Fotografia społeczna - Dariusz Szubiński

Życie codzienne, jako temat dla fotografa, wydaje się banalne i nie ciekawe. Większość marzy o egzotycznych wyprawach licząc na unikalne kadry. To co jest wokół nas tak naprawdę jest najtrudniejsze do fotografowania. Dojrzeć piękno dnia dzisiejszego w swojej okolicy to jak obudzić w sobie dziecięcą ciekawość świata, kiedy wszystko jest fascynujące, kolorowe, bajkowe. Cykle fotografii dokumentalnej Darka Szubińskiego to świeże spojrzenie na świat, ludzi i ich pracę. Darek wplata emocje i uczucia swoich bohaterów do ich działań zawodowych uświęcając w ten sposób ich sens.
Dariusz Szubiński - rocznik ’74, mieszka w Garwolinie, woj. mazowieckie.
Absolwent Politechniki Lubelskiej na wydziale Zarządzania i Podstaw Techniki, gdzie w 1998 roku ukończył Zarządzanie i Marketing. Przez kolejne 10 lat był związany zawodowo z zarządzaniem, głównie na rynku outsorsingu pracowniczego. Równocześnie w 2002 roku rozpoczął prowadzenie studia fotograficznego a tym samym pracę z zakresu fotografii okolicznościowej i studyjnej. W dziedzinie fotografii jest samoukiem, na początku fotografując rodzinne wydarzenia i życie wokoło. Mając niespełna 13 lat w latach 1987-89 wykonał trzy pierwsze fotorelacje ślubne.
Pierwszą relację z wydarzeń społecznych dokumentował w wieku 16 lat - blokadę ośrodka Monar - ulice i strajk lokalnej społeczności w Goskowie k / Garwolina. Obecnie zajmuje się realizacją tematów społecznych i dokumentalnych, w których ważny jest człowiek i jego życie. Dokumentuje wydarzenia społeczne, religijne i kulturalne. Podejmuje równocześnie tematy z dziedziny fotografii krajobrazowej. W roku 2020 uzyskał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w programie: „Kultura w sieci”, z dziedziny: „Sztuki wizualne”.
Laureat wielu konkursów fotograficznych. Od 2002 roku autor kilkunastu wystaw indywidualnych i współautor / uczestnik wielu wystaw zbiorowych. Współpracuje z agencją fotograficzną FORUM. Autor albumów fotograficznych: „Bezsenna, Sleepless by Dariusz Szubiński”, „Arena”, „Fabbro” oraz autor fotografii i współautor książki: „Urodziłem się w Garwolinie”. Podróżnik i pasjonat kawy, zaś „po godzinach” twórca marki DRUH czyli pracowni ręcznie robionych pasków do aparatów fotograficznych.

[@krzysztofslezak5422]

Dziękuję Andrzeju że szybko wrzuciłeś materiał na YT, dzięki temu można w przyjaznej formie obejrzeć w dowolnym momencie. Cieszę się że jest miejsce takie jak ten kanał, gdzie ludzie z pasją mogą się swobodnie wypowiadać o fotografii i tematach dookoła fotografii. Darku, historia z sesją z dekielkiem na obiektywie niezwykle poruszająca, dobrze że nadal fotografujesz :-) Pozdrawiam

[@1942Maki]

Z szacunkiem dla pasji i umiejętności widzenia i fotograficznego notowania tego co najważniejsze w zwykłych, codziennych sytuacjach. Gratulacje!

[@mankimank1983]

Jest taka różnica w poziomie audio pomiędzy prowadzącym a gościem, że praktycznie nie da się tego słuchać. Fotoforma please zadbajcie o takie rzeczy można to przecież było poprawić post produkcji 😞

[@Fotoforma-zpasjidofotografii]

Z powodu bólu gardła mówiłem trochę ciszej co jest odczuwalne przy dobitnym głosie Darka Szubińskiego. Obiecuję na następnych live mówić głośniej.

[@mankimank1983]

Nie ból gardła problemem tylko kompletnie nietrafione umiejscowienie mikrofonu @@Fotoforma-zpasjidofotografii

[@grupatakgrupatak3098]

Za długo Panowie, za długo... Komercyjny temat pasków nie musi zajmować połowy godziny, w końcu to chyba o fotografii, a nie o snycerstwie jest...

[@krzysztofslezak5422]

Akurat temat pasków był na końcu filmu, nie musiałeś oglądać do końca prawda ? No chyba że pod groźbą kary nabicia na pal śledziłeś każdą minutę 😂

[@grupatakgrupatak3098]

@@krzysztofslezak5422 Adwokat Gościa? Nie pamiętam, żebyśmy pili bruderszaft. Oglądam dość często ten kanał, chętnie słucham mądrych ludzi. Podoba mi się spokój Gospodarza. Tutaj także z dużą przyjemnością oglądałem fotografie Pana Dariusza. Ale - jak w każdym aspekcie sztuki - strefa sacrum często bywa mieszana ze strefą profanum. Myślę, że można było wspomnieć o tej pasji do dobrych wyrobów snycerskich bez zahaczania o skrzeczący marketing. To po prostu źle wygląda po tym rozdziale o sztuce. I piszę o tym z nadzieją, że w przyszłości pozwoli to poprawić owe drobne niuanse, a nie dla samej radości krytykowania. Jeżeli nie wyczuł Pan elementu konstruktywnego w tym, co napisałem, musiał Pan rzeczywiście działać pod rzeczoną "groźbą nabicia na pal".

[@krzysztofslezak5422]

Pozdrawiam

[@reflex04]

Gość programu przy bliższym poznaniu traci. Za to Gospodarz...;D Jesu, trzeba mieć cierpliwość matki żeby nie przerywać gościowi, kiedy ten zaczyna pląsać... Kamienna twarz pana Grudnia - pełna profeska. I ten koniec ;D "...tematy samograje.." pan Dariusz już nie był sobą ;D

[@mrqciek]

Mam zupełnie inne odczucia. Pan Dariusz - gość pełen pasji, aż się chciało słuchać. Jego prace mówią same za siebie. Natomiast Pan prowadzący....jakby nieobecny...

[@dariuszszubinski4699]

Dziękuję za obecność i cóż, nie mogę powiedzieć by takie spotkanie nie niosło ze sobą sporych pokładów stresu, oczywiście mówię o sobie. Nie mam doświadczeń i umiejętności wystąpień tego typu ale również chylę czoła za profesjonalizm Andrzeja za jego cierpliwość! Serdecznie pozdrawiam.

[@robertjurczyk93]

A mnie dla odmiany się bardzo fajnie słucha. Słychać że jest pasja!

[@reflex04]

@@dariuszszubinski4699 Prowadzący trochę Pana wypuścił. To wilk w owczej skórze. Jak to było na filmie przyrodniczym? Jak ptaki ucichły to cza się bać. Grunt to trzymać fason. Pan trzyma.✌👋👍

[@reflex04]

@@robertjurczyk93 Taki Widz to skarb!!!👌