გადაცემა ,,გზაგასაყართან" იაკობის ღამისეული შერკინება და იაკობისა და ესავის შეხვედრა

გადაცემა ,,გზაგასაყართან" იაკობის ღამისეული შერკინება და იაკობისა და ესავის შეხვედრა

[@giorgitatarashvili3875]

მოუთმენლად ველოდი, გაიხარეთ, გაგვახარეთ.

[@asmatilomidze3915]

დიდი მადლობა ბატონ გიორგის, ძველი აღთქმის კითხვა მეტად საინტერესო გახდა მისი ასეთი ამომწურავი განხილვის შემდეგ. გააგრძელეთ რათა ბევრმა მიიღოს ინფორმაცია ❤

[@T.S.19]

რა სასიამოვნო იყო ამ ლექციის მოსმენა. აღტაცებული ვარ❤

[@bachosamush8271]

გააგრძელეთ❤

[@mariamjobadze6517]

Rogor velodebi mama Andria am gadacemas yoveltvis ❤ gaixaret❤

[@LevanJikuri]

ძალიან გთხოვთ რომ არ შეწყვიტოთ ამ გადაცემათა ციკლი, ესეთი საინტერესო გადაცემები იშვიათობაა

[@miranda7859]

საოცრება

[@merikutchoshvili328]

madloba am gadacemistvin daglocot gmertmaa

[@nikagulua-kn5ts]

👍👍👍❤️❤️❤️

[@nikagulua-kn5ts]

❤️❤️❤️👍👍👍

[@ghoulinakatsuki6155]

შერკინება მოხდა ბოროტ ანგელოზთან და იაკობმა მიიღო სახელი და სახელტან ერთად დავალება ებრძოლოს ღმერთს! ....ღმერთმა თქვა მე ვერავინ მნახავსო და რას ამბობთ იტყუებოდა?

[@user-ig3lm4hb7q]

