Filmy, na których wszyscy płakaliśmy

Filmy są po to by wywoływały w nas emocje, to nic odkrywczego. Niektóre bawią, straszą, obrzydzają, czy wzruszają, co w tym materiale jest dla nas najważniejsze. Tym razem chcemy podzielić się z Wami takimi produkcjami, które wyciskały z nas łzy
---
✔ Instagram tvfilmy: / tvfilmy.yt
✔ Nasz serwis filmowy: filmomaniak.pl/
✔ Nasz główny kanał: / tvgrypl

[@andral6008]

"Mój przyjaciel Hachiko" moim zdaniem bardziej się nie da płakać.

[@pawegaudyn7933]

Jako psiarzowi od razu ten film przychodzi mi do głowy. Najzabawniejsze w tym jest to że ten film polecił mi kolega z ostrzeżeniem że tego bez przysłowiowej paczki chusteczek nie da się oglądać,pamiętam jak się z tego śmiałem,i demolkę jaką ze mnie zrobił ten film.

[@nemesh8818]

@@pawegaudyn7933 I ja sam tego filmu już nie ruszę. Raz w życiu zobaczyłem i wystarczy. Za duża trauma

[@pawegaudyn7933]

@@nemesh8818 mam to samo już do niego nie podejdę myślałem że po paru latach będzie lepiej ale nic z tego

[@maciejmikitow7705]

Oj tak :(

[@MonikaMazgola]

Nie lubię filmów o psach, ale na tym ryczałam jak bóbr

[@vanhelsing4674]

Zakończenie Zielonej mili - trafia mnie za każdym razem :'(

[@tulabacke3647]

Marley i Ja rozkłada mnie zawsze psychicznie... To film, ktòrego każdy posiadacz zwierzaka zrozumie bo każdy przez to na pewnym etapie przechodzi.🥺 Ostatnio jak włączyłam i rodzice się dosiadli to wszyscy ryczaliśmy jak bobry.

[@pawea1347]

Proszę, nie przypominaj 😥, jeden z niewielu filmów na których płakałem. Za drugim razem już nie płakałem, ale kurczę, pewnych rzeczy i wydarzeń nie da się zapomnieć.

[@saaamurai]

O rany! Nigdy więcej nie obejrzymy tego filmu, choć sam w sobie przepiękny i mądry. Wystarczy, że sami mamy cudowną czarną suczkę, którą ktoś nam podrzucił pod dom. Nie da rady oswoić się z myślą, że ktoś kto kocha cię tylko za to, że jesteś kiedyś będzie musiał odejść.

[@kamilmalinowski9658]

Kiedyś gdzieś słyszałem że najgorsze w posiadaniu psiaka jest rozstanie😢

[@tulabacke3647]

@@kamilmalinowski9658 Jedną psinkę miałam 15 lat, już odeszła. Drugiego psiaka mam 14 lat i znowu się tego obawiam, a obok też kot w tym samym wieku. Choć serce bardzo boli to warto, nikt nie daje tyle miłości co zwierzęta, bez nich dom to nie dom.

[@max6891]

Dołóż do listy Był sobie Pies i Był sobie Pies 2 i masz maraton ryczenia dla właścicieli czworonogów :P

[@TheJaskier]

Faktycznie ta scena z jojo rabbit była wyjątkowo poruszająca . Pamiętam jak oglądałem ten film w kinie i jak pojawiły się te wiszące stopy matki jojo to po sali rozległ sie dość głośny szmer zaskoczenia i smutku

[@gd7668]

Scena chyba podobna jak w „Życie jest piękne” Benigniego.

[@Harashiken]

Poruszająca ale i mocno zaskakująca albo wręcz szokująca bo myślę że po początkowym tonie filmu nikt się nie spodziewał takiego mocnego akcentu. Z drugiej strony myślę że równie dobra jest końcowa scena z porucznikiem czy kim on tam był jak lży jojo wywala go a potem słychać strzały.

[@paulinagabrys8874]

@@Harashiken ten oficer specjalnie wzywał Jojo że jest Żydem by go Ruscy nie zabili. Tu szanuję Waititiego za pokazanie bezwzględności ruskiego żołdactwa wobec jeńców, które istnieje od 800 lat

[@Harashiken]

@@paulinagabrys8874 No naprawdę? Sam bym na to nigdy nie wpadł. Niesamowite!

[@Astroni800]

I "Znachooooor"! Dlaczego zapomniałam o "Znachorze" 😭 Pewnie po prostu za dużo mam takich filmów (łatwo się rozklejam), ale ta scena z tym synem, jak zaczął chodzić, to jest powód, przez który oczy mi potrafią tak ot autobusie zacząć kapać.

