Glakho Zakaryan - Աշխարըս մե փանջարա է ( Սայաթ-Նովա )

[@УсикЯзичян]

Анкркнели у анзугакан Глахо Закарян. Анмаh Сайат Новаи стехцагорцутюннери анhасанели ергич. Ворин hачохвел э варпет катарум@, hанчарех hаматехел згацмункайин артаhайтчаканутян hет. hазар, hазар ангам вохорми Аствац!

[@margaritamartirosovna9308]

Усик Язичян ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում

[@gasparavagian7474]

Անկրկնելի են Գլախոյի թե ձայնային տվյալները, թե կատարումները, որոնցից զգացվում է Թիֆլիսի համն ու հոտը...

[@dato1712]

ვაააა რა დუდუკია გლახო შენ გენაცვალეეეეე

[@armanamush]

Mersi, vor senc lav erger unenq, shat lava ergum!!!

[@margaritamartirosovna9308]

Armanamush ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում

[@gregoryzeytounlian5283]

Աշխարհըս մէ փանջարա է. թաղիրումէն բէզարիլ իմ, Մըտիկ տըվողըն կու խուցվի. դաղիրումէն բէզարիլ իմ. Էրեգ լաւ էր, կանց վուր էսօր. վաղիրումէն բէզարիլ իմ. Մարդ համաշա մէ՛կ չի ըլի. խաղիրումէն բէզարիլ իմ: Դօվլաթըն էյթիբար չունէ, յիփոր կ'էրթայ իր շըքարով, Լաւ մարդն էն է` գլուխըն պահէ աշխարհումըս էյթիբարով. Աշխարհըս միզ մընալու չէ` իմաստնասիրաց խաբարով, Գ'ուզիմ թըռչի բըլբուլի պէս. բաղիրումէն բէզարիլ իմ: Ո՞վ կ'օսէ, թէ` յիս կու ապրիմ առուտէմէն ինչրու մուտըն. Աստըձու ձեռումըն հիշտ է մարդու աշխարհք ելումուտըն. Ղուրթս է՛նդուր ճանփայ չէ գընում` շատացիլ է խալխի սուտըն. Քըսա՛նըն` մէ՛ ղուլ չին պահում. աղիրումէն բէզարիլ իմ: Աշխարհըս միզ մընալու չէ, քանի նըստինք զօղ ու սափին. Հում կաթնակի՛ր` Աթամի զա՛թ, նա՛լաթ ըլի էդ քու բափին. Հանփիրութինըս հատիլ է, չիմ դիմանում խալխի գափին, Դօստիրըս դուշման ին դառի. եաղիրումէն բէզարիլ իմ: Սայաթ-Նովէն ասաց` դարդըս կանց մէ ճարըն շատացիլ է. Չունիմ վաղվան քաղցըր փառքըս, հիմի դարըն շատացիլ է. Բըլբուլի պէս է՛նդուր գուլամ` վարդիս խարըն շատացիլ է. Չին թողնում վախտին բացվիլու. քաղիրումէն բէզարիլ իմ:

[@margaritamartirosovna9308]

Gregory Zeytounlian ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում

[@grishasahakyan2734]

👍🇦🇲👍🇦🇲

[@naxshunnaljyan8924]

И

[@7777Taron]

ne sravnimo i ne povtarimo

[@margaritamartirosovna9308]

