Göz Kırpan ve Dil Çıkaran Levrekler

Рет қаралды 883

3 жыл бұрын

Mavi Merak
Yine doğa ile başbaşa yine doğada bir şeylerin, varolma çabasının içinde bir yerlerde...
Öğle saatleriydi, hava lodos, su kısmen bulanık, müsilaj ise 2 hafta öncesine göre yoğunlaşmıştı.
Artık kestanelerin her biri ağlara dolanmış gibi müsilajla kaplanmışlardı, yaşama şansları yoktu. Deniz iyi değildi.
Ama umut hep vardı. O, bizi yaşama bağlayan en güçlü bağlardan biriydi.
Bir takım değerlendirmelere göre balık popülasyonunun iyi olduğunu tahmin ettiğim bir gündü.
Müsilajın nasıl bir etkisi olacağını tahmin edemezken şaşırtıcı derecede çeşitli ve iri balıklar gördüm hele ki
bir kuyruk vardı sormayın gitsin. Yakınımdan o bulanıklıkta torpido mu geçti anlayamadım :)
Av başlamıştı. Kıyıdaki küçük balık popülasyonu, etrafta diğer iri avcı balıkların var olabileceğine işaretti.
Yapmam gerekeni biliyordum ve denemeye başladım. Öğle saati olmasına karşın güneş hafif solumdaydı ve
bende solumdaki büyük bir kayanın gölgesine doğru uzanarak onunla bir bütün olup yattım.
Sadece zıpkınımı biraz uzatmak zorundaydım. Pozisyonum tamdı fakat 4 yıldır kullandığım yazlık dalış elbisem
artık esnekliğini yitirmiş, dalış konforumu bozuyor, nefesimi etkiliyordu.
Gereken sesleri çıkardım ve beklediğim gibi de oldu.
"O garip seste ne öyle hemen gidip bakayım belki bir yiyecektir." Diye düşündü. gelen bir levrekti ve tam şişimin ucundan geçip gitti.
Sonra, "Sen de nesin böyle?" diye şaşırdı, yanıma kadar gelip göz kırptı ve sakinledi, hafifçe etrafta dolaştı, hala merakı bitmemişti.
Belki de beni bir lokmada midesine indirmenin hesabını yapıyordu :)
Saniyenin belki on da biriydi, balık sakin değildi ama ben de hazır değildim avcılığımı unutmuştum seyre dalmıştım o milisaniyede,
tetik parmağımın ucundaydı ama çekemedim. İşte bu kadar küçük bir an içindi zaten tüm çabam.
Adrenalin hormonunu birkaç milisaniye geç te olsa hissediyordum. Adrenalin, organizmayı acil harekete geçirmek için bahşedilmişti.
Fakat tam olarak bu sporda ise yapılması gereken de buydu adrenalini, kendini kontrol edebilmek ve sakince mavilere uzanmak, sakince...
Biraz daha bekleme kararı aldım çünkü balık çok meraklı ve bir o kadar da ürkekti hızlıca gelmesi onun tetikte olduğuna işaretti
tüm bunları kabaca analiz edip bekledim. Tüm avantaj ondaydı kıpırdadığım an toz olacaktı.
Tek şansım onun merakına yenik düşmesiydi öyle de oldu. Açığımdaki kayanın etrafından döndü önce geldiği istikametin tersi yönünden
hafif uzandı ama benim kadar cesur değildi ve o artık mavilere karışır diye düşündüm. Nefesimi toplamak için yüzey temasında bulundum,
derken aynı taşın etrafından dolandı ve birkaç saniye sonra gayet cesur bir biçimde bana doğru yüzmeye başlamıştı ama
oyunu bozan bendim 30-40 sn daha suda kalabilecekken birkaç saniye önce aldığım karar ile henüz birinci dakikada nefesimi zorlamamayı tercih etmiştim.
Bu kararı almamdaki sebep; taşın arkasından maviliklere uzandığını görmüştüm, dönmez diye düşündüm ve onunla tekrar oyun oynamak için açığa çıkabilmem gerekirdi
bunun için ise suda kaldığım sürenin iki katı kadar nefeslenmeye kanımdaki karbondioksit miktarını dengelemeye ihtiyacım vardı.
Almış olduğum bu kararla yüzey teması oyunun sonunu getirdi. O an da artık balıklar için bir yabancıydım.
Onunda zaafları vardı doğadaki herşeyin olduğu gibi...
Balığın dikkatini çekmeyi, tecrübeli bir avcının yapacağı kadar iyi uyguladığım agaşon(av tekniği) ile başarmıştım henüz çaylakken.
inanın bu bile avcı içgüdülerinden ayrı bir noktada mutluluk vermişti. Dalıştan sonra mutsuz değildim başarmıştım çünkü bu anın hesabını
birkaç gün önceden yapıp bir takım risk ve sorumluluklar alıp, zaman ayırıp, ciddi bir emek verip bu ana ulaşmıştım.
Bunun yerine herhangi bir balıkçıdan 50-60 liraya balıkta alabilirdim. Benim derdim yaşamdı, var olmaktı, hissetmekti.
Bugün de sportif balıkçılık yapmış olalım biraz yoruldum çok şükür :)
İşte böyleydi hikayemiz kimine göre hiç kimine göre tutku benim için varoluş.
dedikya KZbin'ta "Doğadaki izler" diye bu avcı balığın da izi merakıydı.
Aslında onunla aynı duyguları paylaşıyorduk. Ben de çok merak ediyordum mavilikleri onun için karşılaştık ya zaten...
Bu kez doğa kazandı tekrar karşılaşmak dileğiyle...
Değerli vaktini ayırıp okuduğunuz için teşekkürler. Bunca karmaşanın içinde umarım iyi duygular hissettirebilmişimdir.