Gerçekten İyi Aile Yok Mudur? Aileyi Affetmek Bizi İyileştirir mi?

Son Sohbet Videosu: • İzlediklerim, Aldığım ...
Unutulmaz Dizi Sahneleri: • Sevdiğim Dizilerin Unu...
İstanbul'daki Geçici Evimiz: • İstanbul’daki 1+1 Evim...
İlişkimde Yaptığım Hatalar-Doğrular: • İlişkimde Yaptığım Hat...
#kitapöneri

[@eylulercek]

*"Koşulsuz seven ve affeden, sınırsız hoşgörüsü olan, yerleşik kabulün aksine anne-baba değil çocuktur."* Bu cümleyi iliklerime kadar hissettim.

[@elifzehra2840]

O zaman bize neden herkes gider ailen yanında kalır sadece seni gerçekten ailen sevebilir diyorlar sevgilerini belli etmeyen aile üyeleri bile

[@ezgicanbaz]

Ben de. Bence anne babalar bir insan üzerinde hakimiyet kurabilmenin büyüsüne kapılmışlar.

[@elifzehra2840]

@@ezgicanbaz belkide başkaları tarafından manipüle edilmemizin bu kadar kolay olması ailemizden kalmadır.

[@fatmaduren6633]

@@elifzehra2840 manipüle ediliyoruz.

[@arifozen6025]

@@ezgicanbaz hakimiyet büyüsü değilde anne babaların çocukları üzerindeki sorumlulukları çok bir anne ve baba yapma kızım gitme oğlum diyorsa onu dinleyin vardır bir bildiği özellikle bu 13-18 yaş aralığındaki gençler için geçerli bu yaşlarda gençler yanlışı doğruyu ayırt etmekte zorlanabiliyorlar bü yüzden anne babalar bu yaşlarda çocuklarını korumaya çalışıyorlar sizde buna hakimiyet büyüsü diyorsunuz bunada ısrarla kendinizi inandıyorsunuz

[@asudeubuz]

Orta Sınıf+ Muhafazakar ailede yaşayan çocuk dramı diye bir şey var bu ülkede her fırsatta "haddini bilmeni" söylüyorlar...

[@zeyneptasdelenofficial20]

😀😀

[@Busra-sn9el]

Konuşmazsan, yorum yapmazsan, fikrini belirtmezsen kavga etmezsiniz. Sessizce var olmana izin verirler belki o zaman. Ama aslında hiçbir zaman gerçekten var olmadan. Çünkü o zaman da senin sen olarak var olmana izin vermezler, onların bir uzantısı olabilirsin ancak.

[@sezencerit1415]

Aileler affedilmeyi hak etmez. Çünkü hataları bir anlık değil bir ömür boyu sürer.

[@damla9611]

Ve bir ömür boyu hayatımızın her anında, her alanında, her davranışımızda etkileri devam eder.

[@ayseylmaz263]

Evet affetme çünkü 90 iyi şey yapmış ailene 10 hatayı tolere edemeyecek kadar vefasız evlat yetiştirmişler ve kendi insanlaşma sorumluluğunu üslenemeyerek ömründe yaptığı bütün hataları ailesinin sırtına yükleyebilecek kadar kendisi ile yüzleşmeye cesareti olmayan bir korkak yetiştirmişler... ben de olsam affetmezdim

[@damla9611]

@@ayseylmaz263 videoda bahsedilen kitabı okursanız bu keskin düşüncelerinizin değişeceğini düşünüyorum.

[@zeyneptasdelenofficial20]

@@ayseylmaz263 babamı öldüğü için affetmistim buradan pay biçin iste

[@ayseylmaz263]

@tamam Dilerim kendi inşa ettiğin nefret tufanında boğulmazsın. Eksik akıl akıl değil deliliktir. Kendi kendine hesap yapıyorsun alemin sahibiymişsin gibi.... Ey gafil! Oysa sen hesap sorup adaleti sağlayacak olan değil hesaba çekilecek olansın! Haddini bilmek erdemdir de Erdemi vasfedecek akıl sahipleri nerede?

[@VeraNini]

Pes valla şimdi ailemin evinden geliyorum. Büyük ablam neden cocukluk olaylarına bu kadar takıldıgımı sordu ve kücümsedi. Küçük ablam çocukluğumdan beri çirkin oldugumu söyler ve beni kışkırtırken babam da sürekli “aldıracaktık seni keşke aldırsaydık “ derdi en ufak yaramazlığımda. Herkes her seyi senin gibi kolay affedip unutamıyor belki, dedim. İnsan deliriyor asıl bu yüzden; her sey senelerce tekrar edildikten sonra “büyüdün aş artık bunları çok alıngansın “ diyorlar😤

[@atanamamsfilozof9668]

Suçlu olduklarını bildikleri için suçu başından atma çabası işte. Bunu kabullenip sorumluluğunu alıp gönül almak zor geliyor gururlarına.

[@sena4322]

@@atanamamsfilozof9668 çok güzel bir bakış açısı kattınız bana teşekkür ederim

[@feyzaylmaz6582]

@@atanamamsfilozof9668 ben söylüyorum öyle birsey yok sen uyduruyorsun diyo yada bilmezlikten geliyo çünkü suçlu hissetmek istemiyor boş ayna veya zor bir ailede büyümek kitabını okuyun anlrsiniz

[@coffeelover4908]

Sırf bu sebepten ötürü çok başarılı olmuş gençlere, diller öğrenmiş, yurtdışında burslar kazanmış vs vs hiçbir zaman gönülden helal olsun be diyemedim. Sebep buydu. Çoğu başarılı insanın arkasında hep anlayışlı aileler olduğunu gördüm ömrüm boyunca. Ben de bir piyanist olabilirdim. "Kes şu tantanayı" demeseydi annem. Bi ressam olabilirdim. "Gereksiz işleri bırak doğrudüzgün ders çalış" demeseydi babam. Voleybolcu olabilirdim. "Erkek gibi top peşinde koşmayı bırak da oku" demeselerdi. Birçok dil öğrenebilirdim. "İşin gücün boş işler" demeselerdi. Şimdi üniversite mezunu bomboş işsiz bir bireyim. Sürüyle atlatamadığım travmalarımla birlikte yaşıyorum. Birçok şeye yeteneğim vardı. Şimdi heves bile kalmadı. O yüzdendir ki nerde çok başarılı bi yaşıtımı görsem "Kim bilir nasıl bi ailesi var" diyorum tebrik yerine. İçimden.

[@nurcan9757]

Böyle konuşunca da insanlar bunlar hep bahane diyor. Zerre anlamaya çalışmıyorlar. Evet, insanlar kendi kaderlerini bir noktada belirleme şansına sahiptirler ama bizim bu söylediklerimiz bahane değil, yaşadığımız gerçekler. Tek söyledikleri bunlar hep bahane, başaran nasıl başarıyor gibi kalıplar. Her şeyi geçtim, belki irademizi, karar verme yetimizi kıracak büyük travmalar yaşadık di mi? Anlamaya çalışan insanların hayatında olmaması bile ne kadar büyük bir eksiklik. Ha birde onları yaşamasaydın bu noktalara gelemeyebilirdin diyorlar dalga geçer gibi. İhtimaller üzerinden konuşmak işlerine geliyor herhalde. Daha iyi bir aile yaşamım olsaydı en azından daha mutlu bir insan olacaktım ve ben sanmıyorum ki düzgün yetişmiş birinin destek alıp iyi yerlere gelmesin. Acıyı bu kadar yüceltmek nedir cidden anlamıyorum. Acı çekiyoruz acı. Anlayın artık. O başarıları kazanmak mutsuz olmamızı engellemiyor. Bir anda zihninde beliren anılarla baş etmek kolay değil ve bunu yaşamak zorunda değildik.

[@RetroGamer41]

İkinizi de çok iyi anlıyorum desem herhalde daha bir şey dememe gerek kalmaz... :)

[@pinaraliskin3059]

Kaç yaşındasın

[@coffeelover4908]

@@pinaraliskin3059 30

[@nehir5237]

Pes etme bence . Hala yapabilirsin istediğini . Başarının yaşi olmaz ister 7 ister 70 yaşinda ol gene yapabilirain istediğini. Onlar önceden başlamış olabilir , sende şimdi başla ,pes etme . Eninde sonunda sende istediğini elde ediceksin. Hem 30 yaşındaymişsin şuan yani bir yetişkinsin ailene ihtiyacin yok çünkü bakima da ihtiyacin yok suan . Yeter ki iste , dene ve pes etme. Ben inaniyorum ögrenmek istediğin, yapmak istediğin şeyi hala yapabilirsin .

