con otra jeva. Abril 2021, llorando como una pendeja todas las noches. Ni el me escribió más, ni yo insistí. FIN 2
@daniSantos-yh6nu
@daniSantos-yh6nu 3 жыл бұрын
Pase por algo parecido, fuerza amiga
@tephyserrano
@tephyserrano 3 жыл бұрын
Coño manita... Te abrazo
@nayifer
@nayifer 3 жыл бұрын
@@daniSantos-yh6nu Chimbo chimbo...
@nayifer
@nayifer 3 жыл бұрын
@@tephyserrano Coño vale pa que me respondiste? ya se me había pasado, ahora me puse a llorar otra vez... jajajaja😂😂
@nayifer
@nayifer 3 жыл бұрын
@@daniSantos-yh6nu 🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️
@Xpider05
@Xpider05 3 жыл бұрын
Soy de Pto Cabello, Carabobo, me hicieron volar hasta Margarita y el mismo dia, el mismo dia en que llegué la chama me dijo que NO, QUE ESO NO FUNCIONARÁ!!! se pueden imaginar como fue mi 1era vez que viajaba a Margarita
@alessandra1629
@alessandra1629 3 жыл бұрын
Por lo menos pudiste viajar JAJAJJAJA.
@Xpider05
@Xpider05 3 жыл бұрын
@@alessandra1629 Claro, le vi lo positivo a tanta mierd... que me habia caido encima ese dia, viaje en avion por 1era vez, un monton de experiencias nuevas, en varias pocasiones tope con ella y yo la saludaba tipo "Ni pendiente", pero por dentro estaba buscando si habian camaras grabandome porque iba a matarla, jajajaja. y el colmo es que le deje de escribir (Obvio), y a la semana me escribe "Entonces no vas a escribirme mas?", y no le respondí!!! jajajaja
@darlingleon6859
@darlingleon6859 3 жыл бұрын
Mi historia comenzó hace mas o menos 6 años, cuando tenia 18, sin buscarlo y por curiosidad entre a una app y alli conocí a una persona que nació en españa y desde el primer momento que hablamos conectamos como con ningun otro ser en nuestro entorno cercano. El en España y yo en Venezuela comenzamos una amistad que a pesar de gustarnos siempre se ha mantenido asi, nunca fuimos novios porque antes de comenzar "algo" queriamos conocernos y de hecho, esperamos conocernos, pero no se ha dado porque cada uno ha estado en su mood de estudiante. Ahora ambos tenemos 24 y aun estudiando pero desde ese primer momento que hablamos... nunca hemos dejamos de hacerlo
@delialopez2957
@delialopez2957 3 жыл бұрын
Aqui va mi historia: Hace 9 meses comencé a hablar con esta persona a la cual ya conocía de años, de hecho éramos noviecitos de manitos sudadas en el liceo. Por cosas de carajitos no los tratabamos nunca más después de eso, pero en septiembre del año pasado me pidió en número para chancear y se enteró que yo estaba en Brasil, obviamente al enterarse de echó para atrás; a todas estas a mi me parecía muy gracioso que esta persona me buscara. Pasan los meses y ambos seguimos hablando diariamente, los sentimientos se fueron haciendo presentes y en diciembre digamos que "formalizamos". Pasa que esta persona sigue en Venezuela terminando de estudiar, y yo tenía planeado en febrero ir a Venezuela a renovar mi pasaporte que estaba por vencerse, pero por cuestiones económicas y de covid no pude viajar, lo cual hizo que ambos nos desanimaramos, al punto en el que el me dejó porque lo veía imposible. Igual volvimos 3 semanas después, totalmente dispuestos a esperar el tiempo que tengamos que esperar y a comprender nuestra situación. Si estamos ambos muy locos por vernos y saber si esto es así de bueno como se siente. Estamos en un punto medio muy bueno y aparentemente estable, pero en lo personal me gustaría poder estar con el lo más pronto posible
@danito2109
@danito2109 3 жыл бұрын
Yo sé que no califico aquí porque no la conocí por internet, pero aprovecho igual para contar mi historia: Hace tres años, una amiga de hace muchos años llamada Elis estaba muy deprimida porque su novio de toda la vida la había dejado. Yo me encontraba en ese momento haciendo mis preparaciones para irme de Venezuela (actualmente vivo en Argentina) y tenía novia por lo que mucho tiempo libre no tenía para ir a ver a Elis y prestarle un hombro para desahogarse (como un buen amigo, sin segundas intenciones). Mi novia y yo habíamos decidido intentar tener una relación a distancia mientras buscabamos alguna forma conseguir el dinero para que ella se fuera a Argentina detrás de mi. Ese plan no funcionó y al final terminamos separandonos. Estando en Argentina yo empecé a escribirle casi que todos los días a Elis mostrandole fotos de los lugares que visitaba y contándole cosas que veía para distraerla un poco de todo el peo de su ruptura, tratando de darle el apoyo que no pude darle en Venezuela(cabe acotar que ella también me ayudaba a desahogarme de todos mis problemas)... Así seguimos durante un buen tiempo hasta que un día nos sinceramos los dos y nos dijimos que nos gustabamos y teníamos rato sintiendonos así. Hoy en día continuamos hablando como en ese entonces, esperando el día en que por fin nos podamos ver de vuelta pero esta vez no como amigos sino como algo más.
