Filmy, na których wszyscy płakaliśmy

[@vanhelsing4674]

Zakończenie Zielonej mili - trafia mnie za każdym razem :'(

[@antekkucharski6187]

Wiele scen z Władcy Pierścieni jest często wymieniane, ale mnie najbardziej zawsze chwyta za serce ta mniej wspominana, a mianowicie ta w której Theoden po wybudzeniu się pyta gdzie jest Theodred. I w tym momencie następuje cięcie i w takiej pięknej, spokojnej aurze zachodzącego słońca jest ujęcie na kwiatek trzymany przez Theodena na tle grobu jego syna. I Theoden wygłasza monolog z takim właśnie Tolkienowskim patosem, Gandalf próbuje go jakoś pocieszyć i wtedy Theoden wyjeżdża z tak prostym i pełnym smutku "rodzice nie powinni grzebać swoich dzieci". Dla mnie najmocniejsza scena

[@Czikorita]

Ja nie zapomne jak moj tato w kinie puscil lzy, kiedy ostatnim szturmem ruszyli na Saurona. Aragorn zawolal „for Frodo” a za nim poleceli Merry i Pippin jako pierwsi…😢

[@Fanka43]

Planeta Skarbów - moment, kiedy Jim spędza czas z Silverem i przypomina mu się jego ojciec, w rytm cudownej piosenki "Jestem kimś" ryczę za każdym razem Druga taka scena (tu jest więcej radości niż smutku) - w "Spirited Away", kiedy Haku przypomina sobie jak miał na imię

[@vanhelsing4674]

Miło że ktoś jeszcze pamięta o Planecie Skarbów :)

[@dymianov39]

GLADIATOR. Zdecydowanie GLADIATOR. Muzyka w tym filmie, sceny--- to wszystko składa się do tego że zawsze jak oglądam ten film to pocą mi się oczy.... I też przy scenach o których wspominał Michał z Powrotu Króla. Mam tak samo jak on.

[@andral6008]

"Mój przyjaciel Hachiko" moim zdaniem bardziej się nie da płakać.

[@pawegaudyn7933]

Jako psiarzowi od razu ten film przychodzi mi do głowy. Najzabawniejsze w tym jest to że ten film polecił mi kolega z ostrzeżeniem że tego bez przysłowiowej paczki chusteczek nie da się oglądać,pamiętam jak się z tego śmiałem,i demolkę jaką ze mnie zrobił ten film.

[@nemesh8818]

@@pawegaudyn7933 I ja sam tego filmu już nie ruszę. Raz w życiu zobaczyłem i wystarczy. Za duża trauma

[@pawegaudyn7933]

@@nemesh8818 mam to samo już do niego nie podejdę myślałem że po paru latach będzie lepiej ale nic z tego

[@MPPM_RCCN]

Oj tak :(

[@MonikaMazgola]

Nie lubię filmów o psach, ale na tym ryczałam jak bóbr

[@Davinci110]

Mnie wzrusza scena, a raczej dwie sceny z filmu "Życie jest piękne" z Roberto Begninim, scena śmierci głównego bohatera i scena z chłopcem i czołgiem

[@tulabacke3647]

Marley i Ja rozkłada mnie zawsze psychicznie... To film, ktòrego każdy posiadacz zwierzaka zrozumie bo każdy przez to na pewnym etapie przechodzi.🥺 Ostatnio jak włączyłam i rodzice się dosiadli to wszyscy ryczaliśmy jak bobry.

[@pawea1347]

Proszę, nie przypominaj 😥, jeden z niewielu filmów na których płakałem. Za drugim razem już nie płakałem, ale kurczę, pewnych rzeczy i wydarzeń nie da się zapomnieć.

[@saaamurai]

O rany! Nigdy więcej nie obejrzymy tego filmu, choć sam w sobie przepiękny i mądry. Wystarczy, że sami mamy cudowną czarną suczkę, którą ktoś nam podrzucił pod dom. Nie da rady oswoić się z myślą, że ktoś kto kocha cię tylko za to, że jesteś kiedyś będzie musiał odejść.

[@kamilmalinowski9658]

Kiedyś gdzieś słyszałem że najgorsze w posiadaniu psiaka jest rozstanie😢

[@tulabacke3647]

@@kamilmalinowski9658 Jedną psinkę miałam 15 lat, już odeszła. Drugiego psiaka mam 14 lat i znowu się tego obawiam, a obok też kot w tym samym wieku. Choć serce bardzo boli to warto, nikt nie daje tyle miłości co zwierzęta, bez nich dom to nie dom.

[@max6891]

Dołóż do listy Był sobie Pies i Był sobie Pies 2 i masz maraton ryczenia dla właścicieli czworonogów :P

[@Astroni800]

I "Znachooooor"! Dlaczego zapomniałam o "Znachorze" 😭 Pewnie po prostu za dużo mam takich filmów (łatwo się rozklejam), ale ta scena z tym synem, jak zaczął chodzić, to jest powód, przez który oczy mi potrafią tak ot autobusie zacząć kapać.

[@TheJaskier]

Faktycznie ta scena z jojo rabbit była wyjątkowo poruszająca . Pamiętam jak oglądałem ten film w kinie i jak pojawiły się te wiszące stopy matki jojo to po sali rozległ sie dość głośny szmer zaskoczenia i smutku

[@gd7668]

Scena chyba podobna jak w „Życie jest piękne” Benigniego.

