Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη | IANOS

[@jimvac9910]

Ο Γιανναράς είναι ένας σοφός εν ζωή. Τιμή μας που τον διαβάζουμε και τον ακούμε.

[@vertuenlgr1505]

Χαίρομαι ιδιαίτερα Συγχαρητήρια Κύριοι κ.λ. παρεβρισκόμενοι. Χαίρομαι που είμαστε Έλληνες Θαυμάσια ομιλία Με σεβασμό και τιμή Αρετή

[@eftixiaadoni2073]

" Σαν να 'χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου" Κάθε φορά που διδάσκω το μοιρολόι της φώκιας του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, νιώθω την ίδια συγκίνηση και την ίδια φόρτιση. Δυο πεζά κείμενα ένιωσα να με "τρυπούν" τόσο βαθιά από τότε που ήμουν μαθήτρια. Το ένα είναι το μοιρολόι της φώκιας. Όσα κείμενα κι αν διάβασα, όσους κι αν άκουσα να μιλούν γι αυτόν τον αντίθετικό άξονα " Ζωή - Θάνατος", κανείς, μα κανείς δεν έδωσε το θέμα αυτό, τόσο απλά, τόσο μοναδικά, με τόσο απίστευτα ποιητικό ρεαλισμό, όσο ο Παπαδιαμάντης σ' αυτό το κείμενο! Ο Θάνατος είναι μέρος μιας αέναης ζωής! Ποτέ η ζωή μέρος του θανάτου! Η κάθε λέξη τοποθετημένη ακριβώς με τέχνη!

[@evangelosvarelidis4205]

Μόνον τρία σχόλια για όλο αυτό το Έργο. Τόση είναι η Φτώχια μας. Και τούτο, διότι ο Παπαδιαμάντης είναι άκρως αισθαντικός, άκρως θετικού συναισθήματος και τέλειος εκφραστής της αρχαίγωνης αισθαντικότητας του Μέγα Σώματός μας. Πως θα μπορούσε να συμμετάσχει ενεργά στην τότε εποχή, τον πόνο της οποίας τόσο Άριστα έζησε και περιέγραψε!! Όντως θα είναι αιώνια η μνήμη του αν οι σημερινοί τυμβωρύχοι δεν τον σκυλεύσουν όπως πάντα γίνετε σ' αυτόν τον τόπο. Όπως η ενοικίαση των αρχαιοτήτων μας σήμερα και το άνοιγμα της νέας Κερκόπορτας στους Τούρκους Η, το Φανάρι......................................

[@mystras1]

και κάτι από εμάς εδώ στη Νέα Υόρκη kzbin.info/www/bejne/bF7QcnprmrVoa5o

[@mystras1]

από Νέα Υόρκη με αγάπη kzbin.info/www/bejne/bF7QcnprmrVoa5o