+ghoul in akatsuki უფალს გმობ. რომელ ანგელოზსაც იაკობი შეერკინა, განკაცებამდელი იესო ქრისტეა: შესაქმე 32:30. და უწოდა იაკობ ადგილსა მას "ხილვაჲ ღმრთისაჲ", რამეთუ "ვიხილე ღმერთ პირისპირ და ცხოვნდა სული ჩემი", ხოლო ახალი აღთქმითან ვიცით, რომ "ღმერთი არავინ სადა იხილა" (იოანე 1:18); და რომ "მხოლოდ-შობილმან ძემან, რომელი იყო წიაღთა მამისათა, მან გამოთქუა". ანდაც მაცხოვრის სიტყვები, რომ "არა თუ მამაჲ ვის უხილავს, არამედ რომელი-იგი არს ღმრთისაგან, ამან იხილა მამაჲ" (იოანე 6:48). ანუ ძემ, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის ღმერთი, რომელსაც იხილავენ აბრაამი ("იოანე 8:40. ხოლო აწ მეძიებთ მე მოკლვად, კაცსა, რომელი ჭეშმარიტსა გეტყჳ თქუენ, რომელი მესმა ღმრთისაგან. ესე აბრაჰამ არა ქმნა". - რა "არა ქმნა" აბრაამმა, თუკი მას ნანახი არ ჰყავდა იესო? ამით ქრისტე იუდეველთა მიმართ ამბობს, რომ აბრაამა იხილა ქრისტე. "56. აბრაჰამს, მამასა თქუენსა, უხაროდა, რაჲთა იხილოს დღე ესე ჩემი, იხილა და განიხარა".), იაკობი, მოსე, ისუ ნავეს ძე (რომელიც იხილავს "უფლის ძალთა ერისთავს", იგივე უფლის ანგელოზს და თაყვანს სცემს მას (ისუ 5:13-16)), მანოე და მისი ცოლი, იესო ქრისტეა, რომელთაც (მანოეს და მის ცოლს) იგივე პასუხს გასცემს თავის სახელთან მიმართბაში, რაც უწინ იაკობს უთხრა: "და ჰრქუა მანოე ანგელოზსა მას უფლისასა. რაჲ არს სახელი შენი? რათა, რაჟამს მოიწიოს სიტყუაჲ შენი, გადიდებდე შენ!; ჰრქუა მას ანგელოზმან უფლისამან: რაჲსათჳს ესრეთ მკითხავ მე სახელსა ჩემსა? და იგი არს საკჳრველ" (მსაჯულთა 13:17-18). "მსაჯულთა 13:22. და ჰრქუა მანოე ცოლსა თჳსსა: სიკუდილით მოვსწყდეთ, რამეთუ ღმერთი ვიხილეთ". - საუბარია უფლის ანგელოზზე, ანუ ძე ღმერთზე, რაკი ანგელოზი ყოველთვის არ ნიშნავს ბუნებით ანგელოზს, ან ანგელოზებრივ პიროვნებას, ანუ ქმნილებას, არამედ მაუწყებელს, მაცნეს, ხოლო ქრისტე ისაა, ვინც გვამცნობს მამას, რადგან იგია მხოლოდშობილი ძე და სიტყვა ღვთისა, რომელიც მთელი სისრულით "გამოთქვამს მამას" (იოანე 1:18). "გამოსვლათა 23:20. და აჰა, მე წარვავლენ ანგელოზსა ჩემსა წინაშე პირსა შენსა, რათა დაგიცვას შენ გზასა ზედა, რათა შეგიყვანოს შენ ქუეყანასა, რომელი განგიმზადე შენ. 21. ეკრძალე თავსა შენსა და ისმინე მისი. და ნუ ურჩ ექმნები მას, რამეთუ არა გრიდოს შენ, რამეთუ სახელი ჩემი არს მას ზედა". - აქ მამა მიმართავს მოსეს, რომ იგი წარავლენს თავის ანგელოზს, ანუ ძეს, რომელშიც არის მისი სახელი. აბრაამის სამ სტუმართაგან იგი ერთ-ერთი იყო, რომელიც მასთან დარჩა და სოდომს აწვიმა ცეცხლი და გოგირდი უფლისა მიერ: "აწვიმა უფალმა ცეცხლი და გოგირდი სოდომს უფლისა მიერ". ეს კიდევ იქიდანაც ჩანს, რომ იგივე ანგელოზი მოსეს ეცხადება მაყვლოვანში და ამბობს: "მე ვარ, რომელი ვარ". ხოლო მაცხოვარიც იგივეს ბრძანებს იუდეველთა მიმართ, როდესაც აბრაამზე თავის უწინარესობას ქადაგებს: ყოფადმდე აბრაჰამისა, მე ვარ". ანდაც როდესაც გეთსიმანიის ბაღში იპყრობენ მას, როცა იკითხავენ, თუ რომელია იესო ნაზარეველი და იგი იტყვის "მე ვარ", წერია, რომ ყველანი" გარეუკუიქცნენ და დაეცნეს ქუეყანასა ზედა", ეგზომ ყოვლადძლიერებას გამოხატავდა მისი ეს სიტყვები. ეს იგივე უფლის ანგელოზია, რომელიც საღვთო დიდებულების ღრუბლით სინას მთაზე ჩამოეშვება და სწორედ ამ ღრუბელში შევა მოსე, რათა მიიღოს კარვის აგების გეგმა მთელი ქმნილების "გეგმისაგან", ანუ ღვთის ლოგოსისაგან, რომელის მიერაც შეიქმნა ყოველივე (იოანე 1:3). ასევე ეს ის ანგელოზია, რომელიც მოსეს რჯულს მისცემს. წმინდა იაკობ მოციქული ზუსტად ამაზე საუბრობს, როცა იტყვის "ერთი არს სჯულის მდებელი და განმკითხველი, რომელი შემძლებელ არს ცხორებად და წარწყმედად (იაკობი 4:12)", რაკი ვიცით, რომ "იოანე 5:22. არცაღა მამაჲ სჯის არავის, არამედ ყოველი სასჯელი მოსცა ძესა, 23. რაჲთა ყოველნი პატივ-სცემდენ ძესა, ვითარცა-იგი პატივ-სცემენ მამასა".