[@Harashiken]

Poruszająca ale i mocno zaskakująca albo wręcz szokująca bo myślę że po początkowym tonie filmu nikt się nie spodziewał takiego mocnego akcentu. Z drugiej strony myślę że równie dobra jest końcowa scena z porucznikiem czy kim on tam był jak lży jojo wywala go a potem słychać strzały.

[@paulinagabrys8874]

@@Harashiken ten oficer specjalnie wzywał Jojo że jest Żydem by go Ruscy nie zabili. Tu szanuję Waititiego za pokazanie bezwzględności ruskiego żołdactwa wobec jeńców, które istnieje od 800 lat

[@Harashiken]

@@paulinagabrys8874 No naprawdę? Sam bym na to nigdy nie wpadł. Niesamowite!

[@bbaroll]

Dziwie się że nie było sceny z Gladiatora 🤔 przecież scena z muzyką Hansa Zimmera i ojca wracająca do swojej rodziny... Jest cudowna. Zawsze płaczę 😑

[@ukaszlesiu2452]

Zgadzam się, mam dokładnie tak samo

[@Astroni800]

Ach, cholera, prawda, a też zapomniałam. No jak on przez tę łąkę idzie, aż teraz oczy mam mokre.

[@piedroparolini3917]

Ojca wracająca, czy ojciec wracający?

[@bbaroll]

@@piedroparolini3917 przyszedł Pan maruda, niszczyciel dobrej zabawy 😆 nie poprawię tego by Ci to przeszkadzało 😆

[@sebastianukarski9233]

Dokładnie! Jedyny film na, którym płaczę. Ta muzyka i powrót Maximusa do rodziny to arcydzieło...

[@pabloanonym352]

Kiedy pojawiły się sceny z 'Odlotu', od razu mi napłynęły łzy do oczu. Autentycznie🥺

[@ogorkowykana9459]

Mnie, oczywiście prócz animacji Disneya, Pixara i DreamWorks, najbardziej rozwalają dramaty oraz kino familijne. Z tych pierwszych od razu na myśl przychodzą filmy jak Doskonały świat, Forrest Gump, Moja dziewczyna z Culkinem, Buntownik z wyboru, Przebudzenia, Co wydarzyło się w Madison County, Gran Torino. Z familijnych klimatów to E.T. (przy scenie z rowerami zawsze ryczałem jak bóbr), Mój przyjaciel Hachiko, Był sobie pies, Fuks (chyba tak to się zwało, w tym filmie duch ojca znalazł się w psie), Jack Frost. Trzymajta się!

[@luizarecka9990]

Ja popłakałam się NA TYM FILMIE, kiedy Kuba wspominał o "Up", ma rację, że początek tej animacji trafia prosto w serce. ☺

[@WscieklySzenszyl]

Zielona mila - uzdrowienie żony klawisza, albo finałowe prowadzenie do egzekucji, albo rozmowa w domu starców keith - finał kiedy stacza się samochód ze skały donnie darko - finałowa kiedy Donnie leży z uśmiechem na łóżku dragon ball gt - goku odlatujący na smoku epoka lodowcowa - pożegnanie dziecka przez ekipe no i dużo scen z filmu "życie jest piękne"

[@TheBigPilawsky]

Aaaaa i "Manchester by the sea". Scena przesłuchania ("możesz iść do domu") oraz późniejsze spotkanie z żoną. Majstersztyk i jeden z moich ulubionych do filmów

[@Ten_Kuba]

Mnie za każdym razem mocno porusza kilka scen w "Imperium słońca" Spielberga... Przede wszystkim moment, kiedy Jim ma okazję dotknąć japońskiego samolotu a potem salutuje pilotom a oni mu odpowiadają. Podobnież w scenie ataku amerykańskich myśliwców, kiedy Jim ma je prawie na wyciągnięcie ręki, emocje a potem rozmowa doktorem na dachu. Albo scena śpiewu Jima przy ceremonii odprawy japońskich pilotów i to, jak zostały przestawione emocje Nagaty. No i wisienka na torcie czyli ponowne spotkanie z rodzicami po wojnie, w sierocińcu, dobitnie pokazana przemiana Jamiego w Jima, szczególnie widoczna w jego oczach. Mam wrażenie, że trochę nie docenia się Imperium słońca, nie wiem czy to przez wiek filmu czy z innych powodów ale bądź co bądź ta produkcja zestarzała się naprawdę dobrze.

[@danielsz1995]

"Terminator 2" nie zapomnę mając około 17 lat obejrzałem pierwszy raz z kumplem. Jako dwaj hojracy i twarde chłopaki będzie fajne kino. Scena w hucie gdzie T800 dokonuje samounicestwienia nas rozbroiła, mieliśmy świeczki w oczach i nie odezwaliśmy się przez 15min bo nie byliśmy w stanie....

[@Crashexxx]

Jak dla mnie wzruszajacym filmem byl i pewnie nadal jest "Mój przyjaciel Hachiko"

[@piotrforfun818]

Ukradłeś mój typ :D właśnie miałem pisać. Oglądałem 4 razy w przeciągu 15 lat i za każdym razem ryczę kilka minut. Ostatnio wspólnie z narzeczoną. Nie wiem jakim sposobem można nie płakać na tym filmie 😅...

