Gerrit Breteler - Doe't God ferdwûn út Jorwert.flv

[@elsloonstra]

Zo mooi ..wat een gemis dat we niet meer de stem, de mooie gedachten, de creaties van Gerrit kunnen horen.

[@grietjebraaksma7460]

Ik fyn dit sa prachtig, Griet Braaksma.

[@williahomans6817]

Zo mooi....

[@thrillarama]

R.I.F. Gerrit Breteler (1954 - 2023)

[@gduurken]

Oh is hij pas overleden?

[@fryslanboppe2966]

Geweldig mei die twadde stim

[@alefwiersma1661]

Miranda van Kralingen sjongt de twadde stim

[@ad1950]

Ik hie God en ik hie Bach en ik hie Nietzsche dat wie ferdomd net in lyts bytsje mar wat jout it ús yn wêzen alle boeken dy't we lêze as we rinne sûnder sinne op 'e weagen fan 'e see ik haw dy leaf, hoe sis ik dat mei of sûnder God en ivich boppedat

[@theorinia]

Eagen fol trienen, moai en wreed.

[@tjittekamminga5170]

prachtich!!!

[@oudeterp]

Home » Artiesten » G » Gerrit Breteler » Katarsis Printen Gerrit breteler - Katarsis Doe't God ferdwûn út Jorwert ferdwûn de slachter en de bakker en de doarpsgek ek, de stakker en by einbeslút de boer der bliuwt neat fan Fryslân oer No't ús lân rûnom ferwylget foarby, foargoed, ferlern moarn is der neat mear fan te sjen Yn 'e kroech koe 'k it sa moai sizze moast ik it dy, myn skat, útlizze dat it doogde yn 'e grûn dat der leafde wie foar't wûnder foar it wêzen yn't bysûnder dat de roas doe ek ferwylge as it gers, myn leave skat mar wy wienen bern fan God De God fan doe en letter dy't mei ús rûn oer't wetter Ivich en aloan en Maria ek har Soan it ferbyldzjen bin' we kwyt halleluja ta myn spyt no't it wûnder ek ferwylget grutskalich, lomp en plat ik haw dy leaf, myn lytse skat -ADVERTENTIE- Ik hie God en ik hie Bach en ik hie Nietzsche dat wie ferdomd net in lyts bytsje mar wat jout it ús yn wêzen alle boeken dy't we lêze as we rinne sûnder sinne op 'e weagen fan 'e see ik haw dy leaf, hoe sis ik dat mei of sûnder God en ivich boppedat Ach it wie doe fêst net better mar it wie sa moai foar letter it treast foar't grut farwol hoe hâldt in minsk' it fol as er ivich libje wol no't myn roas ek al ferwylget as it gers myn lytse faam is dy treast my dochs ûntkaam Ik hie God en ik hie Bach en ik hie Nietzsche dat wie ferdomd net in lyts bytsje mar wat jout it ús yn wêzen alle boeken dy't we lêze as we rinne sûnder sinne op 'e weagen fan 'e see ik haw dy leaf, hoe sis ik dat mei of sûnder God en ivich boppedat Lyrics licensed by LyricFind

[@Zandw04]

Bin we allegearre stakkers? Ne blinders.