[@ghoulinakatsuki6155]

ისრაელი მათ ენაზე ნიშნავს ღმერთთან მებრძოლს. რატომ ვლოცულობთ ღმერთთან მებრძოლისთვის. თქვენ ლოცულობთ შვება იაკობს, ხსნა ისრაელსო და ჩვენ რა? იაკობმა წაართვა პირმშოობა ესავ, ლაბანი დედის ძმა მოატყუა, გაძარცვა, თავის შვილს რას ეუბნება-, დაბ. თ.49,9,4. აგვიხსენით. იქნებ ილოცოთ მართმადიდებლებისთვის, გადაარჩინეთ ქრისტანობა უდიდესი ძალა აქვს ქრისტეს.... სახელდებას უდიდესი მნიშვნელობა აქვს. . . .არამეელები იყვნენ რებეკა და რუთი, მთელმა მსოფლიომ იცის რომ მაგიური მოქმედებები და ჯადოქრობა ბაბილონიდან მოდის.... რატომ გადასხალდა ესავი რატომ გაექცა იაკობს და რატომ არ უშვებენ გალაადის მთაზე ისრაელის ხალხს ესავის შთამომავლები?. . . ჭეშმარიტება გადაგვარჩენს -ქრისტემ თქვა.

[@user-ig3lm4hb7q]

+ghoul in akatsuki იაკობის „შერკინება ღმერთთან“ არ უნდა გავიგოთ პირდაპირი მნიშვნელობით. ამ შემთხვევაში საქმე გვაქვს დადებითი „ღვთისმბრძოლობის“ მოვლენასთან, რაც გულისხმობს ადამიანის ძალისხმევას ღმერთთან მისაახლებლად, მის შესამეცნებლად. ეს რომ ასე არ იყოს, მაშინ ღმერთი არ აკურთხებდა იაკობს (შესაქ. 32, 28). ყურადღება უნდა მივაპყროთ იმასაც, რომ იაკობი „აიძულებს“ ღმერთს აკურთხოს იგი (იქვე 32, 26), რაც დადასტურებაა სახარებისეული მცნებებისა „სასუფეველი ცათაჲ იიძულების“ (მათე 11, 12) და „ითხოვდით და მოგეცეს თქუენ; ეძიებდით და ჰპოოთ; ირეკდით და განგეღოს თქუენ“ (მათე 7, 7; იხ. I კორ. 4, 20). შეიძლება ითქვას, რომ „ისრაელი“ სულიერი ცნებაა და არა ფიზიკური და აღნიშნავს ხალხს, ერს, პიროვნებას, რომელიც ეძიებს ღმერთს, იბრძვის ღმერთთან მისაახლებლად. ასე რომ, იაკობი წარმოადგენს ყოველი ღმერთის მაძიებელი ხალხის („ისრაელის“) სულიერ წინაპარს, სულიერ მამათმთავარს. ასევე „ახალი ისრაელის“, ანუ ყველა მართლმადიდებელი ხალხის მამათმთავრად შეგვიძლია მივიჩნიოთ იგი და ჩავთვალოთ, რომ მასზე მოწეული უფლის კურთხევა: „განძლიერდი ღმრთისა თანა და კაცთა თანაცა ძლიერ იყო“ (შესაქ. 32, 28) - ყველა ჭეშმარიტ აღმსარებელ ერზე თუ პიროვნებაზე ვრცელდება

[@mevludimakaridze270]

ის რომ იაკობი ებრძოდა ესავის მფარველ ანგელოზს იუდეველთა აზრია და არასწორია. ესავის ანგელოზთან საბრძოლველად გავიდოდა იაკობის მფარველი ანგელოზი.

[@user-ig3lm4hb7q]

