Heb jij ooit overwogen om in therapie te gaan, of heb je al ervaring met therapie? Wat heeft het jou gebracht? ☺
@kittykraaij262 ай бұрын
Ik heb psycho educatie gehad voor autisme en emdr therapie. Hierdoor heb ik mezelf beter leren kennen. En weet ik iets beter waar bepaalde dingen vandaan komen. Sta nu op een wachtlijst voor een nieuwe behandeling mede doordat ik ergens werd geweigerd en de poh niet echt kon helpen.
@GewoonFrieda2 ай бұрын
Ik heb therapie gehad voor een depressie en ben daar als herboren uit gekomen. Jaren later emdr voor angsten en ook dat heeft enorm geholpen.
@kimspirit65102 ай бұрын
Vanuit de vele ervaringen met verschillende instellingen kan ik ggzdelfland aanraden. Binnenkort ga ik ook naar traumacentrum Nederland, ben ik heel benieuwd naar. Je hebt vaak veel beschermers waardoor je de echte diepe angst niet aanvoelt. Praten is idd niet effectief op zichzelf.
@angenetburgstra92992 ай бұрын
Therapie gehad. Cognitieve en psychotherapie brachten mij beide niets. Veel te veel rationeel bezig. Ik moest meer naar mijn gevoel. Omdat er veel in mijn lijf opgeslagen zat wat ik allemaal prima kon beredeneren maar niet kon voelen. Daarna lichaamsgebonden therapie gedaan. Combinatie van lichaamswerk, geleide fantasieën etc. Klinkt zweveriger dan het is en dat heeft mij heel erg geholpen.
@klorft2 ай бұрын
Ik heb metacognitieve therapie gehad voor gegeneraliseerde angststoornis en daar veel aan gehad, naast de angst zelf wordt ook gekeken naar hoe je jezelf verhoudt tot je angst en je gedachten ( wat vind je van jezelf? ) en juist in dat gebied heb ik heel veel gewonnen. Ik hield door mijn eigen opvattingen en gedachten over mijn angst ( sommige opvattingen daar was ik mijzelf niet eens van bewust) mezelf ook onbewust vast in die angsten. Er was online ook een module die ik moest doorlopen waarin opdrachten en vragen gesteld werden, daar heb ik als het goed is nog steeds toegang toe. Nu ben ik nog steeds elke dag bezig met het toepassen wat ik daar geleerd heb en het belangrijkste daarvan is kort samengevat : angst niet gevaarlijk, duw angst niet weg maar doorvoel het even, wegduwen geeft meer angst, accepteer ( zucht...) dat je angst hebt, en dan : hoe handel ik ondanks deze angst zo dat ik in lijn blijf met mijn doelen en eigen normen en waarden? Dus mét angst toch doen wat je belangrijk vindt. En ook in de gaten blijven houden hoe mijn interne houding is naar zaken, dus als ik weer ga piekeren of doemdenken mezelf daarop betrappen en gelijk die naald weer van de plaat af halen. Het is alsof je een mopshond met een waterhoofd moet trainen maar het levert beetje bij beetje wel veel op. Als ik terug kijk heb ik veel geleerd en is er zoveel verbeterd, maar als ik weer in mijn angst terecht kom door stress dan voelt het nog steeds even klote als daarvoor, het gaat wel sneller voorbij en ik voel me minder machteloos maar het is altijd weer een "tegenvaller" qua gevoel op dat moment. Ergens hoopt een klein procentje in mij dat het eens finaal gedaan zou zijn met de angst, never to be seen again.. maar ja angst hoort wel bij het leven natuurlijk.
@HelloIAmEvelyne2 ай бұрын
Na jaren van CTG gaf ik telkens aan dat dat voor mij niet werkte.. en na mijn autisme diagnose snap ik eindelijk waarom: “Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een veelgeprezen psychologische behandeling, maar is mogelijk niet voor iedereen geschikt. Dit geldt met name voor neurodivergente personen die zich door deze aanpak ongeldig of overweldigd kunnen voelen.” Ik vind het knap dat je dit deelt Alwin en voel je aub niet schuldig dat je soms weer even de draad kwijtraakt en terugvalt in oude patronen/gedrag. Dat is heel normaal! ❤ Wees lief voor jezelf! Je doet het goed!
