Рет қаралды 17,502
Ποίημα, αφήγηση και δημιουργία βίντεο: Μαρία Καριωτάκη
Το ξυπνητήρι
Με ξύπνησε το ξυπνητήρι σχεδόν ξημέρωμα ξανά
και ξέμειναν τα όνειρά μου ξανά μια μέρα στα μισά.
Το βράδυ θα τα συνεχίσω, μόλις ξαπλώσω θα τα δω,
δεν ξεθωριάζουν, δεν ξεφεύγουν, ούτε στιγμή δεν τα ξεχνώ
Ήμουν λέει σε ξένα μέρη, σε παλάτι ξακουστό,
με το ξίφος μου στο χέρι ξεγελούσα τον εχθρό.
Σαν ξυράφι στον αέρα το κουνούσα το σπαθί!
Ξεγλιστρούσα σαν ξιφίας, ξεπηδούσα με ορμή.
Ξαφνικά με ξεκουφαίνει ένας ήχος φοβερός
κι ένας δράκος ξεπηδάει σαν γιγάντιος αετός.
Φλόγες βγάζει ξαναμμένος, καίει ξερόκλαδα και φύλλα.
Να ξεφύγω θέλω αμέσως νιώθω μια ανατριχίλα.
Κάπου εκεί το ξυπνητήρι με σταμάτησε κοφτά
ξεκαρδίστηκα στα γέλια, κι έτσι η μέρα ξεκινά!
Ξι - Ξξ
ξανθός
ξέρω
ξινό
ξύνω
ξωτικό