Idealny związek dla osoby unikającej - czy na prawdę istnieje?

[@przemekwajda8810]

Znakomicie Pan wyjaśnia funkcjonowanie człowieka z unikającym stylem przywiązania. Dobrze się Pana słucha, wszystko jest jasno wytłumaczone i nie ma zbędnego gadania, które zabija wiele podcastów. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!

[@unikowy_pl]

Bardzo dziękuję za dobre słowo 🙂

[@Mit_Ari]

Wspaniały kanał. gratuluję. Świetna merytoryka.

[@unikowy_pl]

Pięknie dzięki 🙏

[@katarinaka6810]

Dziękuję ❤Z wdzięcznością 🌸💖🦋

[@aniaania7715]

Wdzięczna dziękuję 😊

[@henryksupport6121]

Z bliskością fizyczną często bywa trochę inaczej, tzn. może jej być nawet dużo, ale kompulsywnej, zwierzęcej, mającej znamiona uzależnienia i potrzeby rozładowania napięcia. Natomiast tak jak mówisz, braki występują w prawdziwej czułości i budowaniu więzi podczas aktu, np. poprzez unikanie kontaktu wzrokowego.

[@emilia.668]

A po czym można poznać czy ma sie osobowość unikającą czy tylko styl przywiazania? Dziękuję za film❤❤❤

[@unikowy_pl]

Osobowość unikajjaca to jednio z zaburzeń osobowości, to jest zaburzenie czyli coś co do 2022 roku był jednostką chorobową. Styl przywiązania to zestaw instrukcji, taki program wg któregoś człowiek postępuje w relacjach z drugim człowiekiem.Jedno z drugim ma niewiele wspólnego., Właściwie to nic. Zaburzeń osobowości w teorii psychologii nie ma już w najnowszej klasyfikacji icd-11

[@katarzynakatarzyna7927]

Kurcze, mam mieszane uczucia. Niby pasuje trochę opis do mojej osoby ale czy to nie jest aby generalizowanie? Np. Jestem osobą,która lubi samotność, bycie z sama sobą powoduje,że dużo myślę nad życiem, sobą, otoczeniem. Często też wpadam na jakiś pomysł który pochłania moją uwagę. Dystans czułam zawsze, do wszystkich. Nigdy nie otwierałam się przed każdym, potezebowałam czasu,aby zaufać. Ludzie bywają różni. Mimo,że część cech z filmu mogłabym sobie przypisać to nie czuję tego. Tak samo w relacji. Nie czuję aby partner był moją drugą połówką bo sama jestem całością. Nie potrzebuje jego uwagi i atencji bo znam swoją wartość. Natomiast nie cierpię zbytniego narzucenia się, drażni mnie słodko-pierdzący styl traktowania. W mojej ocenie to czy kogoś kocham i mi na nim zależy okazuję np.w życiu codziennym. Robiąc coś z myślą o tej osobie,dbając o nią na swój sposób a nie powtarzając 20 razy dziennie kocham Cię czy przytulanie się. Oczywiscie,bliskosc3jest ważna, ale szlag mnie trafia gdy słyszę o czułości w momencie gdy coś ważnego mam na głowie. Mój mózg wchodzi w tryb zadaniowy i nie bierze jeńców 😂 nie mam problemów z głębokimi rozmowania,wręcz je uwielbiam. Do tego stopnia,że czuję się spełniona po dogłębnej rozmowie niż po np.seksie. podczas kłótni bywam obojętna i lodowata bo nie cierpię gdy robi się ze mnie idiotkę. Wiem,że coś miało miejsce,a ktoś mi wpiera,że nie. Wówczas mam takie lodowate spojrzenie i jestem gotowa zakończyć związek nie dlatego,że się czegoś boję tylko widzę, że to nie ma sensu. Szkoda mi życia na ludzi którzy klamią prosto w twarz. Niby pasuje to do opisu ale z drugiej strony wiem jak się konczy dawanie drugiej szansy itd. Strata czasu. I często ten brak emocji podczas rozstania nie jest dlatego, że boję się bo mam taki styl,a dlatego,że gdy pokażesz smutek to manipulatorzy Cię zeżrą. Będą dupę zawracać póki nie dasz kolejnej szansy. A gdy widzą lodowate puste spojrzenie to juz wiadomo,że po temacie. Oczywiście mam swoje demony jak każdy. Nie jestem idealna, ale takie opisy to trochę generalizowanie 🤔

[@unikowy_pl]

