Рет қаралды 60,544
ธรรมะคือความจริง
ความจริงขั้นที่หนึ่งก็คือ
ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาสู่ความรับรู้ของเรา
อยู่ชั่วคราวแล้วก็ดับทั้งสิ้น
ความจริงระดับกลางก็คือ
ร่างกายนี้ไม่ใช่ของดีหรอก
ร่างกายนี้คือทุกข์
มีแต่ทุกข์มากกับทุกข์น้อย
ความจริงขั้นสูงก็คือ
จิตใจนั่นล่ะมีแต่ทุกข์
ทุกข์มากกับทุกข์น้อย
ตรงที่เห็นทุกข์เรียกว่าเรารู้ทุกข์
ถ้ารู้ทุกข์แจ่มแจ้ง กายนี้ทุกข์ ใจนี้ทุกข์
ความยึดถือในกายในใจก็ไม่มี
ความอยากให้กายให้ใจเป็นสุข
ความอยากให้กายให้ใจไม่ทุกข์ ก็ไม่มี
นี่รู้ทุกข์ก็ละความอยากได้
เรียกรู้ทุกข์แล้วละสมุทัยได้
ทันทีที่เราละความอยากออกจากจิตได้
นิโรธคือภาวะที่พ้นจากความดิ้นรนปรุงแต่ง
พ้นจากความอยากคือพระนิพพาน
จะปรากฏขึ้นให้เรารับรู้
นิพพานคือสภาวะที่สิ้นตัณหาสิ้นความอยาก
มันสิ้นความอยากได้เพราะมันรู้ทุกข์แจ่มแจ้ง
การรู้ทุกข์ก็คือการรู้ความจริงของกายของใจอย่างแจ่มแจ้ง
ก็จะละความอยากได้ ทันทีที่จิตหมดความอยาก
จิตเข้าถึงความสงบสุข
ความสงบสุขนั่นล่ะคือสภาวะของนิพพาน
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
6 มีนาคม 2567
อ่านถอดบทความฉบับเต็มได้ที่ www.dhamma.com/dhamma-is-real...
สารบัญวีดีโอ
0:00 อารัมภบท
2:26 ไม่มีธรรมะอันไหนจะสำคัญเท่ากับความรู้สึกตัว
11:40 ทุกครั้งที่เรารู้ว่าจิตใจของเราเป็นอย่างไร จิตเราจะตื่นขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
19:02 จิตตั้งมั่นได้แล้ว ถึงจะเดินปัญญาได้จริง
29:38 เฝ้าอยู่ที่ใจของเรา
37:06 สิ่งใดเกิดแล้วสิ่งนั้นก็ดับ นั่นล่ะคือความจริง
43:42 มีสติอ่านใจตัวเองเรื่อยๆ แล้วเราจะเข้าใจธรรมะในเวลาไม่นาน
49:19 คอยอ่านใจตัวเอง ไม่ใช่บังคับใจตัวเอง