[@Fanka43]

Planeta Skarbów - moment, kiedy Jim spędza czas z Silverem i przypomina mu się jego ojciec, w rytm cudownej piosenki "Jestem kimś" ryczę za każdym razem Druga taka scena (tu jest więcej radości niż smutku) - w "Spirited Away", kiedy Haku przypomina sobie jak miał na imię

[@vanhelsing4674]

Miło że ktoś jeszcze pamięta o Planecie Skarbów :)

[@pabloanonym352]

Kiedy pojawiły się sceny z 'Odlotu', od razu mi napłynęły łzy do oczu. Autentycznie🥺

[@gustawkylobowski2723]

Forrest Gump gdy dowiaduje się że jest tatusiem- rozwala mnie za każdym razem.

[@maciekwojtczak8246]

Ja się zawsze rozklejam na scenie gdy stoi nad grobem Jenny

[@mariuszmichalak8638]

@@maciekwojtczak8246 Albo jak porucznik Dan odwiedza go z tymi protezami w pełni odmieniony. Wspaniały moment.

[@TheBigPilawsky]

Aaaaa i "Manchester by the sea". Scena przesłuchania ("możesz iść do domu") oraz późniejsze spotkanie z żoną. Majstersztyk i jeden z moich ulubionych do filmów

[@ShadarVonHell]

Przyznam się szczerze, mało jest produkcji które pamiętam że mnie wzruszyły. Jednak te które najbardzej zapamiętałem wryły mi się w pamięć. Wzruszyłem się oglądając Coco i scenę z "Pamiętaj mnie". Jednak co najbardziej pamiętam to Film pod tytółem "Droga" z Vigo Mortensenem w roli głównej. Jest to niesamowicie ciężki film. Ojciec który jest śmiertelnie chory razem z małym synkiem próbuje przeżyć w świecie zniszczonym przez apokalipsę. Samotnie wędrują przez Stany próbując walczyć o przetrwanie. Jest parę bardzo mocnych scen które są wręcz drastyczne. Jednak najbardziej rozwaliła mnie scena końcowa w której (uwaga spoiler ale chyba jak się większość osób może domyślić) Ojciec chłopca umiera na jego oczach z powodu choroby, a przed śmiercią ten prosi synka aby spotkał się z ludźmi którzy podążali ich śladem i dołączył do nich, ponieważ wiedział że też próbują przetrwać tak jak oni do tej pory. Aż muszę obejrzeć ten film jeszcze raz.

[@gunsngothic4333]

Mnie za każdy rozczula (a oglądałem z 20 razy minimum) When Marnie Was There zazwyczaj, gdy Fine on the outside zaczyna grać oraz za każdym razem, gdy w oryginalnym Berserku zaczyna grać Guts Theme, zwłaszcza w ikonicznej scenie odejścia od Griffitha

[@luizarecka9990]

Ja popłakałam się NA TYM FILMIE, kiedy Kuba wspominał o "Up", ma rację, że początek tej animacji trafia prosto w serce. ☺

[@Kjorn90]

Tak naprawdę, to im starszy jestem, to coraz łatwiej się wzruszam. Człowiek robi się miękki na starość. W pierwszym sezonie "After Life" płakałem praktycznie co chwila.

[@leju009]

Pocahontas jak śpiewa „kolorowy Wiatr” Edytka wyciska mi łzy za każdym razem :P No i jeszcze ta scena jak poznają się pierwszy raz Z Johnem, przez 5 minut milczą zbliżając się do siebie i muzyka wywiera wiele emocji, piękna scena :)

[@WscieklySzenszyl]

Zielona mila - uzdrowienie żony klawisza, albo finałowe prowadzenie do egzekucji, albo rozmowa w domu starców keith - finał kiedy stacza się samochód ze skały donnie darko - finałowa kiedy Donnie leży z uśmiechem na łóżku dragon ball gt - goku odlatujący na smoku epoka lodowcowa - pożegnanie dziecka przez ekipe no i dużo scen z filmu "życie jest piękne"

[@rysmanPOL]

Takich filmów, scen pewnie kilka było. Do głowy przede wszystkim przychodzi mi "Good bye, Lenin!". Pierwszy raz obejrzałem ten film gdy był puszczany w TVP, wieczorem, wraz z moją mamą chorującą na raka. Leżała w łóżku, ja obok i oglądaliśmy ten film. Nic nie mówiliśmy. Ani w trakcie ani po sensie. Jakiś rok później TVP ponownie wyemitowała ten film i znów go obejrzałem, ale bez mamy... I wtedy naprawdę poczułem pustkę, jak wszystko mija.

[@danielsz1995]

"Terminator 2" nie zapomnę mając około 17 lat obejrzałem pierwszy raz z kumplem. Jako dwaj hojracy i twarde chłopaki będzie fajne kino. Scena w hucie gdzie T800 dokonuje samounicestwienia nas rozbroiła, mieliśmy świeczki w oczach i nie odezwaliśmy się przez 15min bo nie byliśmy w stanie....