@maartjegoede93302 ай бұрын
Kun je meer delen over waarom cgt niet werkt voor autisten? Ze willen me cgt bieden maar sta er zelf niet positief in, ben zelf autistisch... Voel me er niet goed bij maar kan niet echt pinpointen waarom
@TheGreenGuideАй бұрын
Wat een mooi gesprek! Praten is absoluut belangrijk, zeker voor mensen die dat lastig vinden is dat al een goede stap. Helaas blijft therapie vaak heel mentaal inderdaad (en zo op het bewuste i.p.v. onderbewuste) en zolang het niet uit je hoofd komt, verandert er meestal weinig. Veiligheid voel je meestal niet in je hoofd, want je brein is gericht op overleven. Als je altijd maar doorgaat, ben je meestal niet meer zo verbonden met je lijf. Zenuwstelsel regulatie is zo belangrijk om je veilig/rustig te voelen, dat helpt je ook om jezelf te begrijpen! Lichaamswerk wordt gelukkig ook steeds bekender, dus kan ik echt aanraden om je in te verdiepen.
@123humpty2 ай бұрын
Ik herken me zó erg in je verhaal dat je in therapie gaat maar dat je zelf echt wel goed weet hoe het moet maar dat het niet lukt. Lijstjes maken, gedachte opschrijven, gezond eten etc. Ik weet het allemaal maar ik doe het vervolgens niet. Ik heb het na een X sessies ook maar afgekapt en gezegd dat het goed ging. Ik denk dat we teveel aan de oppervlakte zijn blijven hangen. En ik vind het ergens ook wel slecht dat een psy daar niet doorheen prikt. Terwijl ik juist op zoek ben naar waarom het niet lukt, ondanks dat ik dondersgoed weet wat goed voor me is.
@ohnoeswhatsthat13352 ай бұрын
Ik snap wat je bedoelt maar het roept bij mij ook een gedachte op die ik zo met je wil delen. Ik ben wel benieuwd wat maakte dat het dan niet lukte om verder te komen in je proces? Wat had je nodig van de ander en wat had je zelf anders kunnen doen? Herken je het als patroon bij jezelf? (niet het gesprek aangaan, iets bij een ander laten, te snel opgeven, of iets anders) Het roept namelijk bij mij ook de gedachte op dat je in therapie bent voor jezelf en zelf verantwoordelijk bent voor je eigen vooruitgang. Het uitgangspunt is ook niet dat de therapeut het beter weet en met een magische oplossing komt, maar wel met je meedenkt en zoals je zelf ook zegt met je in gesprek gaat over wat maakt dat het niet lukt. Therapie is een samenwerking; jij hebt een stukje en de cliënt ook. Ik realiseer mij dat dit van de buitenkant makkelijk gezegd is, maar ben benieuwd hoe je hier naar kijkt :)
@EvelynOostenbroek2 ай бұрын
Ghislaine,zou een hele goede therapeute zijn,ik spreek uit ervaring en had graag iemand zoals zij tegenover mij gehad.❤
@Marijketn2 ай бұрын
Therapie heeft me zeker wel veel gebracht. Het is voor mij niet alleen praten maar ook exposure, kleine doelen stellen, jezelf beter leren kennen, je valkuilen zien en jezelf herpakken en liever voor mezelf zijn. Ik schreef dingen vaak op na de sessie in een boekje, zo bleef het beter hangen. Jammer dat het voor jou niet gewerkt heeft. Misschien niet de juiste match. Succes met je zoektocht! Je kunt ook altijd eens praten met je huisarts of je praktijkondersteuner en evt daar wat gesprekken mee hebben. Soms kom je dan verder waar je jezelf kunt aanmelden mocht je nog interesse hebben.