[@ShadarVonHell]

Przyznam się szczerze, mało jest produkcji które pamiętam że mnie wzruszyły. Jednak te które najbardzej zapamiętałem wryły mi się w pamięć. Wzruszyłem się oglądając Coco i scenę z "Pamiętaj mnie". Jednak co najbardziej pamiętam to Film pod tytółem "Droga" z Vigo Mortensenem w roli głównej. Jest to niesamowicie ciężki film. Ojciec który jest śmiertelnie chory razem z małym synkiem próbuje przeżyć w świecie zniszczonym przez apokalipsę. Samotnie wędrują przez Stany próbując walczyć o przetrwanie. Jest parę bardzo mocnych scen które są wręcz drastyczne. Jednak najbardziej rozwaliła mnie scena końcowa w której (uwaga spoiler ale chyba jak się większość osób może domyślić) Ojciec chłopca umiera na jego oczach z powodu choroby, a przed śmiercią ten prosi synka aby spotkał się z ludźmi którzy podążali ich śladem i dołączył do nich, ponieważ wiedział że też próbują przetrwać tak jak oni do tej pory. Aż muszę obejrzeć ten film jeszcze raz.

[@szymeq.haizaki4898]

Byłem klasowo na Johnnym znając tylko tytuł i jakie to było dobre. Wart pieniędzy za bilet i jeden z najlepszych filmów jakie obejrzałem.

[@nikolauzdr6510]

też byłam klasowo na tym filmie. jeden z lepszych który oglądałam, a ja jestem bardzo wybredna i mało jaki film mi się podoba

[@kimhcill4829]

Ja też byłem klasowo

[@piedroparolini3917]

Co to znaczy "byłem klasowo"?

[@nikolauzdr6510]

"klasowo", czyli w ramach wycieczki szkolnej cała klasa poszła na dany film

[@HolisferaCzyta]

Trochę zazdroszczę tym, którzy widzieli. Ale w czasach liceum jakieś 5lat byłam wolontariuszem w hospicjum terminalnym. Nie wiem czy dam radę zderzyć że sobą i film i ks Kaczkowskiego, przy którego książce wyje fontannami łez. A co dopiero film plus własne wspomnienia. Może kiedyś, kiedyś...

[@gustawkylobowski2723]

Forrest Gump gdy dowiaduje się że jest tatusiem- rozwala mnie za każdym razem.

[@maciekwojtczak8246]

Ja się zawsze rozklejam na scenie gdy stoi nad grobem Jenny

[@mariuszmichalak8638]

@@maciekwojtczak8246 Albo jak porucznik Dan odwiedza go z tymi protezami w pełni odmieniony. Wspaniały moment.

[@yetigogo9557]

" 300 Mil do nieba" i scena kiedy chlpocy rozmawiaja z rodzicami ojciec im mowi "nie wracajcie tutaj nigdy". Dzisiaj to robi mocne wrazenie a co dopiero w czasie gdy film byl w kinach i setetki tysiecy ludzi myslalo o emigracji z Polski ze swiadomoscia ze moze to byc podroz tylko w jedna strone i juz nigdy moga nie zobaczyc swojej ojczyzny i bliskich

[@leju009]

Pocahontas jak śpiewa „kolorowy Wiatr” Edytka wyciska mi łzy za każdym razem :P No i jeszcze ta scena jak poznają się pierwszy raz Z Johnem, przez 5 minut milczą zbliżając się do siebie i muzyka wywiera wiele emocji, piękna scena :)

[@CholokMauser]

Nie jestem jakimś WIELKIM fanem Waititiego, ale Jojo Rabbit to był film niesamowity. Oglądając go miałem łzy w oczach nawet przy ostatniej scenie, ten taniec na końcu mnie po prostu zmiażdżył, sam nie wiem czemu

[@grzegorzmalecha8919]

Zawsze na scenie egzekucji w Zielonej mili, oczywiście egzekucji Johna i na scenie ze Znachora " Żyj ty z nami jak rodzony "

[@brah5206]

podzielam wzruszenie na waszych przykladach ! JA od siebie dodaje ,ze pierwszy raz mnie wzielo na NIesmiertelnym jak on sie nie starzeje a musi pozegnac żone , a drugi przyklad to koncówka "Paciorki jednego rozanca" pozdrawiamkoncuwka

[@Konradek.]

"nie idź za mną" Stalowy Gigant. Aż machałem rękami - jak mogło ich zabraknąć

[@vainhoinenperkele7335]

Nawet nie, że wzruszyłem co ryczałem jak bóbr na ,,Ogrodzie słów". Bardzo spokojne prowadzenie fabuły, piękna kreska i bardzo mocna końcówka. Polecam!

[@Kati0703]

"Zgodnie z obietnicą" ("After the promise") - wyciskacz łez od pierwszej minuty... Kocham i nienawidzę jednocześnie...

[@agatapiasecka4874]

Mało znany film Malowany welon. Jedna z ostatnich scen połączona z francuską piosenką i dziecięcym chórem łamie serce.

[@gunsngothic4333]

Mnie za każdy rozczula (a oglądałem z 20 razy minimum) When Marnie Was There zazwyczaj, gdy Fine on the outside zaczyna grać oraz za każdym razem, gdy w oryginalnym Berserku zaczyna grać Guts Theme, zwłaszcza w ikonicznej scenie odejścia od Griffitha

[@jolab3660]

Bardo podoba mi sie temat klipu. Przynajmniej nie ma tutaj "wstydu" gdy mezczyzni przyznaja sie do placzu, czy do emocji w ogóle. Brawo!