"İyi aile yoktur" kitabını okuduğum sıralarda kitapta sürekli alıntılanan Alice Miller hakkında da biraz araştırma yapmıştım.Kendisi "Yetenekli Çocuğun Dramı" isimli bir kitabın yazarı ve bu kitap çocukluktaki ebeveyn istismarı ve ihmali konusunda yazılmış en iyi kitaplardan birisi. İnsan bu kitabı okuduğunda Alice Miller'ın çok iyi ve bilinçli bir anne olduğunu düşünebilir ama gerçekte yazar oğlunu daha bebekken önce bir akrabasına sonra bakım evine bırakmış, beraber yaşadıkları zamanlarda soğuk ve ilgisiz davranmış ve oğlunun babasının fiziksel şiddet ve istismarına uğramasına göz yummuştur. Biz bütün bunları oğlu Martin'in Alice Millerın ölümünden sonra yayınlanan "Yetenekli Çocuğun Gerçek Dramı" kitabından öğreniyoruz. Peki nasıl oluyordu da o satırları yazan Alice Miller ile "anne" Alice Miller bu kadar başka oluyordu? Cevap aslında çok basit bunu ben kendim anne olduğumda da anlamıştım. İnsan anne olduğu zaman kendi çocukluğu ile de yüzleşiyor. Doğru bildiğin şeyleri yapmak yerine kendi çocukluğunda gördüğün ya da öğrendiğin şeyleri yaparken bulabiliyorsun kendini. Çocuğuna iyi bir anne olabilmek için de önce kendi travmalarınla yüzleşip bunları iyileştirebilmen gerekiyo. Aksi takdirde travmalar nesilden nesile aktarılmaya devam ediyor maalesef. Alice Miller'ın da kendi çocukluğu ciddi travmalarla dolu olduğu için o da doğru bildiğini uygulayamamış bir anne aslında. İnsan kendi anne babasının da travmalarını iyileştirememiş birer çocuk olduğunu anladığı zaman onları affetmek daha kolay oluyor.

[@elifbhdr]

Kesinlikle öyle. Ne kadar güzel bir anlatım olmuş.

[@asumancengiz3271]

Teşekkürler İdil bu çok isabetli bi çıkarım olmuş. Eline sağlık

Harika bir yorum 👌

[@user-js8nf5zo4d]

İşte bu yuzden herkes geçmişimi gormezden gelirken, kucumserken, "yaşın çocuk yapmaya elverişli hadi sürekli çocuk yumurtla tavuk!" Derken acilarimi Olmamis çocuğuma aktarmama bilincindeyim. Şu toplumda izole olmak zorundayim. Çünkü şu anda ki mevcut yakın cevrem beni madde sanıyor. Onlarin yaptigi hatalari yapmaya zorluyor. Yapmayınca disliyolar. Kısır ve ucube damgasi yiyorum. Ama direniyorum😊

@@user-js8nf5zo4d Ben çocuk sahibi olduğumda 7 senedir evliydim. 7 sene boyunca çevrenin beklentilerine hiç kulak asmadım önemli olan benim kendimi hazır hissetmemdi. Tamamen hazır olmak da mümkün değilmiş ya neyse:) İlk çocuk olduktan sonra da 2. çocuk sormaya başlıyorlar. "Bi kardeşi olmasın mı ama" diye duygusal baskı yapıyorlar:) Aslında çevrenizdeki insanlar da kendilerine yapılanı yapıyor size. Çocuk sahibi olmanızı sizin iyiliğiniz ve mutluluğunuz için istediklerini düşünüyorlar çünkü bir kadının mutlu olabilmesi, tamam olabilmesi için muhakkak anne olması gerekir diye düşünüyorlar. Bu tamamen öğrenilmiş birşey. Bizim nesil ile birlikte bu yavaş yavaş değişiyor ama hala yolumuz var. Siz kendinizi asla izole hissetmeyin. Kısır ve ucube damgası da yemiyorsunuz sadece bir kadının anne olmak istememesi onlara anlaşılır birşey gibi gelmiyor o kadar. Siz boşverin kim ne derse desin ama sinirlenip kendinizi de yıpratmayın.

[@fatiheymen9431]

Anneliğimi iyileştirmek için okudugum bu kitapta cocuklumu iyileştirdiğimi hissettim. Hele su cümleyi okuduktan sonra hiçbirşey eskisi gibi olmadı “ Nasıl ki çocugu bazı geceler evden atmak gibi bir hakkınız yoktur aynı öyle çocuga bazen kucak açıp bazen olumlu duyguları göstermeyi kesme gibi bir lüksümüz yoktur. Çocukla ilişkinizi bir ev gibi düşünün ev aynı zamanda iç dünyadır. Burası çocugun onu zorla içine dogurdıgunuz yasayabilecegi tek alandır. Bu duygusal alandan çocugu tekmeleyip atmanın ona içerde yer olmadıgını söylemenin bir çocugu reel hayatta sokaga atıp evde yer hak etmediğini söylmekten ne farkı vardır? Bu çocuk daha sonra kendisine nasıl bir ev kurarsa kursun rahat edemez dünyada reelde yahut herhangi birinin kalbinde kendisine ait bir yer hak edebilecegine inanamaz”

[@betul1671]

Kesinlikle çok doğru. Çok iyi bir bakış açısı.

[@tryingtobe]

pandemi döneminin tamaını ailemle geçirdim. Üniversite birinci sınıf olarak girdiğim evden 3. sınıf olarak çıktım. Hayatımın hiçbir döneminde kimliğimden bu kadar koptuğumu hatırlamıyorum. Yaşım çok bir şey ifade etmeyebilir sizler için, sonuçta sadece 21 yaşındayım. Fakat insan en çok da bu yaşlarda darbe almaz mı? Her neyse. 20 yılımı sanki o bir buçuk senede harcadım. Yabancı bir insan gibi hissediyorum. Aciz, mazlum.. Ve bunların tek suçlusu annem, babam ve ablam. Ara tatilden dolayı bir hafta aile evindeydim 2 gün önceye kadar. Yüzümü çeviremedim babama anneme karşı. Sebebiyse beni çirkin bulacaklarını düşünmemdi. Ne kadar az bana bakarlarsa o kadar iyi diyordum. Bir kere bile güzelsin demedi babam bana. Bir kere bile. Sürekli yüzüme ne kadar asosyal olduğum, çirkin olduğum, sadece ders çalışabilen bir mahlukat olduğum vuruldu. Tek vasfımın ders çalışmak olduğu aşılandı. Şu an da öyle. 2 büt sınavım var diye yüzüme bakmadılar, ağlama nöbetleri geçirdi annem. Bir kahve bile içmeye gitme sadece ders çalış öğütleriyle geldim yine yurda. Tahammül sınırım kalmadığı için artık sadece susuyorum ya da gerginlikle ağlıyorum. Ve boş bakıyorum. Baya boş bakıyorum.

[@sinemtaner8287]

İleride kendi ayaklarının üzerinde durduğunda bütün bunlardan kurtulursun umarım💙

[@tryingtobe]

@@sinemtaner8287 umarım, teşekkür ederim

[@mariapuder7783]

@@tryingtobe ya kıyamam .Önemli olan dış güzellik değil karakter sağlamsa gerisi gelir.Bak seneye mezun oluyorsun güzel düşün 🖤

[@atanamamsfilozof9668]

Farkettim ki aileler ya kendilerinde sevmedikeri şeyi sende de görünce ya da olmak isteyip olamadıkları kişiye seni çeviremeyince veya da seni kendilerine benzetemeyince böyle yapıyor yani sen neysen osun bunu sorun eden onlar sadece. Bu senin sorunlu olduğun anlamına gelmiyor. Onlar olduğu haliyle çocuğu kabullenebilmeli... ben de çok benzer şeyler yaşadım ve bu sonuca vardim. O yüzden artık kafaya takmamaya çalışıyorum.

[@yutube5167]

ayri yasamaya basladiginda ve gorusmeyi minimumda tuttugunda iyileseceksin.

[@esin_melike]

Hepimiz ailelerimizin bize verdiği zararların hesabını soramayacağımız için kendimizi bize iyi gelecek bahanelere inandırıyoruz...

[@R.aysekaplan]

Çok doğru ya :(

[@gunesgunes7323]

Ben soruyorum ...Defalarca yüzlerine vuruyorum.Kabul etmiyorlar hatta şiddet bile gördüğüm oluyor.Ama söylüyorum.Beni hatalarının olmadığına inandirmalarina izin vermemek için.Gercekten verdikleri hasar çok derin ve bir de "biz yapmadık kabul etmiyoruz "demelerine izin veremem.

[@tugbasabah9361]

Ekonomik özgürlüğe sahip olup kendi evimi alıp,kendi düzenimi oluşturmayı o kadar çok istiyorum ki.

