ก็ถ้าความรักมันคือความรู้สึก ใน the mood for love ส่งต่อความรุ้สึกเหล่านั้นออกมาได้อยากเต็มอิ่ม แค่เดินสวนกันเงียบๆ ความรู้สึกที่เราได้รับรู้กลับดังมากกว่าการตะโกนซะอีก…เป็นกำลังใจทำต่อไปนะครับ
@@anuphongchongchatklang แมสหรือไม่มันเกี่ยวไร? as tears go by แมสว่างั้น? คนดูถล่มทลาย? แล้วงานด้านภาพเรื่องฝันบ้าฯ เอามาจากหว่อง มั่วอ่ะ งั้น last life in the universe ที่คริสโตเฟอร์ ดอยล์ มาถ่ายเองนี่ไม่มีงานด้านภาพแบบของหว่อง? ดูเป็นรึเปล่าว่างานภาพ ดอยล์ มีเอกลักษณ์ยังไง คือข้อมูลที่หามาเล่า มันไม่ครบ มันไม่ใช่มุมมองแบบนักดูหนัง กระจอกจัด
@badasslab8 күн бұрын
ไม่ได้เมนชั่นเฉยๆ ค่ะ จริงๆไม่ได้หายไปไหน อย่างที่เกริ่นไป เราไม่ได้มาเล่าหมด และมีอีกหลายเรื่องเลย The Grandmaster, See you tomorrow ก็ด้วย หนังสั้นใน Eros อีก ถ้าชอบเรื่องไหนเป็นพิเศษแล้วอยากได้ข้อมูล พิมพ์ไว้ได้ค่ะ ในจักรวาลหว่องนี่มีเป็นงานวิจัยในคลาสมหาลัยเลย 😊
@justrolled98118 күн бұрын
@@badasslab เพราะคุณไม่สนใจงานของหว่องจริงๆรีเปล่า เพราะอย่าง คำพูดบางประโยคใน Day of being wild ก็มีหนังไทยบางเรื่องหรือMVใครสักคน ก็อปประโยคพูดจากหนังมาทั้งดุ้น แต่ไม่มีmentionถึง Ashes of time นี่ก็สุด ตีความ มังกรหยก แบบหว่องโคตรๆ หรือการที่ คนมาตอบเม้นท์ผมว่า ฝันบ้าฯ มีภาพแบบหว่อง!! งั้น.. เรื่อง last life in the universe ที่คริสดอยล์ มาถ่ายเองเลยเนี่ย ภาพไม่เป็นแบบหว่องเหรอ? งานกำกับก็งานกำกับ งานภาพก็งานภาพสิ แยกออกรึเปล่าครับ ระหว่างเทคนิคการถ่ายภาพ กับวิธีเล่าเรื่องด้วยภาพ last life in the universe นี่งานภาพเป็นลายเซ็นดอยล์แบบเห็นโคตรชัด คิดว่าคงรู้นะว่าเทคนิคถ่ายภาพของดอบล์ยังไง คือ เห็นความตั้งใจนะ แต่ทำการบ้านเยอะกว่านี้สืครับ นี่ดู content แล้วไม่ว้าวอ่ะ น่าเสียดาย