erti legenda kitxulobs meore legendis udides nawarmoebs :Xx
@mariammariam164811 жыл бұрын
პოეზიის გამცოცხლებელი :) უძლიერესია !!! ♥
@George0844 жыл бұрын
გაცხოვნოთ უფალმა ბატონო გურამ.
@21saukune214 жыл бұрын
BRAVO MAESTRO BRAVO 👍✌️💖💖💖🇬🇪🇬🇪🇬🇪
@slowedreverb613 Жыл бұрын
🤣😂🤣😂
@tamunagogitidze401011 жыл бұрын
უძლიერესია ...
@christian784787 жыл бұрын
მე და ღამე ეხლა როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება, სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნება. მთვარით ნაფენს არემარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს, სიო არხევს და ატოკებს ჩემს სარკმლის წინ იასამანს. ცა მტრედისფერ, ლურჯ სვეტებით ისე არის დასერილი, ისე არის სავსე გრძნობით, ვით რითმებით ეს წერილი. საიდუმლო შუქით არე ისე არის შესუდრული, ისე სავსე უხვ გრძნობებით, ვით ამ ღამეს ჩემი გული. დიდი ხნიდან საიდუმლოს მეც ღრმად გულში დავატარებ, არ ვუმჟღავნებ ქვეყნად არვის, ნიავსაც კი არ ვაკარებ. რა იციან მეგობრებმა, თუ რა ნაღველს იტევს გული, ან რა არის მის სიღრმეში საუკუნოდ შენახული. ვერ მომპარავს ბნელ გულის ფიქრს წუთი წუთზე უამესი, საიდუმლოს ვერ მომტაცებს ქალის ხვევნა და ალერსი. ვერც ძილის დროს ნაზი ოხვრა და ვერც თასი ღვინით სავსე, ვერ წამართმევს, რაც გულის ბნელ სიღრმეში მოვათავსე. მხოლოდ ღამემ, უძილობის დროს სარკმელში მოკამკამემ, იცის ჩემი საიდუმლო, ყველა იცის თეთრმა ღამემ. იცის - როგორ დავრჩი ობლად, როგორ ვევნე და ვეწამე, ჩვენ ორნი ვართ ქვეყანაზე: მე და ღამე, მე და ღამე! გალაკტიონ ტაბიძე 1913
@boevikiboeviki1964 жыл бұрын
Zdxfg9:юрзчрз
@paatanatsvlishvili433415 күн бұрын
❤❤❤❤❤❤❤❤
@micuruli12 жыл бұрын
ძალიან მაგარია !!!!!!!!!!!!!!
@vakhtangmujiri73179 жыл бұрын
"დისლაიქი",რომელმა სიცარიელემ მისცა,არ უნდა გაურიჯგვინო ის ისედაც გარიჯგვინებული ცარიელი თავი?! :)
@ზინაჭკადუა6 жыл бұрын
ბრავო! გალა!
@shatili7711 жыл бұрын
ჩასვენდება სინათლე ისევ, დარჩება ღამე.. დავრჩებით ისევ მე ღამე.. კვლავ მე და ღამე..
@lashasixarulidze Жыл бұрын
უფალმა სასუფეველი დაგიმკვიდროს
@gioashordia9207 Жыл бұрын
Magaria
@საახალწლოფილმები-წ9ტ3 жыл бұрын
ეხლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება, სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნება. მთვარით ნაფენს არემარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს, სიო არხევს და ატოკებს ჩემს სარკმლის წინ იასამანს. ცა მტრედისფერ, ლურჯ სვეტებით ისე არის დასერილი, ისე არის სავსე გრძნებით, ვით რითმებით ეს წერილი. საიდუმლო შუქით არე ისე არის შესუდრული, ისე სავსე უხვ გრძნობებით, ვით ამ ღამეს ჩემი გული. დიდი ხნიდან საიდუმლოს მეც ღრმად გულში დავატარებ, არ ვუმჟღავნებ ქვეყნად არვის, ნიავსაც კი არ ვაკარებ. რა იციან მეგობრებმა, თუ რა ნაღველს იტევს გული, ან რა არის მის სიღრმეში საუკუნოდ შენახული. ვერ მომპარავს ბნელ გულის ფიქრს წუთი წუთზე უამესი, საიდუმლოს ვერ მომტაცებს ქალის ხვევნა და ალერსი; ვერც ძილის დროს ნელი ოხვრა, და ვერც თასი ღვინით სავსე, ვერ წამართმევს მას, რაც გულის ბნელ სიღრმეში მოვათავსე. მხოლოდ ღამემ, უძილობის დროს სარკმელში მოკამკამემ, იცის ჩემი საიდუმლო, ყველა იცის თეთრმა ღამემ. იცის - როგორ დავრჩი ობლად, როგორ ვევნე და ვეწამე, ჩვენ ორნი ვართ ქვეყანაზე: მე და ღამე, მე და ღამე!
@salomedighmelashvili58212 жыл бұрын
მე ვგიჯდები საღარაძეზე :) მასავით ცოტა თუ კითხულობს ლექსს