@Br10a.2 ай бұрын
Oh zeer herkenbaar, ik zat ook bij de psycholoog maar ik wist het beter dan de psy 😂. En wat jullie willen gaan doen, het zal een ander altijd helpen, want die angst filmpjes van jou, hebben mij zo geholpen, omdat je dan ook niet als enige bent met deze angsten. Angsten moet je idd blijven aangaan! Ik blijf vliegen ✈️ en het gaat steeds beter en dat kun je ook niet vaak oefenen. Ga zo door beiden ❤
@MirzZz42 ай бұрын
Ik ben van mening dat therapie je juist tegen kan werken / je klachten kan verergeren. Ik heb heel lang therapie gehad, en ik ben iemand die ontzettend zelfbewust is en zelfreflectief, mijn go to is piekeren en (over)analyseren. Ik kwam erachter dat (praat)therapie voor mij niet werkt, omdat ik dan precies dat ga doen: analyseren. Ook heb ik moeite met acceptatie, en ik denk dat dingen als gedachten ombuigen etc eigenlijk een vorm van weerstand is. Ik geloof dat het er meer om gaat hoe je opgaat /omgaat met gedachten. Ik heb nu een break en als ik weer therapie zou beginnen ga ik iets doen gericht op voelen, iets buiten de ggz, holistischer.
@poepiedeclown54072 ай бұрын
Heb precies hetzelfde!
@orlando_en_glenn2 ай бұрын
Moedig dat je dit verhaal deelt. Dat is ook erg herkenbaar voor onszelf en we weten hoe het voelt allemaal. Wat je hier doet is zo ontzettend belangrijk: delen.
@aggiesart62 ай бұрын
Ow wat herkenbaar :) Gisteravond was het emmertje even weer vol.. te druk, te veel zware beladen gesprekken gehad zoals op school van mijn zoontje. Mijn man is zo fijn om me dan een spiegel voor te geven. Schat je bent gewoon moe en druk en je doet even te weinig voor je zelf. En doe dat latje even wat lager voor jezelf 😁. Heb net therapie afgerond. Was fijn, heb een aantal handvaten geleerd. Maar het beste wat voor mij werkt is mijn leven zo in te richten dat het voor mij in balans is. En niet te streng voor jezelf, er kan niets fout gebeuren. En mijn leven SIMPEL houden 🙂 Top gesprek weer! Fijne dag
@Tinekee02 ай бұрын
Interessant om jullie verhalen te horen! Ik heb zelf veel ervaring maar het duurde lang voordat ik er achter kwam waar het vandaan komt, ook last van angststoornis. Ik ben nu bezig met het 'veilig' voelen in mijn lichaam, Lizette van Loenen is een tip, haar methode helpt zeker hierbij! (Of lichaamsgerichte therapie bijv) Door ervaringen uit het verleden word je een wandelend hoofd maar je lichaam heeft alles opgeslagen wat je hebt meegemaakt. Terwijl cgt altijd over praten gaat en patronen, dan ben je weer in je hoofd bezig. Heel interessant 😊 Ik ga binnenkort starten met schematherapie!
@mrv89mrv892 ай бұрын
Jammer te horen dat je ook een angststoornis hebt. Heb zelf schematherapie gehad en vind dat zwaar overrated. Ik kan juist wel bedenken waar dingen vandaan komen maar het veranderen lukt maar niet. Schematherapie heeft me daar niets bij geholpen.
@Tinekee02 ай бұрын
Ik hoor in mijn omgeving weer heel veel positieve verhalen, maar dat zal uiteraard per persoon verschillen.. en per behandelaar 😊
@missitheachievementhuntres5602 ай бұрын
Ik heb jaren therapie gehad, veel verschillende soorten. bij mijn was een stabilisatie groep en erna EMDR heeft veel geholpen maar het blijft met ups en downs. Wat mij helpt bij stress: zingen... omdat je moet ademhalen en je ook nog emoties kan doorvoelen door de muziek die je kiest. Ik ga dan ook wel voor de gevoelige muziek. Zo maf dat ik vanavond deze podcast zie.. omdat ik net hiervoor erachter kwam dat ik zo gestressed ben dat ik gewoon niet kan zingen, maar volledig geblokkeerd ben. Ik hoop morgen verder te komen.