+Mevludi Makaridze რომელ ანგელოზსაც იაკობი შეერკინა, განკაცებამდელი იესო ქრისტეა: შესაქმე 32:30. და უწოდა იაკობ ადგილსა მას "ხილვაჲ ღმრთისაჲ", რამეთუ "ვიხილე ღმერთ პირისპირ და ცხოვნდა სული ჩემი", ხოლო ახალი აღთქმითან ვიცით, რომ "ღმერთი არავინ სადა იხილა" (იოანე 1:18); და რომ "მხოლოდ-შობილმან ძემან, რომელი იყო წიაღთა მამისათა, მან გამოთქუა". ანდაც მაცხოვრის სიტყვები, რომ "არა თუ მამაჲ ვის უხილავს, არამედ რომელი-იგი არს ღმრთისაგან, ამან იხილა მამაჲ" (იოანე 6:48). ანუ ძემ, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის ღმერთი, რომელსაც იხილავენ აბრაამი, იაკობი, მოსე, ისუ ნავეს ძე (რომელიც იხილავს "უფლის ძალთა ერისთავს", იგივე უფლის ანგელოზს და თაყვანს სცემს მას (ისუ 5:13-16)), მანოე და მისი ცოლი, იესო ქრისტეა, რომელთაც (მანოეს და მის ცოლს) იგივე პასუხს გასცემს თავის სახელთან მიმართბაში, რაც უწინ იაკობს უთხრა: "და ჰრქუა მანოე ანგელოზსა მას უფლისასა. რაჲ არს სახელი შენი? რათა, რაჟამს მოიწიოს სიტყუაჲ შენი, გადიდებდე შენ!; ჰრქუა მას ანგელოზმან უფლისამან: რაჲსათჳს ესრეთ მკითხავ მე სახელსა ჩემსა? და იგი არს საკჳრველ" (მსაჯულთა 13:17-18). "მსაჯულთა 13:22. და ჰრქუა მანოე ცოლსა თჳსსა: სიკუდილით მოვსწყდეთ, რამეთუ ღმერთი ვიხილეთ". - საუბარია უფლის ანგელოზზე, ანუ ძე ღმერთზე, რაკი ანგელოზი ყოველთვის არ ნიშნავს ბუნებით ანგელოზს, ან ანგელოზებრივ პიროვნებას, ანუ ქმნილებას, არამედ მაუწყებელს, მაცნეს, ხოლო ქრისტე ისაა, ვინც გვამცნობს მამას, რადგან იგია მხოლოდშობილი ძე და სიტყვა ღვთისა, რომელიც მთელი სისრულით "გამოთქვამს მამას" (იოანე 1:18). "გამოსვლათა 23:20. და აჰა, მე წარვავლენ ანგელოზსა ჩემსა წინაშე პირსა შენსა, რათა დაგიცვას შენ გზასა ზედა, რათა შეგიყვანოს შენ ქუეყანასა, რომელი განგიმზადე შენ. 21. ეკრძალე თავსა შენსა და ისმინე მისი. და ნუ ურჩ ექმნები მას, რამეთუ არა გრიდოს შენ, რამეთუ სახელი ჩემი არს მას ზედა". - აქ მამა მიმართავს მოსეს, რომ იგი წარავლენს თავის ანგელოზს, ანუ ძეს, რომელშიც არის მისი სახელი. აბრაამის სამ სტუმართაგან იგი ერთ-ერთი იყო, რომელიც მასთან დარჩა და სოდომს აწვიმა ცეცხლი და გოგირდი უფლისა მიერ: "აწვიმა უფალმა ცეცხლი და გოგირდი სოდომს უფლისა მიერ". ეს კიდევ იქიდანაც ჩანს, რომ იგივე ანგელოზი მოსეს ეცხადება მაყვლოვანში და ამბობს: "მე ვარ, რომელი ვარ". ხოლო მაცხოვარიც იგივეს ბრძანებს იუდეველთა მიმართ, როდესაც აბრაამზე თავის უწინარესობას ქადაგებს: ყოფადმდე აბრაჰამისა, მე ვარ". ანდაც როდესაც გეთსიმანიის ბაღში იპყრობენ მას, როცა იკითხავენ, თუ რომელია იესო ნაზარეველი და იგი იტყვის "მე ვარ", წერია, რომ ყველანი" გარეუკუიქცნენ და დაეცნეს ქუეყანასა ზედა", ეგზომ ყოვლადძლიერებას გამოხატავდა მისი ეს სიტყვები. ეს იგივე უფლის ანგელოზია, რომელიც საღვთო დიდებულების ღრუბლით სინას მთაზე ჩამოეშვება და სწორედ ამ ღრუბელში შევა მოსე, რათა მიიღოს კარვის აგების გეგმა მთელი ქმნილების "გეგმისაგან", ანუ ღვთის ლოგოსისაგან, რომელის მიერაც შეიქმნა ყოველივე (იოანე 1:3). ასევე ეს ის ანგელოზია, რომელიც მოსეს რჯულს მისცემს. წმინდა იაკობ მოციქული ზუსტად ამაზე საუბრობს, როცა იტყვის "ერთი არს სჯულის მდებელი და განმკითხველი, რომელი შემძლებელ არს ცხორებად და წარწყმედად (იაკობი 4:12)", რაკი ვიცით, რომ "იოანე 5:22. არცაღა მამაჲ სჯის არავის, არამედ ყოველი სასჯელი მოსცა ძესა, 23. რაჲთა ყოველნი პატივ-სცემდენ ძესა, ვითარცა-იგი პატივ-სცემენ მამასა".