[@shoosnersmichael1193]

Płakałem na filmach: Marley i ja, Mój przyjaciel Hachiko i Przygoda na Antarktydzie, na Władcy Pierścieni też się zdarzyło :) A poza tym nie Paweł Trojan, tylko Piotr Trojan

[@jolab3660]

Ja dokladnie na tych samych filmach o zwierzakach i pewnie bylo ich wiecej. Plakalam przy smierci Syriusza i gdy nadbiegl koniec sagi Harryego Pottera. No i melodramaty, ogladam by spuscic z siebie emocje, niestety mam blokade,co dla mnie nie jest dobre bo tylko oznacza, ze depresja i wtej kwestii odbiera mi emocje.

[@oskarilczuk4882]

ogolnie to takie pozycje bardzo delikatne ktore pewnie i nawet w wiekszosci nie mialy na celu wywolac takich reakcji . gdzies w glebi liczylem ze pojawi sie mój przyjaciel hachiko a tu nie ma

[@wsk350pl6]

Jest jeden film który oglądałem już wiele razy i zawsze ale to zawsze na nim uronię kilka łez i ten film ukształtował we mnie jak powinna wyglądać miłość dwojga ludzi....... A teraz bardzo proszę się nie śmiać i nie drwić.... Nie nie jest to słynny pamiętnik a jest to TITANIC....... Jest to moje absolutne top 1 filmów..... Oglądałem go już ze 20 razy i za każdym razem na pewnych 2 scenach zawsze ale to zawsze uronię kilka łez..... Wiem że dziś może się wydawać ta Historia nieco naiwna i ckliwa i wręcz nie realna ale kurna życzę każdemu aby tak się zakochał i po mimo różnych przeszkód kochał swoją wybrankę lub wybranka do samego końca i razem przezwyciężali przeciwności oraz trudy życia i cieszyli się każdą chwilą spędzoną razem aż do śmierci. Wiem że w dzisiejszych czasach takie związki to mega żadkość ale wierzę że istnieją takie pary. Na drugim miejscu w kwestii zapłakania jest oczywiście Zielona Mila.

[@eeBiszkopt]

Moim wyciskaczem łez był "mój przyjaciel hachiko", żaden inny film tak mnie nie zgniótł emocjonalnie.

[@puciohenzap]

Wow, czy ja właśnie obejrzałem odcinek o płaczu, w którym nie padła "Zielona Mila" ? To tak można? Arasz : Można. Nie można.

[@limakoo58]

Mnie rozbroiła scena przed uśmierceniem Johna Coffey'a w Zielonem mili

[@viperka99]

Aż dziwne, że nikt nie wspomniał o "Most do Therabitii". Do dziś końcówka to jeden wielki potop łez. Czekam na powtórkę tego materiału, tylko w odniesieniu do seriali ("All of us are dead" jak dla mnie). Pozdro

[@otyayo7338]

Dzięki za przypomnienie tego filmu.

[@patrolowaty]

Ja kiedyś nie płakałem za dużo, na kilku filach, jak Zielona Mila, czy Armagedon, ale potem coś się stało. Nie wiem co... Ale teraz potrafię się na takich głupotach wzruszać, że czasem aż wstyd się przyznać:P Potrafię płakać na One Piece, czy Dragon Ballu. Nawet teraz oglądając wasz materiał opowieść o Toy Story mnie wzruszyła:P

[@mrmoriarty40i47]

Generalnie nie płacze na filmach i jakoś niespecjalnie potrafię uzewnętrznić emocje jakie one we mnie wywołują, ale są wyjątki. Na końcówce Jak wytresować smoka 3 prawie się rozkleiłem jak głupi. Był to chyba najwiekszy wysiłek fizyczny jaki w życiu miałem. A i tak wyszło średnio :D Jakoś głupio mi było wybuchnąć płaczem przy małym bracie i innych dzieciakach będących wtedy na seansie :D Drugi przypadek to Nasze Magiczne Encanto i Dos Oruguitas. Tutaj już się nie hamowałem. Do tejpory piosenka i sceny jakie jej towarzyszłą, działają na mnie tak samo jak za pierwszym razem. Aaaa no i na końcu Hobbita: Bitwa Pięciu Armii jak Billy Boyd śpiewał The Last Goodbye. A jak już pokazywali te wszystkie plansze z bohaterami i też z Władcy Pierścieni, to już w ogóle się rozkleiłem.

[@miranda6]

Co do Up Pixara w moim przypadku nie początek, a zakończenie, kiedy główny bohater otwiera "Adventure Book", wyciska łzy i po prostu miażdży emocjonalnie.