@rommelcarrasco3081
@rommelcarrasco3081 3 жыл бұрын
Estos temas me deprimen
@danmarcano5518
@danmarcano5518 3 жыл бұрын
Vivo en españa hace 3 años y estoy terminando mi primera serie documental! Tengo 3 años y medio sin ver a mis padres y me encantaria reencontrarme con ellos! Desde que me fui de venezuela no he estado enamorado y creo que mi prioridad es reencotrar ese amor familiar que tanto extraño! Y que puedan estar el dia de la premiere del documental! Seria un sueño! No se si encaja en el tipo de historia que buscan pero significaria la vida en serio!
@ivanmadriz1447
@ivanmadriz1447 3 жыл бұрын
¡Bienvenidos a un nuevo episodio de escuela de nada! El podcast favorito del jugador de fútbol que tiene plata en diciembre: cristiano aguinaldo. Claro que si claro que si
@SkrrMiike
@SkrrMiike 3 жыл бұрын
Hola Leo, Nacho y Chris, espero tengan unos minutos para leer lo que verán es mi historia de amor. Salí de venezuela hace menos de dos años, cumpliré dentro de poco 20 años y que iba a saber yo que por un virus(chino mortal) hace casualmente un año, en cuarentena una total desconocida me escribiría solo para jugar con mis sentimientos y divertirse un rato, pero lo que ella no sabía era que con el tiempo nos empezaríamos a encariñar y formar algo más que un simple mensaje por una red social. Cuando empezamos hablar ella tenía un conejito que lamentablemente falleció, ella era una persona muy cerrada y cuando esto ocurrió ella no tenía con quien hablar y extrañamente se abrió a mi, esto marco un antes y un después. A las semanas sus padres le regalaron un perrito el cual yo le escogí el nombre ( Venus)mi hija. Pasaba el tiempo y ella junto a millones de sonrisas seguía ahí, en la cuarentena las cosas se me complicaron, empecé a tener problemas de ansiedad y depresión ya que extrañaba mi casa en Vzla y por otros motivos personales como que en la cuarentena pase por 4 trabajos diferentes. Y saben que ? Ella siempre estuvo ahí para animarme al igual que ustedes tres que fueron clave en esta relación ya que al principio de la relación solo hablamos de su podcast y de los chistes de Chris. Aveces pienso que si por algún motivo me llegan a diagnosticar algún tipo de enfermedad terminal sin pensarlo me iría hasta donde esté la única persona que me acompañó en todo esto que he vivido desde que me fui de vzla. También hago esto para decirles que están haciendo mucho más que solo hablarle a un micrófono, y esta es solo mi historia, imaginen cuantas cosas no han hecho sin saberlo. Gracias por todo lo que hacen y gracias por en gran parte ser parte de mi historia de amor. Yo vivo en Inglaterra y ella en venezuela ♥️ haría lo que fuera por tan solo ir a verla 🙏🏽
@guillermourbina4979
@guillermourbina4979 3 жыл бұрын