Ależ absolutnie masz rację. Człowiek to spektrum, skala szarości. Moich filmów jest tyle żeby poruszyć każdy aspekt tego stylu przywiązania wg normalnie sobie istniejącej od lat 50tych teorii psychologicznej czyli teorii więzi. Ja nie opisuje jakieś demonicznej osoby, która w 100% spełnia bezwzględnie te kryteria tylko mechanizmy jakie bardzo często występują w tym stylu przywiązania. Jeden ma 10 drugi 7 trzeci 9 cech itd. Poczytaj sobie o klasyfikacji zaburzeń psychicznych ICD-11 czyli najnowszej. Tam zrobiono super rzecz - przestano nazywać ludzi przymiotnikami czy tam czymś tylko stworzono matryce najczęściej występujących zaburzeń i skalę ich natężeń i na tej podstawie teraz klasyfikuje się zaburzenia. Tak samo jest tu - są ludzie którzy piszą „to w 100% ja” są tacy którzy są jak Ty - dostrzegają pewne elementy, a są tacy którzy myśleli że są a jednak nie. Jesteś człowiekiem, masz prawo być taka jak opisujesz i taka Ciebie ktoś pokocha, lub nie. O to w tym chodzi.

[@monika987_jn]

Jakbym czytała o sobie. Pozdrawiam.

[@Gitarzysta88]

Co do najmniejszego szczegółu było tak u mnie... Zero konfliktów. Jej dzieciństwo jak z opisu. Do bólu samodzielność. Komunikacja emocjonalna niemal zerowa. Nawet Pana słowa: "związek powinien być łatwiejszy!" Koniec był z jej słowami: "po rozstaniu jest łatwiej. Nie czuję presji. Jest spokojniej i to się liczy." Szkoda, że rok temu nie trafiłem na ten kanał. Wtedy był czas na próby "ratowania" i pomoc... Bez specjalisty nie da rady. Szkoda dziewczyny.

[@Moni18073]

A czy to możliwe żeby osoba unikająca była w stanie wytrzymać w związku 6-7lat i nawet myśleć o ślubie?

[@unikowy_pl]

Tak, a potem nagle cyk i ich nie ma

[@Moni18073]

A czy unikajacy styl przywiązania może też być wywołany jakimś traumatycznym wydarzeniem, np nagłym rozpadam związku, itd?

[@natalia6527]

Haha, u mnie tak było, jazda zaczęła się po ponad 5 latach i oświadczynach ze strony unikającego

[@pannaxyz24]

Ja mam taki styl przywiązania- lękowo- unikowy. Ale czy to oznacza,że jestem potworem?!!! Myślę, że nie. Rozstałam sie z ex również ze względu na niego- stwierdziłam, że go ranię ilepirj my będzie beze mnie. On też nie był bez winy. Przecież partnerzy osób lękowo- unikowych nie są kryształowymi aniołami. Kazdy ma jakieś powiedzmy naleciałości po dzieciństwie lub/i dlaszym życiu. Mianowicie mój ex opuścił mnie, gdy go najbardziej potrzebowałam, poza tym nie miał żadnych samorefleksji i nie chciał terapii, choć ją proponowałam. Choć minęło już 3lata, to nadal jestem sama. Chyba boję się skrzywdzenia i sama kogoś skrzywdzić. Podejrzewałam się też o skłonności narcystyczne,ale to chyba nie ja,bo mama jakąś samorefleksję... Podsumowując- osoby lękowo unikające bywają też skrzywdzone i nie są potworami. Potrzebują barzzo świadomych partnerów, którzy pomogą im w pracy nad sobą...Problemem jest niestety znalezienie takich partnerów ....

[@unikowy_pl]

Na tym kanale z mojej strony nigdy nie usłyszysz słów: potwór, toksyk, wariat, albo narcyz bez żadnej solidnej podstawy

[@Healer.Healer]

i dalej dają ślub takim osobom. żeby jeździć autem potrzeba przejść egzaminy. a żeby stosować obowiazkowo bliskość emocjonalną czego wymaga małżeństwo to nikt nie pilnuje czy osoba potrafi

[@pancernik1219]

W każdej mojej relacji mogłem liczyć tylko na siebie, a jakiekolwiek odsłonięcie się z emocjami, czy problemami skutkowało nie wsparciem, a dokopaniem i generowaniem nowych problemów. Może coś takiego jak unikający styl przywiązania istnieje, a może po prostu niektórzy zdążyli zauważyć, że oczekiwanie ze strony kobiety wsparcia w trudnych chwilach, to jak oczekiwanie od rekina ratunku od utonięcia.

[@unikowy_pl]

Jak wszystko w psychologii jest na linii spektrum. Skala szarości, nie ma 0 i 1