[@gryficowa]

A czego mają się niby wstydzić? XD

[@paulinagabrys8874]

Raczej obawiać się nalotu wściekłyh yaoistek, które absolutnie każdą relację męsko-męską interpretują w kluczu romansowym. No bo wiecie, facet płaczący przy przyjacielu "na pewno" jest gejem tak samo jak przyjaciel.

[@gryficowa]

@@paulinagabrys8874 (Ja tam się nie wypowiem, gejoza i tak lepsza niż hetero)

[@jolab3660]

@@gryficowa no wlasnie emocji, slabosci. Czy nie widzialas ostatnio reklam na yt czy fb, ze facet ma byc silny i sraki i owaki. Jest to spot mowiacy o depresji wsrod mezczyzn. Co jak co przywykło spoleczenstwo do tego, ze tylko kobity placza, rozpaczaja, nie wstydza sie emocji a facet moglby uslyszec, ze ma byc wlasnie silny a nie "ciota".

[@gryficowa]

@@jolab3660 I właśnie dlatego mówisz, że są dzielni? XD Laska, tym sposobem też powodujesz, że się zamykając, zwracając im uwagę

[@paulinagabrys8874]

Muzyka z Odlotu, przy scenie z żoną głównego bohatera-zgreda jest tak dobra, że nawet na yt ktoś zrobił wideoklip z animca Wilcze dzieci. W skrócie, młoda kobieta zakochuje się w zajemnością w młodym budowlańcu, który jej wyznaje że jest wilkołakiem. Ona akceptuje to i ostatecznie biorą ślub i mają dwójkę dzieci, które po ojcu odziedziczyły moc przemiany w wilka. Niestety mąż ginie i ta kobieta zostaje sama z dwójką dzieci. Daje radę choć jest ciężko, nie tylko dlatego że jak dzieci są małe to latają z wilczymi uszami i ogonami. Ostatecznie córka wybiera żywot człowieka a syn żywot wilka. Na koniec matka ma widzenie ducha swojego męża, który jest dumny z niej i dzieci. To wzruszające i bardzo satysfakcjonujące zalończenie.

[@zbyniurumek3235]

Kiedy mężczyzna kocha kobietę '94 Siedem Dusz '08 Gwiazd naszych wina '14 Generalnie łatwo sie wzruszam, i filmów na których beczę za każdym razem są dziesiątki i specjalnie je znowu oglądam. Ale końcówek tych trzech nigdy nie widziałem wyraźnie, bo wycieraczki naprawdę nie nadążają.

[@TheSolender]

Film UP ! i scena kiedy oni dowiadują się że stracili dziecko . Płakałem wraz z żoną . Byliśmy po 2 poronieniu. Wg film mega. Bardzo przypominał mi mojego dziadka który sam mieszkał kilka lat , jak moja babcia zmarła.

[@rysmanPOL]

Takich filmów, scen pewnie kilka było. Do głowy przede wszystkim przychodzi mi "Good bye, Lenin!". Pierwszy raz obejrzałem ten film gdy był puszczany w TVP, wieczorem, wraz z moją mamą chorującą na raka. Leżała w łóżku, ja obok i oglądaliśmy ten film. Nic nie mówiliśmy. Ani w trakcie ani po sensie. Jakiś rok później TVP ponownie wyemitowała ten film i znów go obejrzałem, ale bez mamy... I wtedy naprawdę poczułem pustkę, jak wszystko mija.

[@ukaszmalinowski9452]

"Zielona mila" wszyscy ludzie których znam na tym płakali. Końcówka "Gladiatora".

[@gryficowa]

Szkoda tylko, że nikt nie pamięta, że "Zielona Mila" była oparta na historii czarnego chłopca (Szesnastolatka), którego skazano na karę śmierci, bo był osobą czarną i ignorowano dowody, że to nie on zabił dwie dziewczynki + Za pierwszym razem nie zmarł, więc DWA RAZY ZOSTAŁ PORAŻONY PRZEZ KRZSŁO ELEKTRYCZNE, najgorsze jest to, że rodziny tych dziewczynek do dziś wierzą, że on był winny, mimo, że narzędzie zbrodni było za ciężkie, by mógł go podnieść

[@gryficowa]

Mam wrażenie, że tu całkowicie pozbyto się tego faktu i cały wydźwięk jest... Dużo gorszy, bo prawdziwa historia była o wiele mocniejsza...

[@gryficowa]

Ale pewnie, by prawa strona pitoliła, że robią z białych na siłę oprawców, a z czarnych ofiary... Klasyczna ignorancja przez osoby białe :/

[@jafanatyk9583]

1 stycznia, pokaz przedpremierowy "aftersun", film cudowny i ta scena karaoke, ale żeby nie było końca to następny pokaz przedpremierowy tego dnia. "Wieloryb" i było mocno płakane na zakończeniu. Fajny to będzie rok.

[@eurasian_bittern]

Islandzki film "Pozwól mi upaść" - chyba najbardziej przygnębiający film, jaki widziałam. Przez wiarygodnie przedstawiony tragizm postaci, nie da się z nimi nie utożsamić. Ten film po prostu boli od początku do samego końca.