Bueno asi comienza mi historia jeje En septiembre del 2018 conoci a una chama por una app que se llama Bottled, en principio la instale para mejorar mi ingles pero no sabía que conocería a la mujer con que veo mi futuro, bueno ella acepto mi mensaje en la botella (random) , en el momento que empezamos a hablar sentí que todo iba a ser diferente con esta chicha y que iba a terminar en una relacion con ellas con tan pocas palabras que habiamos intercambiado, me empezó a gustar y noviembre le dije que ella me gustaba pero jamas pense que le tambien le iba a gustar (ella en Grecia, yo en Venezuela) ella me dijo que tambien gustaba de mi y yo me volvi loco pero ambos acordamos esa misma noche de solo ser amigos porque la distancia era algo que no se podía obviar y quedamos como amigos, la cosa es que llego diciembre del 2018 y en navidad algo pasó, nos habíamos enamorado sin culpa, es decir nadie trato de enamorar al otro solamente sucedió, tipo el sentimiento nació en los dos dé repente, y simplemente lo expramos mutamente, en enero ya nos queriamos como novios aunque nunca hubo una verdadera propuesta de mi parte, por lo que decidimos poner nuestro aniversario el 25 de diciembre como nuestra fecha, pues fue ese día cuando le dije que la amaba y ella también a mi de manera espontanea, fue algo como de almas gemelas que lo confirma con lo que sucede hasta ahora; desde entonces hemos tenido una super hermosa realcion a distancia, con peleas muy fuertes que casi nos llevan a la ruptura pero que jamas lo logra, la amo demasiado y ella a mi, hemos pasado los momentos mas dificiles y mas lindos juntos, hemos pasado obstaculos tras obstaculos y sin siquiera habernos dado un abrazo por primera vez, lo mas lindo es que escribo esto ahora mientras estoy en una llamada con ella en la trata de dormir mientras estamos en ella y duerme más rápido, nos hemos mandado regalos en los 2 años que tenemos juntos, visto peliculas por google hangouts, jugamos juntos y siempre el 25 de cada mes es el mejor día para nosotros, (yo siempre le digo que es mi mejor regalo de navidad) mis deseos son siempre poder ir a verla, actualmente resido en Perú y ella aun en Grecia pero los kilometros que nos separan jamas seran una traba mas grande que nuestro amor, si les gustaría hacer nuestro sueño realidad estaremos eternamente agradecidos y sino me haria feliz que alguien en mi situación lo haga porque no hay nada mas bonito que amar a alguien sin importar todas las dificultades que aparte de la distancia son parte de cualquier relacion y que solo ves tu vida al lado de esa persona, gracias EDN❤️ pd: para contacto este es mi insta guilleurbina_ la foto de mi perfil estoy con ella en un photoshop que hicimos😂😂
@frayhommyfranquishernandez4125
@frayhommyfranquishernandez4125 3 жыл бұрын
Necesito amigos nuevos.. Los que tengo no ven EDN jajaja
@alessandra1629
@alessandra1629 3 жыл бұрын
Me pasaaaa JAJAJAJAJA
@frayhommyfranquishernandez4125
@frayhommyfranquishernandez4125 3 жыл бұрын
@@alessandra1629 jajajajjaja es horrible no tener a quien etiquetar
@clau.vergara
@clau.vergara 3 жыл бұрын
Una amiga de mi prima se enamoro de un español, y se lanzaron un viaje como de un mes a Texas para conocerse, cuando llego a Venezuela estaba embarazada. Ahora esta tramitando sus papeles para irse a vivir a España.