[@mevludimakaridze270]

@@user-ig3lm4hb7q განკაცებული იესო ქრისტე ვერ იქნებოდა , ღმერთი განკაცდა ერთხელ და უკანასკნელად მარიამის მიერ. მე კი გავიგე რასაც ამბობ , მაგრამ ყველა ვერ გაიგებს ამიტომ ვამბობ.

[@user-ig3lm4hb7q]

@@mevludimakaridze270 და ვინ ამბობს, რომ განკაცებული სახით ეცხადებოდა? მე ვთქვი, რომ განკაცებამდელი იესო ქრისტეა, რაც მის განკაცებას წინასწარ მოასწავებს. შეუქმნელი საღვთო ენერგიების სწავლების შესახებ თუ გსმენიათ? გამოსვლათა წიგნში, ცხადად ჩანს, რომ „არა არს კაცი, რომელმან იხილა პირი ჩემი და სცხონდა“, მაგრამ მოსე მაინც ადის მთაზე და ღმერთს იხილავს, პირისპირაც კი ესაუბრება, როგორც კაცი კაცს. თუმცა ღმერთი ხომ არასადავის უხილავს? და კიდევ: „იოანე 6:46. არა თუ მამაჲ ვის უხილავს, არამედ რომელი-იგი არს ღმრთისაგან, ამან იხილა მამაჲ“. - თუკი მამა არავის უხილავს და თუკი მოსე მთაზე ავიდა, ისე რომ ამას ქრისტეც ამოწმებს იოანეს 5-ში, მაშინ როგორ იხილა მოსემ ღმერთი და ვინ იხილა მოსემ მთაზე? ერთი შეხედვით ხომ წინააღმდეგობა ჩანს? პირდაპირ და მოკლედ რომ ითქვას, მოსემ ძე ღმერთი იხილა, აგრეთვე იხილა აბრაჰამმა ძე ღმერთი „იოანე 8:56 აბრაჰამს, მამასა თქუენსა, უხაროდა, რაჲთა იხილოს დღე ესე ჩემი, იხილა და განიხარა“, რადგან თეოფანიები, რომლებიც ძველ აღთქმაშია, წმიდა სამების მეორე ჰიპოსტასისაა. თეოფანიები კი იმისგან არაფრით არ განსხვავდება, როდესაც უფალი იესუ ფერს იცვლის თაბორის მთაზე და გაამჟღავნებს ღმრთეების დიდებულებასა და ბრწყინვალებას. ეს იგივეა, რაც ანგელოზი უფლისაი, რომელიც მოსეს გამოეცხადა მაყვლოვანში, ხოლო თუკი ანგელოზი უფლისაი ისეთივე ენერგეტიკული, ან თუ ქმედებითი გამოვლინებაა, როგორიცაა ფერისცვალება ქრისტესი, ანგელოზი უფლისაი კი სწორედაც, რომ ძე ღმერთია და არა - რომელიმე ქმნილება. ეს გამოვლინებები ვერ იქნება საღვთო არსი, რადგან ისევე, როგორც ვერავინ ვერ იხილავს მამას, ასევე ვერავინ ვერ იხილავს და ვერ მისწვდება არსს ღმრთისას. მაშ, რა იხილვების და რა იქმნების საცნაურ ჩვენთვის? უქმნელი და პიროვნული ენერგიები (პიროვნულში კი იმას ვგულისხმობ, რომ პიროვნება ყოვლითურთ მყოფობს თავის ქმედებაში, მაგრამ განსხვავდება მისგან, როგორც მაგალითად ჩემივე მეტყველების იგივეობრივი არა ვარ მე, როგორც პიროვნება, ან მოძრაობისა), რომლებიც აცხადებენ ტრიადას, კერძოდ, ტრიადის მეორე პირს, ძე ღმერთს. სულთმოფენობისას კი სული წმიდა გარდამოდის ცეცხლოვანი ენების სახით, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ სული წმიდა ცეცხლია, ან მტრედია. - ეს გამოვლინებები ენერგეტიკულია იმ გაგებით, რომ ისინი განსხვავდებიან ღვთის არსისაგან, მაგრამ ისინი ჭეშმარტიად საღვთო ქმედებანი არიან. ნეტარი ავგუსტინე სამწუხაროდ ძველი აღთქმის თეოფანიებს მიიჩნევდა ლიტონ შექმნილ ეფექტებად და ანალოგიებად და არა - ცოცხალი ღმერთის ნამდვილ გამოცხადებებად. თუკი თქვენ გინდათ, რომ უფლის ანგელოზს წაართვათ იგივეობა ძე ღმერთთან, უმძლავრეს არგუმენტს განაქარვებთ იეჰოვას მოწმეთა, მაჰმადიანთა და იუდეველთა წინააღმდეგ.