@madelainevioletteАй бұрын
Fijn dat je dit bespreekt! Voor mij werkt therapie wel echt enorm goed! Ik heb zelf een ADHD-diagnose en ik wil nu het traject in voor een autismediagnose.
@jacquelinekipp23092 ай бұрын
Ik luister naar jullie en denk.. een stoplicht dat is wat je nodig hebt. Het is een plan wat je schrijft voor jezelf. Groen licht betekend ik voel mij happy, je schrijft daarbij wat je doet en lichamelijke signalen (dit is de fasewaar je graag in bent). Dan heb je oranje licht, dit betekent pas op.. het gaat wat minder. Dus bv bij jou ik ben druk en met van alles bezig -> wat heb je nu nodig om weer in groen te komen. Bv gilaine geeft aan dat je een stapje terug moet doen en moet ontspannen… dan heb je rood licht, je hebt hart kloppingen en angsten (dit is de fase die je echt niet wilt)-> wat kun je nu doen om weer in oranje of groen te komen.. de psycholoog kan jou helpen om dit plan op te stellen.. succes in ieder geval
@marijkevansoeren10882 ай бұрын
Het aangaan helpt mij ook inderdaad met van angsten. Maar wat ik nu leer in therapie is dat ik liever voor mezelf mag zijn. En minder streng, zo van hup ik doe gewoon.
@Elairee2 ай бұрын
Ik heb vanaf m'n 12e tot aan m'n 19e regelmatig in therapie gezeten. Dat het zolang heeft geduurd had ermee te maken dat alle hulpverleners die ik heb gehad niet bij me pasten, tot de laatste. Ik heb bij haar EMDR-therapie gevolgd en dat heeft pas echt geholpen. Ze heeft zelfs jaren later nog contact opgenomen om te vragen hoe het met me ging en of ze nog iets voor me kon betekenen, dat hoor je ook niet vaak. Ik merk alleen jaren later wel dat ik weer moeite begin te krijgen met bepaalde aspecten van mijn leven (bijvoorbeeld een lichte rijangst dus jouw vlogs hierover vind ik heel fijn om te kijken Alwin!), dus ik overweeg om wel weer in therapie te gaan. Hoe of wat weet ik eigenlijk niet zo goed, maar de intentie is er wel.
@sterrelandstra2802 ай бұрын
sorry houd van jullie open en eerlijkheid, en van jullie humor, echter ging ik echt helemaal stuk toen ghilaine zei "autisme" ! toen je begon over welke diagnose je hebt gekregen.
@samarosa12 ай бұрын
Weer een interessant onderwerp, heb zelf amdr gehad en heeft me zeker geholpen. Moet zegen dat ik wel dingen herken in jou en zou best kunnen dat je de oude add hebt. Wat best samen kan met angst stoornis. Ben zelf ook angstig en een goede doomdenker 🙈 wat een super combi is 😂
@elimosam50112 ай бұрын
Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis met paniekaanvallen. Gelukkig is zo'n paniekaanval al langer geleden. Maar piekeren over vanalles en nog wat ben ik nog altijd goed in. Mindfulness werkt voor mij goed om steady te blijven gaan.
@D_vS2 ай бұрын
Ik herken de klachten die jij hebt. Het zenuwstelsel daar moet je zijn🙈 lichaamsgericht werken door middel van cranio sacraal therapie bijv; dat is de oplossing. Luister maar eens de podcast 100% inspiratie podcast van Jan bommerez. Het is maar een tip doe ermee wat je wilt☺️
@ookvetgezellig2 ай бұрын
Thanks voor de tip! Ga er eens in verdiepen. :) Heb er wel eens van gehoord. :D
@anneleenschoofs37272 ай бұрын
Wilde net hetzelfde zeggen. Hij heeft ook training op jeugdtrauma met allemaal lichaamsgerichte oefeningen. Hartcoherentie, algemeen ademhalingsoefeningen, oefening nervus vagus en oefenen binnen aerobe zone, allemaal aanrader om je uit de flight/fight te geraken.
@briddie09032 ай бұрын
Ik wil dit ook verder gaan onderzoeken. Maar ben bang dat dit niet vergoed wordt? Het zijn vaak dure behandelingen 😫 Hoe begin je hiermee?