[@zeyneptasdelenofficial20]

Hepimiz için çok çok aminnnn🙏🙏🙏🙏🙏

[@Zmnxj]

Bunu yaptım yurt dışındayım ama hala kurtulamadım

[@benimjourney]

Aileler toksikliğin dik alası gibi geliyor. Özellikle Türkiye gibi yalnız yaşamanın hem ekonomik hem sosyolojik olarak zor olduğu ve ayıplandığı ülkelerde aileye korkunç derecede maruz kalıyoruz hem de kocaman yaşlara kadar. Bireysellik nedir bilmeyen yetişkin vücudunda çocuklar yetişiyor. Bikaç güne aile evine gidecek biri olarak söylüyorum ki koşulsuz sevilmek hem güzel hem de berbat

[@zeynepkyak2414]

Bu konu hakkında çok düşünüyorum . Şu sıralar şöyle düşünmeye başladım : iyi aile ya da kötü aile çok kişisel bir bakış açısı . Önemli olan çocuğun kendi yolunu seçebilme özgürlüğü . O yolda yürürken çocuğa köstek olunmaması , bir de destek varsa tadından yenmez .

[@betul1671]

Pek öyle değil bence. Çünkü insan onaylanmadığı yerden kopamaz. Sürekli eleştirilmiş, suçlanmış biri de kendi yolunu çizemez. Dolayısıyla iyi aile ve kötü aile vardır. Şiddet uygulayan, istismar eden aile kötüdür.

[@nurc._]

Keşke seçim yapabilme şansım olsaydı, bir saniye dahi düşünmeden aile evinde değil şehir dışında okumayı tercih ederdim. Seçim yapma şansı tanınmadı bana, ya burada okursun ya da okumazsın denildi. Çok başarılı bir öğrencilik hayatım oldu, liseyi birincilikle bitirdim ve şu anda üniversite son sınıf öğrencisiyim, istemediğim bir bölümü istemediğim bir şehirde ve aile evinde okumak zorunda kaldım. Kendime katabildiğim hiçbir şey olmadı, arkadaşlarla oturup bir yerde kahve içmek bile lüks benim için, herkes gönlünce gezerken, kendini keşfederken, arkadaşlarıyla anılar biriktirirken ben o arkadaşlarımın yanında kendimi dışlanmış hissettim, aile evinde yıllarımı çürüttüm. Ne zaman dışarıya çıksam "aman geç kalma hava kararmadan evde ol, kimseyle muhatap olma, dosdoğru eve gel" şeklinde telkinlere maruz kaldım. Üstüne pandemi de eklendi haliyle, hiç kimseyle dışarı çıkmadan, koskoca 1.5 seneyi ailemle birlikte geçirdim. Ders çalışmaktan başka kendime katabildiğim hiçbir şeyim olmadı, diyebilirsiniz ki bu senin elindeydi aileni suçlama, inanın yaşayan bilir yalnızca. Bu yıllarım bir daha geri gelmeyecek, bu şekilde ellerimden kayıp gittiği için çok üzgünüm.

[@positivevibe6094]

Bende aileden yana şanssız olanlardanım. Tamamen kullanılan içinde bulunduğu bataklıktan bir türlü çıkamadığı için en güzel yıllarını majör depresyon ve anksiyete ile geçirmiş bir insanım. 8 yıldır iyileşme sürecindeyim ve pek çok travmamın üstesinden gelmeyi başardım ama anne babamı düşündüğümde hala sarsılıyorum ve tatillerde bile onların yanına gitmemek için uğraşıyorum. Çünkü 2-3 günlüğüne bile gidip gelsem kendimi toparlamam en az bir iki ay sürüyor. Şu sıralar inci diye bi reiki kanalının çocukluk travmaları videolarıyla çalışıyorum. Umarım işe yarar. Artık onlar aklıma geldiğinde nötr kalmak istiyorum. (İçimi niye buraya döktüm bilmiyorum. ) =>Ailesinden sevgi ve güven duygusu almak yerine incitilen güzel ruh yanlız değilsin. Bu hissettiklerimiz bir gün geçecek ve unutma bu hayat senin ve bu hayatı bir kere yaşıyoruz. Acılara tutunmak yerine bizi bugünlere getirdikleri için teşekkür edip sevgiyle gönderelim. Sonuçta kendi hayatımı yalnızca ben değiştirebilirim.Sevgiyle... Seviliyorsun Başak :)

[@itsme-oc6cq]

iyilesme surecinizde neler yaptiniz ozellikle aileden gelen hisleri yenmek icin? hayatim boyunca boyle hissedecekmisim gibi geliyor

[@positivevibe6094]

@@itsme-oc6cq Bence şifa öz farkındalıkla başlıyor. Yıllardır duygu günlüğü tutuyorum ve hala değiştirmem gereken kök düşüncelerim olduğunu farkediyorum. Bu duygularla ya da düşüncelerle çatışmak ya da görmezden gelmek yerine farklı çalışmalarla ( meditasyon, yoga , reiki ve benzeri enerji çalışmaları, kendimi iyi hissettirecek ya da o duyguyla yüzleşmemi sağlayacak etkinlikler, yazmak bana çok iyi geldiğinden bazen saatlerce bu konuda yazmak, tek başıma çok uzun yürüyüşler yapmak, dans etmek, sosyal ortamlarda diğer insanların davranış kalıplarını gözlemlemek, bana iyi gelen insanlarla vakit geçirmek, piyasada bulunabilecek psikoloji kitaplarının neredeyse hepsini okumak, ingilizcem iyi seviyede olduğu için psikoloji içerikli film, dizi, youtube içerikleri vb. seyretmek ( Türkçe kaynaklar da şu anda oldukça fazlalaştı ama yine de ingilizce sonsuz kaynak var), detox uygulamaları ve aralıklı oruç ve şu an yazamadığım sayısız çalışma ve tabiki de psikoterapi) onları kabul etmeye açık olmak. Değişim korkusu, değersizlik inancı, kurban bilinci, yalnızlık korkusu, hayatımın sorumluluğunu üzerime alma gibi temel konularla çok yoğun çalıştım. Nereden başlamalıyım diyorsanız önemli olan yola çıkmak ve başlamak. İyileşmeye bir kez niyet edince hayat o an ihtiyacınız olan insanları, kitapları, videoları, etkinlikleri sürpriz bir şekilde karşınıza çıkarıyor inanın. Herkesin yaşadıkları ve yürüdüğü yol çok farklı. Bu nedenle en iyi iyileşme yöntemi diye bir şey yok. Herkese iyi gelen şeyler farklı. Ama dediğim gibi önemli olan değişime niyet etmek ve arayışta olmak. Sevgiyle.

[@itsme-oc6cq]

@@positivevibe6094 cok tesekkur ederim cevabiniz icin, sevgiyle kalin

[@Can55611]

❤️

[@okyanusya4093]

Üniversiteden aile evine gelen bir kişi olarak söylüyorum, affetmek bana göre değil çünkü yapılanları hatırlamak hala ağlamama sebep oluyor. Bununla birlikte kimseyi değiştiremeyeceğimi de biliyorum. İyi bir aile yoktur fikri o kadar rahatlamama sebep oldu ki! Benim kötü talihim sanıyordum. Gerçekten de bazı aileler her boku yaşayıp saklatmayı öğretirler, bazılarının ise içe dışı birdir, o kadar.

[@zeyneptasdelenofficial20]

Evet çok istedim böyle bir ebeveynin.olmasini cocukken çok travma ve sorun yaşadım yetişkin olunca da kendi kendine yetmeye çalışıyorsun

[@ylonce]

Dün gece uyumadan önce saatlerce annem ve babamı özlediğim için ağladım Babam ben daha 9 yaşındayken ölmüştü ,,annemse 10 yaşında beni terk etmişti (acımı burda yazabiliyorsam özgüvenimden değil anonim hesap olduğumdan dolayıdır ) hayatta başarısız olduğum her noktada öfkem çarkları hep anneme doğrultu ,hunharca onu suçladım,bütün başarılarımı ilerde çok güçlü olup ondan hesap soracağım güne adadım ,aslında annem de beni şimdiki güçlü bene hazırlamıştı ,,fakat anlamadığım bir nokta var ,bana bu kadar zarar vermiş bir insan için nasıl bu kadar ağlayıp ona nasıl bu kadar Özlem duyabilirim hala anlamıyorum .17 yaşındayım,sanırım bir 17yıl daha bu konuyu anlayamıycam,annem hayatımda büyük açılmayacak yaraların sebebi ,babam ise beni ayakta tutan tek sebep ,onun istediği şeyler ,onu gururlandırmak için yaşıyorum ,,dediğin gibi Başak abla ailelerimizin istekleri için yaşıyoruz ,belki babam benden bir şey isteyemedi ama beynim sanki babam benden hep bunu istemiş gibi beni yönlendirdi , “Canım kendim …,bütün acılarımla ,mutluluklarımla her şeyimle kendim olarak varım ve kendimi hayatı seviyorum .umarım çok güzel hayatın olur umarım babam beni unutmaz ve umarım annemin bana yaşattıklarını da ben unutmam

[@Yzbnir]

Keske telefondan çıkıp sana sarılabilsem

[@deniz-nr8bd]

Merak etme ben de babamdan dun yedigim dayaklarin ağrısıyla babama sövüyorum o kadin zaten sana annelik yapamicakti yapamayacaklarsa defolup gitmeleri daha iyi

[@ylonce]

@@Yzbnir ben burdan hissettim merak etme 💚

[@ylonce]

@@deniz-nr8bd ne biliyim bazen diyor işte insan içinden olmasaydı sonumuz böyle diye

[@lotuscicegi3077]

Aile çok önemli genelde davranışlarını kendimce yanlış bulduğum insanların bu davranışları neden sergilediğini sorguladığımda hep olay aileye geliyor. Sevgisiz ve ilgisiz büyüyen çocuklar toplumda huzur bozan insan rolünde oynamaya mahkum oluyor kimi zaman.

