ΕΝΑ ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΑΝΘΕΙ ΑΙΩΝΙΑ~Βασ.Γαϊτάνος~Χρ.Ζουλιάτης

ΕΝΑ ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΑΝΘΕΙ ΑΙΩΝΙΑ
Ποίηση: Χρήστος Ζουλιάτης
Μουσική-Ερμηνεία-Πιάνο: Βασίλης Γαϊτάνος
"Ένα κυκλάμινο ανθεί αιώνια"
Τι ξαφνικό ήταν αυτό; Ποια μοίρα το 'χε γράψει:
Πώς τούτο το κυκλάμινο ξεφύτρωσε στα βράχια;
Πού βρήκε τέτοια αποκοτιά και τα 'σκισε στα δύο;
Πώς τα ξεγέλασε και ορθώθηκε αντρείο ανάμεσά τους;
Ποιο το μεγάλο μυστικό που μέσα του να κρύβει;
Πού βρήκε τόση δύναμη, πού βρήκε τόσο θάρρος;
Μήπως στο χρώμα π' ακουμπά στου ήλιου τις αχτίδες;
Μήπως στα φυλλαράκια του που αγέρι τα χαϊδεύει ;
Μήπως στ΄αμέτρητα φιλιά τη νύχτα όταν κοιμάται
δροσοσταλίδες όμορφες πάνε και το δροσίζουν;
Μήπως στα όνειρα που υφαίνουνε του ποταμιού οι νεράιδες;
Θα είναι, άραγε εκεί, τούτο, τον άλλο μήνα;
Τούτο το χρόνο, τ' αλλουνού, ανάμεσα στα βράχια;
Τα ξερολίθια τα 'σκισε, στο χρόνο θα αντέξει;
Κι αν η αιωνιότητα σκληρή φερθεί μαζί του
και τ' άνθη και τα φύλλα του κατάχαμα τα ρίξει,
θα 'χει ριζώσει μέσα μου κι αιώνια θα μείνει.
Χρήστος Ζουλιάτης