گفت و گو با فریدون جیرانی(بخش دوم)؛ سینما دشمن زیاد دارد!

Рет қаралды 10,642

Күн бұрын

Пікірлер: 49

@omidinjapan Жыл бұрын

تو سن ۳۹ سالگی عجب درس بزرگی گرفتم از این مصاحبه که من می‌تونم تو یک روز بابت یک کار حرفه‌ای با دوستم حتی دعوا بکنم جر و بحث بکنم ولی همون روز می‌تونم دوستم رو دعوت بکنم خونه و با هم شام بخوریم حتی یک کلمه در رابطه با دعوای روز در رابطه با کارمون صحبت نکنیم خیلی زیبا بود❤

@nazanineslami.rezaei6228 11 ай бұрын

دقیقا بسیار آموزنده هست

@mehdishahi730 Жыл бұрын

به به برنامه ای بی نهایت زیبا و آموزنده دو استاد مسلم و با سواد و با حال مطبوعات سینمایی ایران زنده باشید و برقرار

@ozeirkazemi 9 күн бұрын

دو نازنین که مهربانی و انسانیت به چهره شان کاملا نشسته.

@masoud.mohamadpoor Күн бұрын

آدم واقعا لذت میبره از این مصاحبه آقای گلمکانی با سواد و آقای جیرانی با سوادتر و هردو نفر بسیار محترم و کاربلد

@soroush.Nasiri Ай бұрын

کیف کردم دمتون گرم🤝

@hesamfaryad Жыл бұрын

درود بر آفرینندگان بیدار و هوشیار "فیلم امروز" آقایان یاری و گلمکانی. بسیار گفتگوی خوشجانی بود با آقای جیرانی نازنین. جانی سرشار شدم. پروردگار نگهدار هر سه شما بزرگواران برای سینما و فرهنگ سرزمین مادریمان باشد❤❤❤🧿🧿🧿

@shapiiikermani7981 Жыл бұрын

عشق میکنم همیشه با خاطره بازی های فریدون جیرانی عزیز . کاش از کاراکتر مشرقی ها که آموزگار مدرسه ای در تربت حیدریه بودن و همیشه جناب جیرانی از بانو مشرقی معلم خودش الهام گرفته یاد میشد خوشحالم که شهرم تربت گفتند. از دو سینمای تربت این سالها یکی هم نمونده سینمای کنار باغ ملی هم خراب کردند افسوس. سپاس از هوشنگ خان گلمکانی. پرچم گلمکان و تربت و مشهد و خراسان بزرگ بالاست

@جوادصنعتنگار 19 күн бұрын

از سال ۴۲تا۴۴تربت حیدریه بودم کلاس چهارم و پنجم دبستان تربت بودم دبستان سهیلی،از اون پو تا سینما کلی خاطره دارم مولن روژ کنار باغملی و فردوسی،منو داداشم که ۵سالش بود یک بلیت ۵ریالی میگرفتیم کنتذلچی فردوسی سخت گیر نبود راه میداد ولی کنترلچی مولن روژ سختگیر بود اوقد گردن کج میکردیم صبر میکردیم عاقبت حوصلش سر میرفت رامون میداد ...

@mehdigharakhani6503 Жыл бұрын

آقای گلمکانی، جناب یاری، عزیزان کاش با جزئیات بیشتر حتی سال به سال با خاطرات و آرشیو جناب جیرانی بزرگ گفتگو کنین. حیفه این همه خاطرات تاریخی

@shapiiikermani7981 Жыл бұрын

واقعا کاش تا هستند خاطرات رو تصویری ثبت و بازگو کنند. بی سانسور و بی ملاحظات تحمیلی

@user-rashfa49s 22 күн бұрын

جناب گلمکانی باید وباید با جیرانی به همین شیوه بازگویی خاطرات که خود بخود در آن تاریخ ۳ یا ۴ دهه مهم باز بینی می‌شود از دریچه نگاه و تجربه هر دو شما ،و بصورت تاریخ شفاهی ماندگار خواهد شد ،،،،خواهش عاجزانه که این کار را انجام دهید هم برنامه سالیست هم نیاز برای تاریخ هنر سینما ،،، ،

@arash203 Жыл бұрын

درود بر اساتید عزیز گلمکانی و جیرانی

@aryo.e 11 ай бұрын

Thanks ❤

@JalehDabirsepehri Жыл бұрын

صمیمی و زلال..مرسی

@tjalal2011 Жыл бұрын

درود بر آقای جیرانی فرهیخته و گرامی و درود بر شرف و شجاعت ایشان...

@ardalanbookart24 Жыл бұрын

زنده باد ، درود بر شما

@shimasheykhan 11 күн бұрын

واقعا لذت برم و تاریخ نگاری بود اما بهتر نبود آقای گلمکانی و آقای جیرانی مشکلاتشونو بیرون از برنامه حل میکردند ؟ الان بخش دوم هستم و همچنان درباره ی علت ناراحتیشون و گلگیشون از هم دارند صحبت میکنند.

@abbasiabbasi274 Жыл бұрын

زنده باد جیرانی

@saeidrl Жыл бұрын

عالی بودین عالی

@mostafavafadar6310 Жыл бұрын

هزارتا سوال باقی ماند!!!!!!!ا

@محمدنوریفر Жыл бұрын

Very good❤❤❤

@saeidmustang Жыл бұрын

واقعا دو بزرگ در یک قاب.

@erhustudio8389 Жыл бұрын

دون جیرانی

@saeedfarzaneh4446 Жыл бұрын

ازاستادگلمکانی‌ هم‌‌بابت‌‌مبارزاتش‌ تشکرمیکنیم‌

@kazerani1364 Жыл бұрын

❤

@mjriazi9001 Жыл бұрын

سبنمای بعد از انقلاب را با دیدن فیلم خانه عنکبوت شروع کردم و این ادامه یافت تا اوایل دهه هشتاد که از ایران رفتم. من در آن سالها دو ماهنامه را بطور مرتب میخواندم. ماهنامه فیلم و بعدها پیام امروز.. تمام علاقه ام به سینما در ماهنامه فیلم وجود داشت که مجموعه ای کامل از رویدادهای سینمایی ایران و جهان بود و مطالب معتبرترین نویسندگان سبنمایی آن دوران. یادم هست در بین نویسنده های ماهنامه فیلم، کسی بود به اسم آقای خسرو دهقان.. یا شاید اسمی شبیه به آن.. ایشان فیلمها را حتا فیلمهابی که دیگر منتقدان نظر مثبت به آن داده بودند را بیرحمانه مورد نقدهای تند قرار میداد. من مطالب ایشان از این جهت دنبال میکردم که بدانم آیا فیلمی وجود دارد که اقای دهقان ان را بپسندد؟! این دنبال کردن ها به جایی رسید که رفته رفته نگاه سینمایی من دچار تغییر شد. نکاتی که ایشان در نقدهایش نشانه میرفت را دیگر بخوبی درک میکردم و حتا فیلم ها را پیش از نقدهای ایشان تحلیل میکردم و به دوستانم می گفتم. از ان زمان تا بحال، بیست و چند سال میگذرد و من کماکان آن نگاه سینمایی را دارم که هنوز گاهی دوستانم از ایران در باره فیلم پر سر و صدایی از من نظر میخاهند. من یک دوره طولانی از بهترین دوره عمرم را با ماهنامه فیلم سر کردم و همیشه به ان مدیونم. و در اخر، از این که در حرفه و تئوری سینمای گذشته و حال ایران، وزن همشهری های مشهدی ام همچنان سنگین است خوشحالم.