[@fatmaduren6633]

Ama kimse de kendini düzeltmiyor en azından benim çevremde. Yani kimse düşünmüyor.

[@fatmaduren6633]

@Ne Ararsan Var! Kimse dört dörtlük değil bizde bizim anne babalarımızın çocuklarıyiz ya bizler kendimizi sorgulamaz istek bizim evlatlarimizda aynı fuzende gidicek birilerini suçlamak kolay ben kendimde değişime başladım annem babamın tutumuda değişti ben 30 yaşındayım. Yani ben annem babam dan bunu öğrendim ben değil onlar değişsin demek ne kadar doğru. 5 ya da 15 yaşındaki çocuğun bu olgu kukla dusunmeyecegini herkes biliyor. Mod terapi kitabını öneririm. Okumak isterseniz ben çok şey değiştirdim kendimde

[@bilgefrenweh9742]

O yüzleşmeyi annemle yaşamıştım. Gerçekten böyle mi oldu? Hatırlamıyorum demişti. O olaysa benim hayatımda çocukluğumun tramvadıydı. Çok kırılmıştım

[@elifmerveyigit3533]

Kitabı okumaya başladım Başak instagramdan videosunu yapacağını söylediğinde. Beni kitapta etkileyen en önemli şey bebeklerle yapılan bir deneydi. Bebeklere doğduklarından itibaren sevgi, şevkat ve ilgi olmadan sadece yeme içme altını alma gibi fiziksel ihtiyaçlarını karşılıyorlar. Deneyin devamında bebekler ölmeye başlıyor. Diğer bebeklerin ölümünü engellemek için deneye devam etmeyi bırakıyorlar ama sevgi, ilgi ve şevkat gösterilse dahi bebekler tepkisiz kalıyor. Ve bebekler iki yaşına gelmeden hepsi ölüyor. Kan dondurucu ve ilginin şevkatin ne kadar önemli olduğunu anlamamızı saglayan da bir deney. Hepimizin yaraları var. Biz gençler olarak bu yaraları sarıcaz. İnanıyorum. Yeni kararım aynı şehirde üniversite okuma hatasını yaptıktan sonra kendime bir apart bulup yerleşmek. Bir hafta içerisinde gerçekleşecek. Umarım her şey güzel olur.

[@zeyneptasdelenofficial20]

Apartmi kiralik evmi kararsızım acikcasi 🤔

[@nothingxxx7233]

Başardınız mı?Umarım halletmişsinizdir.Birilerinin kurtulduģunu, iyi olduğunu, ruhunun iyileştiğini hissetmek istiyorum.

[@studyodaire2937]

19 yaşında üniversite yemekhanesinde arkadaşım sen neden havuç sevmiyorsun diye sormuştu, hayır seviyorum demiştim. Tüm yemeklerinde havucu ayırıyorsun dediğinde aydınlanma yaşamıştım. Meğer ben havuç sevmiyormuşum. Sevmediğimi bile fark edememişim. Annem başımda olmayınca içgüdüsel olarak havuçları ayırmışım... Aileden ayrılmadan kendimizi bulamadığımız o kadar doğru ki...

[@kindheartedfollower8732]

kendi hissettiklerimi anlatmaya gücüm yok ama video ve yorumlar beni hüngür hüngür ağlattı. Hepimizin bu konuyu aşması ve icinde halletmesini diliyorum.🤍

[@Can55611]

Yorumları okudukça hepinize tek tek sarılasım geldi yalnız değilsiniz canlarım bunları aşacağız inşallah

[@lephia]

sanırım hayatta kendimi en şanslı hissettiğim konu ailemdir. Bugüne kadar her kararımda beni desteklediler ve yanımda oldular. Bir gün olsun ailemle ufak bir tartışma yaşadığımı hatırlamam bile. Hiç bir zaman ailem tarafından herhangi bir konuda kısıtlanmadım. Ne kadar minnettar olsam az 🥹🥲🥲🥲🥲

[@turkayahmetova2573]

Öyle bi söz duymuştum bununla ilgili."insan sevgiden herşeyi yapa bilir bir de sevgisizlikten". O kadar doğru ki bu. Her şeyin başı sonu içi sevgi.

[@jaskasafar]

2 hafta önceye kadar hayat dersi olarak gördüğüm olayın çok büyük bir travma olduğunun farkına vardım ve neredeyse 3 sayfadan fazla bir yazı yazdım. Söylediğimdeyse "hatırlamıyorum ,olup geçti işte,niye hatırlatıyorsun, incitiyorsun beni" Kim kimi kırdı acaba? Hiçbir zaman geçmeyecek gibi hissediyorum. Gerçekten de iyi aile yoktur.

[@melikebelkiskoyuturk9548]

Bir buçuk saat tek başıma bir göl kenarında oturup gözümü kırpmadan gölü izledikten sonra bunu izlemek ve "sonra kendinizi dağda bayırda buluyorsunuz" cümlesi ile karşılaşmak bana çok dokundu. Teşekkürler💚

[@zeynepkyak2414]

Tanrı, size istediğiniz insanları değil,ihtiyacınız olan insanları verir. Öyle ki bu insanlar size yardım edecek, sizi incitecek, size acı verecek, sizi terk edecek, sizi sevecek ve olmanız gereken insan olabilmenizi sağlayacaktır. Lao Tzu

[@ruzgargulu8640]

Günümüz hayat şartlarına uygun bir söz yada bakiş açısı değil. insanı insanliktan çıkarıyorlar hayatımıza giren insanlar bizi biz yapmayı geçtim yaşayan ölüler dünyasına çevirdiler hayatımızı böyle yaşamaktansa yaşamamayı tercih ederdim ortada bir insanlik göremiyorum varsada çıksın ortaya artık...

[@zeyneptasdelenofficial20]

@@ruzgargulu8640 😀😀

[@Kpss383beril]

Anne sevgisi görmedim o sevgiye o kadar ihtiyacım var ki annem yanımda olmasına rağmen sevgiyi dışarda arıyorum :(

[@Elif-fv8ug]

Merhaba,aynı duruma sahip birçok insan gördüm çevremde hepsi bir zamanlar aynı şekilde içindeki boşluğu başka bir şeyle kapatmaya çalıştıklarını ama o şekilde asla dolmadığını sadece insanın kendisini severek,kendisini tanıyarak o boşluğu tamamlayabildiğine birçok kez şahit oldum.Ben bu durumun farklısını yaşadım ailem olmasa da değer verdiğim insanlar tarafından hayal kırıklığına uğradığım birtakım şeylerim oldu ve sonra çevremdeki insanların bu yorumları aklıma geldi ve çözüm olarak kendime değer verdim ve olayların bu şekilde üstesinden geldim belki bir yararı olur diye paylaşmak istedim..

[@Merve-xu8yx]

bu konu o kadar önemli ve beni yaralayan bir şey ki anlatamam babam hep evden uzakta çalışırdı daha çok annemle baş başa büyüdük bir de tek çocuktum ve her şeyi ben çektim gerçekten annem hatalarımda hep babana söylerim seni yurda göndeririz vs. gibi şeylerle tehdit etti. bunları şimdi ona yeniden söylemiyorum zaten sevgili Başak'ın dediği gibi kabul de etmiyorlar ve onlara bir şey yansıtmıyorum her zaman çok saygılı ve sevgi dolu yaklaşıyorum ama onlardan uzakta yaşamak için her şeyimi veririm. üniversite 2. sınıfım istanbulda birlikte yaşıyoruz. Babam nerelerde çalışmamı istediğini, hep birlikte yaşicamızı hiç evlenemeyeceğimi (erkek arkadaş asslaaaa!!!) söyler falan arada... Neyse arkadaşlar HERKESE TAVSİYEM ÜNİVERSİTEDE AİLE EVİNDE YAŞAMAYIN.

