«Իմ առաջին սիրո «վկան» եմ բերել ինձ հետ»

-Ստեփանակերտից էս մի պայուսակով եմ հեռացել․ մի քանի կտոր հագուստ եմ վերցրել ու սիրելի աղջկաս նկարը, որն արդեն արդեն 48 տարի է, խնամքով պահում եմ։
Նկարը Անժելայի մակագրությամբ է, ում ֆիզիկապես փախցրին Ստեփանից, բայց ոչ հոգուց։
Հիմա Ստեփանը Գորիսում է ապրում։ Միայնակ տարեցին տեղացիներն են աջակցում։
-Էս աշխարհում ես ունեմ միայն էս նկարն ու Մարտակերտից հիշողություններ․․․