[@Ci3MNiC]

Ja Mam dwie propozycje.Z racji tego że wychowywałem się bez Ojca, to PL "HEL" 2009 oraz US "The Road" 2009. Najbardziej utkwiły w mojw pamięci... Wzruszające i inspirujące zarazem. Polecam

[@mikekunnone2691]

Najbardziej wzrusza mnie naturalnie tutaj Zielona Mila oraz jedna scena gdzie wszyscy strażnicy dzięki jemu praktycznie widzą ze żadnej zbrodni nie popełnił jednak nikt dosłownie nie kiwnie palcem aby mimo prawa który ma osoba po prostu coś zrobiła. Słowa Jhonego Coffe'a dobitnie oddają wadę amerykańskiego systemu wymiaru sprawiedliwości na tamte lata i dobitnie pokazuje tez jego dosłownie ostatnie słowa jak przez chwilę opisuje niebo. Nawet sam nadzorca więzienia rozumie jak tragiczny błąd został w tym wypadku popełniony a nic nie mogą zrobić aby faktyczny morderca został skazany za swoje zbrodnie. Ten film daje naprawdę sporo do myślenia i o tym jak sam pozostawiony sobie człowiek jest dosłownie niczym wobec amerykańskiego systemu prawnego.

[@karolusyt836]

Stalowy Gigant i troszeczkę Gladiator.

[@markforest6312]

Oglądam prawie na bieżąco Twoje materiały, ale za "gratulacje" za każdym razem mam bekę choć wiem, że to powiesz. 😀 A jeśli chodzi o temat filmu to końcowa scena wymiany Pity na Creasy 'ego w filmie Człowiek w ogniu. Do tego muzyka Harrego Gregson-Williamsa z wokalem L. Gerrard. Mistrzostwo!!

[@igormaroszek1400]

Ja płakałem na Skywalker: Odrodzenie - z nerwów jak można to tak z*ebać.

[@paulinagabrys8874]

Mój człowiek

[@ewcia191295]

"Każdego dnia" - kiedy na koniec on odchodzi. Wyłam jeszcze trzy dni po tym filmie na samo jego wspomnienie.

[@sonyabjska2557]

Moja córka (2l.)tak podjarala się bajka „Niewypadna”, ze ostatni czas oglądałam ja 3-4 razy dziennie:) miałam kilka razy, ze wzruszałam się w co drugiej scenie. Jeśli chodzi o bajki, to polecam krótkometrażowe, pixarowe wyciskacze łez :) tj. „Wzloty”, „Bao”, „Kotbull”… krótkie, piękne historie.. Pierwszym filmem na jakim płakałam był „Blow” z Deppem. Końcówka filmu, przy stole z „kolegami”, przed przyjazdem policji :) Ale wtedy chodziłam do liceum, teraz wzruszają mnie inne rzeczy :) „Cud w celi nr 7” Wiele filmów, nie pamietam już wszystkich nazw… ale jestem teraz w trakcie połogu 😂potrafię wzruszyć się oglądając reklamę, hormony… Pozdrawiam Was chłopaki ✌🏼💪🏼

[@jolab3660]

Bardo podoba mi sie temat klipu. Przynajmniej nie ma tutaj "wstydu" gdy mezczyzni przyznaja sie do placzu, czy do emocji w ogóle. Brawo!

[@gryficowa]

A czego mają się niby wstydzić? XD

[@paulinagabrys8874]

Raczej obawiać się nalotu wściekłyh yaoistek, które absolutnie każdą relację męsko-męską interpretują w kluczu romansowym. No bo wiecie, facet płaczący przy przyjacielu "na pewno" jest gejem tak samo jak przyjaciel.

[@gryficowa]

@@paulinagabrys8874 (Ja tam się nie wypowiem, gejoza i tak lepsza niż hetero)

[@jolab3660]

@@gryficowa no wlasnie emocji, slabosci. Czy nie widzialas ostatnio reklam na yt czy fb, ze facet ma byc silny i sraki i owaki. Jest to spot mowiacy o depresji wsrod mezczyzn. Co jak co przywykło spoleczenstwo do tego, ze tylko kobity placza, rozpaczaja, nie wstydza sie emocji a facet moglby uslyszec, ze ma byc wlasnie silny a nie "ciota".

[@gryficowa]

@@jolab3660 I właśnie dlatego mówisz, że są dzielni? XD Laska, tym sposobem też powodujesz, że się zamykając, zwracając im uwagę

[@henrykary1236]

Jak przy animacjach można było nie poruszyć "Grobowca Świetlików" ze studia Ghibli? Jeszcze gorsze jest to, że anime opiera się na tym co przeżył sam Miyazaki w II wojnie. Obowiązkowe, a mówi to osoba która nie lubi anime! Z klasycznych filmów mam 2 przy których płacze kilka razy "Płonąca pułapka" (odpowiedzialna za moje wielbienie po dzisiejszy dzień wszelkiego rodzaju retrospekcji, które swoją drogą w filmie są świetnie wykorzystane) i "Światło między oceanymi" durne melancholiczne twory bez jakieś zaskakującej zajebistej akcji, a dla mnie lepsze niż nie jeden "klasyk"

[@inka1780]

Często ryczę przy książkach/filmach, a nawet reklamach (tych wzruszających). Zawsze zganiam na hormony, bo część kobiet ma pod koniec cyklu takie wahania humoru. No ale kilka filmów naprawdę mnie poskładało, że czułam autentyczny gniew i smutek po seansie. Do tych najbardziej rozwalających mnie emocjonalnie zaliczam: "Zielona mila", "Więzień nienawiści", "Uśpieni", "K-pax". Pewnie kilka by się jeszcze znalazło ale tyle tak na szybko.