@maartje27942 ай бұрын
@@briddie0903je kan naar een psychosomatische fysiotherapeut gaan, als je een aanvullende verzekering hebt voor fysiotherapie wordt dat vergoed! Misschien een tip voor vanaf januari, zodat je een passende zorgverzekering kan afsluiten en dan wordt het dus vergoed :)
@lauraDepp972 ай бұрын
Ik ben sinds men 9de in therapie sinds de dood van mijn pleegvader, tot mijn 24 gegaan naar verschillende waaronder Emdr therapie, en in 2012 een opname. Nu ondertussen al enkele jaren zonder & voor mij voelt het goed nu, ik ben even uitgeterapeutiseerd.. 😅 ik kreeg van mijn psychiater de diagnose van c-ptsd (complex traumatische stress stoornis) heb jarenlang gesukkeld om uberhoud naar buiten te durven gaan. Wat voor mij persoonlijk het beste werkt is veel natuurwandelingen en relativeren, mezelf met men voeten op de grond proberen zetten als de stemmetjes weer proberen de overhand te nemen. Ook raak ik vaak snel overweldigd in sociale omstandigheden of uberhoud de buitenwereld. Ik kampte met depressies sinds men 13de, altijd het gevoel gehad "anders" te zijn.. ik kocht meteen het boek Gek van mezelf van zodra het beschikbaar was, enorm veel respect voor jullie! ❤
@Lompislastig2 ай бұрын
Heel herkenbaar hoor. Ik wil het altijd zo goed doen waardoor het niet lukt vaak om van die opdrachten te maken omdat ik er dan zo mee in mijn hoofd en maag mee ga zitten. Plus de ADHD die enorm uit wil stellen haha en als ik dan niet heb gedaan wat er gevraagd wordt dan heb ik al snel de neiging om het af te kappen en die therapeut te ghosten 😅🙈 ik wil zo people pleasen dat ik me schuldig voel tegenover therapeuten dat ik denk laat maar ik ben je alleen maar tot last 🙈🙈🙈 ga hopelijk binnenkort voor de 1000e keer met therapie beginnen en ga ook aangeven hoe de vork in de steel zit en hoop wel ook dat die psycholoog er doorheen kan prikken
@Infotainment-z7f2 ай бұрын
Mensen die heel erg "in hun hoofd zitten", met angsten/fobieën of neurodiverse mensen hebben denk ik juist meer baat bij lichaamsgerichte therapie. Je omzeilt dan het denken en over-analyseren en benadert het meer via het onderbewuste. Veel gedrag is ook onbewust. Praat-therapie is denk ik alleen nuttig als je nog niet weet wat het probleem is, voor psycho-educatie, of als je alleen "lichte mentale problemen hebt" en dan echt praktische taken kunt bespreken die direct je situatie verbeteren.
@kimvandijk2 ай бұрын
Toen mijn moeder overleed in 2017 heb ik best wel een klap gehad in mijn gezicht. Ik was de gene die haar had gevonden. Dus ik besloot voor me zelf en voor andere mensen in therapie te gaan. Ik heb me soms best wel schuldig gevoelen omdat ik het gevoel had dat ik dingen niet eerder zag. Maar uiteindelijk kwam ik er achter dat het niet mijn schuld was en dat ik er niks aan kunnen doen. Ik heb ADD en ik heb vroeger toen ik klein was ook daar therapie voor gehad. Ik ben blij dat ik het allemaal gedaan heb. Want nu kan ik ook met dingen omgaan. En Mijn man heeft ook last van paniek aanvallen. En heeft ook therapie er voor gevolgt. Nu heeft hij er iets minder last van als voor heen. Maar zou je geen ADD kunnen hebben net zo als ik.
