Рет қаралды 5,863
Beydili köyünü gezdik bu videoda. Yolunuz mutlaka düşmeli .
Nerede mi? Isparta'nın Sütçüler ilçesinde.
Eski Beydili köyünde;
Tüten üç beş ocak,
üç beş nefes,
Üç beş Toros kokan insan kalmış.
(Fotoğraflarıyla videomuza renk katan Sabit Çalışkan, Muhammed Hocama ve İlyas Atila kardeşime teşekkür ediyorum.)
Müzikler: Devrilir Tahtınız (Fatih Demirhan )
Erkan Güleryüz(Uyan)
İsmail Çakır (Estin Gittin)
Musa Eroğlu : Bir acayip sevda düştü serime
Şiir: Ömür Dediğin ( Selma Meriç)
KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYINIZ.
Beydili Köyü
Sütçüler’e yaklaşık 45 km Kesme kasabasına yaklaşık 20 km uzaklıktaki Beydili, Sarp dağının kayalık yamaçlarında Güneyaka (Güneş ışığını en iyi alacak şekilde) kurulmuş inanılmaz güzellikte ve Türkmen Yörük kültürünün en orijinal miraslarından bir köy BEYDİLİ…
Köprülü Kanyonun yamacında 200 yıllık geçmişi olan Beydili Köyü doğal taşlardan ve ağaçlardan yapılan evleriyle, sahip olduğu kültürel ve doğal güzellikleriyle doğa yürüyüşü yapan turistlerin sıkça uğradıkları ve konaklama yaptıkları bir köydür.
Yamaçların çok sarp olası nedeniyle köye yol gelmemiştir ve hayat yüzyıllardır devam ettiği şekilde yaşanmaktadır.
Beydilli Köyü 2006 Yılında Isparta Valiliğince Eko-Kültür köyü olarak kabul edilmiş ve bu köyde biri köy konağı olmak üzere 8 ev restore edilmiş. Buraya gelenlerin konaklaması amaçlanmış. Köy 1250 metre rakımda.
Beydilli’nin evleri çok güzeldir. Köy yolunun olmaması nedeniyle evler, sadece doğal malzemeler kullanılarak yapılmışlardır (taş ve ahşap). Ardıç ağacından güzel düz kolonlar ve sedir ağaçlarından da çatı için gerekli tahta kiremitler kullanılmıştır. Köydeki tek istisna beton bina olan yeni okul binası olup geleneksel tarzdaki eski okul binası ile yan yanadır.
Köy doğayla o kadar bütünleşmiş ve bir olmuştu ki sanki gizlenmiş gibi… “Hatıl” denilen bir tarz ile tahtalar arasında dizilmiş ve sadece çamurla sıvanmış taşlardan oluşan ve evlerin dışına taşan ve “göçek” denilen çatılar, su ve toprak kullanılmadan oluşturulan ve “kuru duvar” denen muhteşem bir mimariye sahiptir.
Evler iki katlı ve alt katta evin hayvanları ve üst katta ise o ev halkı yaşam alanlarından oluşuyor. Bazı evlerde Hayat da (Hayatın geçtiği yer) denilen Sundurma şeklinde tahta balkon çıkıntıları bulunuyor. Bu evlerin damına ise içeri yağmur geçemeyecek şekilde Ardıç ağacından atkıların üzerine oturtulmuş tahta damlar bulunuyor. Evlerin hepsinin kapısı kıbleye yönünde ve evlerin arka taraflarında, diğer komşu evin insanları rahatsız olmasın diye penceresiz bırakılmış. (Isparta İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü 27 Temmuz 2017 )
Şiir: ÖMÜR DEDİĞİN
Önceden tomurcuk güller içinde,
Sonra gazel dökmüş dallar içinde,
Derdini yüklemiş sallar içinde
Salınıp gidiyor, ömür dediğin.
Aşılmaz dediğin dağı aşarak
Sanki Fırat nehri gibi coşarak
Şaha kalkmış bir at gibi Koşarak
Dört nala gidiyor, Ömür dediğin.
Bazen huzur dolu yıllar içinde
Bazen göz yaşıyla seller içinde
Bazen esip gider, yeller içinde
savrulup gidiyor Ömür dediğin
Aynalar yüzüne bakmıyor artık
Sevda ateşiyle yakmıyor artık
Kimseler hesaba katmıyor artık
Eriyip gidiyor Ömür dediğin
Özlemler arttıkça, dayanmaz için
Sanki bir yanardağ kavrulur için
Geceler karanlık avutmaz niçin
Her gün acı keder, ömür dediğin.
Yaşlılık başına gelince gitmez
Saça düşen aklar seni terk etmez
Dert desen katlanır, yüzün se gülme
Can da bir soluktur ömür dediğin.
Bazen bir şehirde bazen köylerde
Sıvası dökülmüş kerpiç evlerde
Sıladan uzakta gurbet ellerde
Çürüyüp gidiyor Ömür dediğin.
Selma Meriç
#EskiBeydiliKöyü #ArifZümre #Sütçüler #BeydiliKöyü