[@mevludimakaridze270]

@@user-ig3lm4hb7q მე რა მინდა მაგას მნიშვნელობა არა აქვს. მთავარია ჭეშმარიტება სად არის. ენერგიები ენერგეტიკა და თეოფანიები და მსგავსი ფილოსოფიური სიტყვებით თამაში არ მჭირდება ჭეშმარიტი სწავლების გასაგებად. იესო ქრისტე არის ხილული ღმერთი

[@user-ig3lm4hb7q]

@@mevludimakaridze270 რას ბრძანებთ? რა ფილოსოფიური ტერმინები? თეოფანია სხვას არაფერს ნიშნავს, თუ არა ღვთის გამოცხადებას, ღმერთმჩენეობას, კალკლირებულად რომ გადმოვიტანოთ. პავლე მოციქული თითქმის ყველგან იყენებს ტერმინ "ენერგიას" ღვთის საქმეთა და მოქმედებათა აღსანიშნავად. თავად energeia ქმედებას ან ქმედითობას ნიშნავს. ἐνέργεια (ენერგია), -ας, ἡ, (ἐνεργής,), ქმედება, ქმედითობა; ახალ აღთქმაში გამოიყენება მხოლოდ ზეადამიანური ძალის მნიშნველობით, იქნება ეს ღმერთი თუ ეშმაკი; ღვთის შემთხვევაში: ეფესელთა 1:19-20; ეფესელთა 3:7; ეფესელთა 4:16; ფილიპელთა 3:21; კოლასელთა 2:12 ; ἡ ἐν კოლასელთა 1:29; კოლასეთლა 2:12; 1 კორინთელთა 12:6; 1 კორინელთა 12:10-11 და სხვანი. ეფესელთა 1:19. და რაჲ-იგი არს გარდამატებული სიმდიდრე ძლიერებისა მისისაჲ ჩუენდა მომართ მორწმუნეთა შეწევნისაებრ სიმტკიცისა ძლიერებისა მისისა (ანუ მისი ძლიერების სიმტკიცის მოქმედების (ἐνέργεια) მიხედვით), 20. რომელ ქმნა ქრისტეს თანა, რამეთუ აღადგინა იგი მკუდრეთით და დასუა მარჯუენით მისა ზეცათა შინა ეფესელთა 3:7. რომლისა ვიქმენ მე მსახურ ნიჭისა მისებრ მადლისა ღმერთისა, მოცემულისა ჩემდა შეწევნისაებრ ძალისა მისისა (ანუ მისი ძალის მოქმედებით (ἐνέργεια)). ეფესელთა 4:16. ვის მიერაც მთელი სხეული, ურთიერთმჭიდე სახსრებით მტკიცედ შეკრული, თვითეული ასოს ზომიერი ურთიერთშეწევნით (ანუ მოქმედებით (ἐνέργειαν)) იზრდება, რათა აღეშენოს სიყვარულში. ფილიპელთა 3:21. რომელმან გარდაცვალნეს ჴორცნი ესე სიმდაბლისა ჩუენისანი, რაჲთა იყვნენ იგინი თანა-ხატ ჴორცთა მათ დიდებისა მისისათა შეწევნისაებრ ძლიერებისა მისისა (ანუ მისი მოქმედების (ἐνέργειαν) ძლიერების მიხედვით), დამორჩილებად მისა ყოველი. კოლასელთა 1:29. რომლისათჳსცა ვშურები და ვიღუწი შეწევნისაებრ (ἐνέργειαν) მისისა, შეწევნულისა (ἐνεργουμένην) ჩემ შორის ძალითა. კოლასეთლა 2:12. მის თანა დაეფლენით ნათლის-ღებითა მით, რომლისა თანაცა აღსდეგით სარწმუნოებითა მით შეწევნითა (ანუ მოქმედებითა (ἐνεργείας)) ღმრთისაჲთა, რომელმან-იგი აღადგინა მკუდრეთით. 