[@Maksimus0132212]

Film który ostatnio złapał mnie za serce to Licorice Pizza. W całej ostatniej sekwencji nie mogłem przestać ryczeć. Przepiękny to jest film.

[@lamya44]

Scena, gdy umiera Severus Snape, zawsze oczy się spocą. Do tego scena śmierci Złamanego Miecza w filmie "Hero".

[@wiedzminkacechuslimaka]

Ja to wpadam w płacz z byle powodu w filmach. Nawet nikt nie musi umierać, ja i tak zaraz szukam chusteczek po kieszeniach 🥲 Z takich najbardziej wzruszających momentów jakie pamiętam to chyba były Gwiezdne Wojny i śmierć Hana Solo (kiedy chciałam wyjść z kina i nie czekać na dalszą część) i ostatnia część Harry'ego Pottera, kiedy to poryczałam się z trzy razy mimo tego, że doskonale wiedziałam, jak film się skończy, bo wcześniej przeczytałam książki xD

[@ShadowXX-s8c]

5:09 jak to jest że już widząc te sekwencje nuciłam główny motyw animacji i już miałam łzy w oczach

[@bartoszsokoowski457]

"Pamiętnik" - obejrzałem raz i więcej tego nie zrobię bo boję się odwodnienia :)

[@wojtekreliga3881]

Moja siostra jedyny raz zapłakała podczas filmu "Gdzie śpiewają raki". Wie ktoś może dlaczego, bo moim zdaniem film ten cierpi na defekty logiczno-fabularne i płytkie postacie. (Moja siostra burknęła wtedy, iż po prostu nie zrozumiałem przekazu i jako dorosły powinienem sam się domyślić o co w tym filmie chodzi)

[@Bindasek]

Witam. Heath Ledger - raczej nic nie trzeba powtarzać po roli Joker-a w "Mroczny Rycerz" i "Obłędny Rycerz" trochę bardziej komediowo. Tam wbrew pozorom Joker też był postacią tragiczną. Może bez płaczu ale ten film poruszył wielu ludzi. Teraz ciężko znaleźć ten film a monopol posiada YT gdzie można go kupić lub wypożyczyć.

[@maggotka8842]

Ja mam do polecenia dwa wyciskacze łez. "Trzy kroki od siebie" - ryczałam jak bóbr i nie mogłam przestać. Kto widział, ten rozumie. "Okar i pani Róża" - film mocno mnie wzruszył, podobnie jak książka.

[@wojciechuczak196]

Uwielbiam jak przekręcacie wymowę imion/nazw/miejsc Nie Migłel tylko Migel, i jego idol to nie Ernest tylko Ernesto Ktoś chyba oglądał Coco na mute, bo te imiona padają tam kilkadziesiąt razy

[@aleksanderszczepanik7224]

"Jak wytresować smoka 2" - scena spotkania Stoika z dawno utraconą żoną "Władca Pierścieni" - co tylko uważacie za wzruszające to mnie na pewno wzrusza xD "Planeta Skarbów" - wszelkie sceny typu ojcowsko-synowskiego między Jimem a Silverem "Coco" - to co podaliście "Odlot" - to co podaliście Obecnie też na jakiejkolwiek scenie z jakiegokolwiek Kubusia Puchatka - bo jak tylko go widzę to mi się nostalgia odpala mocno :) "Strażnicy marzeń" - jak Jack dowiaduje się w jaki sposób mu się umarło Ale tak naprawdę to wiele scen wzrusza dopiero gdy albo się jakoś z nimi utożsamiamy w pewien sposób, albo gdy znamy kontekst (na pewno jakby ktoś chciał od tak oglądnąć same te sceny bez znajomości filmów, to mało by to wzruszało). Aha, no i tak naprawdę to wzrusza mnie dobrze zrobiona muzyka. To ona przecież buduje idealnie całą tę scenę początkową z "Odlotu" czy innych produkcji. Wspaniały soundtrack do "Jak wytresować smoka" Johna Powella, czy Jamesa Howarda do "Planety Skarbów" - o wspaniałej pracy Howarda Shore'a przy "Władcy Pierścieni" też trudno zapomnieć (absolutnie zachwycająca szarża Rohirrimów sama w sobie epicka ale to muzyka dopełnia potęgę tej sceny). Muzyka to największe złoto każdego filmu. Ileż to razy się słyszało - "film średni, ale ratuje go muzyka". Ona może istnieć i bez filmu, ale czy film może być dobry bez muzyki? Rzadko zdarzy się takie arcydzieło, które bez niej (lub z jej marginalnym udziałem) potrafi zachwycić.