[@Merve-xu8yx]

yani şimdi bir örnekle beni okuyup yargılamayın lütfen emin olun baskı varsa bir kereyle kalmıyor ben sizi de çok sıkmak istemedim. ayrıca evet ben onları koşulsuz yine seviyorum yanlarındayım. ama onlar beni koşulsuz sevdiklerini hiç hissettirmedi.

[@Melisa-ss7uo]

Ben hala babamı sevmeye çalışıyorum, onunla yaşamaya alışmaya çalışıyorum ve olmayacağını anladım o yüzden her ne kadar aynı evde de yaşasak benim hayatımda yeri yok, onun için bırak fedakarlık yapmayı kılı mı bile kıpırdatmam

[@zeyneptasdelenofficial20]

Öldü ve tam.olarak anlam karşılığını buldu hayatimda

[@gamzeesen3159]

Beni de en çok etkileyen kısım koşulsuz seven kişinin çocuk olduğu kısımdı… Paylaşmak istedim ☺️

[@feyzaylmaz6582]

Çokta koşulsuz değil barınacak sığınacak tek kimsesi onlar cunku

[@nurselbal6152]

Ailesinin istediğini değil kendi istediğini yapan ve hayallerinin peşinde koşanlar kazandı.

[@simgek.9938]

4:38 bu o kadar doğru ki. İnsanın kendini ailenin içinde çocukluğundan itibaren edindiği doğru veya yanlış rollerden koparması gerekiyor. Aynı yavru kuşları annelerinin uçmayı öğrenmesi için yuvadan atması gibi. Doğada da durum böyle. Çocuğun aileden bi noktada kopması gerekiyor. Kendi karakterine, hayatına sahip olması için.güçlenmesi için. Ve büyüdükçe de aileyle olan samimiyetin azalması gerektiğini düşünüyorum ben. Aile zaten sizi bu dünyaya getiren aracı kişilerden ibaret

[@sabinahuseynzade488]

Anneme canim kurban her konuda beni hep destekledi. Tum zorluklarla beni prensesler gibi buyutdu hic yokluk cekmeme izin vermedi . Cenneti hayal et deseydiler Annemi hayal ederdim.

[@basaktumba7710]

Tam iyileşmek var mi gerçekten? Tam iyileşmeyi beklersek evlat sahibi olamayız. Çok yara aldık. Sonra kendi ailemizi kurduk. İlk çocuk, ilk yıllar çok idealist oluyorsunuz. Kusursuz ebeveyn olmak için didinip duruyorsunuz. Sonra çok yoruldugunuzu anlıyorsunuz ve salıyorsunuz. O zaman da aileden gelen kalıntılar devreye giriyor. Ama şuna eminim: Yeterince iyi aile olamasam da kendi ailemden daha iyi bir aileyim. Evlatlarim da umarım benden daha iyi aile olurlar ve bu zincir birgün kırılır. Kusursuz aile olmak çok zor, yaralı bir bireyin hiç bir sıkıntı yokmuş gibi davranabilmesi çok yorucu. Yaraları sarmak ise çok uzun zaman gerektiren zorlu bir yolculuk.

[@TurkanYanya]

Çok doğru. Yorumları okuyorum da herkes evlat gözünden bakmış anne olan hem evlet hem ebeveyn gözünden bakabiliyor. Ben de çoğu zaman ben olsam bana nasıl davranılmasını isterdim diye soruyorum.

[@guluzarbolat7030]

Anne ve babalar çok acımasız insanlardır. Teşekkürler....

[@lotuscicegi3077]

Çocuk yapmak isteyenlere bir eğitim verilmeli hiç şüphesiz

[@ohmygod02]

Önce çocukluğum sonra ergenliğim tehtidlerle geçti şimdi büyüdüm üniversiteye gidiyorum ancak o tehtidlerin etkisi hiç geçmiyor tam olarak dediğin gibi ailemin etkisinden kurtulmak için ülkenin öbür ucundaki üniversiteye gidiyorum yavaş yavaş kendimdeki değişimi hissediyorum ki zaten böyle olacağını biliyordum iyi ki bunu yapmışım diyorum

[@mhbubfrmanov4396]

Keşke anne babamızı büyüdüyümüz ortamı seçe bilsek hafif duygulandım

[@hipawia]

video da anlattığın şeylerden çoğunda kendimden bir parça buldum herkes gibi.aslında hepimiz çok farklıyız,birbirimizi tanımıyoruz hiç görmedik tanısak sever miydik bilmiyorum ama hepimizin bir yerde bir ortak noktası bir yarası var.

[@ravzagulpolat]

Yani aile başlı başına bir problem demek insanın varolması başlı başına bir problem demek

[@Kpss383beril]

Coğrafya kaderdir , aile kaderdir

[@CastleWallsmi]

O kadar güzel anlatdınkı,içimden gelenleri dedin.Ailemden ayrılıp ,üniversiteye gidince kendi kararlarımı verdikçe çok daha özgüvenim arttı, düşüncelerim hiç uymuyor çevremdekilernen.Çoğu okulu bitirdikten sonra evleniyor,dışarıda başka bir dünyanın olduğunu hiç bir zaman bilmiyorlar,görüyorum,bişeyi anlatmak o kadar zor ki öylelerine…Kendi içimdeki kurduğum,hayalini yaşadığım dünya çok güzel,o dünyayı yaşatmağa çalışıyorum şimdiki yaşadığım dünyanın içinden…

[@esra7113]

mutlu aileler birbirine benzer her mutsuz aileninse bir hikayesi vardır herkes ailesi ile farklı sorunlar çatışmalar içinde videoda dediğin gibi aynı ailenin farklı çocukları bile anne babalarından farklı şekilde etkileniyor ama tüm bu umutsuz durumlar içinde benim bir ümidim var kendimi eğitebilme ve kendimin farkına varma konusunda ve umarım bir gün bu bataklıktan sıyrılacağım ülke için yapılmasını istediğim şeylerden biri de anne baba adaylarının belli bir eğitimden geçirilmeleri ve o çocuğa yeterli maddi manevi desteği sağlayamayacaksa üreme hakkının verilmemesi ailesinde bu zehirli anne babalardan olan arkadaşlarıma tavsiye öncelikle onlardan sıyrılmanız için ekonomik özgürlüğünüzü kazanmanız gerek daha sonra ise ardınıza bile bakmadan oradan çekip gitmeniz kendi yolunuzu çizmeniz gerek bu yolda yalnız olacağınızı da hesaba katın...

[@aslo.5512]

Aniden, psikolojik şiddete maruz kaldığımda ve terapi koltuklarında hıçkırarak beni ağlatan fakat her şeyleri olduğumu söyleyen ailem hayatımı mahvetti. Bir sürü engel bıraktı bana hayatımda yaşayacağım. Bunları artık terapi koltuğunda atlatmaya, kabullenmeye çalışıyorum.

[@feyzaylmaz6582]

Terapiden fayda goiruyormusunuz

[@aslo.5512]

@@feyzaylmaz6582 elbette görüyorum. Çok yol kat ettim.

[@rabis0]

büyüdükçe farketme yani bi nevi tam olarak olmasada "aydınlanma" yaşıyorum,bunu yakın zamanlarda farkettiğim bir gerçeği size anlatmakla ifade edicem...annem ve babam arasındaki ilişkiyi çok anlayamadım şimdiye kadar (17 yaşındayım) ama ikisininde yetişkin görünümlü,çocuk fikirli olduklarını anladım.o kadar basit şeylerden tartışıyorlarki bazen şok oluyorum.ben bile onlardan daha olgun düşünüyorum çoğu zaman.şimdi çıkıp desem "hadi ailecek psikoloğa gidiyoruz kalkın".babamdan "ya bi saçmalama rabia" lafını işitirim.annemde herhalde güler "ihtiyacımız mı var" falan der.acı gerçeği yüzlerine söyleyemeyen ben de odayı terk eder.abimde herhalde o sırada kahvede olmuş olur ve bi replik sunamaz.mutlu son. kesinlikle onları sevmediğimi söyleyemem ama bu bir zorunlulukmuş gibi hissederim çoğu zaman.hani karşıma geçip beni ezselerde sanki onları sevmeye devam edicekmişim gibi bi zorunluluk..aslında ben onları zaten severek yaratıldım gibi...bilmiyorum.ilişkilerimiz asla saydam değil,çoğu zaman acılarımı içime atarım.zaten dışarıya vurduğumda da bağırmalı çağırmalı seanslar yaşanıyor.şiddet gördüm mü?hatırlamıyorum ama inşallah görmemişimdir:d neyse işte öyle bi aile hayatım var.maalesef mükemmel aile yoktur ve bu yüzden evlenmek istemediğimde "he he başıma mı kalıcan" gibi laflar işitiyorum.sanki tüm ömrüm boyunca onlarla yaşayacakmışım gibi ya da onlar tüm ömrüm boyunca yaşayacakmış gibi...belkide yaşarlar ben ölürüm bilmiyorum.kader...evlenmek gerçekten büyük sorumluluk ve ondan sonra bu dünyaya çocuk getirme fikri...aman allah korusun mu diyeyim?ne diyeyim bilemedim.eğer bir gün çocuğum olmasına karar verirsem zaten tüm travmalarımı halletmiş %99.9 psikolojik olarak sağlıklı bir birey olmam lazım..e bu da imkansız zaten:)üzgünüm hayatım boyunca regl ağrısını çeken bedenim,menopoza girene kadar bir kere bile spermle buluşamadan yitip gideceksiniz ona üzülüyorum AHDLDMFLMEMF çok büyük konuştum ama öyle yani..video için teşekkürler başak kablan,bir kere daha ebeveynliği kolay bir şey sananlara gıcık oldum.

