ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΑΝΤΑΣ ΚΙΛΚΙΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΙΠΕΡΙΔΗ

[@newreast3904]

Από τα λίγα πράματα για τα οποία ευγνωμονώ την πατρίδα είναι που με έστειλε φαντάρο στη Νέα Σαντα. Με μεγάλη συμπάθεια θυμάμαι το χωρίο κ τους ανθρώπους τους. Από την ταβέρνα (κύριος Φανής ονομαζόταν ο άνθρωπος;) με την καλύτερη πολιτική σαλάτα που έχω φάει στη ζωή μου, που μας καλόπιανε τους Αεκτζίδες του λόχου τότε που η ΑΕΚ είχε βάλει στον Άρη πολλα(νομίζω τέσσερα) γκολ.Τι χαρά μου δώσατε, έλεγε. Την καλή κυρία που μας βοηθούσε με τα ραψιματα και τα μπαλώματα μας, που της είπα ότι ένας μονόχνοτος υπολοχαγός μου είχε ρίξει μια μέρα φυλακή επειδή ήμουν λέει τσαλακωμενος κ εκείνη βγάζει κα μου χαρίζει ένα μικρό συναρμολογούμενο σίδερο για σιδέρωμα. Το έχω ακόμα. Δεν ξεχνώ όταν είδα τέτοιες γιορταρες μέρες στο σταυροδρόμι στη μέση του χωριού τους μωμογερους με τους χωριανούς να χορεύουν τη νύχτα. Έπαιζε η λύρα κ γώ πήρα τηλέφωνο τον πατέρα μου που αγαπάει τα παραδοσιακά να ακούσει από το κινητό τα ποντιακά.Ο λυράρης με ρώτησε ποιος είναι στη γραμμή και πως τον λένε, από που είναι και του εκανε αφιέρωση λαηβ από τηλεφώνου. Γεια σου Σοφοκλη από την Αθήνα φώναξε. Δεν ξεχνάω κ τον σοβαρό εκείνον κύριο, λίγα σπίτια πριν την είσοδο του χακί κάτεργου , που σκάλιζε πάνω σε μαύρη πέτρα το πορτρέτο καποιου χριστιανού που συγχωρέθηκε, για να το τοποθετήσουν στον ταφο αργότερα και το εγγονάκι του, ένα κουνόπαιδο:) που τον παρακολουθούσε όσο δούλευε. Θυμάμαι επακριβώς το έργο αυτό αλλα κ το μηχανάκι που κρατούσε ο καλλιτέχνης, το οποίο από άποψη ντιζαην, στα μάτια μου είχε μια όψη τελείως σοβιετική. Ούτε το ολίγον ατεχνο αλλά περιφανο γράφημα με μαύρο σπρέι πάνω στις λαμαρίνες του γηπέδου που φώναζε ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ που όταν το πρωτοείδα, που δεν ήξερα που βρισκόμουν κ τι εστι Νέα Σαντα και Σαντά, νόμιζα ότι έλεγε ΠΟΛΙΤΙΑΚΟΣ…τι παράξενο όνομα σκέφτηκα. Δεν ξεχνώ την έκπληξη μου κ τον ενθουσιασμό μου όταν ο ποντιακής κατά το ήμισυ καταγωγής φίλος κ συνάδελφος μου είπε ότι κρατάνε από τη Σαντά κ ότι έχει σόι στη Νέα. Ήρθα έτσι λίγο ακόμα πιο κοντά στο χωριό που μόνο καλά έχω να λεω για αυτό κ τους ανθρώπους του. Ευχαριστω εκ μέρους όλων των τότε κληρωτων(όπως μας λέγαν μέσα) του λ.κ του 595. Κ φυσικά συγχαρητήρια για το άκρως επαγγελματικό τεχνικά κ έντονο ιστορικά κ συναισθηματικά ντοκυμαντέρ. Παρά μα παρά πολύ καλό. Γεια κ χαρά από τις προσφυγογειτονιες της πρωτεύουσας. Πάντα έτσι άξιοι να ´στε.