Taron Vanoyan ԳԼԱԽՈ (ԳԵՎՈՐԳ) ԱՐՇԱԿԻ ԶԱՔԱՐՅԱՆ (ԶԱԽԱՐՈՎ) (1905, ԱՊՐԻԼԻ 26, ԹԻՖԼԻՍ - 1992, ՓԵՏՐՎԱՐԻ 28, ԹԲԻԼԻՍԻ), ՀԱՅ ԵՐԳԻՉ, ՀՀ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏ Կենսագրություն Գլախո Զաքարյանը ծնվել է 1905 թվականի ապրիլի 26-ին, Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում: Ապագա երաժիշտը 14 տարեկան հասակում կորցնում է ծնողներին: Այս հանգամանքը նրան զրկում է ուսումը շարունակելու հնարավորությունից, եւ նա ստանում է միայն նախնական կրթություն: Գլախոն դեռեւս երեխա հասակից շատ երաժշտական էր: Նրա վրա անջնջելի տպավորություն էին թողնում թբիլիսյան մեղեդիները, նա հիացմունքով ուկնկնդրում էր հայտնի երգիչներին: Գլախոն օժտված էր մեղեդին արագ եւ անսխալ հիշելու ունակությամբ: Նա մեծ սիրով եւ հոգատարությամբ կատարում էր քաղաքային երգերը, ինչի շնորհիվ դրանք մեզ են հասել իրենց նախնական անաղարտությամբ: Երգչի հրապարակային ելույթները սկսվում են 1926 թվականից: Նա մասնակցություն է ունենում Թբիլիսիի աշխատավորների ակումբներին առընթեր դրամատիկական բաժինների ներկայացումներին՝ որպես վրացական եւ արեւելյան երգերի կատարող եւ թատերական ներկայացումների երաժշտական ձեւավորող: Այդ թվականից Զաքարյանը Վրաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մենակատար էր: Նա երգում էր երեք լեզուներով (հայերեն, վրացերեն, թուրքերեն): Հաջորդ տարի Գլախո Զաքարյանն արդեն ելույթներ է ունենում լայն լսարանի առջեւ: Շուտով դառնում է Վրաստանի ռադիոհաղորդումների համերգների հաճախակի մասնակիցը: 1930 թվականին աշխատում է երկաթգծի ակումբին կից գործող երգի եւ պարի ինքնագործ համույթում՝ որպես մեներգիչ: Այդ ժամանակից սկսած նա բազմաթիվ տոնական միջոցառումների եւ օլիմպիադաների ակտիվ մասնակից էր: 1934թ. Գլախո Զաքարյանը որպես միասնական ինտերնացիոնալ համույթի («Լեռնային արծիվներ») անդամ, ընդգրկվում է հյուրախաղային շրջագայությունների մեջ: Գործունեություն Արդեն ճանաչված երգիչ Գ.Զաքարյանը Մոսկվայում տեղի ունեցող միջոցառումների, այդ թվում՝ Կրեմլում կազմակերպվող համերգների հաճախակի մասնակից է: Մասնավորապես, 1936թ. նրան հրավիրում են մասնակցելու մայրաքաղաքում երկաթուղայինի օրվան նվիրված տոնական համերգին, իսկ 1938 թվականին՝ էստրադայի դերասանների միութենական դիտմանը նա ուղեկցում է վրաց արվեստի գործիչների խմբին, որի կազմում էին Ի. Սուխիշվիլին եւ Ն. Ռամիշվիլին, Վ. Գոձիաշվիլին, Օ. Դոլիձեն, Ն. Գունիան եւ Բ. Դարախվելիձեն: Հաջորդ տարվա օգոստոսին Գ. Զաքարյանը կրկին Մոսկվայում է եւ մասնակցում է գյուղատնտեսության համամիութենական ցուցահանդեսի գեղարվեստական սպասարկմանը, այս անգամ արդեն որպես Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից արեւելյան նվագախմբի մենակատար (համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գրիգոլ Կոկելաձե, խմբավար՝ Ռեմա Շելեգիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): 1939-40թ.թ. Գ. Զաքարյանի գործունեությունն ընթանում է Մոսկվայում: Նրան հրավիրում են Ձերժինսկու անվան ակումբի երգի եւ պարի համույթ, որը գլխավորում էր Իլիկո Սուխիշվիլին: Այս համույթի հետ միասին նա հյուրախաղերով շրջագայում է հյուսիսային տարածաշրջաններում: 1941-1943 թվականներին Գ. Զաքարյանը հայրենիքի պաշտպանների շարքում է եւ արժանապատվորեն կատարում է իր պարտքը երկրի եւ ժողովրդի առջեւ: Որպես իսկական արվեստի նվիրյալ, նա չի մոռանում իր սիրած մասնագիտությունը եւ 1943 թվականից սկսած՝ երկու տարի գլխավորում է դուդուկահարների խումբը, որը ստեղծվել էր Վրաստանի երգի եւ պարի համույթին կից (համույթի ղեկավար՝ Կ. Պաճկորիա, պարուսույց՝ Ջանո Բագրատիոնի): «Դուն էն գլխեն իմաստուն իս...» երգի Զաքարյանի կատարումը հնչում է «Սայաթ-Նովա» հայկական հեռուստաֆիլմում, 1960թ.[1]։ Երեւանում Սայաթ-Նովայի ծննդյան 250-ամյակին նվիրված հատուկ մրցույթին անհատական հրավերով մասնակել է Զաքարյանը, որտեղ հաջող ելույթի համար նրան միաձայն շնորհվեց լավագույն կատարողի եւ դափնեկրի կոչում: 1975 թվականի ապրիլի 21-ին Թբիլիսիում նշվեց Գլախո Զաքարյանի ծննդյան 70 եւ գործունեության 50-ամյակը: Վրաց հասարակայնությունը այս տոնի կապակցությամբ առավելագույնս դրսեւորեց իր երկրպագությունը եւ սերը մայրաքաղաքի հիասքանչ տրուբադուրի նկատմամբ, նրան նվիրվեցին բազում գեղեցիկ հոդվածներ: Չնայած 25 տարվա տարբերությանը, նա մեծ բարեկամությամբ էր կապված Եթիմ Գուրջիի հետ: Նա կատարում էր Եթիմ Գուրջիի 12 երգ: Գլախո Զաքարյանը բարեկամական հարաբերություններով էր կապված Գ. Լեոնիձեի, Ի. Նոնեշվիլու, Ի. Աբաշիձեի, Ի. Գրիշաշվիլու, Գ. Շահնազարի, Ս. Ավչյանի հետ: Ութսունական թվականներին Գլախոն արդեն համընդհանուր գնահատված, վաստակավոր երգիչ էր, երկար տարիներ ֆիլհարմոնիայի մեներգիչ: Գլախո Զաքարյանին շնորհվել է Հայաստանի ԽՍՀ (1976) եւ Վրաստանի ԽՍՀ (1985) վաստակավոր արտիստի կոչում: 1976 թ. նրան հրավիրեցին Հայաստան, եւ հենց այդ ժամանակ էլ շնորհվեց Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչումը: Նա մեծ ավանդ է ունեցել քաղաքային երաժշտության տարածման գործում: Զաքարյանի կատարմամբ թողարկվել են ձայնասկավառակներ։ Ելույթներ է ունեցել Երեւանում, Մոսկվայում, Լենինգրադում, Վլադիվոստոկում, Միջին Ասիայի քաղաքներում