[@xlol106]

Cok dogru icimdekileri söyledin.

[@feyzullahcakmak159]

İyi yada kötü aile yoktur iyi bakış kötü bakiş vardır ailenin o kişiye verdiği değer vardır kötü değer iyi değer

[@uyumayanbeyfendi7864]

Aslında ilk onları gördüğümüz için rol model olarak onları görüyoruz fakat bazen kendi benliğimizde de çok ayrı düşebiliyoruz yani rol model olacak kişi önce kendini eğitmeli sonra çocuk sahibi olmalı. (Şu devirde, her devirde, gelecekte 🙄)

[@deniz-nr8bd]

Madem tamda icim icimi yerken dunku olayın şokunu atlatmaya çalışırken tam ustune geldi anlatıyorum o zaman. 16 yaşındayım hep kendimi cirkin hissettim ten rengimle hep alay edildi hem ailem hem akrabalar tarafindan sürekli akrabalar tipim hakkinda yorum yapma curretinde bulunurlardi tabii küçüktüm icime kapandım hep uzulurdum bi basima ağlardım hep agladim babamın annemin ilgisini hicbir zaman gormedim ne bir opme ne bir sarılma ne bi derdin var mi diye sorma ne bi teselli etme ne bir eksigin var mi sorusu hiçbiri yoktu ve hep şu dusuncedeydim acaba cirkinim diye mi sevilmiyorum acaba cirkinim diye mi oluyor bunlar vs. Bugune kadar ailemden asla bir sey istemedim zaten bi okula giderdim bide arada sirada ailecsk gittigimiz yerler olurdu arada kiyafet alirdim o kadar ama dun dişlerimden rahatsiz oldugum için diş teli istediğimi soyledim bundan 1 2 au once söylediğimde sorun yok olur dendi disciye gittik fiyati duyunca her sey bitti ne bir edepleri kaldi ne bir durustlukleri kaldı babam bana hakaretler etti ben etme dedikce etti ve her yerimden vurmaya basladi bi anda dun aksam pencereyi açip bakın atliyor muyum atlamiyor muyum dedim sonra yine yumruklar.. annem filan hic mudahele etmedi bana guldulet hatta evet evet güldüler dun gece her yerim ağrıdığı ve kalbim sıkıstogindan birksc saat uyuyamadim bugun yine her tarafum ağrıyordu ne bi özür ne bi utanma vardi yuzlerinde. dinde yeri yoktu bana durduk yere vurmanın hesaplasicaz dedim zaten bana hâlâ namaz kıl diyordu evet dayak attiktan sonra namaz kil demek harika.. ve babamin parası olmsda asla istemsm ama babam surekli hayir yapan biri ve zekatı verdigi zaman gördüm ne kadar parasi oldugunu oysaki dis teli icin biriktirdigim paraya verecektim o sadece 3 bin verecekti evet cok mu diyorum hayir diyor niye vermiyorsun diyorum cevabı yok hicbir değerim yokmus gerçekten her seye para var ben ilk defa bi sey istedim ona yok siktiri çektim onlara zaten bi ayaklarimin ustunde durayim yuzlerine bakan onlar gibi olsun beddualarimida ettim tutmasini bekliyorum o kadar nefret doluyum ki onlara hepsinin gozu paradan kör olmus verdigi lensim icin 4 ayda bir verecegi 150 liranin hesabını yapıyor yaziklar olsub gerçekten yaziklst olsun o kadar uzuldum ki bütün sevgim bitti onlara karşı.

[@deniz-nr8bd]

O bana haksız yere attigi yumruklari hatirladikca gözlerim doluyor ne belalari varsa baslaruna gelsin gun yüzü görmesin basina gelmeyen kalmasın bekliyorum butun beddualari ettim tutmasini o kadar istiyorum ki boyle canlari yansın hungur ağlasinlar uyuyamasinlar. Psk. Bozdular biktim onlardan butun cirkinligimi babamdan almisim allah onun belasını versin nefessizlikten geberiyorum bi burun ameliyati yapacak diye santelleti atıyor allah belasini versin

[@morningrisee4898]

Burdaki bircok kisi ailesiyle ilgili sorunlar yasiyor. Senin adina da gercekten uzuldum. Tek care ekonomik ozgurlugumuzu kazanmak. Umarim ekonomik ozgurlugunu kazandigin zaman bunlardan kurtulursun. Guclu kal deniz🙏❤

[@fatmnrkndrc]

Öfken ruhunu çürütür.Daha yaşın çok küçük ondan çirkin ve kusurlu olduğunu daha fazla kafana takıyor olabilirsin. Herkes kusurludur herkes biraz çirkindir.Kendini olduğun gibi kabullenmeyi ve sevmeyi öğrenmelisin.Madem onlar sevmiyor,sen sev kendini.Ozguvenini yüksek tut.Kendi ayakların üzerinde dur ve zamanı gelip onların yanından ayrildiginda kendi paranı kazanıp istediğini yapabilme özgürlüğüne kavusacaksin.Sabret ve onlarla en az hasari alacak şekilde geçir günlerini.

[@morningrisee4898]

@@fatmnrkndrc Kesinlikle

[@Tokatlikraliceburhan]

Ah deniz yazdiklarini okurken oyle icim gitti ki gecmisime dondum. Cevap vermeden gecemedim. Dislerim o kadar carpikti ki agzim acik gulmeye utanirdim. Tel takmak istedigimi soyleyince altinda mercedesle gezen babam sen zaten cirkinsin zaten sismansin kimse seni zaten begenmez der dalga gecerdi benimle. Lens kullanmama da izin vermez tak gozlugunu git okuluna derlerdi. 18 yasinda hem okuyup hem calismaya basladim lens kullanmam bu yasa denk gelir. Universite bittikten sonra kazandigim ilk paralarla da once ehliyet aldim sonra tel taktirdim. 23-25 yaslarim telli gecti. Tabi evden ayrilip kendi evime cikmistim kafam rahatti. Suan 31 yasindayim evliyim bir cocugum var ve herkese inat 32 dis siritiyorum. Bedeninin ve ozellikle ruhunun cok acidigini biliyorum ama inan gececek daha iyi daha mutlu olacaksin savasmaktan vazgecme.

[@zelihadundarkaya9872]

Kaliteli kitap yorumlarınızı ilgiyle takip ediyorum sunumunuz anlatımınız muhteşem emeğinize sağlık 🤗

[@Ciler_K.Y]

Cesur olun , sınırlarınızı çizin,epey toksik bir ailede büyüdüm ve şu an kendi evime bile fazla kabul etmiyorum.Öyle zirt pirt evime gelemezler bana karisamazlar.torunlarini bile izin alarak severler saygida kusur etmem ama yüz de vermem.Yillarim mahvoldu , 30 yasimdan sonrami asla kimseye yedirmem, anama babama bile.Net.

[@serpiltaskin4746]

Bu kadar güzel bir video gelmiş midir youtubea? Yaralarımızı açtıkça kanatıyor gibi olsak da çözümlemek, farkındalık artırmak da içimize su serpmiyor değil. Ağzına sağlık!