@kirstenbos80382 ай бұрын
Ik heb g-schema gehad maar weet dondersgoed wat ik anders kan doen maar puntje bij paaltje. Bij mij hielp expose therapje. Al doende leren. Met ambulante begeleiding oefenen en bij therapie de theorie behandelen
@asmr-eef2 ай бұрын
Toen ik jonger was liep ik (met mijn ouders, zo jong was ik wel) bij meerdere kinder psychologen. Toen is al eens aangekaart dat ik weleens autisme zou kunnen hebben maar mijn ouders wouden dat nooit officieel op papier hebben staan. Ik heb dus jaren en jaren geleefd met het idee “het zou wel autisme kunnen zijn maar dat weet ik niet zeker” en die onzekerheid is echt vreselijk! (En daarnaast de reactie van mensen die dan zeggen “er zit een beetje autisme in ons allemaal!”) Inmiddels zit ik weer bij een therapeut die ook wel heel duidelijk aangeeft dat er wel degelijk autisme aanwezig is en dat geeft al heel wat meer rust. Ik heb dankzij therapie meer duidelijkheid over mezelf en ook meer begrip voor mezelf. Wel snap ik heel goed dat therapie niet je ding is, ik heb het geluk dat ik een persoon heb gevonden die heel erg goed bij mij past. Ik denk dat dat de sleutel is tot een succesvolle therapie sessie 😊
@leovandenboogert7700Ай бұрын
Heel erg interessant 😊
@whatElse882 ай бұрын
17:40 😂oh herkenbaar en ik heb dan ook de intentie om nog uitschrijven wat ik ervan vond en wat de volgende keer graag zou willen bespreken maar soms voelt t echt als een opgave en daarna vergeet ik t..pas de ochtend voor mijn volgende gesprek denk ik oh ja😅
@Ninzip2 ай бұрын
Ik heb nu (weer) therapie nav mijn autismediagnose en ik heb het gevoel dat ik eindelijk leer zwemmen na jaren van watertrappelen, dus ik ben razend enthousiast! Ik heb me ingeschreven voor een diagnosetraject na oa jullie documentaire te hebben gekeken. Uiteindelijk heeft me dat dus erg geholpen. Ik kijk erg uit naar een deel 2. Hebben jullie ook een Ko-fi pagina of een andere manier om jullie met een heul kleine donatie te sponsoren, zonder dat ik gelijk spullen moet kopen?
@maartjegoede93302 ай бұрын
Kun je meer vertellen over de therapie die je nu hebt? Ik zit in een traject omdat ike r achter ben gekomen dat ik autisme heb en wil daar ook therapie voor maar is me niet duidelijk wát die therapie inhoudt... Heb veel therapie gehad die niets heeft gedaan
@sharb42742 ай бұрын
3 jaar lang therapie gehad voor een angst stoornis specifiek gekomen door een gebeurtenis met geweld.ik ben daardoor er vanaf gekomen en ben ze voor eeuwig dankbaar ❤
@ookvetgezellig2 ай бұрын
Dat is erg fijn om te horen. Denk dat therapie bij angsten heel goed kan helpen als er een specifieke gebeurtenis aan vooraf gaat. Bij mij is dat helaas niet echt zo. Maar wel super fijn dat je ervan af bent gekomen. 🥰
@sharb42742 ай бұрын
@@ookvetgezelligja volg je al een tijdje.ik vind het erg jammer dat je er niet helemaal vanaf kan komen. Maar je moet eens kijken hoe ver je bent gekomen.echt super knap!
@natanjacoolen27622 ай бұрын
Jarenlang therapie op en af gehad en ik heb vanuit de zoeg instantie waar ik woon nu een therapie stop. Maar ik herken ook wel wat jullie zeggen teveel praten werkt ook niet meer werkte en het te goed willen doen voor die anderen zelfs als het de therapeuten zijn.
@nalef4215Ай бұрын
Wat mij (tot nu toe) meer heeft geholpen dan therapie is de (gratis) podcast Disordered van Joshua Fletcher en Drew Linsalata. Dit zijn ervaringsdeskundigen en professionals. Echt een aanrader. :)
@vanbeek162 ай бұрын
Om er op terug te komen over het onderwerp autorijden, een. Half jaar niet rijden is inderdaad spannend voor sommige mensen ,regelmatig blijven rijden is toch het beste mischien dat de angst dan minder wordt, kunnen jullie ook het gevoel van elkaar scheiden tussen angstig zijn, of iets spannend vinden?
