Рет қаралды 996
Ол жаны жайсаң, тау тұлға азамат еді. Оның жүрегі күннің нұрындай жылы, жаны саф ауадай таза-тұғын. Ешкімге ренжуді, жөнсіз тиісуді білмейтін. Өзі де біреудің көңілін қалдырмауға тырысатын. Әр сөзі жұмсақ, әрекеті игілікті қадаммен жалғасушы еді.
Алайда, тағдыр өз дегенін жасайды. Мамай Ниязұлы 60-тың асқарынан асып, 61-ге қараған шағында жылулық ұялаған жарқын келбетімен беймезгіл о дүниеге аттанды. Ажал арынын ашса да ардақты тұлға сабырлы келбетінен айныған жоқ. Тура қалың ұйқыға кеткендей жай ғана көзін жұмды. Күні ертең қайтып оралардай...