[@nurhilalkoc2795]

Valla hic hatirlamiyorum kısmını o kdar iyi biliyorum 😅 -şöyle demiştin ben de o yüzden böyle düşündüm - aaaa öyle mi dedim hic hatırlamıyorum

[@betul1671]

Ay aynı ya😅 trajikomik😅

[@filizeroldiken4599]

Psikolojinin yanında çocuk gelişimi klasörüme de ekledim bu video yu. Bir daha ne zaman izlerim bilmiyorum ama ; 3 yaşında kilosu yaşıtlarına göre düşük bir oğlum var. Bir daha yemek için baskı yapmayacağım. Yaşadığımız tek sorun buydu. İleride beni baskıcı bir anne diye hatırlamasından korktuğum için değil, kendini yetersiz ve özgüvensiz hissetmesin diye yapacağım bunu. Video çok şey kattı teşekkürler 🤲🏽🙏🌹🤗

[@rumeysademir859]

Hayatımın her evresinde dönüp dolaşıp yine bu konulara geliyor. Affetmek olmuyor kabullenmek olmuyor. Aştım sanıyorsun ama bir olay yaşanıyor ve aslında hiç alamadığını hala yerinde sayıkladığını anlıyorsun. Belki de kısa süreliğine baskılamış oluyorsun. Bir türlü ayrı yaşama imkanın olmadığı için de gittikçe soğuyor ve bunalıyorsun. Şu zamana kadar ne kendi kimliğimi oluşturabildim ne de istediğimi yapabildim çünkü benim ne istediğimi bir önemi yoktur ailen ne derse o vardır. Kendimi o kadar sevgisiz o kadar çaresiz hissediyorum ki bir adım ilerisi yok gibi hissediyorum. Artık hissizleştiğimi sanıyorum. Ne sevgiyi hissediyorum ne de sevgi verebiliyorum. Gittikçe hissizleşiyorum sadece.

[@nazldemir9717]

Başak abla anlattıkça anlatsın istedim. Bu video hiç bitmesin istedim. İlk defa aileme kızıyorum diye beni yargılamayan onun yerine beni anlamaya çalışan bir dostum varmış gibi hissettim karşımda. İyi ki varsın.

[@devrimkoroglu4109]

Videoyu açtım ama izlemeden durdurdum, ya ailemi affedersem korkusuyla. Çok garip bir duygu.

[@nuracar8106]

Bir birinden farklı kişileriz ama aynı yara ile sınanıyoruz hep hayatta ,şüphe etmememiz gereken ve bize hep; biz senin iyiliğini istiyoruz senin iyiliğin için diyoruz diye azar yediğimiz kişilerin ruhumuza benliğimize büyük yaralarını onarmakla uğraşıyoruz . İşin kötüsü bazılarımız aile zorbalığının farkında değiller .Zevk için ve toplum tabuları ile dünyaya gelen kişilerin toplum tabularını dayatarak büyütülüyoruz benliğimizi fikirlerimizi yok saymamızı istiyorlar isyan edince de saygısız kötü evlat oluyoruz ......

[@zeyneptasdelenofficial20]

Evet farkında olmayan yada agziyla kondurmak istemeyenler var bile isteye aptali oynuyorlar🙄

[@serifenuraksoy694]

Sizi koşulsuz seven tek kişi Allah tır o yüzden Kur'an boyunca Allah sizin gerçek dost ve yardımcınız benim diyor. O yüzden bir sıkıntınız varsa önce hacıya hocaya öğretmene anne babaya yakın arkadaşa gitmeden önce Allah a gitmek,ona yönelmek aklımıza takılanları ona duayla söylemek ve günlük ibadetlerimizde devamlı olmak , namazları vaktinde kılıp Hz Muhammed in sunnetinde olan sureleri (Mülk Secde İnsan Vakia Nebe) her gece okumak gece secdeleri yapmak birçok sıkıntımızı giderecek.

[@nesibecibil9734]

Müthiş ve çok ihtiyacım olan bir videoydu. Çok iyi geldi. Teşekkürler🙏🏻

[@meytatli]

O kadar iyi geldi ki bu video. Gözyaşları içinde izledim biraz da. Çok teşekkürler.❤️

[@gozdepirdogan8856]

Çocukluğumdan beri hep inkarcı hep başına buyruk oldum. 20 yaşındayım. Annem geçen gün “hem çok karasız birisin hem de başına buyruksun nasıl olucak bu böyle nereye gidecek?” Dedi. Ben kararsız olduğum için başıma buyruğum. Karar vermem zaman alıyor benim için yorucu oluyor ve karar verdiğimde aslında sonucunu görene kadar durmuyorum. Daha kolay karar vermek için her zaman araştırdım herkesten çok öğrendim kalkıp da sen benim kararsızlığıma laf ettin diye kendimi değiştiremeyecek kadar geniş bir egoya sahibim. Evet ailemi seviyorum ama hiç bir zaman benim için toplumdan farklı olmadılar. Akrabalarının içinde büyümü biri olarak “anneni mi daha çoks eviyorsun babanı mı?” Yada “onlar senin için her şeyi yaptı onları koşulsuz sev, onlara hizmet et!” Sözleriyle büyüdüm ama neyseki asla bunu kabul etmedim. Her zaman mantığıma onların düşünceleri ve tavsiyeleri ters geldiği için sorguladım. Sorguladıkça kararsızlaştırdım. Kararsızlaştım çünkü onların önerdiği benim için yanlıştı ama kendi doğrularımı yapıp sonuçlarımı kendim görmeye izin verilmedi. Ben kararsızım çünkü sırf siz beni korumak istediğin için daha çok zarar verdiniz. Bir yerden okumuştum, siz terapi görmediğiniz için ben terapiye gidiyorum diyordu ailesine. Kimse sorsam ailesiyle sorunu olmayan mı var boşver sadece sev onları diyordu. Yani bu videoyu görmek iyi oldu benim için. Ailemden özür dilemeli miyim bilmiyorum ama özür dilerim. Ben başına buyruk olmaya devam edeceğim.

[@gozdepirdogan8856]

Bana hem kararsızsın hem de başına buyruksun sorusuna da bu şekilde cevap verirdim aslında ama alacağım küfür dolu suçunu inkar etme durumuna bağlı olarak ben böyleyim diyip geçtim.

[@selingudul6250]

Aynı durumları yaşamak, hissettiklerimi başka insanlar ile paylaşıyor olmak bir anlık da olsa o kadar iyi geldi ki. Çünkü bu süreçte belki de en çok yoran anlaşılamamak, kendini ifade edememek. Umarım hepimiz bir gün çok daha iyi oluruz.

[@edd3938]

Hemen geldim 🧡 iyi ki varsın ve bizimle muhabbet ediyorsun ❤️

[@sercankaya3296]

Hem edebi sohbetinle bizi etkiliyor, hem de konuşmalarınla bizi güldürüyorsun. Konuştukların çok derin ve sonsuz.. Kendimi gördüm biraz konuştuklarında... "Kum torbası" diyen arkadaşına ben de teşekkür ederim, güzel bir bakış açısı. 🙏💯

[@eetede84]

Başak çok iyiydi yaa 🥰 “kendimi E5 kenarında hayal ederdim “e ayrı bayıldım 😻 caaaanım çocukluk , kimse kimsenin çocukluğunu soldurmasa 🙍🏻‍♀️💜

[@hilalsevgili5168]

Başak seni o kadar çok seviyorum ki.Ne zaman bir şeye ihtiyacım olsa duyar gibi hızıma yetişiyorsun.Erkek arkadaşım ile aramın kotu olduğu zaman da ilişki hakkında bir video atmıştın o videodan yola cikarak birşeyleri düzelttim şimdi ise aile....Bunu nasıl yoluna sokabilirim bilmiyorum belkide hiç çalışmamalıyım.Ama bende birşey var başak artık söyledikleri şeyler ile kendimi suçlamıyorum ben onların istediği hayırlı evlat derken akıla gelen bir evlat olmayacağım çünkü hayırlı bir evlat olmak için onların istediği şekilde değil vicdanım ile haraket edicegim.Ben en çok bunu öğrendim ve öğrenirken de kendimi çok sevdim.Bunda senin cok daha önce çekmiş olduğun kişisel gelişim psikolojik videolarının elbette faydası var.Yıllardır anne babamızdan aile fertlerinden duyduğumuz incitici o sözleri birer birer yuttuk ama asla unutmadik onlarda hiç hatırlamadı zaten aşılandıkça aşılandık.Geriye kalan güzel günlerde şimdi gülerken aklıma gelen çocukluğumda olan o buruk küçük kız çocuğu aklıma gelir . İşte o zaman ne yapacağımı bilemem.Sen hep böyle videolar çekmelisin bana iyi geldiğin gibi bir çok kadına çok daha iyi geliyorsun.Gücüm oldun resmen.Aile-iliskiler- arkadaşlıklar en çok da arkadaşlık çok daha ihtiyacım var çünkü hayatım boyunca hic sağlam arkadaşım olmadı, edinemedim her insanla doğrularimiz farklıydı belkide ben yanlıştım.Tesekkur ediyorum seni seviyorum...

[@esra6784]

Cografya kader,aile kederdir.

[@fatmnrkndrc]

Yorumları okurken gözlerim doluyor.

[@haticegururergen]

Bizi bunlar yetiştiriyor asıl korkunç olan bu değil mi ?

[@fatmnrkndrc]

@@haticegururergen kendimizi yetiştirmeyi öğrenmeliyiz.

