Legionarii Romani adhuc vivunt. Cohortes virorum effrontium, talaribus ex serico ornatis, dominantur cordibus mulierum inermium. Corda ferrea, candelis acutis cincta, simulatio malitiam celat. Nihil nisi magnitudinem quaerunt, coram mundo, superbia tacita ducti, e ligno vili ex tempore perdito sculpti. Monstris ex aetate praehistorica similes, perditioni se tradunt, inhumanitate petrificati. Calcant sicut bestiae nimis propagatae, umbra ruentis mundi sui involutae. Ultimus cantus: Soles pallescunt; liber manet clausus, tenebrae silent. Flammae verba dura urunt; publica miseria ardet. Ex tenebris murmurat natura prava; triumphus ignaviae, umbras orbi texens. Clamores caeli inanes; mendacium resonat: "Nos nihil novimus."