[@wsk350pl6]

Jest jeden film który oglądałem już wiele razy i zawsze ale to zawsze na nim uronię kilka łez i ten film ukształtował we mnie jak powinna wyglądać miłość dwojga ludzi....... A teraz bardzo proszę się nie śmiać i nie drwić.... Nie nie jest to słynny pamiętnik a jest to TITANIC....... Jest to moje absolutne top 1 filmów..... Oglądałem go już ze 20 razy i za każdym razem na pewnych 2 scenach zawsze ale to zawsze uronię kilka łez..... Wiem że dziś może się wydawać ta Historia nieco naiwna i ckliwa i wręcz nie realna ale kurna życzę każdemu aby tak się zakochał i po mimo różnych przeszkód kochał swoją wybrankę lub wybranka do samego końca i razem przezwyciężali przeciwności oraz trudy życia i cieszyli się każdą chwilą spędzoną razem aż do śmierci. Wiem że w dzisiejszych czasach takie związki to mega żadkość ale wierzę że istnieją takie pary. Na drugim miejscu w kwestii zapłakania jest oczywiście Zielona Mila.

[@oskarilczuk4882]

ogolnie to takie pozycje bardzo delikatne ktore pewnie i nawet w wiekszosci nie mialy na celu wywolac takich reakcji . gdzies w glebi liczylem ze pojawi sie mój przyjaciel hachiko a tu nie ma

[@bartekbiniszewski5756]

Do tej listy zaliczyć należy filmy takie jak: Skazani na Shawshank, Misja, Okręt i Gladiator

[@123niewa]

oj końcówka das boot faktycznie smutna

[@markforest6312]

Oglądam prawie na bieżąco Twoje materiały, ale za "gratulacje" za każdym razem mam bekę choć wiem, że to powiesz. 😀 A jeśli chodzi o temat filmu to końcowa scena wymiany Pity na Creasy 'ego w filmie Człowiek w ogniu. Do tego muzyka Harrego Gregson-Williamsa z wokalem L. Gerrard. Mistrzostwo!!

[@michawodecki453]

Aż dziwię się, że nikt nie podał filmu "Perfect storm" z 2000 roku z Georgem Clooneyem. Końcowa sekwencja na morzu rozbija mnie zupełnie za każdym razem.

[@marcelgula1081]

Świetny materiał, utożsamiam się z wieloma przykładami 😊 jednak dla mnie w top 3 najbardziej wzruszających scen jest jak prowadzą Johna Coffey na egzekucję w Zielonej Mili 😭😭😭

[@maxp4810]

Skazani na Shawshank i dwie sceny które mnie poruszyły, czyli klimat w momencie kiedy Andy Dufrense załatwił piwo dla kolegów podczas pracy na dachu i ostatnia scena kiedy "Red" wymawia swój monolog o nadziei.

[@filozofka2753]

Dla mnie najsmutniejszym filmem na świecie jest "A.I. Sztuczna Inteligencja". Nienawidzę go i kocham jednocześnie.

[@marcelgula1081]

Świetny materiał, utożsamiam się z wieloma przykładami :) jednak dla mnie w top 3 najbardziej wzruszających scen jest jak prowadzą Johna Coffey na egzekucję w Zielonej Mili 😭😭😭

[@wojtas_academy]

Ostatnie sceny z filmu "Korczak" Wajdy. Świadomość, że to prawdziwa historia - rozwala człowieka na kawałki...

[@karpio44]

I am Sam, konkretnej sceny nie umiem wskazać, Sean Penn daje tu takie pokłady emocji w relacji ze swoją ekranową córką, że nawet kamienne posągi nie wytrwałyby całego seansu bez uronienia łzy ;)

[@inka1780]

Często ryczę przy książkach/filmach, a nawet reklamach (tych wzruszających). Zawsze zganiam na hormony, bo część kobiet ma pod koniec cyklu takie wahania humoru. No ale kilka filmów naprawdę mnie poskładało, że czułam autentyczny gniew i smutek po seansie. Do tych najbardziej rozwalających mnie emocjonalnie zaliczam: "Zielona mila", "Więzień nienawiści", "Uśpieni", "K-pax". Pewnie kilka by się jeszcze znalazło ale tyle tak na szybko.

[@agata6134]

"Za wszelką cenę " na tym filmie poryczałam się bardzo. D

[@Kjorn90]

Tak naprawdę, to im starszy jestem, to coraz łatwiej się wzruszam. Człowiek robi się miękki na starość. W pierwszym sezonie "After Life" płakałem praktycznie co chwila.

[@majajaniszewska4292]

Moglabym wymienic cale mnóstwo filmów, na których ryczałam, i być może to wielu rozbawi, ale mnie rozwala jedna scena w.... Terminatorze 2, gdy Arnold poświęca się dla dobra ludzkości i zatapia się na w płynnym metalu. I ten podniesiony kciuki ku górze... No nie mogę na tej scenie. Miażdży mnie totalnie

[@NekoTheOtaku888]

John Connor miał dwóch ojców - jeden był człowiekiem, a drugi maszyną, ale obaj byli bohaterami.

[@sebastianukarski9233]

@@NekoTheOtaku888 pięknie napisane...

[@Ci3MNiC]

Ja Mam dwie propozycje.Z racji tego że wychowywałem się bez Ojca, to PL "HEL" 2009 oraz US "The Road" 2009. Najbardziej utkwiły w mojw pamięci... Wzruszające i inspirujące zarazem. Polecam

[@michazachara262]

Mój przyjaciel Hachiko...To było tak smutne że szkoda gadać :(

[@puciohenzap]

Wow, czy ja właśnie obejrzałem odcinek o płaczu, w którym nie padła "Zielona Mila" ? To tak można? Arasz : Można. Nie można.