[@jesus2137christ]

12:30 Molibdenowy Mateusz?

[@Wyrzyczek1]

Mnie również wiele nie potrzeba do wzruszenia i jest ogrom scen, na których ronię łezkę lub dwie za każdym razem, ale film, który zniszczył mi psychikę na dobry tydzień to Cud w celi nr 7. Nie da się z niego wybrać sceny bo ryczałem rzewnymi łzami praktycznie przez 90% czasu jego trwania aż do bólu głowy, brzucha i wszystkiego innego... Nie powtórzę go sobie chyba nigdy mając w pamięci co ze mną zrobił

[@DiegoWita]

IMO wydaje mi się, że na każdego działają skrajnie inne cechy. Wszystko zależy od zainteresowań, charakteru, poziomu emocjonalnego. Filmy czasami potrafią nam pokazać co na prawdę na nas działa negatywnie czy pozytywnie kiedy w normalnym życiu nie potrafimy odnaleźć na to odpowiedzi 😊

[@leii1306]

Mnie poza bajkami zawsze rusza Życie jest piękne i Zielona mila. Ale ogólnie płaczę na wielu. Popłakałam się oglądając ten materiał gdy była mowa o Odlocie 😅

[@Crymq]

Scena z Top Gun Maverick - Maverick wyrzucony z baru patrzy przez okno na pianino z flashbackami. Oglądałem 3 razy, płakałem za każdym razem, za każdym kolejnym mocniej

[@eternitysnow2235]

Ja płakałem na Dowcipie z Emmą Thompson.

[@ursaminor1034]

Zdecydowanie jednym z filmów na których bardzo płakałam jest film "Togo" z 2019 roku

[@projekttabularasa3731]

Aleksy mi to się chciało płakać podczas zeszłorocznego finału f1 jak mercedes został ofiarom absurdalnych pomysłów fia. Pazdro lubię wasz kanał ;)

[@artursowa969]

Ja jako fan Marvela ryczałem w momencie śmierci Iron Mana,oglądałem ten film z 5 razy i za każdym mam łzy w oczach

[@standupmicha2067]

Mnie najbardziej wzrusza. Ogłoszenie Karola Wojtyły jako papieża Jana Pawła II. W filmie Karol człowiek który został papieżem.

[@RedVio]

Nie płakałam praktycznie na żadnym filmie, nawet kiedy Mufasa umierał, normalnie serce z kamienia...chyba, że ktoś puści mi Gladiatora. Wtedy się odwadniam 😅

[@Norbert-xy1nz]

"I am sam" gdy ojciec musi wytłumaczyć córce że nie może się nią opiekować. "szósty zmysł" gdy synek tłumaczy swojej mamie że rozmiawial z duchem babci i ona kazała przekazać swojej córce że widziała jej koncert.

[@tkomin6377]

Blisko mi do podejścia Jordana. Często wzruszaja mnie momenty malo kto by zaliczył do scen tego typu. Choćby fragment gdzie w książce Harry godzi się z Ronem w czarze Ognia

[@domicelka1992]

Dla mnie totalnym wyciskaczem łez jest finał Ciekawego przypadku Benjamina Buttona.. ryczę jak bóbr. Oprócz tego Zielona Mila, śmierć Severusa Snape'a w HP, Mój przyjaciel Hatchiko 💔

[@forest751027]

Mosty hrabstwa Madison Eastwooda i scena w deszczu. Ale żeby poczuć kręcenie w kącikach oczu, trzeba najpierw dorosnąć. Obawiam się, że nikt przed czterdziestką tego nie poczuje. A szkoda.

[@gabrielmuszynski4678]

Zgadzam się w 100% z drugim typem: Jojo Rabbit. Ryczałem jak dziecko :(

[@bimber86]

U mnie moment, w którym Bingbong znika jako zapomniane wspomnienie w filmie Pixara "W głowie się nie mieści".

[@imfunnyman85]

Oglądałem Odlot chwilę po własnym ślubie, cholera ale mnie to ruszyło.

[@filiq7735]

Ja jestem specjalnym przypadkiem, ponieważ jako wielki fan Star Wars i clone Wars, zawsze płacze w ostatnich scenach zemsty Sithów na Mustafar, You were my brother Anakin, i loved you! Zawsze było dla mnie trudne

[@goldimaster]

ostatni mohikanin gdy ojciec msci sie na zabojcy syna - ogolnie to chyba dzieki tej muzyce w tle

[@SkarrFejs]

Aż dziw ze nikt nie wspomniał o Gladiatorze i śmierci Maximusa 😮Do tej pory mnie rozbraja tak samo jak 7 dusz z Willem Smithem w roli głównej.