@catherinerosales1994
@catherinerosales1994 3 жыл бұрын
Quiero hacer esto lo más resumido posible. Yo no soy de participar en estas cosas, pero creo que vale realmente la pena intentarlo, cierto? (Antes de que te frenes leyendo por alguna razón, te pido con mi corazón que lo leas hasta el final) El caso es el siguiente: Tengo 5 años en una relación junto a la persona más extraordinaria de la vida... pero a distancia. Por situación país, el tuvo que irse a Buenos Aires, Argentina, y yo me quede en Caracas, Venezuela. Tengo casi 2 años sin verlo desde entonces. Actualmente tenemos un emprendimiento @catorcerodos en Instagram, y con el dinero recaudado pagaríamos un pasaje, lo que no sabíamos, es que yo me iba a enfermar de covid... así que tuvimos que gastarlo, por ende ahora no tenemos como vernos. Y es la razón por la que escribo esto. Me pongo a pensar y me parece injusto tratar de romper las reglas de su concurso, pero al mismo tiempo pienso que de eso de trata, no? El amor digo, es loco y se hace hasta lo imposible, posible. Ustedes dicen que amor a distancia... para que se conozcan, y yo quiero hacerlo, conocer sus nuevas costumbres, mañas, aprendizajes... este no es mi caso, es nuestro caso. Y espero que lo tomen en cuenta, porque de verdad no deseo nada más que poder verlo❤️
@cesarbottini2658
@cesarbottini2658 3 жыл бұрын
Esta historia comenzo hace 9 meses gracias a Cod mobile. Un dia me encontraba echandome plomo con un pana y necesitabamos refuerzos en el equipo asi q a el se le ocurrio meter a una amiga de el al juego, total es q cuando ella entra al lobby de una me meto a ver su foto de perfil pa ve si la conocia y no, a demas veo q la chama esta bella y yo como cualquier simp en plena partida prendi ese microfono y empece a echarle los perros (la cosa fluyo bandera). Total es q terminamos de jugar y me meto en tw y veo un comentario de ella en una de las publicaciones de ese amigo q ya mencione asi q procedi a seguirla y fino ella me acepto todo cool. Al dia siguiente le escribo por tw a ver si estaba activa para mas partidas y aprovechando eso le pedi su numero y me lo dio, jugamos nuestra vaina (todo ese rato hablandonos por el mic del juego) y despues pasamos a llamarnos por ws y ahi estuvimos hasta la madrugada, desde ese dia no hubo ni un solo dia en el q no hablaramos. Para ese entonces yo estaba viviendo con mi mejor amigo aqui en USA y en una de nuestras llamadas yo se lo presente y ella despues le hablo a su mejor amiga de el para q se conocieran por llamada pues tienen personalidades parecidas y penso q se podrian llevar bien, para el dia en q ella me llama con la amiga para q conociera al pana justamente estaba afeitandose el coco por una apuesta q habiamos hecho, obvio la cuñada quedo pa dentro con la primera impresion q le dio mi pana pasando pena (pensamos q se habia autodescartado con su estupidez) ese dia no fluyeron las cosas para el pero mas adelante ella le dio otra oportunidad y hasta el sol hoy siguen llamandose todo gracias a este bendito cod mobile. Esta historia la cuento por ellos q aun no se conocen, yo tampoco conozco a la chama de la q les hable hasta dentro de un mes si dios quiere q por fin podremos estar juntos ❤️ Saludos para los tres, el mejor podcast para cagarse de las risas 😂
@DanielaGonzalez-id8ux
@DanielaGonzalez-id8ux 3 жыл бұрын
Lit entré a youtube antes de que me llegara la notif y vi que había nuevo video hace 38 seg, pensé que nunca me pasaría xd
@pedroparejo8805
@pedroparejo8805 3 жыл бұрын
Osea a veces me hago el duro pero me rindo jajaja a Edna antes de la notificación
@accelli09
@accelli09 3 жыл бұрын
Felicidad dani
@andreasilveiraj
@andreasilveiraj 3 жыл бұрын
Mi novio y yo terminamos hace tres semanas porque la distancia se hizo demasiado overwhelming. El está haciendo su phD en Suecia y yo vivo en Colombia. Nos seguimos amando con locura pero decidimos pausar la relacion para que no se joda. Duramos 7 años juntos, donde 5 fueron a distancia. De pana de pana cero cachos, puro amor. EDN, y los tweets de Chris eran una parte demasiado esencial de nuestra relacion ♥️♥️ Nunca llegamos a estar juntos por temas de plata, y porque no queriamos cagar la relación con el famoso "NoS CaSaMoS y NoS vAMos". Cero. La última vez que nos vimos fue hace dos años que pasamos 10 dias juntos en España. Estoy esperando mi pasaporte español, pero por el maldito covid está demorado. Espero algun dia podernos reencontrar
@Fercho1737
@Fercho1737 2 жыл бұрын
Bueno.. siendo sincero nos conocimos por ws porque ella me mandó un mensaje para que la agregara y desde ese día estamos hablando eso fue como hace 10 meses o así y sentimos una química y una vaina arrecha porque nos entendemos demasiado (hasta vimos sherk juntos jajaja) y serio siento que no es una vaina cualquiera pues actualmente llevo 8 meses con ella no nos hemos visto nisiquiera una vez en persona pero siempre hacemos videollamadas y es súper de pinga también me apoya en todo, le caigo súper bien a su mamá, a su hermana, básicamente toda la familia me conoce y les caigo demasiado bien y ella a la mía.. ahorita estoy en españa y ella en vzla estoy trabajando, juego fut en un equipo y al mismo tiempo estudiando, como aquí no es fácil los gastos se me van ayudando a mis papas con lo que puedo.. aparte de que mi pareja está allá también está mi abuela y le quisiera presentar yo mismo en persona a mi novia..
