Xa quê hương Nhớ ruộng vườn. I like listening to this music with beautiful images of the video. As seeing the dry rice fields made me remember the good memories I had lost.
I listen to this song and a few more and think about the good times I spent in Thailand. An amazing country with amazing people and a vibrant culture. I remember when a Thai song was played in the Club and the whole crowd went crazy.
อีสานบ้านเฮา (Isan Baan Hao) Our Isan Home ม่วนเอ๊ย โอ้ โอะ โอ โอ๊ะ โอ๊ะ โอะ โอ โอ โอ๊ะ โอ โอะ โอะ โอ โอ้ ล่ะนอ (muān oēi oh o oh òh òh oh o oh òh o òh òh oh oh lā no) Oh, what joy in the sounds of Isan หอมดอกผักกะแยงยามฟ้าแดงค่ำลงมา (hɔ̌m daawk phák ga yaeŋ yaam fáa daaŋ khâm loŋ maa) The fragrance of dill blooms as the sky turns red at dusk แอ่บๆ เขียด จะนาร้องยามฟ้าฮ้องห่วน ๆ (àèp àèp khìat ja ná ráawŋ yaam fáa háawŋ hùan hùan) The chorus of frogs sings as thunder roars in the sky เขียดโม้เขียดขาคำเหมือนหมอลำพากันม่วน (kìat moo kìat khaa kham mʉ̌an mɔɔ lam phaa kan muān) Tree frogs and paddy frogs sing together like the joy of mor lam เมฆดำลอยปั่นป่วนฝนตกมาสู่อีสาน (mêek dam laaw̒i bpan bpuān fon dtōk maa suu isan) Dark clouds gather, bringing rain to Isan หมู่หญ้าตีนกั๊บแก้ถูกฝนแลเขียวตระการ (muu yaa dtiin gap gae thûk fon lae khǐaw dtrá-gaan) The grass turns brilliantly green as it absorbs the rain ควายทุยเสร็จจากงานเล็มหญ้าอ่อนตามคันนา (kwaai thui sèt jàak ngaan lêm yâa àawn dtaam khan naa) The buffaloes finish their work and graze on tender grass by the fields รุ่งแจ้งพอพุ่มพูตื่นเช้าตรู่รีบออกมา (rûng jâaeng phaaw phûm phùu dtûen cháao dtrùu rîip àawk maa) At dawn, farmers rise and hurry out to start their work เร่งรุดไถฮุดนารีบนำฟ้าฟ้าวนำฝน (rêng rút thai hút naa rîi bpai fáa fâo nam fon) They plow the fields, racing against the approaching rain อีสานบ้านของเฮาอาชีพเก่าแต่นานดน (iisan baan khɔ̌ɔng hao aa chîip gào dtae naan don) Our Isan home, where we carry on the ancient profession เอาหน้าสู้ฟ้าฝนเฮ็ดนาไร่ บ่ ได้เซา (ao nâa suu fáa fon hèt naa rai bà dai sao) Facing sky and rain, working fields tirelessly without rest ม่วนเอ๊ย โอ้ โอะ โอ โอ๊ะ โอ๊ะ โอะ โอ ฮะ โอ๊ะ โอว น้อ (muān oēi oh o oh òh òh oh o ha òh ō nɔ́) Oh, the joy in the sounds of frogs singing ฮะ โอ๊ะ โอว น้อ ฮะ โอ๊ะ โอว น้อ โอ้ เนาะ โอ้ล่ะน้อ (ha òh ō nō ha òh ō nō oh nɔ́ oh lā no) Oh, the sounds of frogs fill the air ม่วนเอ๊ยม่วนเสียงกบร้องอ๊บ ๆ กล่อมลำเนา (muān oēi muān sīang gob rɔ́ɔŋ áp áp glàwm lam nao) The joyful croaking of frogs soothes the land ผักเม็กผักกะเดาผักกะโดนและผักอีฮีน (phák mêk phák ga dao phák ga doon láe phák i hêen) We pick wild greens and forest herbs for our meals ธรรมชาติแห่งบ้านนาฝนตกมามีของกิน (tham má châat hàeng bâan naa fon dtòk maa mee khɔ̌ɔng gin) When rain falls on the fields, nature provides food for us ฝนแล้งแห้งแผ่นดินห้วยบึงหนองแห้งเหือดหาย (fon láeng hâaeng phàen din hûai bʉng nɔ̌ɔng hâaeng hʉ̀at hǎai) When drought comes, the ponds and fields dry up มาเด๊อมาเฮ็ดนามาเด๊อหล่าอย่าเดินผ่าย (maa dē maa het naa maa dē lâa yâa dōn phâai) Come join us in the fields, don’t walk away นับวันสิกลับกลายบ่าวสาวไหลเข้าเมืองกรุง (náp wan si glàp glaai bào sǎo lǎi khâo mʉ̄ang grung) Every day, young folks leave for the big city เสียงแคนกล่อมเสียงซุงตุ้งลุ้งตุง แล่นแตรลุ้งตุง (sīang khaan glàwm sīang sung dtung lúng dtung laèn drae lúng dtung) The sound of the khaen flute mixes with city noises เสียงแคนกล่อมเสียงซออ้อนแล้ว อ๋ออ้อนอีแล้วอ้อ (sīang khaan glàwm sīang saaw àawn láew áaw àawn i láew áaw) The khaen flute soothes like the call of home มาเด๊อมาซ่อยกันก่ออีสานน้อบ้านของเฮา (maa dē maa sâwy gan gàw iisan no bâan khɔ̌ɔng hao) Come back, let’s build our Isan home together again
I watched Dok Koon Siang Caen in Ubon many years ago. I still have the fond memory of the movie. It’s how I remember Isan , Esan, and it will stay in my heart forever ❤️