[@nukultus9432]

Ostatni Samuraj w scenie bitewnej, ostatnia epicka szarża na karabiny... i my wiemy że te karabiny wytną wszystkich zbuntowanych samurajów w pień. Oraz Zielona Mila - finałowa egzekucja.

[@AdasW665]

Manchester by the Sea płacząca Michelle Williams w scenie gdy spotkała byłego męża. Normanie byłem wstrząśnięty tą sceną, czułem jej żal, smutek, wszystko...

[@Bazyl970608]

Król Lew - zawsze w wiadomej scenie Coco - o tej scenie było w materiale House of the Dragon - scena w sali tronowej w 8 odcinku i ostatnia scena tego samego odcinka, zresztą cały odcinek to wyciskacz łez Breaking Bad - finał ostatniego sezonu

[@SliwkaSliwka]

Billy Elliot - dwie sceny: - gdy Billy czyta list z informacją, że się dostał do szkoły baletowej i mówi o tym rodzinie - ostatnia scena w teatrze, gdy dorosły Billy tańczy Jezioro Łabędzie. W tle idealnie zgrana muzyka Czajkowskiego

[@Maksimus0132212]

Film który ostatnio złapał mnie za serce to Licorice Pizza. W całej ostatniej sekwencji nie mogłem przestać ryczeć. Przepiękny to jest film.

[@gosia0286]

" Niekończąca się opowieść" kiedy konia wciąga bagno. Serio jako dziecko płakałam za każdym razem, kiedy oglądałam ten film. A teraz " Nostalgia anioła". Jest też kilka scen w serialu " Dark" ,które mnie poruszyły. I jeszcze "Pianista". Ogólnie filmy o wojnie bardzo mnie poruszają,dlatego nie lubię ich oglądać.

[@mik12346]

"Grobowiec Świetlików". Pod koniec nie tyle co płakałem, co ryczałem jak poje*any.

[@remigiuszbolisega4655]

O tak, zdecydowanie się zgadzam.

[@Norbert-xy1nz]

Nie znam.... Ale ten krótki opis zaintrygował

[@iderynpl1885]

I dlatego od lat nie mogę odważyć się by to obejrzeć.

[@hirus1]

Zielona mila... "Jestem zmęczony szefie..."

[@spasmoss1]

Przejrzałem komentarze ale nie widziałem więc dodam od siebie, bardzo rzadko wzruszam się na filmach, jednak dwa mnie położyły na łopatki "The Father" Floriana Zellera z 2020 i "Chłopiec w pasiastej piżamie" Marka Hermana z 2008, oba filmy są mega wzrusząjące ale na końcu robią ciapkę z głowy, chociaż dla mnie to są filmy tak zapadające w pamięć że to film na raz na długi czas

[@mikekunnone2691]

Najbardziej wzrusza mnie naturalnie tutaj Zielona Mila oraz jedna scena gdzie wszyscy strażnicy dzięki jemu praktycznie widzą ze żadnej zbrodni nie popełnił jednak nikt dosłownie nie kiwnie palcem aby mimo prawa który ma osoba po prostu coś zrobiła. Słowa Jhonego Coffe'a dobitnie oddają wadę amerykańskiego systemu wymiaru sprawiedliwości na tamte lata i dobitnie pokazuje tez jego dosłownie ostatnie słowa jak przez chwilę opisuje niebo. Nawet sam nadzorca więzienia rozumie jak tragiczny błąd został w tym wypadku popełniony a nic nie mogą zrobić aby faktyczny morderca został skazany za swoje zbrodnie. Ten film daje naprawdę sporo do myślenia i o tym jak sam pozostawiony sobie człowiek jest dosłownie niczym wobec amerykańskiego systemu prawnego.

[@robertmurawski5235]

Jestem takim twardzielem ze zmiękczyła mnie dopiero "Zielona mila". I oglądając materiał przypomniałem sobie "Jojo Rabbit" - faktycznie trudno było powstrzymać łzy i gile z nosa.

[@pangniadek]

2:20 - lepiej tak oddając hołd Paul'owi za zbudowanie F&F niż by miał uciec bez śladu w scenariuszu. CGI jakie jest takie jest, ale zrobiło robotę i każdy na chwilę zatrzymał się myślami na tej scenie.

[@piotrbanasik123]

A mnie łamie łzawo nasz Znachor...

[@kaktusbekon3363]

Ja potrafię płakać na zwiastunach filmów, nawet jak widzę je w kinie po raz któryś, ostatnio z czwarty czy piąty raz i dwa razy w ciągu jednego dnia popłakałam się na zwiastunie filmu Śubuk, na szczęście będzie teraz leciał w kinie i założę się na nim również się popłaczę

[@patrolowaty]

Ja kiedyś nie płakałem za dużo, na kilku filach, jak Zielona Mila, czy Armagedon, ale potem coś się stało. Nie wiem co... Ale teraz potrafię się na takich głupotach wzruszać, że czasem aż wstyd się przyznać:P Potrafię płakać na One Piece, czy Dragon Ballu. Nawet teraz oglądając wasz materiał opowieść o Toy Story mnie wzruszyła:P

[@maggotka8842]

Ja mam do polecenia dwa wyciskacze łez. "Trzy kroki od siebie" - ryczałam jak bóbr i nie mogłam przestać. Kto widział, ten rozumie. "Okar i pani Róża" - film mocno mnie wzruszył, podobnie jak książka.

