Histori me Zhurmues - Viti 1965 - OKB ,Sulejman Myftiu

Kina në OKB, nervozohet Halim Budo, pezullohen punimet e Asamblesë.
Nju-Jork, 17 shkurt 1965 -- Delegatët e Kombeve të Bashkuara besojnë se Pekini ishte organizatori i kërkesës shqiptare për një votim zyrtar të pranimit të tyre në OKB që do të detyronte diskutimet SHBA-Bashkim Sovjetik në Asamblenë e Përgjithshme. Këta të fundit janë përpjekur që diçka të tillë ta evitojnë. Shumica e diplomatëve refuzuan të flisnin zyrtarisht, por jopublikisht thanë se ishte e qartë që Kina ishte prapa lëvizjes së papritur të shefit të delegacionit shqiptar në OKB, zotit Halim Budo, e cila i gjeti të gjithë anëtarët e Asamblesë të papërgatitur. "Duket sikur dikush po tenton të shkatërrojë Kombet e Bashkuara", - u tha kryetari i delegacionit amerikan, Adlai E. Stivenson, gazetarëve. I pyetur nëse ai mendonte që Pekini kishte dorë në këtë propozim, Stivenson tha se ai nuk kishte informacione për diçka të tillë, por nuk e përjashtoi mundësinë: "Besoj se është kështu", - tha ai. Shumica e diplomatëve thanë se Shqipëria nuk do tw bënte një kërkesë urgjente kundër vullnetit të Asamblesë, nëse komunistët kinezë nuk do tu kishin bërë presion të madh. Budo i shmangu me dorë gazetarët që u përpoqën ta pyesnin pas deklaratës së papritur në seancë duke refuzuar të komentonte. "Gjithçka kisha për të thënë e thashë në Asamble", - tha kryesuesi i delegacionit shqiptar. Kryeministri kinez Çu En Lai ka bërë thirrje së fundmi për krijimin e një organizate tjetër kombesh të bashkuara që do të ishte e pavarur nga manipulimi i Shteteve të Bashkuara. Budo kërkoi të fliste menjëherë pas fillimit të punimeve, ndërsa ishte parashikuar që seanca të ishte rutina e radhës që do të shtynte sërish propozimet për pranimin e Kinës në organizatë. Ata do të thërrisnin një komision të veçantë që do përpiqej të zgjidhte problemin që kishte paralizuar prej vitesh asamblenë. Delegatët u ngritën të nervozuar në këmbë kur Budo deklaroi se i kish ardhur fundi kohës së pritjes dhe duhej votuar ngrirja e moratoriumit, i cili kishte bllokuar punimet e asamblesë që kur kishte filluar punë më 1 dhjetor. Budo sulmoi ashpër Shtetet e Bashkuara të Amerikës, duke i akuzuar këta të fundit për "bombardimet barbare" në Vietnamin Verior dhe se po përpiqeshin të përdornin OKB-në si një "ekran për veprimet e tyre në Indokinë". Ai më pas lëshoi dhe një seri akuzash si ndaj SHBA-së ashtu dhe ndaj Bashkimit Sovjetik ku tha: "Ne nuk mund të tolerojmë dominimin e Shteteve të Bashkuara dhe Bashkimit Sovjetik në kurriz të të gjithë anëtarëve të tjerë të Asamblesë së Përgjithshme". Budo propozoi që Asambleja të vendoste fillimisht krijimin e komitetit drejtues, të miratonte axhendën dhe më pas ti futej punës. Duke belbëzuar i habitur, kryetari i Asamblesë, Aleks Saki, nga Gana deklaroi se drejtuesit ishin të gjithë dakord që të kishin një procedurë pa qenë nevoja të votohej "me dëshirën e madhe që të mos kishte përplasje në seancën e sotme". Nëse do të votohej do të ishte ngritur problemi nëse Franca, Rusia dhe 11 vende të tjera -- përfshirë dhe vetë Shqipërinë -- kishin të drejtë të votonin për shkak të borxheve që kanë në misionet paqeruajtëse të organizatës. Kjo do të kishte shkatërruar marrëveshjen e arritur me aq vështirësi për të shtyrë qëllimet e mbledhjes së asamblesë dhe negocimin e problemeve të kostove të ruajtjes së paqes. Saki i kërkoi Budos që të mos e bënte tani propozimin, por diplomati shqiptar këmbënguli. Kjo detyroi dhe shumë vende të tjera si Arabia Saudite, Etiopia, Guinea, Liberia, Suedia, Kameruni dhe Qipro, që të tentonin të negocionin me Budon, por shqiptari i qëndroi besnik pozicionit të tij të mëparshëm. Pas diskutimeve me ekspertët ligjorë të OKB-së, Saki iu drejtua Asamblesë: "Nëse unë kuptoj saktë mendimin e Asamblesë, institucioni kërkon shtyrjen e seancës deri të enjten në orën 3 pasdite...". Budo ngriti dorën dhe supet në shenjtë mosmiratimi, por Saki i dha fund seancës. Shqipëria, aleatja më e afërt evropiane e Kinës së Kuqe, por dhe kritike herë pas here ndaj komunizmit të Moskës, kërkoi përpara Asamblesë dhënien fund të bllokimit paralizues të pozicionit të Kinës në organizatë dhe hedhjen e saj në votë.