@LISADANCE1002 ай бұрын
Ik heb ook een angst/paniekstoornis(zeggen ze) ik haat labels maargoed. Cognitieve gedragstherapie hielp mij totaal niet, exposure therapie beter, schematherapie ben ik heel enthousiast over geweest, dat gun ik echt iedereen! En nu ben ik met het 7 weken programma bezig van Wouter Manders (misschien volg je hem al) en nu voel ik een enorm switch! Misschien dat je dat kunt checken 😁 En wat je zegt aangaan, ookal is er angst. Als je het maar aangaat💪🏻
@mrv89mrv892 ай бұрын
Interessant om te horen allemaal. En veel herkenbaar. Ikzelf heb de hulpverlening opgegeven na 17 jaar hulp. Heb veel uiteenlopende diagnoses gehad, maar op de ene plek zeggen ze je hebt dit en op de andere plek dat. Kan er geen peil op trekken. Schiet er niets mee op.
@stephanieciere61512 ай бұрын
Ik krijg iederen vrijdag loop tirapie. En loop iederen dag . Eerst was ik bang nu vind juist heel erg fijn 😊
@ilse96112 ай бұрын
Breng een vetgezellig therapie dagboek/logboek uit 😍
@madelainevioletteАй бұрын
Hah hoor nu dat van POC! Ik ga zaterdag weer!
@judith__ch2 ай бұрын
De podcast disordered: anxiety help helpt mij heel erg om er mee bezig te blijven :)
@kirstenbos80382 ай бұрын
Ik heb ook een angststoornis maat bleef tegen dingen aanlopen wat geen angst was. Dacht ook autisme. Diagnostisch onderzoek gehad en bleek angst met LVB. Nooit aan gedacht
@okay55132 ай бұрын
mag ik vragen waarom mensen tegen therapie zijn? sommige behandelaren zijn wel niet goed dat zeker dus het is wel een zoektocht. en je moet weten wat je hebt om de juiste behandeling te krijgen (dus misdiagnosis zijn ook een probleem dan kom je niet verder in behandeling)
@vetgezelligАй бұрын
Ben er zelf niet tegen hoor. Alleen werkte dit voor mij niet. En praten vooral doe ik al heel veel. Ga weer opzoek naar iets wat beter bij mij past. :)
@InsideSubjectivity2 ай бұрын
ik herken die symptomen als ik een officieel gesprek heb met een onbekende en die probeert je de hele tijd aan te kijken. Ik wordt dan duizelig en dissocieer. Hetzelfde fysieke gevoel dat je krijgt als je koffie drinkt
@evelienvz2 ай бұрын
Tip: boek Als alle breinen werken. Over neurodivergentie op de werkvloer
@lana17lana2 ай бұрын
Ik vraag altijd na de sessie de notities van mijn psycholoog (staat dus enkel in wat we concreet besproken hebben) en stuurt ze me door via mail; maar daarmee weet ik wel wat er gezegd is, en overloop ik het vaak nog eens voor de volgende sessie :)
@lana17lana2 ай бұрын
Over de opdrachten: ooit een psycholoog gehad die mij een oefening volledig liet uitvoeren na een eerste sessie (vond ik veel te overweldigend). Met een andere psycholoog werd die oefening stap voor stap gedaan. Er was ook nooit een verplichting om de oefening te doen. Belangrijk is ook wel bij therapie dat je zelf weet een beetje wat je wilt (lijk je nu wel te weten?) en dat je dit ook durft te communiceren naar de psycholoog toe.