[@eeBiszkopt]

Moim wyciskaczem łez był "mój przyjaciel hachiko", żaden inny film tak mnie nie zgniótł emocjonalnie.

[@markam605]

Terminator 2 i końcowa scena . Bedac dzieckiem bardziej przezywałem ale do dzis ta scena wzrusza

[@shoosnersmichael1193]

Płakałem na filmach: Marley i ja, Mój przyjaciel Hachiko i Przygoda na Antarktydzie, na Władcy Pierścieni też się zdarzyło :) A poza tym nie Paweł Trojan, tylko Piotr Trojan

[@jolab3660]

Ja dokladnie na tych samych filmach o zwierzakach i pewnie bylo ich wiecej. Plakalam przy smierci Syriusza i gdy nadbiegl koniec sagi Harryego Pottera. No i melodramaty, ogladam by spuscic z siebie emocje, niestety mam blokade,co dla mnie nie jest dobre bo tylko oznacza, ze depresja i wtej kwestii odbiera mi emocje.

[@nekochan4168]

Skazany na bluesa- śmierć Ryśka na dachu szpitala zawsze kończy się u mnie wielkim płaczem, plus do tego oprawa muzyczna, wiele razy już obejrzałam ten film i za każdym razem płacze

[@miranda6]

Co do Up Pixara w moim przypadku nie początek, a zakończenie, kiedy główny bohater otwiera "Adventure Book", wyciska łzy i po prostu miażdży emocjonalnie.

[@piotrzglinski2977]

Ostatni odcinek Initial D plus najbardziej taką wisienką na torcie są sceny przy napisach gdzie pokazują dalsze losy. Jako że Kocham motoryzację zawszę się tam rozklejam jak małe dziecko a za pierwszym razem efekt był taki że z godzinę nie mogłem się pozbierać a jestem tym typem co prawię w ogóle nie okazuje emocji a o płaczu mowy nie ma i sam byłem zdziwiony.

[@stumilowy1]

7 dusz. Wystarczy, że przerzucając kanały trafię na ten film to po 10 sekundach już płaczę 😭

[@smerfuspb]

Trafiony - zatopiony.

[@fenylotylamina]

Film "Doskonały świat" z 1993 i scena jak Costner żegna się z chłopcem pod drzewem i to, co następuje potem. Daaaamn.

[@olesoles9843]

Pamiętam swój pierwszy film, na którym jako dziecko się poryczalem. "Mój przyjaciel Skip" z 2000 roku. Od tamtego momentu, mimo że byłem gówniakiem, moja wrażliwość wzrosła :D

[@xarekyo6727]

ostatnie odcinki cyberpunk edgerunners, niby nic i człowiek się spodziewał ale i tak przy końcówce łezka się zakręciła.

[@henrykary1236]

Jak przy animacjach można było nie poruszyć "Grobowca Świetlików" ze studia Ghibli? Jeszcze gorsze jest to, że anime opiera się na tym co przeżył sam Miyazaki w II wojnie. Obowiązkowe, a mówi to osoba która nie lubi anime! Z klasycznych filmów mam 2 przy których płacze kilka razy "Płonąca pułapka" (odpowiedzialna za moje wielbienie po dzisiejszy dzień wszelkiego rodzaju retrospekcji, które swoją drogą w filmie są świetnie wykorzystane) i "Światło między oceanymi" durne melancholiczne twory bez jakieś zaskakującej zajebistej akcji, a dla mnie lepsze niż nie jeden "klasyk"

[@Wyrzyczek1]

Mnie również wiele nie potrzeba do wzruszenia i jest ogrom scen, na których ronię łezkę lub dwie za każdym razem, ale film, który zniszczył mi psychikę na dobry tydzień to Cud w celi nr 7. Nie da się z niego wybrać sceny bo ryczałem rzewnymi łzami praktycznie przez 90% czasu jego trwania aż do bólu głowy, brzucha i wszystkiego innego... Nie powtórzę go sobie chyba nigdy mając w pamięci co ze mną zrobił

[@zuzannamarjak7182]

Bardzo lubię wasze wspólne filmy 😊 I scena z Jojo Rabbit też poruszyła mnie najmocniej

[@karolusyt836]

Stalowy Gigant i troszeczkę Gladiator.

[@jacanox]

skazany na shawshank.. mój ulubiony film... i jest sporo scen gdzie "oczy mi się spocily"

[@DiegoWita]

IMO wydaje mi się, że na każdego działają skrajnie inne cechy. Wszystko zależy od zainteresowań, charakteru, poziomu emocjonalnego. Filmy czasami potrafią nam pokazać co na prawdę na nas działa negatywnie czy pozytywnie kiedy w normalnym życiu nie potrafimy odnaleźć na to odpowiedzi 😊

[@TheDagger51]

"Dwaj bracia" historia dwóch rozdzielonych za młodu tygrysów bengalskich. Jeden dorasta jako maskotka bogatej rodziny, drugi w cyrku. W dorosłym życiu trafiają na siebie. Nie jest to animacja. Dawniej scena końcowa w Forest Gump jak odstawia synka na autobus szkolny i to piórko odlatuje. (Później dotarło, że takie historie ze śmiercią ukochanej osoby i samotne rodzicielstwo to coś co się zdarza i jakoś przestało na mnie to działać). Nie wspominając już o spotkaniu Wade'a i Vanessy w zaświatach w Deadpool 2. 😭😭😭😭😭

[@dr-bART]

finałowa scena z Chłopca w pasiastej piżamie.

