ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΡΟΥΧΑ-ΜΥΡΩΝ ΣΚΟΥΛΑΣ

Рет қаралды 41,545

Εθιανή Μονοφατσώτισσα

Күн бұрын

Пікірлер: 20

@boxing4699 4 жыл бұрын

Αθανατος💪💪

@iliastsakalidis5497 4 жыл бұрын

Νωρις εφυγες Μυρο,ειχες να δωσεις πολλα ακομα.

@ΠάρηςΠαναγιωτάρας 6 ай бұрын

Άρχοντας....Αθάνατος.

@kostasxristofis Жыл бұрын

Πάντα τη μαύρη φορεσά στον δυστυχή ταιριάζει γιατί τσι φανερές πληγές που έχει τσι σκεπάζει Μαύρα θα ράψω να φορώ μαύρα διαόλου ρούχα γιατί με απαρνήθηκε η πρώτη αγάπη που 'χα Άσπρη και μαύρη φορεσά δε πολυδιαφέρει μα πάντα μαύρα προτιμά αυτός που υποφέρει Χωρίσαμε και δε πονώ όσο κι αν με πληγώσεις μόνο πονώ που δε θα ζω αμά θα μετανιώσεις Αν έχει αξιά η φορεσά η μαύρη είν' αιτία απού τηνε πρωτόβαλε πένθος η Παναγία Τη φορεσά που αντιπαθώ θωρώ και πάλι βάνει δε ξέρω μόδα το κρατεί γή πείσμα μου το κάνει Μονάχα η μαύρη φορεσά ταιριάζει μόνο αν βάνω γιατί η καρδιά μου αγιάτρευτες έχει πληγές απάνω Έχω πληγές που άλλος κιανείς άνε τσι 'χενε στο σώμα θέλα τον είχε από καιρό υποδεχτεί το χώμα Μαύρα θα βάνω ώστε να ζω να κρύβω τσι πληγές μου τουλάχιστον τσι φανερές και φτάνουν οι κρυφές μου Έχω πληγές μα δε τολμώ να πω πως νιώθω πόνο μόνο τσ'ανοίγω πιο βαθιά το μυστικό να χώνω Ώστε να ζω τη φορεσά τη μαύρη δε τη βγάνω γιατί στον μπέτη μου βαριά πληγή σηκώνω απάνω Στο κλάημα πάλι με 'βγαλε΄ τ'όνειρο ανάθεμα το γιατί ήρθε εκείνη π'αγαπώ και γίνηκα άνω-κάτω Η τα παλιά μου όνειρα όλα 'ναι γκρεμισμένα γιατί θεμέλια αληθινά δεν είχενε κιανένα Ήθελα και να κάτεχα οι χρόνοι που περνούνε άνε ποθαίνουνε κι αυτοί γή πάνε αλλού και ζούνε Πότε σκοτάδι πότε φως πότε καημοί και πόνοι πότε τραγούδι και χαρά περνούν και πάνε οι χρόνοι Ως κι αν η μοίρα με χτυπά ποτέ μου δε λυγίζω γι'αυτό και πάντα τραγουδώ και τηνε κουλαντρίζω