@Mr.Bomboclaatius2 ай бұрын
Angststoornis, naja. Het is dood normaal om voor veel dingen bang te zijn die niet bekend zijn. Dit betekent dat je hersenen, en je lichaam, met een fight/flight reactie reageerd op niet-fijne situaties. Dat is super normaal, en juist gezond. De vraag is alleen of je in staat bent om dat fight/flight signaal uit te zetten in je lichaam, en jezelf wijs maken dat het gezond is om dit signaal uit te zetten. Kortom, stop met jezelf in een hokje laten stoppen. Alles wat je meemaakt is dood normaal, en het enige wat je eraan kan doen is jezelf zowel ontwikkelen. Dit begint met jezelf fijn voelen in je eigen lichaam, daar ligt het voornaamste probleem.l
@dh.4682 ай бұрын
Ze hebben mij vele jaren geleden gediagnosticeerd met vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Zelf denk ik dat het autisme is. Schema-therapie, exposure, etc, het helpt allemaal niet bij mij.
@okay55132 ай бұрын
vermijdende persoonlijkheidsstoornis?
@teddybeertje-c2 ай бұрын
Helaas niet verder gekomen dan de praktijk ondersteuner en dat was een Klootzak 😅😅 wil nog steeds wel weten wat ik nou heb
@mrv89mrv892 ай бұрын
Naar te horen. Maar die labeltjes daar wordt het ook echt niet beter van hoor. Ik heb al 17 jaar hulp en de grootste grap is nog dat ze op de ene plek compleet het tegenovergestelde zeggen van de andere qua diagnostiek. Ook daar zit veel natte vingerwerk ondanks middels officiële interviews en diagnostische meetinstrumenten diagnoses vaststellen.
@serrosseroos33982 ай бұрын
Wilde hele verhaal schrijven nu wil ik de naam van de cheesecake aub
@dickyvanderzwaan53392 ай бұрын
Ik heb al 30 jaar straatvrees ik leef in huis
@FFOM2 ай бұрын
zou je het durven en willen om therapie daarvoor te nemen als de therapeut bij je thuis zou komen?
@stephanieciere61512 ай бұрын
Dat is heel naar ik hoop dat je hulp krijgt. Ik durfde me huis ook niet uit ik volg nu tirapie en durf nu me huis wel weer uit. Heel veel sterkte xxx
@dickyvanderzwaan5339Ай бұрын
Ik heb alles geprobeert geen succes
@beritnieuwenhuizen16002 ай бұрын
Hypnotherapie heeft het verholpen
@jurrinavanakker87232 ай бұрын
Zou het ook helpen om die angsten niet aan te gaan. Ik persoonlijk doe dat niet, niet meer( Ligt er ook aan wat je hebt natuurlijk.) Soms is het beter te accepteren dat je niet alles kunt en durft.Maar wel heel veel zou dat niet genoeg kunnen zijn?Anders ben je constant in gevecht met jezelf. Ik heb ook angsten,maar dat mag toch ook. In deze tijd moet je alles aan gaan waarom eigenlijk,we zijn niet perfect.Perfectie bestaat niet. De angst dat je de angst hebt,is vaak nog erger dan de angst zelf. Zou je dat misschien loslaten,en je pakt iets later bv weer op,ben je vaak losser en vrijer. En zou het misschien wel lukken.Het is eigenlijk een beetje jammer want er gaat dan veel energie naar toe,die je kunt gebruiken voor dat wat je wel durft en kunt.Het is meer de mind,die je in een bepaalde hoek drukt.❤ Ps therapie is niets voor mij,neem het niet op. Te eigenwijs misschien,ik heb best wel wat meegemaakt. Zelf acceptatie heeft mij het meest geholpen
@AestheticNailsbyLin2 ай бұрын
Dat is oke tot de angsten je leven beperken. Dat je alledaagse dingen, of dingen die je heel leuk vind niet meer doet vanwege de angst. Daarom is het ook een stoornis. Je krijgt pas een diagnose als het je alle daagse leven dusdanig beïnvloed dat je eigenlijk niet normaal je leven kunt leiden
@jurrinavanakker87232 ай бұрын
@@AestheticNailsbyLinja het valt niet altijd mee.♡Wat ik eigenlijk bedoel is er anders naar gaan kijken.
@LiLi-pu6jt2 ай бұрын
De huidige geestelijke zorg vind ik persoonlijk zo achterhaald. Ik ben altijd beter af geweest met alternatieve therapie.
@mrv89mrv892 ай бұрын
Kan ik me goed voorstellen. Achterhaald en niet-werkend voor velen.