1 კორინთელთა 12:6. სხვადასხვაა მოქმედებაც (ἐνεργημάτων), მაგრამ ერთია ღმერთი, ყოვლის მოქმედი (ἐνεργῶν) ყველაში. 1 კორინელთა 12:10. ვის - სასწაულთმოქმედება (ἐνεργήματα δυνάμεων), ვის - წინასწარმეტყველება, ვის - სულთა გარჩევა, ვის - სხვადასხვა ენა, ვის კიდევ - განმარტება სხვადასხვა ენის. 11. ხოლო ყოველივე ამის მოქმედია (ან უკეთ, მოქმედებს - ἐνεργεῖ) ერთი და იგივე სული, რომელიც იმას უწილადებს თვითეულს, რაც თვითონ ნებავს. ხ გამოსვლათა 33:20. და ჰრქუა უფალმან მოსეს: ვერ ძალ-გიც პირისა ჩემისა ხილვად, რამეთუ არა არს კაცი, რომელმან იხილა პირი ჩემი და ცხონდა. 21. და ჰრქუა უფალმან: აჰა ესერა, ადგილი შენ წინაშე და სდგე შენ კლდესა ზედა. 22. რაჟამს წარვიდოდის დიდებაჲ ჩემი, დაგდვა შენ ჴურელსა კლდისასა და დაგფარო შენ ჴელითა ჩემითა შენ ზედა, ვიდრემდე წარვიდე. 23. და აღვიღო ჴელი ჩემი და მაშინ იხილო ზურგით ჩემსა, ხოლო პირი ჩემი ვერ იხილო. საქმეც ამაშია. "საღვთო ელვარება და მოქმედება მარტივია და დაუნაწილებელი, და როდესაც იგი დანაწილებულთა შორის კეთილსახოვნად მრავალფეროვნდება, განუყოფს რა ყველას იმას, რაც თითოეულის ბუნებას შეამყარებს, თვით მარტივი რჩება, არის რა დაუნაწილებლად გამრავლებული დანაწილებულთა შორის, ამასთან - დანაწილებულთა თანაშემკრები და მიმაქცეველი თავისი სიმარტივისკენ; რადგან ყოველივე მისკენ ისწრაფის და მასში აქვს მყოფობა. იგია ყველასთვის არსებობის წილმბოძებელი თანახმად მათი ბუნებისა. იგია არსთა არსებობა, ცოცხალთა სიცოცხლე, მოაზროვნედ მყოფთა აზრი და გონისმიერად მყოფთა გონებრიობა. არის რა თავად უზემოესი გონებაზე, სიტყვაზე, სიცოცხლეზე და არსებაზე". - წმ. იოანე დამასკელი, მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გარდამოცემა, თავი მეთოთხმეტე

[@tiktokinterestingandfunnyv5535]

ეს იმან თქვა რო მე შენი ღმერთი ვარ თორე ის არ ყოფილა ღმერთი ოს იყო სატანა..