@gabbyrivas9729
@gabbyrivas9729 3 жыл бұрын
Nuestra historia como muchas comenzó en tinder ( pandemia + estar en casa + solteros = app de citas) dimos match y el hizo el primer movimiento empezamos a hablar y tuvimos buen feeling de manera rápida conectamos pero me dice que es un venezolano pero en chile a 7mil y puco de km de distancia de donde estoy yo que es Venezuela pero me cayo tan bien que le pedí su numero para hablar pero sin expectativas de una relación seria en ningún momento solo para tener una amistad con alguien con el que conecte tan bien, de tinder subimos la apuesta y llegamos a whatsapp donde nuestras conversaciones y risas nunca terminaban, donde compartíamos muchos detalles de nuestras vidas y poco a poco nos llegamos a conocer a tal punto que nos empezamos a gustar, el lo dijo primero que yo por que yo no quería admitir mis sentimientos por alguien que estaba tan lejos sin posibilidad de muchas cosas pero al final me deje llevar y le admití que también me gustaba y de hay en mas fuimos amigos pero con esa atracción de algo más cuando la cosa se empezó a poner sería el decidió ponerle "fin" a todo ya que nos era difícil sentir lo que sentíamos sin habernos visto en persona nunca y teniendo tanta distancia entre nosotros yo aunque fue difícil llore mucho lo acepte y le dije que podíamos seguir como solo amigos pero que me diera chance de no estar tan dolida por que de verdad el me gustaba mucho, a los pocos días (me cuenta el después) me vuelve a escribir y aunque no que no quería por que me dolía yo le conteste y así estuvimos por una semana yo me hacía la dura por que obvio no me iba a dejar romper el corazón otra vez, pero el más decidido que nunca hizo su camino de regreso a el, pero esta vez fue diferente ya que tuvo el valor de pedirme ser su novia y yo le dije que si (quien lo diría mi primer novio en la vida y está a 7mil km) y aunque ha sido difícil por cuestiones obvias factor distancia, queso, paciencia, etc. se que valdrá la pena el día que lo tenga en frente y estemos por fin juntos
Cómo ha cambiado la comida en 100 años - EP #258
45:04
Escuela de Nada
Рет қаралды 140 М.
¿Qué es ser una persona microondas? - EP #259
44:17
Escuela de Nada
Рет қаралды 207 М.
Gym belt !! 😂😂  @kauermtt
00:10
Tibo InShape
Рет қаралды 17 МЛН
Женская драка в Кызылорде
00:53
AIRAN
Рет қаралды 484 М.
Inside Out 2: Who is the strongest? Joy vs Envy vs Anger #shorts #animation
00:22
LA PESADILLA PARA VER LA CEREMONIA DE PARIS 2024 ¿Valió la pena?
35:44
Oscar Alejandro
Рет қаралды 799 М.
El primer amor y ser plato de segunda mesa - EP #205
46:43
Escuela de Nada
Рет қаралды 246 М.
This is how Arabs spend their MILLIONS 🤑
20:34
PlanetaJuan
Рет қаралды 323 М.
RULÉS, talento, aceptación & LOVE | La entrevista con Yordi Rosado
1:51:18
El boom de la cirugía plástica - EP #256
44:36
Escuela de Nada
Рет қаралды 110 М.
I only teach well, why am I a victim
0:42
TEO FRANCISKO
Рет қаралды 10 МЛН
ya murga ki ka ha #funny
0:18
Nemi Shorts
Рет қаралды 6 МЛН
The thieves pulled a prank on the Policeman ! 😬👮🤣
0:38
BOGDANCHIKI
Рет қаралды 15 МЛН
ПРОВЕРЬ СВОЙ УРОВЕНЬ💪🏻
0:38
⚡️КАН АНДРЕЙ⚡️
Рет қаралды 4 МЛН
ускорил очередь на кассе
1:00
RusRoflTime
Рет қаралды 2,8 МЛН