ΤΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ Όσο γερνάς τόσο καλύτερα τη μαθαίνεις τη λύπη την κουμαντάρεις όπως το παξιμάδι που μουλιάζει στο ζεσταμένο γάλα βράδυ στην κουζίνα παρέα με την αντανάκλαση της φορμάικας την περιμένεις όπως τον άδειο φάκελο των φίλων την υποδέχεσαι με ένα μούγκρισμα «σου τα ΄λεγα» και στρίβεις να πλαγιάσεις όμως η χαρά Η χαρά σε βρίσκει πάντοτε εξαπίνης ανυπεράσπιστο σαν το μικρό παιδί στις ράγες, το τρένο έφτασε. Evgenia vagia