[@mrmoriarty40i47]

Generalnie nie płacze na filmach i jakoś niespecjalnie potrafię uzewnętrznić emocje jakie one we mnie wywołują, ale są wyjątki. Na końcówce Jak wytresować smoka 3 prawie się rozkleiłem jak głupi. Był to chyba najwiekszy wysiłek fizyczny jaki w życiu miałem. A i tak wyszło średnio :D Jakoś głupio mi było wybuchnąć płaczem przy małym bracie i innych dzieciakach będących wtedy na seansie :D Drugi przypadek to Nasze Magiczne Encanto i Dos Oruguitas. Tutaj już się nie hamowałem. Do tejpory piosenka i sceny jakie jej towarzyszłą, działają na mnie tak samo jak za pierwszym razem. Aaaa no i na końcu Hobbita: Bitwa Pięciu Armii jak Billy Boyd śpiewał The Last Goodbye. A jak już pokazywali te wszystkie plansze z bohaterami i też z Władcy Pierścieni, to już w ogóle się rozkleiłem.

[@Rogas28]

Potwory i spółka - pożegnanie z Boo i zniszczenie drzwi. Zawsze ;)

[@limakoo58]

Mnie rozbroiła scena przed uśmierceniem Johna Coffey'a w Zielonem mili

[@viperka99]

Aż dziwne, że nikt nie wspomniał o "Most do Therabitii". Do dziś końcówka to jeden wielki potop łez. Czekam na powtórkę tego materiału, tylko w odniesieniu do seriali ("All of us are dead" jak dla mnie). Pozdro

[@Kr_Ma]

Dzięki za przypomnienie tego filmu.

[@PrimalElf]

Ja płakałem na E.T. Nie sądziłem że aż tak się rozkleje. A jeszcze: -Moulin rouge mimo iż wiedziałem jak się to skończy to zostałem zniszczony emocjonalnie. -Titanic czy West side story (obie wersje) końcówki obu filmów zawsze mnie łapały za serduchu. -Z gry ale okej: The Last of us 1 Prolog wbił mnie w fotel totalnie i jest to jeden z nie wielu momentów w grach gdzie łzy u mnie poleciały -Odlot -Władca pierścieni I coś mógłbym wymienić jeszcze ale... tyle pamiętam

[@stosunkimiedzynarodowe3607]

Obejrzałem "Odlot", ale nie zapadł mi on w pamięć, głównie ze względu na to jak Russel był irytujący. Co miałeś też na myśli przytaczając "Władcę Pierścieni"? (należy pamiętać, że jest to tryologia a nie pojedyńczy film)

[@PrimalElf]

@@stosunkimiedzynarodowe3607 O władcy to ogólnie jako trylogii. Czy to Śmierć Boromira z Drużyny, Śmierć Haldira (wiem że elfów w helmowym jarze nie było a on sam w całej trylogi no to Drużyna i Dwie wieże ale mimo to smutno było), Powrót króla z najdłuższym zakończeniem ever i łzy u mnie oraz gniew że ,,KURDE! szkoda że tak krótko"

[@JustMartha07]

Mam jak Jordan, ryczę prawie na każdej dobrze zagranej łzawej scenie, ale najwięcej płakałam na anime Clannad. Sezon pierwszy był taki sobie, ale drugi to pływanie kajakiem we własnych łzach.

[@rsx78re]

Witam w klubie, choć w moim przekonaniu to co się wydarzyło po "przełomowej sytuacji z drugiego sezonu", relacja z Ushio i droga do pojednania z ojcem bardziej rusza.

[@JustMartha07]

@@rsx78re Mnie wszystko ruszało w drugim sezonie, to był zlepek tragicznych historii, które działy się bezpośrednio w życiu głównego bohatera, do którego widz się przywiązał. Pewnie dlatego miało to taką siłę rażenia, niż pojedyncze historie jego znajomych.

[@rsx78re]

@@JustMartha07 Dla mnie zwłaszcza w takim moim pewnym momencie życia z mocnym ładunkiem emocjonalnym był moment, w którym główny bohater zdał sobie sprawę, że przechodzi przez podobna historie co jego ojciec, którym zresztą gardził. (jak tu pisać bez spojlerowania :D)

[@Czahista]

Ja płakałem na "w głowie się nie mieści" 2 razy. Raz jak byłem mały(i mało kumaty) kiedy bing-bong zniknął, i drugi raz jak mama mi wyjaśniła, że on nie tylko zniknął ale też że został zapomniany... No i teraz też mam łzy jak to piszę...

[@szczepan5925]

Braveheart waleczne serce secena jego egzekucji gra Mela Gibsona oraz przede wsztskim muzyka powodowały że ryczałem ale jeszcze bardziej rozłożyła mnie ostatnia scena z ujęciem na Szkotów przed Angielską armia i ta chusta smutne postacie które i znów muzyka, lektor w tle i ostanie ujęcie na miecz Wallesa no to sceny które powodowały że ryczałem jak nigdy wcześniej i nigdy później

[@szczepan5925]

Końcówka powrotu króla i Gladiatora czy skazani na shawshank (ostatnia scena) czy także końcówka Rockyego te filmy też odcisnęły na mnie piętno płaczu

[@ewcia191295]

"Każdego dnia" - kiedy na koniec on odchodzi. Wyłam jeszcze trzy dni po tym filmie na samo jego wspomnienie.