[@mariushssj7962]

7 dusz kosomos

[@Midaiel]

ja się wzruszyłem oglądając ten materiał. Pozdrawiam

[@TheRumunskoje1]

Inside out gdy mała wraca do domu.

[@MonikaMazgola]

W "Katyniu" jak córeczka Żmijewskiego krzyczy za nim przejmująco "tatoooooooo". A ty wiesz co się z nim stanie...

[@michalmartyniuk93]

Nie sądziłem że kiedyś będę miał taki rel z Jordanem, ryczę na prawie każdym Pixarze.

[@bartoszkrupa4761]

Zielona mila, ostatni samuraj i ostatnia szarża, terminator 2 kiedy Arnold znika w ogniu i pokazujący kciuk.

[@mscisawzgniko5232]

Jak grubas rozstrzelał Katsumoto i jego koleszków w Ostatnim Samuraju.

[@PrimalElf]

Katsumoto umarł na rękach Nathana. Perfect

[@mateuszszsz7486]

Nooo ale Johnnego polecam każdemu, opisany efekt jest chyba tym domyślnym. Tak samo wyszedłem z sali z dziewczyną i całe szczęście na stoliku w KFC były zostawione serwetki.

[@jakubdabrowski3846]

Końcówka "Podaj Dalej" z Kevinem Spacey i Helen Hunt

[@rejmons1]

Zdecydowanie "Stalowe magnolie" z 1989 r. Wyciska łzy nawet największym twardzielom...

[@kuba177nm]

Może to nie film, jednak najbardziej wzruszająca scena jaka kiedykolwiek powstała, jest pożegnalna piosenka dla Michaela w The Office. Jak znało się cała tą historię, to nie chciało się wierzyć że on odchodzi. Do dziś płacze jak sobie to przypomnę.

[@patrolowaty]

ja się popłakałem jak pojawił się na ślubie ze swoim żartem. I to grubo się popłakałem:D

[@karoswiatek3711]

Mnie tak samo rozbraja emocjonalnie scena oświadczyn Holly i Michaela 🥲

[@Botafogo____]

Siedem dusz.

[@bejli_samojed]

Król Lew /animacja-jak ojciec Simby walczył o życie w kanionie i kulminacja jak Simba go znajduje to do dziś działa

[@lukas7816]

Kiedy zrobicie odcinek o filmie Kiler-ów 2-óch

[@marcinpikosz9679]

"Imperium Słońca" kiedy w finale Jim w końcu może poddać się żołnierzom.

[@Turel4k]

z filmów na których płakałem: Przebudzenia i też Up z gier: night in the woods i crossing souls

[@Dante1666666]

"Mój przyjaciel Hachiko" tu było grubo 🤔😭😭😢

[@smerfuspb]

Waleczne Serce, Wichrowe Wzgórza i Ostatni Mohikanin

[@martar74]

Ryczałem jak bóbr na filmie "Moja dziewczyna", zwłaszcza na scenie ⚠ śmierci i pogrzebu Thomasa (M. Culkin). A z polskich filmów... to chyba na "Starej Baśni" z 2003roku zwłaszcza gdy umierał ⚠ syn Popiela.

[@jakubdabrowski3846]

Z Polskich filmów to najprędzej Znachor i scena w sądzie, kiedy Kosiba przypomina sobie kim jest i że dziewczyna którą uratował to jego córka.

[@patrolowaty]

Przepraszam, nie chcę być złośliwy:P Miguel czytamy bez "u" jest tam wciśnięte tylko po to, żeby "g" nie czytać jak "h" (hiszpański, polecam:) ) Więc nie "Miguel", a "Migel" (gdyby było zapisane bez "u" czytalibyśmy to "mihel"

[@Rafcio135]

A gdzie damska część redakcji?

[@mala_mee]

Piotr Trojan, tak się nazywa aktor grający w Johnnym.

[@bartashetman]

Zielona mila. Cały film to dzieło sztuki

[@patkol45]

1.Grobowiec świetlików 2.Doskonały świat 3.Podaj dalej

[@antekkucharski6187]

Wiele scen z Władcy Pierścieni jest często wymieniane, ale mnie najbardziej zawsze chwyta za serce ta mniej wspominana, a mianowicie ta w której Theoden po wybudzeniu się pyta gdzie jest Theodred. I w tym momencie następuje cięcie i w takiej pięknej, spokojnej aurze zachodzącego słońca jest ujęcie na kwiatek trzymany przez Theodena na tle grobu jego syna. I Theoden wygłasza monolog z takim właśnie Tolkienowskim patosem, Gandalf próbuje go jakoś pocieszyć i wtedy Theoden wyjeżdża z tak prostym i pełnym smutku "rodzice nie powinni grzebać swoich dzieci". Dla mnie najmocniejsza scena

[@dymianov39]

GLADIATOR. Zdecydowanie GLADIATOR. Muzyka w tym filmie, sceny--- to wszystko składa się do tego że zawsze jak oglądam ten film to pocą mi się oczy.... I też przy scenach o których wspominał Michał z Powrotu Króla. Mam tak samo jak on.

