Γιώργος Κοσκίνης Κωστής Αβυσσινός - Στειακός Πηδηχτός

[@mikekost5266]

Γνώρισα το Γιώργο Κοσκίνη. Ένα χρόνο πριν μας φύγει. Υπέροχος και ευγενέστατος άνθρωπος! Άρχοντας, κύριος με όλη τη σημασία της λέξης. Επρόκειτο να συνεργαστούμε για ηχογραφήσεις. Από τη μεριά μου είχαμε πει ν' αναλάβω την παραγωγή και ηχοληψία. Αλλά δυστυχώς έφυγε πριν προλάβουμε. Το πνεύμα της Σητείας βρίσκεται όλο μέσα σε τούτη την ηχογράφηση. Και ο Κωστής Αβυσσηνός κι' αυτός καλός φίλος, ακολουθάει μοναδικά με λαούτο αντί για κιθάρα που συνηθίζεται στην ανατολική Κρήτη. Πρόκειται για επιλογή, διότι ο Κωστής κατέχει εξίσου καλά όλα τα όργανα. Ο τρόπος παιξίματος του όμως έχει το λιτό εκείνο στοιχείο και την απλότητα που παραπέμπει στα προπολεμικά χρόνια και στις πρώτες δεκαετίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η διασκέδαση και κοινωνική επαφή επραγματοποιείτο κυρίως στο δημόσιο χορό στο καφενείο και όλοι τον περίμεναν πως και πως. Πρόκειται λοιπόν για συνειδητή επιλογή που αποφεύγει το στόλισμα που επιβάλλει η συνοδεία της κιθάρας. Και ο Γιώργος Κοσκίνης εδώ παίζει κοντυλιές που ως ακούσματα είναι σπάνια, ξεφεύγοντας από τα πολύ γνωστά. Το KZbin εδώ μας δίνει τη δυνατότητα να τα γνωρίζουμε, να μην ξεχαστούν παραμένοντας κρυμμένα σε κάποιο συρτάρι.

[@I.CAlexisKoskinis]

Να 'στε καλά για το ωραίο σχόλιο σας θα ανεβάσω κι άλλες ηχογραφήσεις, όπως είπατε βρισκόταν φυλαγμένες στο σπίτι της γιαγιάς μου στο συρτάρι, σιγά σιγά τις φτιάχνω έχουμε πολλές ακόμα, δυστυχώς δεν πρόλαβε να ηχογραφήσει ο παππούς κάποιο CD όμως μεσα σε αυτές της παρέες και τις έστω πρόχειρες ηχογραφήσεις διασώθηκε το ύφος του και της Σητειας γενικότερα.

[@mikekost5266]

@@I.CAlexisKoskinis Ο παπούς σου ήθελε να φτιάξουμε CD και επρόκειτο να αναλάβω την παραγωγή και ηχογράφηση. Επιθυμία του ήταν να περιλάβει τα παραδοσιακά του βιολιού που γνώριζε καλά, αλλά και νησιώτικα. Αξίζει να πούμε λίγα λόγια και για τη φιλία του με το Μηνά Κανάκη, τον ηλικιωμένο σήμερα παλιό βιολάτορα από την Παχεία Άμμο της Ιεράπετρας που έχει πιά οριστικά αποσυρθεί. Οι δυό τους υπήρξαν φίλοι και συνεργάτες για αρκετά χρόνια. Δυστυχώς όταν συζητούσαμε είχε και άλλα προβλήματα υγείας, με το αυχενικό που τον ενοχλούσε και εμπόδιζε στο παίξιμο. Έτσι από καθυστέρηση σε καθυστέρηση ήλθε το τέλος πριν προλάβουμε να φτιάξουμε κάτι. Τις κασσέτες και ότι άλλο υλικό έχεις, να τα φυλάς και να τα προσέχεις. Είναι κυριολεκτικά πολύτιμα. Και υπάρχουν τεχνικά τρόποι να μεταγραφούν, να διασωθούν και να αποκτήσουν ζωή. (Αφαιρώντας θορύβους, βελτιώνοντας το υπάρχον υλικό, κλπ). Μέχρι τότε πρόσεχε και φύλαγε το θησαυρό! Ένα ακόμα σημείο που θα ήθελα να αναφέρω για το Γίωργο Κοσκίνη. Ήταν φορέας ο ίδιος, μία ζωντανή πηγή παράδοσης και ιστοριών. Ήξερε ένα σωρό ιστορίες για τους παλιούς βιολάτορες και μουσικούς, περιστατικά από την εποχή της τουρκοκρατίας, τότε που υπήρχαν ακόμα Τούρκοι στην Κρήτη. Του άρεσε να τα διηγείται. Αν μπορείς σαν εγγονός να συγκεντρώσεις όσες περισσότερες μπορείς από αυτές τις μνήμες, θα προσθέσεις ένα καλό πετραδάκι στη λαϊκή μας παράδοση και βεβαίως και στη μνήμη του παπού σου.

[@mihalisfountoulakis7967]

Γειά σου Κοσκινη... Μα του Κοσκινη αθάνατη η Κοντυλιά θα μείνει για να μαθαίνει η γενιά κ αυτή χαρά να δίνει

[@alexiskoskinis1074]

Γειά σου Μιχάλη!

[@mehmetaliklc9423]

Μπορει ο Γιωργος Κοσκινης πεθανε, αλλά οι Σητειακες Κοντυλιες παντα θα τον κάνουν αθάνατο

[@I.CAlexisKoskinis]

Να ΄σαι καλά Mehmet!

[@alexiskoskinis1074]

Ενδιαφέρον συνεντεύξης του Γιώργου Κοσκίνη, του Διονύση Γιαννακάκη και άλλων μουσικών της περιοχής της Σητείας απο το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών digitalcrete.ims.forth.gr/MusicalRoutes/index.php?SearchText=%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC&Combination=Any&WholeType=all&view=freeSearch&option=com_menutree