[@esmaparlak6428]

Çok çok güzel bir kitap yorumu olmuş, tebrik ederim kitabın yazarını da seni de Başak 😊

[@serenecer400]

Kendi kendime kendimi arıyorum sanki kaybettim de arayıştayım bulduğumda ise huzura kavuşacağım🌸

[@seygiyleoku]

Ya başak videolarına girince yüzleşmeye korktuğum her cümleyi iliklerime kadar hissediyorum.Tokat gibi çarpılıyor resmen ve aksine iyi geliyor. Seni ilk günlerinden beri takip ediyorum ve senle birlikte gelişiyorum değişiyorum fikir ediniyorum hayata dair ne varsa bir parça da olsa senden öğreniyorum ve kabul ediyorum. Zaten hayat da bı değil mi

[@kelebekdiyar9076]

Sürekli eleştirilen bir aile de büyüdüm normal de bakinca çok modern görünseler de stresli bir anne de büyüdüm aşırı stresli bir anne de babamla biraz daha iyi anlasiyordum fakat babam da küçükken kilolu olduğuma takikti zayıfla seni kimse almaz derdi güven duygum yikikti herzaman kendi içim de kendimi sevemedim. büyüdüm zayifladim bu sefer de öküzun biriyle evlendim.öyle böyle öküz değil o da kiskancligiyla assa çekmeye çalıştı ayrıldık. Çok ta güzel bir kızdım çevrem de kıskanç çekemeyen tipler.. ailem ayrılığımi da bana yıktı.ondan sonra daha büyük travmalar yaşadım. Bir şekil de kendimi motive etmeye çalışsam da insanlara artık guvenmiyorum.hala ailesini aramadan durmayan eleştirilere karşı onlara bağımlı olmak zorunda olan biriyim çünkü hep ama hep beni eleştirdiler onay alma ihtiyacı duyuyorum. Kısacası aile herşey

[@user-lk8uz3sb8s]

Kitabı çok güzel yorumladın çok hoşuma gitti iyi ki paylaştın işime yaradı

[@sezinturker9125]

Nasıl güzel bir video tokat gibi izlerken herkes eminimki kendinden bir an yakalıyor. Tek ben değilmişim demek diyor.

[@burcuhepal4909]

Çok cesur ve açık sözlüsünüz. Çok memnun oldum. Ben ailemden utanıyorum onlarla ilgili konuşamıyorum.

[@zeyneptasdelenofficial20]

😀😀

[@lady-rp2zo]

Başak içeriklerin benim için çok özel. Teşekkürler!💙

[@suSU-lq4uy]

Çok güzel konuşmayı Başak harikasın, teşekkürlerrrrr bu işi yapıp benim de hayatıma fayda sağladığın için

[@Zeyyuynk]

Uzun zamandır izlemiyordum sizi sanki konuşmanız sakinleşmiş gibi geldi bana. Başarılar 💖

[@mutevazidegilgoddesolmavakti]

Anne ve babalarımız bizim travmalarımız. Çünkü kendimi değiştirince onlar da değişiyor. Ve dediğiniz sözu ben de çok düşündüm. Ya esas biz onları seviyoruz şartsız koşulsuz. Bunu niye düşünemiyorlar anlamıyorum. Umarım ileriki yıllarda bilinç yükselir ❣❣❣

[@beyza9724]

Videoların bize hep iyi geliyor rahatlatıyor bildiğin.. :) devam başakkm

[@parvingafar319]

Çok teşekkürler. Çok güzel konuşmaydı.

[@elifzehra2840]

Başak abla gerçekten çok başarılı bayıldım umarım herkes izler çünkü ben izlerken hak verdim her dediğine mükemmel olmuş lütfen devamı gelsin teşekkür ederim ♡♡♡

[@triforcepower337]

Hayatımın en büyük hatası Üniversiteyi aile evinde okumak oldu.

[@sudenur5101]

Bende üniye gidip bu baskıdan kurtulucam umarım 💛 cok yararlı oldu tesekkür ederim

[@Azra-mg6hq]

Şu an ailemin duygularımı, düşüncelerimi önemsemediği için duygularımı sevmediğimi ve otoriteye bağlı olduğumu anladım :( Yine kendimi keşfetmeme yardımcı olduğun için teşekkür ederim❤❤

[@bvcghjugcdr6121]

Ailemle yaşadığım sürece dünyayı sadece onların gözünden görebilirdim.O kadar doğru ki..

[@zelaltaner8741]

Başak yine o kadar o kadar haklısın ki..

[@zeyneptasdelenofficial20]

Hoşaf gb yüzüne bakan anne .. ilk manipülasyonun yasandigi ilişki aile.. istediğiniz kadar büyüyün calisin istediklerinizi kendinize verin yada sunun hayattalarsa asap bozmayi herzaman bulurlar//isalahh bende mart ayında kendi evime cikicam 🙏🧿🧿 (ayrıca o kadar bizdensin ki en ama en eski takipcinim❣) örnekler ve zamanlaman da süper 😄 bu serinin devami gelmeli bence

[@nihancicek467]

7:51 şok içindeyim. Ben bebekken hiç süt içmezmişim ve annemin memesinde hiç kalmazmışım. Ona rağmen annem bana sürekli süt vermeye çalışırmış zorla. Hatta taa 7-8 yaşlarıma kadar durum devam etti. Şu an ise süt alerjim var ve içersem çok fena dokunuyor.

[@aynurkolak]

Çok güzeldi. Bazı şeylerin farkına vardım ve teşekkür ederim.❤

[@fatmasoylu3433]

Bu konuyu konuşmaya o kadar çok ihtiyacım vardı bunları dile getirdigin paylastigin için çok teşekkür ederim başak ne zaman bakış acımı biraz daha genişletmek değiştirmek istesem burda buluyorum kendimi

[@pelinrenc.8284]

Bu kitabı kendi kızım 1,5 yaşındayken güya ona iyi bir ebeveyn olma amacıyla kendimi geliştirmek için okumaya başlamıştım fakat okudukça bişey oldu ve ben kendi çocukluğumla ve travmalarımla yüzleştim, bir süre okuyamadım kitabı bıraktım ama sonra devam ettim.zaman zaman gözyaşları içinde okudum, bence Türk aile yapısındaki durumları da oldukça iyi özetlemiş bir kitap. Kendi travmaları ile yüzleşmeye hazır olanların okumasını tavsiye ederim. Çözümlemen gayet iyi olmuş sevgili Başak, kitap için merak uyandırıcı 👍❤️

[@arzumrt4845]

Ben cocuklarimi koşulsuz seviyorum ama ailemi de beni hasta etseler de seviyorum 😓

[@haticesaka3055]

Çocuklar acısından baktığımızda her aile travmatik olabiliyor. Ebeveynler acısından baktığımızda da mükemmel anne baba yoktur,kendini suçlama sen iyi bir annesin diyebiliyoruz. Hiç çocuk yetistirmedim ama sanırım kendi kimliğimizi yok sayip mükemmel çocuk yetistirmeliyime odaklanmak yerine kendimize ve çocuğa kendi karakterlerimizi sergileyebilecegimiz özgürlüğü tanımak önemli.

[@gencmuhendis8401]

Çok teşekkür ederim bu video için biraz problem yaşamışken iyi geldi 💜

Çok güzel bir videoydu, kitabı da yazarını da severim. Alice Millet da okunmalı kesinlikle. Benim bir süredir aklımı kurcalayan bir konu var o da şu; küçükken bilmiyorum size de dendi mi ama Allah baba derlerdi ve bu küçükken bize söylendiğinde buyudugumuzde bile sanki Allah bir insan, cinsiyeti erkek olan, göremediğimiz, gökyüzünden bizi izleyen büyük bir insan olarak canlandı gözümde, hala da oyledir belki. Ay dede de denirdi ama Ay'i gorebiliyoruz yani bizim icin somut hale geldi ama aynı şey Allah baba için olamadı çünkü onu somutlastiramadik. Bu sebeple ki bebeğime Allah gibi anlatamayacagim, soyut bir kavramı arkadasinizin da dedigi gibi büyüyünce anlatma karari aldim, böyle bir yükün altina girmek istemiyorum, en azindan benim algilayisimla, benim dogrularimla ogrenmesin; kendi okusun, arastirsin, kendi için dogru olana inansin. Teşekkürler, Başak iyi ki varsin.

[@busragenc9614]

O kadar doğru bir konuya değinilmiş ki 👏🏻

[@rumeysakelesoglu6680]

Her videon şifa gibi gerçekten. Seviliyorsun ❤

[@omernilsson8485]

Başak, arkadaşına çok teşekkür ediyorum çünkü ben de affedemediğim ve beni fazlasıyla yaralayan birisiyle kendimi uğraştırıyordum. Arkadaşının sana verdiği kum torbası örneğini iliklerime kadar hissettim, gözlerim doldu ve bunu bi ders olarak aldım, iyi ki varsın!!