[@bbaroll]

Dziwie się że nie było sceny z Gladiatora 🤔 przecież scena z muzyką Hansa Zimmera i ojca wracająca do swojej rodziny... Jest cudowna. Zawsze płaczę 😑

[@ukaszlesiu2452]

Zgadzam się, mam dokładnie tak samo

[@Astroni800]

Ach, cholera, prawda, a też zapomniałam. No jak on przez tę łąkę idzie, aż teraz oczy mam mokre.

[@piedroparolini3917]

Ojca wracająca, czy ojciec wracający?

[@bbaroll]

@@piedroparolini3917 przyszedł Pan maruda, niszczyciel dobrej zabawy 😆 nie poprawię tego by Ci to przeszkadzało 😆

[@sebastianukarski9233]

Dokładnie! Jedyny film na, którym płaczę. Ta muzyka i powrót Maximusa do rodziny to arcydzieło...

[@Davinci110]

Mnie wzrusza scena, a raczej dwie sceny z filmu "Życie jest piękne" z Roberto Begninim, scena śmierci głównego bohatera i scena z chłopcem i czołgiem

[@Crashexxx]

Jak dla mnie wzruszajacym filmem byl i pewnie nadal jest "Mój przyjaciel Hachiko"

[@piotrforfun818]

Ukradłeś mój typ :D właśnie miałem pisać. Oglądałem 4 razy w przeciągu 15 lat i za każdym razem ryczę kilka minut. Ostatnio wspólnie z narzeczoną. Nie wiem jakim sposobem można nie płakać na tym filmie 😅...

[@szymeq.haizaki4898]

Byłem klasowo na Johnnym znając tylko tytuł i jakie to było dobre. Wart pieniędzy za bilet i jeden z najlepszych filmów jakie obejrzałem.

[@nikolauzdr6510]

też byłam klasowo na tym filmie. jeden z lepszych który oglądałam, a ja jestem bardzo wybredna i mało jaki film mi się podoba

[@kimhcill4829]

Ja też byłem klasowo

[@piedroparolini3917]

Co to znaczy "byłem klasowo"?

[@nikolauzdr6510]

"klasowo", czyli w ramach wycieczki szkolnej cała klasa poszła na dany film

[@HolisferaCzyta]

Trochę zazdroszczę tym, którzy widzieli. Ale w czasach liceum jakieś 5lat byłam wolontariuszem w hospicjum terminalnym. Nie wiem czy dam radę zderzyć że sobą i film i ks Kaczkowskiego, przy którego książce wyje fontannami łez. A co dopiero film plus własne wspomnienia. Może kiedyś, kiedyś...

[@dr-bART]

finałowa scena z Chłopca w pasiastej piżamie.

[@ukaszmalinowski9452]

"Zielona mila" wszyscy ludzie których znam na tym płakali. Końcówka "Gladiatora".

[@gryficowa]

Szkoda tylko, że nikt nie pamięta, że "Zielona Mila" była oparta na historii czarnego chłopca (Szesnastolatka), którego skazano na karę śmierci, bo był osobą czarną i ignorowano dowody, że to nie on zabił dwie dziewczynki + Za pierwszym razem nie zmarł, więc DWA RAZY ZOSTAŁ PORAŻONY PRZEZ KRZSŁO ELEKTRYCZNE, najgorsze jest to, że rodziny tych dziewczynek do dziś wierzą, że on był winny, mimo, że narzędzie zbrodni było za ciężkie, by mógł go podnieść

[@gryficowa]

Mam wrażenie, że tu całkowicie pozbyto się tego faktu i cały wydźwięk jest... Dużo gorszy, bo prawdziwa historia była o wiele mocniejsza...

[@gryficowa]

Ale pewnie, by prawa strona pitoliła, że robią z białych na siłę oprawców, a z czarnych ofiary... Klasyczna ignorancja przez osoby białe :/

[@ogorkowykana9459]

Mnie, oczywiście prócz animacji Disneya, Pixara i DreamWorks, najbardziej rozwalają dramaty oraz kino familijne. Z tych pierwszych od razu na myśl przychodzą filmy jak Doskonały świat, Forrest Gump, Moja dziewczyna z Culkinem, Buntownik z wyboru, Przebudzenia, Co wydarzyło się w Madison County, Gran Torino. Z familijnych klimatów to E.T. (przy scenie z rowerami zawsze ryczałem jak bóbr), Mój przyjaciel Hachiko, Był sobie pies, Fuks (chyba tak to się zwało, w tym filmie duch ojca znalazł się w psie), Jack Frost. Trzymajta się!